'' Τα 'Αλμπατρος '' #15 το τέλος#

     

 Τα κεφάλαια #1-2#  ΕΔΩ

Τα  κεφάλαια #3-4-5#  ΕΔΩ

Τα κεφάλαια  #6-7-8#    ΕΔΩ

Τα κεφάλαια #9- 10#   ΕΔΩ

Τα κεφάλαια  # 11- 12 # ΕΔΩ

Τα  κεφάλαια # 13-14# ΕΔΩ

                    15.  10 χρόνια μετά...

       

                         Παραμονή νέου χρόνου. Μια νέα χρονιά  ήταν μπρος στο κατώφλι της Γης. Σε λίγες ώρες θα υποδέχονταν το 2000, με γιορτές  και εκδηλώσεις.

Μια νέα χιλιετία φορτωμένη με εκατομμύρια προσδοκίες, ανάμεσά τους και του Όλιβερ που θα παρακολουθούσε τη γιορτινή υποδοχή, στη χώρα που μεγάλωσε, στη χώρα που δουλεύει πλέον, στη Γερμανία.  Μαζί με την ομάδα του, στη μεγαλύτερη οργάνωση της ΕΕ πρώην ΕΟΚ, που ασχολείται με θέματα μεταναστών και παρέα  με τη μητέρα του, περνούσαν τη βραδιά περιμένοντας την αλλαγή του έτους σιγοπίνοντας και τρώγοντας στο σπίτι του, που ήταν σε προνομιακή θέση, μπροστά στην πλατεία και  θα παρακολουθούσαν ζωντανά τα πυροτεχνήματα.

             

8 ώρες έχουν διαφορά με τη Σαρλότ που βρίσκεται στις ΗΠΑ, σκέφτηκε, που πήγε να περάσει τις γιορτινές ημέρες με τους συγγενείς της μητέρας της. Έβγαλε το κινητό να της στείλει ευχές.

Πόσο άλλαξαν και οι δυο αυτά τα 10 χρόνια. Στα 40 του χρόνια ο Όλιβερ παρέμενε ένας γοητευτικός και θαυμάσιος άντρας, μόνο που το μαλλί του είχε γκριζάρει αρκετά,  πρόωρα θα πεις, γι αυτούς που ξέρουν αναμενόμενο.

Η Σαρλότ  κοντά στα 35, μια γοητευτική ώριμη γυναίκα που όμως ο πόνος του χωρισμού, την είχε σημαδέψει ανεξίτηλα,  συνέχιζε να εργάζεται στις Βρυξέλλες και μερικές  φορές ερχόταν Γερμανία να τους δει. Η τελευταία φορά που ήλθε ήταν πριν 10 μήνες στην κηδεία της γιαγιάς Λέας.

Και οι δυο πέρασαν δια πυρός και σιδήρου την απώλεια του ονειρεμένου τους έρωτα.

Τις πρώτες δυο εβδομάδες, μετά τον αποχαιρετισμό τους, ο Όλιβερ έμενε κλεισμένος στο σπίτι, κουκουλωμένος με τα σκεπάσματα στο κρεβάτι του, να μην τρώει, να μην αντιδρά, να μην αντιμετωπίζει καμιά υποχρέωσή του.

Σηκώνει το ποτήρι του σήμερα και εύχεται στους συναδέλφους του να μπει ο νέος χρόνος με υγεία και χαμόγελα για όλους. ''Ειδικά για τα παιδιά '' είπε ένας φίλος. Τσουγκρίζει με τη μητέρα του.

Τα τελευταία 10 χρόνια μένουν μαζί. Η Αντζελίκ τον κοιτάζει και χαίρεται που λειτουργεί πλέον φυσιολογικά. Εύχεται να βρει ξανά τον έρωτα. Δεν είναι μεγάλος στα 40 του, ας είναι η νέα χρονιά απαρχή νέας ζωής. 

Θυμάται την ημέρα που αποφάσισε να έλθει να τον βρει. Είχε κάμποσες μέρες να πάρει νέα του και τον  πήρε τηλέφωνο. Άκουσε έναν Όλιβερ ξεψυχισμένο, να της μιλά κοφτά χωρίς να της λέει τι έχει, να προσπαθεί να κλείσει το τηλέφωνο,να μιλά σαν να ήταν άπνοος. Ανησύχησε. Μα ίσως ήταν από τον ύπνο, είχε σκοτούρες, τι να σκεφθεί; Δεν τα ήξερε και όλα όσα αφορούσαν το γιο της. 

Την επόμενη ημέρα όμως ξαναπροσπάθησε. Δεν σήκωνε το τηλέφωνο. Πήρε στη δουλειά του. Την ενημέρωσαν ότι δεν έχει έλθει στην εργασία του για λόγους υγείας εδώ και 15 ημέρες. Τώρα ήταν  που ανησύχησε πολύ. Η μητέρα της την έσπρωχνε να πάρει τηλέφωνο τη Σαρλότ να μάθει. Έτσι και έκανε. Μα το τηλέφωνο το σήκωσε ένας άντρας . Θυμάται τη συζήτηση σαν να έγινε πριν λίγο

''Αλο''

''Τη Σαρλότ  θα ήθελα παρακαλώ''

''Ποιος τη ζητά;''

'' Η μητέρα του Όλιβερ, Αντζελίκ Λούμπα. Με ποιον ομιλώ'';

Εκείνος ήξερε ποια ήταν η Αντζελίκ. Εκείνη όμως δεν είχε ιδέα.

''Είμαι ο πατέρας της Σαρλότ. Πωλ Λούκας. Δεν μπορεί να σας μιλήσει, η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται στο δωμάτιό της κλεισμένη και δεν μιλά, δεν τρώει, δεν αντιδρά σε τίποτε''.     Τώρα δεν μπορεί θα τον ρωτήσει, σκέφτεται. Έπρεπε να βρει τρόπο να της πει. Ως φαίνεται δεν της είχαν πει τίποτε

Η Αντζελίκ θυμάται την αναστάτωσή της όταν έμαθε για τη Σαρλότ.  '' Ξέρετε τι έχει συμβεί; Ο Όλιβερ δεν απαντά στο τηλέφωνο και ανησυχώ''

''Να ρωτήσω κάτι Αντζελίκ; Μου επιτρέπεις έτσι; Ξέρεις  ποιος ήταν ο πατέρας σου;''

 Τι αδιακρισία και αυτή; Λες το παρελθόν να χώρισε τα παιδιά; Να ενοχλήθηκαν με την ταυτότητα του Όλιβερ; σκέφτεται πυρετωδώς.

''Αν και δεν σας αφορά, ξέρω ότι λεγόταν Στεφάν...τι είπατε; Πώς είναι το επίθετό σας; ''

''Αντζελίκ, ναι λέγεται Στεφάν Λούκας και είμαι ο γιος του. Και εσύ η κόρη του. ''

''........................''

''Αλο; ''

''Συγνώμη...  αχ, θα πάρω αργότερα''

Έκλεισε το τηλέφωνο έντρομη. Η Λέα την κοιτούσε φοβούμενη το χειρότερο για τον Όλιβερ αν και προσπαθούσε να καταλάβει από τις απαντήσεις που άκουγε. Άκουσε το όνομα Στεφάν και αναρρίγησε

Όταν της εξήγησε η Αντζελίκ με μεγάλη ταραχή είναι η αλήθεια και τρομοκρατημένη για το τι σήμαινε αυτό για τη σχέση των παιδιών, είπε μεμιάς:

''Φεύγουμε για το Βέλγιο. Πρέπει να είμαστε κοντά του''

''Θα πάω εγώ μάνα '' άκουσε την κόρη της να της λέει, ενώ άρχισε να σχηματίζει το νούμερο του αεροδρομίου να κλείσει εισιτήριο. 

''Και για μένα κλείσε, θα έλθω μαζί σου''! 

''Είσαι σίγουρη μαμά; Θα ταξιδέψεις;''

''Ναι Αντζελίκ , είμαι υπεύθυνη για όλο αυτό. Θέλω να είμαι κοντά στον εγγονό μου.

Όλα έγιναν εν ριπή οφθαλμού. Δηλαδή, χρειάστηκαν δυο μέρες να τακτοποιήσει υποθέσεις στη δουλειά της-είχε εκπαιδεύσει αρκετές νοσοκόμες η Αντζελίκ και ήταν ήσυχη πλέον- και ετοίμασαν αποσκευές. Μετέφερε χρήματα από τράπεζα σε τράπεζα  και την τρίτη μέρα ήταν μέσα στο αεροπλάνο με μεγάλη ανακούφιση για εκείνη και άλλη τόση ανησυχία για τη Λέα που πρώτη φορά έφευγε μακριά από τη χώρα της.

Χαμογέλασε πικρά στη θύμηση όλων αυτών. Αγκάλιασε το γιο της, έτσι χωρίς λόγο, μια και τον έφερε στο νου της πώς ήταν όταν τον πρωτοείδε σπίτι του.

 Με ταξί από το αεροδρόμιο, έδωσαν διεύθυνση και βρέθηκαν να χτυπούν το κουδούνι του σπιτιού του για ώρα. Τελικά τους άνοιξε την πόρτα ένας Όλιβερ αγνώριστος. Αδυνατισμένος, χλωμός, με μαύρους κύκλους γύρω από τα κοκκινισμένα από το κλάμα μάτια του , με γένια αρκετά και μαλλιά ανάκατα, άπλυτος και απορημένος που τις έβλεπε μπροστά στην πόρτα του. Δεν του άφησαν χρόνο να σκεφθεί. Ανέλαβαν τα πάντα. Να τον ταΐσουν, να τον κανακέψουν, να τον κάνουν να σηκωθεί από το κρεβάτι, να πλυθεί, να ενεργοποιηθεί.  Εκείνος με φωνή ψιθυριστή τους τα είπε όλα. Και γύρισε την πλάτη να συνεχίσει τον αυτοενταφιασμό του στο κρεβάτι.

Η Αντζελίκ επέμενε για ένα ψυχολόγο, εκείνος είπε ένα ''έχω'' και με τα πολλά, ο ψυχολόγος του βρέθηκε να τον επισκέπτεται στο σπίτι.

''Θα πληρωθείτε καλά κύριε'' του είπε η Αντζελίκ, αλλά θέλω να τον βοηθήσετε. Όταν εκείνος έμαθε τι είχε συμβεί, ρώτησε τον Όλιβερ αν κρατάει κακία στην Σαρλότ. Στην αρνητική του απάντηση αντέτεινε μια δική του θεραπεία. 

''Δεν χρειάζεται να είστε χώρια. Πολλοί θέλουν σταδιακή απομάκρυνση από τους αγαπημένους τους πριν χωρίσουν. Μπορείτε να κάνετε παρέα. Ώριμα άτομα είστε. Να μιλήσετε, να αποδεχθείτε μαζί τη συγγένειά σας και να μεταβάλλεται τον έρωτα σε αγάπη συγγενική.

Θα έβλεπε τη Σαρλότ; ναι το ήθελε. Ζωντάνεψε και μόνο στην ιδέα.

Η Αντζελίκ ενημέρωσε τον πατέρα της Σαρλότ και εκείνος είπε ΄' η Σαρλότ δεν δέχεται όσους ψυχολόγους ή  ψυχιάτρους και αν της έφερα''. 

''Άσε αυτόν να της μιλήσει. Ξέρει τον τρόπο και έχει μια νέα μέθοδο. ''

''Θα τον χρυσώσω πες του αν τα καταφέρει'' της είπε ο Πωλ.

Με τον ετεροθαλή αδελφό της μιλούσαν καθ'όλη τη διάρκεια της θεραπείας των παιδιών τους.

Την ώρα εκείνη το μυαλό της επανήλθε στην πραγματικότητα, μια και  σαν οικοδέσποινα έπρεπε να είναι πανταχού παρούσα για να εξυπηρετήσει καλεσμένους. Το κουδούνι χτύπησε και στην πόρτα ήταν ο Πολ που ήλθε να περάσει την παραμονή του μαζί με την ετεροθαλή αδελφή του και τον Όλιβερ. Ήταν μόνος και αυτός, η κόρη του στις ΗΠΑ, ο πατέρας του είχε φύγει σε άλλους κόσμους πριν μια 5ετία αφού είχε ξανασυναντηθεί με τη Λέα και είχε γνωρίσει την κόρη του.

 Γέμισαν το χρόνο με τις διηγήσεις τους ο ένας στον άλλο.  Η Αντζελίκ ήταν πιο ψυχρή με τον πατέρα της, είναι η αλήθεια, δεν μπορούσε να χωρέσει ο νους της πώς ήταν στο ίδιο κράτος μαζί του από τα 4 της χρόνια, πώς δεν τους έψαξε ποτέ, ακόμη και όταν έμαθε, γιατί θα το έμαθε δεν γίνεται, για τις απαγωγές των παιδιών  και παρόλα αυτά δεν έκανε κάτι...Όχι δεν του το συγχωρούσε.Και δεν του ζήτησε ποτέ το λόγο. Ούτε εκείνος τους εξήγησε. 

 

Τα χρόνια περνούσαν και τα δυο ξαδέλφια έδειχναν να έχουν αποδεχθεί αυτά που οι μοίρες τους είχαν μοιράνει.

Όταν δέχτηκε μια πρόταση επαγγελματική ο Όλιβερ για να εργαστεί ως νομικός στην μεγαλύτερη φιλανθρωπική οργάνωση με έδρα την Γερμανία το δέχτηκε αμέσως. Τον γέμισε ενθουσιασμό  και μόνο η ιδέα του πόσο χρήσιμος θα ήταν.Μπορεί η αμοιβή του να ήταν η μισή αλλά δεν τον ένοιαζε.

Στη Γερμανία πια, έβρισκε το βηματισμό του, δέθηκε πολύ με τη μητέρα του και φαινόταν ότι η ζωή έμπαινε σε νέο κύκλο

Η ώρα περνούσε ήδη, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Όλοι βγήκαν στη βεράντα όσο κρύο και αν έκανε και ...  ,5,4,3,2,1 ''Καλή χρονιάααα''

Τα πυροτεχνήματα κέντησαν τον ουρανό.

Η Αντζελίκ σήκωσε   το ποτήρι της κοιτώντας ψηλά,ενώ στην πραγματικότητα παρακαλούσε το Θεό να φέρει την αγάπη ξανά στην καρδιά του γιου της!

 Επιλογος

Το 2019 ο Όλιβερ στα  59 του χρόνια  με τη μητέρα του πλάι του να έχει περάσει αισίως τα 70 έτη, άκουσαν τον πρωθυπουργό του Βελγίου  να ζητά συγγνώμη εκ μέρους του κράτους για όλα τα παιδιά, τους μιγάδες που αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά . Δυο  χρόνια πριν είχαν ακούσει και το ''συγνώμη '' της Καθολικής εκκλησίας. Δεν ήταν τίποτε σπουδαίο, αλλά κάτι ήταν...

 Η Σαρλότ έμεινε στις ΗΠΑ όπου εργάστηκε κοντά στους συγγενείς της και επικοινωνούσε αρκετά συχνά με τον Όλιβερ, ήρεμη πια, αλλά μόνη.

                                             ΤΕΛΟΣ

Σημ: Η νουβέλα αυτή είναι μυθοπλασία. Τα πρόσωπα είναι φανταστικά. Τα γεγονότα επίσης.

Ιστορικά στοιχεία  περιέχει το διήγημα και είναι αληθινά όπως έχουν καταγραφεί στην βιβλιογραφία και ειδησεογραφία  και ειναι:

⦁ Η  αποικιοκρατία στο Κονγκό από το Βέλγιο.

⦁ Οι βασανισμοί του Λεοπόλδου . 

⦁ Η αποικία που  περνά  στα χέρια των Βέλγων και ορισμένοι  από τους νόμους  που επέβαλλαν  στους αποίκους

⦁ Οι ημερομηνίες των ιστορικών γεγονότων τηρήθηκαν με σεβασμό

⦁ Οι απαγωγές των παιδιών από πατέρα Βέλγο και μητέρα Κονγκολέζα που έφτασαν τις 20 000 τότε. 

⦁ Η  αντιμετώπιση της Καθολικής Εκκλησίας των  μιγάδων παιδιών του Κονγκό ως αμαρτωλά τέκνα του διαβόλου  

⦁ Η κακοποίηση στην ιεραποστολή μετά την αποχώρηση της Εκκλησίας περιγράφεται όπως την έχουν διηγηθεί θύματα που ζουν ακόμη.

 (Ο βιασμός της Αντζελίκ είναι δική μου  προσθήκη  ως λογικό επακόλουθο της κακοποίησης των κοριτσιών από τους πολιτοφύλακες, όπως περιγράφεται από τις ίδιες)

⦁ Η σκληρή  δικτατορία του Μομπούτου που έγινε πάπλουτος σε βάρος του λαού και κυβέρνησε για 30 χρόνια φροντίζοντας το συμφέρον του και των δικών του ανθρώπων

⦁ Η καλή σχέση του Μομπούτου με τους Ευρωπαίους και δη με τους Βέλγους και με τους Αμερικανούς  

⦁ Οι νόμοι που ισχύουν για τις περιπτώσεις αιμομιξίας είναι διαφορετικές από κράτος σε κράτος. Στο Βέλγιο αν και δεν επιτρέπεται η αιμομιξία , δεν αντιμετωπίζεται ως εγκληματική πράξη

⦁ Στην Γερμανία υπήρξε κίνηση για κατάργηση των εμποδίων όπως οι συγγενικοί βαθμοί στην ελεύθερη σεξουαλική διάθεση του ανθρώπου.

⦁ Το 2019  μετά 60 χρόνια ζήτησε  συγνώμη ο Βέλγος Πρωθυπουργός από το Κοινοβούλιο  προς τα παιδιά  αυτά, τους Μέτις, ενήλικες σήμερα,  που απήχθησαν και δόθηκαν για υιοθεσία ή σε ορφανοτροφεία

⦁ Δυο χρόνια πριν η Καθολική Εκκλησία είχε ζητήσεις  επίσης συγνώμη

(5 γυναίκες που ζουν ακόμη έχουν μηνύσει το Βελγικό κράτος για εγκλήματα ρατσιστικά απέναντι σε παιδιά μιγάδες)

Σημ: Οι εικόνες είναι από το διαδίκτυο

Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους