Το καλάθι του ψηφοφόρου

 

πηγή

Την Κυριακή ψηφίζουμε.

Το ξέρω πως το ξέρεις. Απλά λέω...να πας κι εσύ στις κάλπες, ε; Μπορεί να χει καλό καιρό και να πεις... δε βαριέσαι θα ψηφίσουν άλλοι για μένα, ας πάω εκδρομή, μπορεί, δεν μπορεί;

Αλλά πρέπει να περάσεις ταμείο. 

Τόσο καιρό περνάς από το μάρκετ της πολιτικής και βλέπεις τα ράφια των κομμάτων και επιλέγεις  για το καλάθι σου, τόσα από τις υποσχέσεις τους. Κρατάς μικρό καλάθι, είπες; δικαίωμά σου

Υποχρεωτικά θα περάσεις ταμείο. Να ξέρεις τι πληρώνεις, έτσι;

Δεν θα σου πω τι να ψηφίσεις. Δεν κάνω την έξυπνη, ούτε πιστεύω ότι είσαι χαζός-χαζή, απλά λέω, να...σκέφτομαι, να πας να ψηφίσεις για το καλό όλων μας.

Ναι, το συμφέρον σου και της οικογένειάς σου θα κοιτάξεις, το κατανοώ.

Αλλά αν ψηφίσουμε όλοι για το καλό όλων μας, σίγουρα και η οικογένειά σου θα  δεχθεί το καλό.

Θέλω να πω, μη βιαστείς να υποστηρίξεις εκείνον που σου έταξε μια θέση για την κόρη σου. Μη βιαστείς να υποστηρίξεις εκείνον που σου έταξε πιο πολλά χρήματα. Όχι ότι δεν μας χρειάζονται, απλά σκέφτομαι μπας και μετά κληθούμε να πληρώσουμε το επιπλέον του χρέους. Ίσως ένα νέο μνημόνιο; λέω τώρα

Σκέψου λίγο πλατιά

Δίκαιο

Ανάπτυξη

Υγεία φυσικά

Παιδεία

Είναι όλα αυτά για όλους μας. Για μια πατρίδα καλύτερη. Για μια χώρα πιο ανεξάρτητη

Αλλά ό,τι και αν έχεις αποφασίσει να πας να ψηφίσεις.

''Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.''

(Αβραάμ Λίνκολν-Αμερικανός πρόεδρος)

Γι αυτό πρέπει να ψηφίσουμε όλοι.

Δεν είναι μόνον θέμα δημοκρατίας, αλλά σίγουρα θες στα πράγματα που συμβαίνουν, να έχεις λόγο.Να λαμβάνεται η άποψή σου υπόψη.Δεν έχει σημασία αν δεν γίνει αυτό που ψήφισες, αν οι πολλοί επέλεξαν αντίθετα από σένα.  Αυτό είναι δημοκρατία. Σημασία έχει ότι ως πολίτης είσαι πολιτικό ον και έχεις δικαίωμα και υποχρέωση να ενδιαφέρεσαι για τα κοινά. Σωστά;

Και βρε παιδί μου λίγη ποιότητα ζωής, κακό είναι; Αυτό ζητώ, εσύ όχι; Ασφάλεια και στήριξη από ένα κράτος δικαίου. Επιβεβλημένα και τα δυο για μια ανθρωπινη καθημερινότητα.

''Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.΄΄

– Είναι επιβεβλημένο οι ελεύθεροι να έχουν συναίσθηση ευθύνης για τα πολιτικά πράγματα.

(Δημοσθένης-Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.))

Γι αυτό καλή ψήφο την Κυριακή με ενσυναίσθηση!

Συνάντηση ζωής / 30ο Συμπόσιο ποίησης

Ακουμπισμένη στο παραθύρι της Άνοιξης τα αρώματα ρουφώ,
με τη ματιά να ανιχνεύει του μακρινού ορίζοντα τη θέα!

 Να τη, μπροστά μου στέκεται ολόρθη, λυγερή, αγέρωχη η Ζωή 

σαν κοπελούδα αγέραστη στο πέρασμα του χρόνου. 

Τρόμαξα γι αρχή, μπροστά σε τούτη τη μορφή 

που ξάφνου ξεπετάχτηκε με το πλατύ χαμόγελο στα χείλη. 

Μιλήσαμε θαρρώ, εκεί μπροστά στο παραθύρι 

παράπονα κατέληξα να πω, ερωτήσεις να της θέσω 

μήπως απάντηση να βρω σε άχρονες αναζητήσεις. 

''Φιλόσοφοι, ιστορικοί, της κοινωνίας οι γιατροί 

στο πέρασμα του χρόνου αποφασίσαν, πως συ Ζωή είσαι σκληρή.

 Γιατί τόσα απροσπέλαστα εμπόδια στου ανθρώπου την πορεία;

 Ολημερίς κι ολονυχτίς, το γράφει η Ιστορία, 

ο άνθρωπος πολέμησε, εσέ Ζωή να τιθασεύσει. 

Γι αυτό τόσος πόνος και οργή για σε! 

Πες μου, χαίρεσαι ταλαίπωρους να βλέπεις στο τέλος της διαδρομής;

 Γιατί να κλαίνε μάνες για τα βλαστάρια τους που άδικα χαθήκαν;

 Πόσο πόνο αντέχει της μάνας η καρδιά; 

Πώς να υμνήσει εσέ Ζωή 

όταν ομίχλη, καταχνιά, καλύπτει το φως του ήλιου; 

Υπάρχουν κι αυτοί που σε υμνούν, 

γιατί με ροδοπέταλα το διάβα τους έχεις στρώσει. 

Μα οι άλλοι, οι πολλοί, ιδρώνουν καθημερινά, 

ματώνουν νέο μονοπάτι να χαράξουν. 

Γιατί οι έχοντες ν' αυθαιρετούν ενάντια στην ύπαρξή μας ; 

Μέσα στην ανασφάλεια πορεύεται ο κόσμος. 

Γερόντοι, νέοι και παιδιά, για τη Ζωή μαθαίνουν 

πως εύκολη δεν είναι τώρα πια, με αγώνα επιβιώνουν. 

Πώς γίνεται εν μια νυκτί οδόσημα ζωής να χάνονται, 

μαβιά τα σύννεφα του φόβου να πλανώνται, 

άνθρωποι να ξεπερνούν τα όρια ενάντια σε άλλους συνανθρώπους;

 Άγριων ζώων φυλακή έγινες Ζωή, 

με βρυχηθμούς και οδυρμούς πορεύονται ενάντια σε όλους. 

Γιατί Ζωή εσύ, που υμνήθηκες όσο καμιά, 

θες να σ' αγαπούν, τραγούδια να σου γράφουν, 

να βλέπεις να ερωτοτροπούν θωρώντας τη ματιά σου, 

μα και άλλοι τόσοι, πολύ να σε μισούν 

όταν τη στράτα τους απρόσκοπτα δεν επιτρέπεις να διαβούν; 

Πώς τον αντέχεις τόσο πόνο να σκορπάς; 

Πόση ανασφάλεια πιστεύεις ο άνθρωπος μπορεί να υπομείνει; 

Γιατί εσύ και ο χρόνος, δικός σου εραστής, 

που τις μέρες τις ανθρώπινες με θράσος διαφεντεύετε, 

δυνάστες γίνεστε τόσων ψυχών; 

Πώς δεν λυγάς με τόσα δάκρυα που σε ποτίζουν; 

Πώς δεν ακούς τόσα ''Γιατί'' που πονεμένοι σου απευθύνουν;

Πώς αντέχεις φωνές οδύνης να κυριαρχούν; 

Μήπως πλανάσαι κι εσύ Ζωή από μια δύναμη ισχυρή 

που σε τυφλώνει να μη δεις πόση δυστυχία προκαλείς; 

Μα πώς να εξηγήσει πια κανείς, 

όταν σε ερωτεύονται τόσες ψυχές χαμόγελα σκορπάς 

και αμέσως σαν την αστραπή, 

τον άνθρωπο κακοποιείς;'' 

Και εκείνη με οργισμένη τη ματιά και βροντερή φωνή... 

''Επιλογή ανθρώπινη τα τόσα βάσανά σας, 

αχάριστη είσαι που μοναχά αυτά τα προσμετράς 

Μάθε τον υπαίτιο να αναζητάς, 

ευγνωμοσύνη να αισθάνεσαι για όσα σου χαρίζω'' 

και χάθηκε στα ξαφνικά!

Αυτή είναι η δική μου συμμετοχή στο 30ο Συμπόσιο Ποίησης που διοργανώνει τόσα χρόνια ακούραστα η Αριστέα μας

Εδώ όλες οι συμμετοχές. Απολαύστε τις αξίζει τον κόπο

Ευχαριστώ Αριστέα μου για την ευκαιρία να συμμετάσχω και να εκφραστώ. Ευχαριστώ όλους τους φίλους που συμπορευτήκαμε. Κάθε Συμπόσιο μένει αξέχαστο. 

Καλή Μεγαλοβδομάδα!

 

Διανύουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα, εβδομάδα των Παθών και πλησιάζει η Ανάσταση του Κυρίου.

Φέτος θα περάσουμε το Πάσχα εντός της πόλης για λόγους ανωτέρας βίας. 

Συνήθισα να πηγαίνω στην εξοχή χρόνια τώρα, στο εξοχικό του πατέρα μου. Ακόμη και ο εκκλησιασμός στην επαρχία είναι καλύτερος, αισθάνομαι περισσότερη πνευματικότητα όπως οι ημέρες αυτές απαιτούν και προσφέρουν.

Μετά την απαραίτητη καθαριότητα του σπιτιού συνήθιζα να μαζεύω αγριολούλουδα. Ξεχυνόμουν στα γύρω χωράφια και μάζευα τα πολύχρωμα κεντίδια της γης. Μαζί με κλαδιά αγγελικής από τον κήπο μας γέμιζα τα βάζα της βεράντας.

Μ' αρέσει η επαρχία αυτές τις ημέρες.

Θυμάμαι στο χωριό στην Κεφαλονιά όταν ζούσε η πεθερά μου, τέτοιες μέρες είχε ασβεστώσει τις μάντρες, τους εξωτερικούς τοίχους και ένα περιθώριο γύρω στην αυλή.

Την πρώτη φορά που την είδα είπα να δοκιμάσω και εγώ. Εντάξει δύσκολο δεν φαινόταν. Βούταγε την μπατανόβουρτσα με το μεγάλο κοντάρι μέσα στον κουβά με τον ασβέστη και πέρναγε τον τοίχο. Σιγά το σπουδαίο, σκέφτηκα.

Με άφησε να δοκιμάσω κι εγώ. Το αποτέλεσμα; Γέμισε πιτσιλιές η αυλή ενώ δεν έπρεπε και με έστειλε γρήγορα να αλλάξω και να πλυθώ γιατί θα με κάψει ο ασβέστης, έτσι μου έλεγε, αφού είχα γεμίσει και εγώ πιτσιλιές 

Μου άρεσαν οι άσπρες αυλές και μάντρες. Όλα τα σπίτια ασβεστώνονταν. Για καθαριότητα και ομορφιά, γιατί οι μέρες το επέβαλλαν να είμαστε και εξωτερικά καθαροί όπως και εσωτερικά.

Το ασβέστωμα χρησιμοποιήθηκε στα χρόνια των επιδημιών και για απολύμανση. Τότε που  φάρμακα δεν υπήρχαν και ο κόσμος πέθαινε από επιδημίες. Πάντα υπήρχαν επιδημίες, κατά καιρούς, στην ανθρωπότητα.

Το ξέρεις ότι οι δικτατορίες που πέρασαν από τη χώρα μας επέβαλαν το ασβέστωμα; Κυρίως λένε οι πληροφορίες για ομοιομορφία!!

Πλησιάζει Πάσχα λοιπόν και πρώτη φορά στην πόλη μετά από χρόνια, θα αλλάξουμε συνήθειες. Βέβαια ξαναπεράσαμε Πάσχα με την καραντίνα στην πόλη,   αλλά δεν το λαμβάνω υπόψη. Ήμασταν αιχμάλωτοι εντός του σπιτιού μας. Είχε κι αυτό τη δική του γοητεία.

Άλλες συνήθειες υιοθετήσαμε πλέον.

Όταν ήμουν μικρή, τέτοια μέρα η μητέρα μου έπιανε τη μαγιά για τα τσουρέκια που θα έψηνε αύριο. Και Μ. Πέμπτη το βάψιμο των αυγών. Πάντα κόκκινα. Γιατί μαρτυρούν, μου έλεγε, το αίμα του Κυρίου που έσταξε επάνω στα αυγά της Παναγιάς που πήγε πεσκέσι στους φρουρούς του Ιησού και κοκκίνισαν. Κόκκινα τα βάφω και εγώ πάντα. Κανένα άλλο χρώμα δεν χρησιμοποιώ.

Αλλά ούτε κουλούρια, ούτε τσουρέκια φτιάχνω. Τώρα η ενοχοποίηση της ζάχαρης και των βουτύρων μας έκαναν να απέχουμε από την κουζίνα τέτοιες μέρες. Και πόσο όμορφες μυρωδιές κατέκλυζαν το σπιτικό μας!!

Απλά και όμορφα θα περάσουμε, οικογενειακά, τις γιορτινές ημέρες.

Πάω να φτιάξω τις λαμπάδες μας!

Εύχομαι να περάσετε όλοι με χαμόγελα και αγαπημένα πρόσωπα γύρω σας το Πάσχα.

Καλή Ανάσταση σε κάθε πτυχή της ζωής μας