 |
| πηγή |
-Βρέχει! Ο Νοέμβρης μας έφερε το Φθινόπωρο.
Φθινοπωριάτικη βροχήήήή
σαν κλάμα παιδικόόό ...,
(σιγομουρμουρίζει το τραγούδι κοιτάζοντας από το παράθυρο το μουντό ουρανό και τη βροχή).
Θυμάσαι αυτό το τραγούδι;
-Μμμμ
-Ξέρεις τι επιθύμησα καλέ μου;
- Ωχ ...τι;
-Να περπατήσουμε στη βροχή οι δυο μας, έχουμε πολλά χρόνια να βγούμε στη βροχή, έτσι άσκοπα
-Τώρα; Θες να βγούμε στους δρόμους τώρα;
-Ναι, είναι τόσο ρομαντικό. Με έπιασε το ρομαντικό μου!
-Εντάξει, πάρε την ομπρέλα σου και πάμε
-Α όχι ...
στο δρόμο μοναχοίιιι
μια ομπρέλα για τους δυοοοο
(τραγουδάει ξανά)!
-Εντάξει παίρνω τη δική μου που είναι μεγάλη
Βγαίνοντας στο δρόμο ...αγκαλιά τα δυο τους, κάτω από την ομπρέλα σιγοπερπατούν και συνομιλούν.
-Τι ωραία που είναι! Ο καιρός είναι γλυκός. Φθινόπωρο βλέπεις και η βροχή ρυθμική. Αλλά κοίτα, ρυάκια σχηματίστηκαν
-Βρέχει από το πρωί γι αυτό
-Δεν μ' αρέσει να περπατώ στο πεζοδρόμιο όταν βολτάρω στη βροχή...Να μπορούσαμε να περπατήσουμε στη μέση του δρόμου...
-Διάλεξε ποια μάρκα αυτοκινήτου θέλεις να σε παρασύρει και πήγαινε
-Καλά, τι αστείο, απλά το μισό του πεζοδρομίου καλύπτεται από τα στέγαστρα των μπαλκονιών...Κοίτα, στο πεζοδρόμιο μπροστά έχουν κορδέλα Κάτι φτιάχνουν πάλι
-Έλα να περάσουμε το δρόμο
(Πλάτσσσσ)
-ΑΜΑΝ ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ...ΤΡΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΑΣ ΝΕΡΑ, ΚΑΝΕΝΑ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ
-Σε έβρεξε καλέ μου;
-Λίγο, δεν είναι σπουδαίο, πάμε
-Αχ τι ωραία που ακούγεται η βροχή στην ομπρέλα μας!! Ρυθμικό τικ τακ σαν κλάμα παιδικό που λέει και το άσμα
-Πρόσεχε! Θα πέσειςςςςς. Ευτυχώς που σε κράταγα.
-Ωχ μουσκεύτηκα και εγώ. Ευτυχώς που φοράω μπότες. Ένα πλακάκι του πεζοδρομίου είναι σπασμένο.
-Βέβαια, ο Δήμος αφήνει παγίδες στους δρόμους για να κάνει χάζι ποιος θα σπάσει τα πόδια του
- Έλα μη χαλάς τη διάθεσή σου καλέ μου. Κοίτα τι ωραία που ταξιδεύουν τα φύλλα των δέντρων στα ρυάκια του νερού. Βλέπεις;
-Ναι βλέπω ένα σωρό φύλλα μέσα στα λασπόνερα που θα βουλώσουν τον υπόνομο στην γωνία
-Α μη χαλάμε τη διάθεσή μας τώρα. Έλα πιο έξω από τα σκέπαστρα των μπαλκονιών να πέφτει η βροχή στην ομπρέλα μας. Μ' αρέσει ο ήχος της
-Αφού με τόση κίνηση και θόρυβο ακούς τον ήχο στην ομπρέλα, εντάξει από ακοή!
-Αν έχεις διάθεση ρομαντική ακους...ωωωω Ε ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΜΠΑΛΚΟΝΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ...ΜΕΤΑ ΤΙΣ 11 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΝΕΡΟΟΟ!!
-Βράχηκες ε;
-Γιατί εσύ όχι;
-Ναι το παντελόνι μου άρχισε να βαραίνει...χααχαα Βόλτα δεν ήθελες; Πάμε
-Μην κρατάς την ομπρέλα συνεχώς από τη μεριά σου. Με έχεις εκτεθειμένη στη βροχή. Ευτυχώς βέβαια που είναι αδιάβροχη η καμπαρντίνα μου, αλλά μην μου χαλάσει το μαλλί!
Κοίτα ο καημένος ο άστεγος. Στην εσοχή της πολυκατοικίας έχει χωθεί.
-Δεν θα νοιώθει ρομαντικά μέσα του γι αυτό δεν κάθεται να βραχεί
-Ω εξυπνάδες!! Αχ τίποτε δεν θα μας χαλάσει τη διάθεση καλέ μου...Τι είναι αυτό;
(Κοιτάζει πίσω της).
- ΠΕΖΟ-ΔΡΟΜΙΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΦΙΛΕ, ΟΧΙ ΜΗΧΑΝΟ-ΔΡΟΜΙΟ!
-Τώρα σε άκουσε και θα συμμορφωθεί! Θες να καθίσουμε στην καφετέρια εδώ;
-Ναι ωραία θα ήταν να πιούμε ένα ρόφημα βλέποντας τη βροχή.. Περίμενε να στρίψουν τα αυτοκίνητα
-Ωωω πρόσεχε. ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΚΑΤΙ ΤΑΡΙΦΑ ΠΟΥ ΣΤΡΙΒΕΙΣ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ... Γίναμε μούσκεμα...
-Πω πω μέχρι στο πρόσωπο ήλθαν τα νερά.
-Έλα να μπούμε στην καφετέρια
-Α πάμε σπίτι καλύτερα. Νοιώθω τη λάσπη στο στόμα. Μ' έχει πιάσει σιχασιά... πάμε να πλυθώ δεν μπορώ!
-Καλά πού πήγε ο ρομαντισμός σου;
-Ταξιδεύει μαζί με τα φύλλα στα λασπόνερα!
 |
| πηγή |
Ταξιδεύει κι αυτό για το όμορφο δρώμενο της Μαρίας Νικολάου και του blog ''το Κείμενο'',
Αυτή είναι η φωτογραφία μου, που πήρε μέρος στο 5ο Δρώμενο Φωτογραφίζειν της Μαρίας μας στο ''Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά!'',
Μπορείτε να επισκεφθείτε τη σελίδα της για να θαυμάσετε καταπληκτικές φωτογραφίες και μάλιστα την υπέροχη φωτογραφία της νικήτριας Μαρίας Παρασκευοπούλου
Η δική μου με τίτλο ''Ξεπροβάλλοντας'' είναι από την Αρχαία Κόρινθο.
