''Το συλλαμβάνειν την στιγμήν''...σε άμιλλα!!!

Αποχαιρετισμός

Από όλα τα μέσα έκφρασης, η φωτογραφία είναι το μόνο που ακινητοποιεί μια συγκεκριμένη στιγμή στο χρόνο.

Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν, 1908-2004, Γάλλος φωτογράφος

Με αυτήν την φωτογραφία συμμετείχα στο διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα το Καλοκαίρι του blog Μαρία Έλενα δημιουργίες. 

Ευχαριστώ Μαρία Έλενα για τη φιλοξενία 

Ευχαριστώ και όλους για αυτό το καλοκαιρινό ''ξεμυάλισμα'' με τις φωτογραφίες τους. 

Μαρία Έλενα δημιουργίες

Νικητής του διαγωνισμού ο   Giannis Pit με μια θαυμάσια φωτογραφία που θα την δείτε στο blog του, όταν το αποφασίσει..

Η δική μου είναι από την Σαντορίνη. 

Οία!

Ηλιοβασίλεμα!!

Ίσως είναι από τα μοναδικά ηλιοβασιλέματα που ο ήλιος κάθε μέρα μας αποχαιρετά και δεν φεύγει μόνος. Πάντα υπάρχει κόσμος...ή για να ακριβολογώ τις καλοκαιρινές ημέρες πάντα υπάρχουν δεκάδες ζευγάρια μάτια που αιχμαλωτίζουν τη στιγμή που ο ήλιος ''βουτάει'' στην θάλασσα.

Και ακούς τη μελωδία της σιγαλιάς, βλέπεις τόσα χρώματα που ο ήλιος σκορπά τριγύρω και είσαι έτοιμος να ερωτευθείς ξανά.

Σαντορίνη....αγαπημένο νησί. 

Κάθε ταξίδι, λέω, είναι αγαπημένος προορισμός και κάθε φορά το επόμενο ταξίδι αναμένεται με προσμονή αλλά η Σαντορίνη με έχει σκλαβώσει. 

Την έχω ερωτευθεί ...Τελεία και Παύλα!

Καλό γλυκό μας μήνα!

-Ευπειθώς αναφέρω...

...Ιούνιος, 6ος μήνας του έτους, πρώτος μήνας του Καλοκαιριού.
Αιτούμαι αδείας να ερευνήσω ποιος έκλεψε το καλοκαίρι μου.
Το 2018  σηκώθηκε από το γραφείο του και πλησίασε τον Ιούνη.
-Ανάπαυση στρατιώτη!
Ποιος πιστεύεις ότι έκλεψε το καλοκαίρι;
-Κύριε χρόνε μου, υποψίες έχω και θα ερευνήσω ώστε να σας φέρω αποδείξεις.
Και θα ξεκινήσω από το Μάιο. Πιστεύω ότι εκείνος προσέλαβε τη ''Νεφέλη'' να ξελογιάσει ανέμους και να προβεί σε τρομοκρατικές ενέργειες ρίχνοντας βροχή και χαλάζι όπου μπορούσε.
Το χτύπημα κύριε χρόνε μου ήταν προμελετημένο ως φαίνεται και σκοπό είχε ο Μάιος να μου πάρει τα σκήπτρα ως ο μήνας που φέρνει το καλοκαίρι.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι πλημμύρες, καταστροφές, πτώση θερμοκρασίας αλλά και χτύπημα στον τουρισμό, μια και η θάλασσα αγρίεψε θυμωμένη γιατί της στέρησαν τους λουόμενούς της.
Ο Μάιος σαν τελευταίος μήνας της Άνοιξης, έφερε ζεστές ημέρες προσπαθώντας να υποκαταστήσει εμένα, τον Ιούνιο, στο θυμικό του κόσμου.
-Πρόσεχε στρατιώτη μην τα βάλεις χωρίς λόγο με κανένα μήνα. Δεν θα δεχθώ καμιά κατηγορία χωρίς αποδείξεις.
-Μείνετε ήσυχος κύριε Χρόνε μου και θα είμαι διακριτικός.
-Ελεύθερος στρατιώτη!

Και η έρευνα για την εύρεση του καλοκαιριού συνεχίζεται. Ο Ιούνιος ως μήνας του καλοκαιριού θα επανέλθει τις προσεχείς ημέρες.
Μείνετε συντονισμένοι...

Ως ότου βρεθεί ο Ιούνιος παραμένω εντός της Αθήνας και σας δείχνω δώρα που παρέλαβα από τη Ράνια του blog ΄΄Ο κόσμος της Ράνιας'' για τα γενέθλια του όμορφου blog της.
Όλα φτιαγμένα από την ίδια με το μεράκι και τη δεξιοτεχνία που όλοι γνωρίζουμε.

Ένα κουτί με κέντημα  το επάνω μέρος, για το ψαλιδάκι τόσο όμορφο και λειτουργικό. Ένας σελιδοδείκτης που ήδη κρατά τη σελίδα στο βιβλίο που διαβάζω, ένας συνδετήρας φτιαγμένος φόρεμα --αν είναι δυνατόν--και φυσικά η λεβάντα από τη δική της παραγωγή με την κορδέλα της που έπλεξε η ίδια η Ράνια
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς Ράνια μου. Να είσαι πάντα δημιουργική και δοτική.

Η αξιολάτρευτη ελαφρότητα του Καλοκαιριού

Επισήμως σε λίγες μέρες υποδεχόμαστε το καλοκαίρι.

Μα βιάστηκε όπως πάντα και ήλθε.

Ανυπόμονος λαός είμαστε, ανυπόμονες και οι εποχές μας.

Ο προπομπός του ήλιος καίει τα πάντα στο πέρασμά του.

Και η θάλασσα μας προσμένει.

Η άνοιξη κάνει αισθητή την παρουσία της αλλά ξέρει ότι πέρασε η εποχή της...να, λίγη βροχούλα είναι δώρο δικό της για να μας θυμίζει ότι ακόμη είναι εδώ.

Καλοκαίρι σημαίνει διακοπές.

Μπορεί να είναι ολιγοήμερες. Μα ποτέ τίποτε άλλο δεν σχεδιάζεται όλο το χρόνο με λαχτάρα, όσο οι διακοπές μας. Και αναμένονται με ανυπομονησία.

Διακοπές σημαίνει θάλασσα κυρίως.

Διακοπές σημαίνει ανεμελιά, σημαίνει παραλία, ξεκούραση ή μάλλον ένα άλλο είδος κούρασης.

Καλοκαίρι στην πατρίδα μας σημαίνει χωριό, να ζωντανέψουν κι αυτά περιμένουν.Να γεμίσουν ζωή! Καλοκαίρι σημαίνει ξενύχτι,  για να μετράς τ' αστέρια που μια σπιθαμή απέχουν από σένα εκεί ψηλά,στην εξοχή.

Ανεμελιά! 

Αυτό είναι το καλοκαίρι.

Να κλειδώνεις την κάρτα εργασίας σου στο συρτάρι, να στοιβάζεις μαζί της και όσα προβλήματα μπορούν να περιμένουν τη λύση τους το φθινόπωρο και να φεύγεις.

Και να ξέρεις ότι οι διακοπές συνιστώνται και από γιατρούς. Για θεραπεία του στρες.

Για ψυχική γαλήνη.

Για ξεκούραση σωματική.

Πάμε λοιπόν και όπου μας βγάλει

Καλές διακοπές σε όλους 

Η μάχη μου/ 15ο '' Παίζοντας με τις Λέξεις...''

'' Ίσως; Τη μισώ αυτή τη λέξη, μισώ και τη μαμά που την είπε. Ίσως δεν ξανάρθει ο μπαμπάς σπίτι; Δεν μπορώ ούτε να σκεφθώ ότι δεν θα είναι ο μπαμπάς μαζί μας.''
-Άνοιξε Λιάκο μου την πόρτα γρήγορα...
''Η μαμά  φωνάζει συνεχώς  να βγω, αλλά εγώ δεν βγαίνω αν δεν γυρίσει ο μπαμπάς. Εδώ στην αποθηκούλα  είμαι κλειδωμένος. Βέβαια ξέχασα να ανάψω το φως απέξω και τώρα έχω λίγο φως από το φωταγωγό ψηλά, αλλά παλικάρι είμαι θα αντέξω. Δίνω τη μάχη μου για να γυρίσει ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου!
-Δεν βγαίνω αν δεν έλθει πίσω ο μπαμπάς!
 ''Δεν μπορώ άλλο που τσακώνονται συνέχεια. Ούτε σχολείο δεν ξαναπάω αν δεν έλθει ο μπαμπάς μου. Τώρα βέβαια ξέχασα να πάρω και το νερό μου μαζί  και το στομάχι μου γρουγρου κάνει, δεν έχω φάει τίποτε, αλλά είμαι τόσο στενοχωρημένος. Χθες βράδυ με έστειλαν στο δωμάτιό μου για να συζητήσουν. Και δεν σκέφτηκαν ότι οι φωνές τους ακούγονται σε όλο το σπίτι;
Η μαμά του είπε να διαλέξει ή εκείνη ή  τη φιλενάδα του. Δεν καταλαβαίνω τη μαμά. Εμένα γιατί μου λένε όλοι  οι φίλοι μαζί να παίζουμε; Του είπε του μπαμπάκα μου ότι ...πώς το είπε; Τσιλι... ..μπουριζει... , δεν την ξέρω τη λέξη αλλά όταν άκουσα την πόρτα να χτυπάει με δύναμη έτρεξα να δω ποιος έφυγε και άκουσα τη μαμά να κλαίει. Δεν τόλμησα να ρωτήσω. Σήμερα όμως που με πήγε η μαμά στο σχολείο κατάλαβα. Κάθε πρωί με πάει ο μπαμπάς σχολείο.  Τι παιχνίδια παίζουμε στο δρόμο, τι αστεία μου κάνει ! 
Κάθε βράδυ μου  λέει ιστορίες πριν κοιμηθώ και έχουμε πει όλες τις περιπέτειες του Ηρακλή και του  Οδυσσέα. Ή βλέπουμε ποδόσφαιρο στην τηλεόραση και μου εξηγεί τους κανόνες. Πάντα υπάρχουν κανόνες για κάθε παιχνίδι. Αλλιώς ο καθένας κάνει ό,τι του αρέσει''.
-Ξεκλείδωσε αγόρι μου την πόρτα αμέσως, άκουσα τη φωνή του μπαμπά!
''Ήλθε! Νίκησα!
Ο μπαμπάς με πήρε αγκαλιά και κανένας τους δε με μάλωσε που ήμουν κλειδωμένος στην αποθηκούλα''.
-Έλα να μιλήσουμε, μου είπε ο μπαμπάς
-Οι δυο μας όμως,  του είπα. Δεν θέλουμε μάρτυρες!
-Όχι θα είναι και η μαμά.   Εξάλλου μας αφορά όλους.
''Και μου είπε ότι είμαι πολύ...πώς το πε;  Ατομιστής.Τι θα πει; Άκου τώρα τι μου είπε ο μπαμπάς, ότι με νοιάζει μόνο ο εαυτός μου.   Μου μίλησαν και οι δυο, είπαν ότι με αγαπούν και ας ζήσουν  χώρια,θα  είμαι πάντα το παιδάκι τους''.
-Πρέπει να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, είπε ο μπαμπάς 
''Τι αηδίες μου είπε; 
 Είναι η μαμά ευτυχισμένη που έφυγε ο μπαμπάς, αφού κλαίει; Ούτε εγώ είμαι. Και το  είπα!''
 -Δεν θα είμαι ευτυχισμένος αν μείνω εδώ, μου είπε. Ούτε εσείς θα είστε.
''Άκου τώρα. Είμαι θυμωμένος τέρμα. Εκείνος είναι αυτό το ...ατομιστής. Κι αυτό το τσιλι..ρδίζει θα είναι κάτι κακό που κάνει ο μπαμπάς κι έχει δίκιο η μαμά.
 ''Άβυσσος η ψυχή του μπαμπά  τελικά. Δεν ξέρω τι θα πει αλλά το είπε η γιαγιά όταν τα έμαθε όλα!
Τώρα δε μισώ τη μαμά, μισώ το μπαμπά!''

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παιχνίδι των λέξεων...''αγαπημένο όλων μας που διοργανώνει άψογα η Μαρία μας, στο mytripsonblog της. 15ο παιχνίδι φτάσαμε, που έχουμε αγαπήσει πολύ και το περιμένουμε με λαχτάρα κάθε φορά.
Μαρία μου ευχαριστώ για την ζεστασιά της  φιλοξενίας σου και την απίστευτη υποδοχή της συμμετοχής μου κάθε φορά.
Νικήτρια η Αριστέα μας του ''Η ζωή είναι ωραία...'' Συγχαρητήρια πολλά, θα τα πω όμως και στο μπλογκ σου.
Να πω εδώ ότι με κόκκινο είναι μαρκαρισμένες οι 5 υποχρεωτικές λέξεις του παιχνιδιού. Για τους νέους φίλους εξηγώ ότι και όριο λέξεων υπάρχει και ορισμένο είναι το  χρονικό διάστημα κατάθεσης των συμμετοχών μας.

Συμμετοχές.../ 20ο Συμπόσιο Ποίησης!

                                           Γυναίκα  Εσύ!

Σε είπαν Γυναίκα!

Θηλυκό πονηρό,  

σαν τον αδύναμο κισσό  

στήριγμα  ζητάς

η πνοή του βοριά μη σε γκρεμίσει.

Χαμογέλασες!

Ψιθύρισες...

Η Αγάπη Γυναίκα είναι!

Γυναίκα  κι  η Ζωή!

Η Ψυχή Γυναίκα είναι!

Γυναίκα κι η Προσφορά!

Θεμέλιος λίθος σου η Αγάπη

η τροφή της Ψυχής

όπως το μάνα εξ ουρανού,

την καλοδέχεσαι

όπως το οξυγόνο η ανάσα

Με αυτήν δυναμώνεις

σαν τον πολεμιστή,

που ήρωας γίνεται για ένα ιδανικό

Γυναίκα χωρίς ψυχή,

κενό γράμμα στη δημιουργία

Εσύ Γυναίκα, 

σχεδιάζεις τη ζωή...

Μονοπάτια ανοίγεις

με χάρακα τη λογική,

με διαβήτη την καρδιά.

Εμπόδια εξαλείφεις

με  γνώμονα  την αγάπη.

Τα δάκρυά σου στα ουράνια ακουμπάς,

ως δώρα ικεσίας 

για όσα  αδύνατα θε  να γίνουν δυνατά

Η αγκαλιά σου απάνεμο λιμάνι.

 Αντέχεις  ...

κι η Αντοχή γυναίκα είναι.

Για να προσφέρεις

κουράγιο,  χαμόγελα, ελπίδα

 Όνειρα πλάθεις!

Καλύτερο κόσμο αποζητάς! 

Φυλακές γκρεμίζεις!

Αρώματα σκορπάς!

Χρώματα ζωγραφίζεις !

Η πλάση σε σένα οφείλει την  ομορφιά!

Ο πόνος των άλλων   δικός σου γίνεται...

Το Αύριο, μέλημά σου

Την ίδια σου ζωή προσφέρεις

θυσία στην Αγάπη όταν   προστάζει

Κι η Θυσία , Γυναίκα είναι!

Εσύ  είσαι η Μάνα

Είσαι του Θεού η θυγατέρα

Γεννάς την ελπίδα Του στη Γη!

 Με είπαν Γυναίκα 

και δάκρυσα!

Αυτή είναι η πρώτη από τις δυο μου συμμετοχές στο 20ο Συμπόσιο Ποίησης που συστάσεις δεν χρειάζεται πλέον και διοργανώνεται ακούραστα --γιατί την κούρασή του την έχει--από την οικοδέσποινα του blog ''Η ζωή είναι ωραία'' την πριγκίπισσα Αριστέα 

Πρώτευσε η Μαίρη της Γήινης ματιάς με το ποίημα Γεννήθηκα για αετός...Θερμά συγχαρητήρια στη Μαίρη και ευχαριστίες πολλές στην Αριστέα που μας έχει αγκαλιάσει τόσο τρυφερά και μας παρακινεί να γράφουμε.

                                                                Αδικοχαμένο...

                                             

Τα μάτια σου διάπλατα,  τον τρόμο μαρτυρούσαν,

σαν του κινδύνου η οσμή  ένοιωσες να σε ζώνει

 Στα χέρια ανθρώπων δυνατών,

που ο βασανισμός σου  ισχύ τους δίνει κάλπικη,

στο άρρωστο εγώ τους  τροφή κι αιτία να καυχηθούν.

Μικρό σκυλάκι* έφυγες  στον πόνο αφημένο!

Μαύρες σελίδες  έγραψαν υπαίτιοι πως ήταν

εκείνοι που τους έπλασε του διάβολου η σμίλη.

Εσύ ζωάκι μου γλυκό, άδολη, αγνή ψυχή μου,

το ένα χάδι τρυφερό  μ'  αγάπη  το πληρώνεις!

Χωρίς να θέλεις  στήθηκες στου κόσμου την αρένα,

να μαρτυρήσεις, να χαθείς 

από ανθρώπους δολερούς  χωρίς αρχές κι αξίες

Μ' άσχημο τρόπο έμαθες

πως στη ζωή χιλιάδες οι υπάνθρωποι,

 ντροπή της ανθρωπότητας,

κηλίδα μελανή  στη φορεσιά του κόσμου,

που την ψυχή σ' ανήλιαγο κελί έχουν κλεισμένη.

Να 'σουν ο μόνος μάρτυρας

μοναδική ντροπή μας !

*Αφιερωμένο στο σκυλάκι που κάποια κτήνη έβαλαν κροτίδα στο στόμα του και του το διέλυσαν

Του έγινε ευθανασία, μετά από φρικτούς πόνους. Και εκείνος που μπορεί να βασανίσει ένα σκύλο,  μπορεί κάλλιστα να βασανίσει και έναν  άνθρωπο!!

Αυτή είναι η δεύτερη συμμετοχή μου και θέλω να πω εδώ ότι η είδηση για το βασανισμό του σκύλου με συγκλόνισε.
Επιπλέον με φοβίζει το γεγονός που οι ίδιοι οι ψυχολόγοι, αστυνομικοί,φιλοζωικές οργανώσεις παραδέχονται , ότι η κακοποίηση ζώων έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Το άτομο που σήμερα βασανίζει ένα ζώο σπάνια σταματά εκεί. Αύριο θα βλάψει τα μέλη της οικογένειας του και όχι μόνο. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η βία ασκείται παράλληλα υποστηρίζει το άρθρο εδώ.
Και συνεχίζει :Στις Ηνωμένες Πολιτείες η σχέση μεταξύ της κακοποίησης ζώων και εκείνης των παιδιών είναι τεκμηριωμένη. Η κακοποίηση των ζώων για τις αμερικανικές διωκτικές αρχές κρύβει ένα ευρύ φάσμα εγκληματικών ενεργειών. Πίσω από την κακοποίηση ενός ζώου, κρύβεται η κακοποίηση ενός παιδιού, ή μιας γυναίκας.  

* οι εικόνες είναι από το διαδίκτυο