Χρόνια πολλά Ελλάδα!
Λόγω της ημέρας σας παραθέτω 4 ανέκδοτες ιστοριούλες για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη του Ιω. Βλαχογιάννη
* * *
''Τις τελευταίες μέρες πριν πέσει η Τριπολιτσά, Τούρκοι από μέσα κι Έλληνες απέξω σμίγανε συχνά και τα λέγανε.Οι Τούρκοι με δώρα ακριβά και μ'άρματα κοιτάζανε να μαλακώσουν το ραγιά, που σε λίγο θα πέφτανε στα χέρια του. Επίσημοι μάλιστα Τούρκοι ανταμώνανε με παλιούς φίλους ή γνώριμους χριστιανούς. ΄
Έτσι πηγαίνανε πολλοί και στον Κολοκοτρώνη. Δυο απ'αυτούς τους παρουσιαστήκανε ταπεινοί μια μέρα, και σκύψανε να φιλήσουνε το χώμα κατά τη συνήθεια τους την ανατολίτικη.
- Τι κάνετε αυτού; τους φώναξε ο Κολοκοτρώνης. Αυτά τα καμώματα φυλάχτε τα για τους πασάδες σας! Κοιτάτε με ίσα και κρίνετε.
Οι Τούρκοι απίθωσαν καταγής τα πολύτιμά τους δώρα.
-Κοιτάτε τα ζωντόβολα! φώναξε ο Κολοκοτρώνης. Και ξουρίζουν τα γένια τους κιόλα. Τι ελπίδα έχετε, βρε Τούρκοι, με τα πεσκέσια σας; Εδώ δεν είναι τώρα Κλεφτουριά! Εδώ είναι τα μιλλιούνια ψυχές που πολεμάμε. Γι αυτούς και για τη μοίρα τη δική τους κρινόμαστε. Πάρτε πίσω τα χαρίσματά σας! Μ'αρέσουν τα γρόσια, δεν το κρύβω, μα θέλω να τα πάρω με το σπαθί μου! Και να με καρτεράτε στην Τριπολιτσά!"'
(Voutlez ανωτ. σελ.83)
Πέρδικες Μωραϊτικες
Στα 1822, λίγο πριν φάσει ο Δράμαλης στο Μωριά, ο Κολοκοτρώνης είχε λύσει την πολιορκία της Πάτρας και τραβούσε για Τριπολιτσά.
Στον Πύργο ανταμώθηκε μ'ένα δεσπότη, τον πρώην Λαρίσσης και τον μάλωσε ο σεβασμιότατος για της Πάτρας το κάμωμα.
Ο Κολοκοτρώνης, τονε ρώτησε από πού είναι.
-Απ' τη Δημητσάνα, είπε ο δεσπότης, αλλά μεγάλωσα στην Ανατολή
-Γνωρίζεις, Πανιερώτατε, κάτι πουλιά που τα λένε πέρδικες και κελαϊδούνε πολύ νόστιμα;
-Μάλιστα, είπε ο δεσπότης, έχουν και καλό φαϊ.
-Είναι τέτοια πουλιά στην Ανατολή;
-Είναι, αλλά δεν κελαϊδούνε σαν τις πέρδικες της Μωραϊτικες.
-Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν πίνουνε το ίδιο νερό το Μωραϊτικο. Να καθίσεις λοιπόν κι η Πανιερότης σου να πιει νερό Μωραϊτικο και τότε θα μάθεις να κελαϊδείς αλλιώτικα. Δο μου την ευκή σου και σαν ανταμώσουμε τα ξαναλέμε.
(Φωτάκου Απομνημ. 1858,σ.174)
Λόγοι του Κολοκοτρώνη στην Εθνική Συνέλευση της Προνοίας στα 1832
''Ωδήγησα και εγώ, ως αρχηγός της Πελοποννήσου, πολλάς μάλιστα χιλάδας στρατιωτών. Έκαμα εκστρατείες και μάχας αλλ' ομολογώ εις την συνείδησιν μου, ότι καθ' οδόν του αγώνος το διάστημα δεν εξόδευσα ούτε οβολόν αφ'εαυτού μου, διότι δεν είχα.
Ο λαός με έθρεψε πάντοτε και επρομήθευσεν όλα τα αναγκαία για τα στρατεύματά μου. Το δε σπαθί μου μ'εδωκε άτια και άρματα από τους Τούρκους''!
(''Αιών'' 10 Φεβρουαρ. 1843)
Η περικεφαλαία του
''.....Όσοι ευτύχησαν να ίδωσι τον ένδοξον αρχιστράτηγον Κολοκοτρώνην, ενθυμούνται βεβαίως ότι εις τας επισημοτέρας του βίου του περιστάσεις εσεμνύνετο φέρων πολεμικήν περικεφαλαίαν. Εάν δε ερρίπτετε εν βλέμμα επ'αυτής, ηθέλατε ιδεί μιαν επιγραφήν, την λέξιν ''Είθε''. Γνωρίζετε πότε εχαράχθη επί της περικεφαλαίας του ήρωος η αρχαϊκή αύτη ρήσις; Δεν εχαράχθη το 1821, ουδ' εις τας παραμονάς της ενδόξου ταύτης χρονολογίας. Εχαράχθη το 1808. Κατά την εποχήν εκείνην ο στρατηγός ήτο συνταγματάρχης των Αγγλικών όπλων εν Επτανήσω και είχε διαταχθή να οργανώσει δυο συντάγματα εξ Ελλήνων πολεμιστών.
Ίνα συνδέσει δε τους τότε μαχητάς της Ελλάδος με εν αίσθημα εθνικόν και δώσει προς αυτούς το σύνθημα ενός μέλλοντος, έθηκεν επί της περικεφαλαίς αυτών την λέξειν ''Είθε''. ΄
Ήτοι είθε φθάσει ημέρα, καθ' ην να αναγεννηθεί η Ελλάς! Εις τα συντάγματα δε ταύτα διέπρεπεν ο αείμνηστος Κολοκοτρώνης, ο στρατηγός Νικήτας, ο πατήρ του στατηγού Θ Γρίβα, ο Τζαβέλας και πολλοί άλλοι, διακριθέντες έπειτα εις τας ημέρας της εθνικής πάλης''
(Πρακτικά της Βουλής περιοδ. Ε' σύνοδ.Β' , τόμ.19, 1857-1858)
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.