Ας εμφιαλώσουμε το άρωμα χαρτιού!

πηγή

Μέρες γιορτινές έρχονται, ημέρες που τα δώρα είναι πλέον έθιμο και όλοι γινόμαστε ο Αι -Βασίλης  για τους δικούς μας ανθρώπους, ειδικά για τα παιδιά.
Μικρή σαν ήμουν δεν έμαθα να πιστεύω στον Άι Βασίλη που μοιράζει  δώρα ! Μα κάθε χρόνο  διαβάζω ότι χιλιάδες παιδιά στέλνουν γράμματα πολλά  στον Αι- Βασίλη για τα δώρα που επιθυμούν να λάβουν  (δεν είναι κακό, αλλά δεν προσφέρει και κάτι,έτσι;)

Τι ζητάνε τα παιδιά αυτές τις ημέρες; Κυρίως παιχνίδια. Και τα καλομαθημένα μας δεν αρέσκονται στα χειροποίητα παιχνίδια ως δώρο, μήτε φυσικά χαίρονται όταν παίρνουν βιβλία (τουλάχιστον τα περισσότερα ). Ζητούν παιχνίδια του εμπορίου. Αυτά που η βιομηχανία εντέχνως  διαφημίζει  για να ''παίρνει'' το μυαλό των παιδιών και να ''μαυρίζει'' τις ημέρες των γονιών, που ίσως, αδυνατούν να τα αγοράσουν.  
Τα μεγαλύτερα προτιμούν τα χρήματα  και κάποια αγαπούν ρούχα ,παπούτσια και γκάτζετ.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το δώρο μου, ένα βιβλίο κατάλληλο για παιδιά,δέχτηκε ένα συνοφρύωμα και αφέθηκε στην άκρη για άλλα δώρα που προκάλεσαν φωνούλες έκπληξης και χαρούλες!!(Κάπως άσχημα νιώθεις εκείνη την ώρα, ναι;)
'0πως τα μάθεις είπες; Λάθος!  Όπως τα μάθει το σύστημα που δίνει πρότυπα, διαμορφώνει απόψεις και γούστα παιδικά, φτιάχνει καταναλωτές ισχυρούς κι ας έχουν μικρή ηλικία.  Αγώνας των γονιών άνισος μεν, αλλά αγώνας δίχως τέλος .

πηγή

Το βιβλίο είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Αυτό μαθαίνεις στο παιδί σου από την  προσχολική ηλικία.Γι αυτό αγωνίζεσαι ως γονιός...
Γιατί τότε μαθαίνει ένα παιδί να αγαπά το βιβλίο. Από πολύ μικρό. Το  λένε οι παιδοψυχολόγοι.  Αν βλέπει τους γονείς να διαβάζουν , θα τους μιμηθεί  (Αυτό μεταξύ μας δεν είναι κανόνας, απ΄όσα έχω διαπιστώσει έως τώρα) 
Σε πρόσφατη συνάντηση φίλων,  συζητούσαμε για τα βιβλία. Η συζήτηση ξεκίνησε από ένα ζευγάρι νέο με παιδί, που είπε ότι θέλουν να πετάξουν την εγκυκλοπαίδειά τους και να καταργήσουν   βιβλιοθήκες. Δεν ξέρω πόσοι το κατάλαβαν, αλλά σαν να με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα.
Φυσικά επιχειρηματολόγησα υπέρ του βιβλίου.
Ο αντίλογος; Το διαδίκτυο βρίθει από πληροφορίες και προσφέρει γνώσεις στο παιδί ανά πάσα στιγμή. Και επί πλέον βοηθάμε το περιβάλλον αφού δεν θα χρειαζόμαστε τόσο χαρτί!!!
Λες να ένιωθαν σαν και μένα οι αναγνώστες των πρώτων κυλίνδρων παπύρων (αν και ξετύλιγαν μέτρα πολλά για να διαβάσουν),όταν αντικαταστάθηκαν από τα πρώτα σελιδοποιημένα βιβλία codex; Φυσικά, τότε,το μέγεθος άλλαξε μόνο. Και τα σελιδοποιημένα βιβλία  ήταν εύχρηστα για κάθε αναγνώστη. 
Λες να αντιδρώ στην εξαφάνιση του βιβλίου γιατί δεν δέχομαι εύκολα την εξέλιξη;
  ''Ναι'', μου είπε μια κοπέλα.'' Και εμένα οι γονείς μου δεν δέχονται εύκολα την εξέλιξη''.
 (Και τι  καλοσυνάτο επιεικές βλέμμα που  είχε)!!!!
 Ποια εξέλιξη όμως; Δεμένοι στο άρμα του διαδικτύου για κάθε τι στη ζωή μας;
Εξέλιξη είναι αυτή; Ή αιχμαλωσία με περιτύλιγμα;
Λοιπόν μια και το βιβλίο βρίσκεται σε μάχη με το e-book, ένα τάμπλετ θα ήταν ό,τι έπρεπε για τα μεγαλύτερα παιδιά να διαβάζουν λογοτεχνία. Αλλά θα διαβάζουν; Ή θα ταξιδεύουν σε άλλες θάλασσες που είναι πιο λαχταριστές;

Βέβαια όταν σκέφτομαι ότι ίσως φτάσει η ημέρα που θα ξαπλώνω στην ξαπλώστρα μου στην παραλία και θα κρατώ ένα τάμπλετ για να διαβάσω, ή θα αλλάζω σελίδες με τον κέρσορα και δεν θα μπορώ όπως τώρα να χουχουλιάζω στην μπερζέρα μου με ένα  βιβλίο, ή να σημειώνω στο περιθώριο ό,τι με εντυπωσιάζει, νιώθω σαν να ζω    ταινία επιστημονικής φαντασίας

Ναι έχω διαβάσει  από ηλεκτρονικό βιβλίο. Αλλά θα πω την αμαρτία μου. Αυτό  που μου συμβαίνει με το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου, που μπαίνω   στο πνεύμα  του συγγραφέα, ζω την πλοκή του αφηγήματός του, ταυτίζομαι με τον ήρωα, θυμώνω με τον αντιήρωα, σημειώνω ή υπογραμμίζω ό,τι θεωρώ σπουδαίο, ταξιδεύω στο χωροχρόνο του διηγήματος, δεν μπορώ να το νιώσω απόλυτα με το e-book!!
Συνήθεια είναι είπες; Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να συνηθίσω...

Ως τότε το βιβλίο  είναι το καλύτερο δώρο τελεία και παύλα! Και  πόσο μου αρέσει και η υφή του και το άρωμά του!!
(Μπήκα μέσα στο βιβλιοπωλείο και ανέπνευσα εκείνο το άρωμα χαρτιού και μαγείας που, περιέργως, κανένας ποτέ δεν σκέφτηκε να εμφιαλώσει. Carlos Ruiz Zafón, 1964 -, Ισπανός συγγραφέας)

Γι αυτό και φέτος τα δώρα μου στα παιδιά θα είναι πάλι βιβλία, αν και το ομολογώ, εκείνο το συνοφρύωμα με κάνει να νιώθω σαν να μου ρίχνουν  παγωμένο νερό!!

 πηγή