 |
| πηγή |
Τον 18ο αι ο Αδαμάντιος Κοραής μεταφράζει τη λέξη «civilisation» και εισάγει τον όρο ''πολιτισμός ''. Είπε λοιπόν ότι πολιτισμός είναι όλα αυτά που έχουν να κάνουν με τα μεγάλης αξίας προϊόντα της ζωής του ανθρώπου. Φιλοσοφία, τέχνη, επιστήμες.
Αργότερα διευρύνθηκε ο όρος από τον ιστορικό Febvre και αποδόθηκε ως η αρετή της διακριτικότητας, της ειλικρίνειας και της ευγένειας.
Ο πρωτόγονος άνθρωπος ζούσε με το φόβο της επόμενης ημέρας. Επιβίωση, κίνδυνοι, άγνωστοι άνθρωποι, καιρικές συνθήκες ήταν ό,τι φοβόταν περισσότερο μέσα στην απόλυτη άγνοιά του. Σταδιακά, έφτιαξε κοινωνίες, κατασκεύασε όπλα, καλλιέργησε τη γη, πολλαπλασίασε τον πληθυσμό του και ένοιωσε πιο ασφαλής. Σιγά σιγά έχτιζε τον πολιτισμό του.
Η ανθρωπολόγος Μάργκαρετ Μιντ είχε πει όμως, ότι πολιτισμό έχουμε όταν ένα σπασμένο μηριαίο οστό 15000 χρόνων βρέθηκε θεραπευμένο. Κι αυτό γιατί ο άνθρωπος που έσπαγε το πόδι του, δεν μπορούσε να κινηθεί, να βρει τροφή, να πάει στο ποτάμι να πιει νερό, να αντιμετωπίσει άγρια ζώα αλλά και άλλους κινδύνους. Γι αυτό έχαναν τη ζωή τους όσοι έσπαγαν οστό. Δεν ήταν για την ανθρωπολόγο πολιτισμός όπλα και εργαλεία που έφτιαξε ο άνθρωπος τότε, αλλά που φρόντισε κάποιον με σπασμένο μηρό. Που τον περιέθαλψε, τον μετέφερε σε ασφαλές μέρος και φρόντισε για την τροφή του, για νερό αλλά και για τη θεραπεία του. Γι αυτό, το σημείο στο οποίο αρχίζει ο πολιτισμός είναι η βοήθεια σε κάποιον που έχει ανάγκη.
Και οι αιώνες πέρασαν.
Τι κι αν πήγαμε σε άλλα αστέρια. Τι κι αν φτιάχνει ο άνθρωπος ρομπότ και μπορεί να συζητά με συνανθρώπους του που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γης, ακόμη δεν έχει μάθει να βοηθά κάποιον όταν έχει ανάγκη. Εκτός και αν είναι του οικείου περιβάλλοντός του.
Άρα, γιατί θεωρούμε εαυτούς πολιτισμένους, όταν κυνηγάμε συνανθρώπους μας επειδή είναι διαφορετικοί; Και τι είμαστε όταν τους οδηγούμε σε επικίνδυνα μονοπάτια για τη ζωή τους; Πώς λεγόμαστε πολιτισμένοι όταν τα παιδιά μας κακοποιούν συνομήλικούς τους μόνο και μόνο για να νιώσουν ότι έχουν εξουσία;
 |
| πηγή |
Δεν ξέρω εσύ, αλλά εγώ θεωρώ ότι είμαστε απολίτιστοι, απαίδευτοι, αγροίκοι πραγματικοί. Ακόμη κι αν το ποσοστό όσων κακοποιούν άλλους είναι μικρό, η δική μας συνήθεια να μη βγούμε από την ασφάλειά μας και να αντιδρούμε ''κατόπιν εορτής'', δείχνει πόσο μακριά είμαστε για να θεωρηθούμε άνθρωποι με πολιτισμό.
Όταν ο ήλιος του πολιτισμού είναι χαμηλά στον ορίζοντα, ακόμα και οι νάνοι ρίχνουν μεγάλες σκιές.
Αγαπητή μου, Άννα, ανοίγεις μεγάλο θέμα: Πολιτισμός και ανθρωπιά. Δυστυχώς όλοι μας επαιρόμαστε για τον πολιτισμό μας, αλλά, όπως πολύ εύστοχα το παρουσιάζει ο Κράους, είμαστε πολύ μικροί τελικά. Από αυτά που έχω δει και μάθει, δυστυχώς τα τελευταία χρόνια επικρατεί ο ατομικισμός, ο εαυτούλης μας, ο εγωισμός μας ( ακόμα και τα παιδιά μας τα μεγαλώνουμε με περίσσιο εγωισμό ) αρνούμενοι να πράξουμε το όμορφο, το ωραίο, το ανθρώπινο, που περικλείει την έννοια του πολιτισμένου. Στα λόγια όμως είμαστε πρώτοι. Δυστυχώς τα αντιμετώπισα όλα τα παραπάνω ως δάσκαλος, όλα καλά και όμορφα , όταν όμως φτάναμε στο δικό μας παιδί, τότε όλα ήταν καλά καμωμένα. Μα και η ιδια η κοινωνία σήμερα δεν εχει μάθει να δικαιολογεί τα πάντα; Ο όρος ημιπιτσιρικάς, δεν είναι μια λέξη που εφευρέθηκε για να δικαιολογήσει απαράδεκτες συμπεριφορές νέων ανθρώπων. Δυστυχώς η κοινωνία μας διολισθαίνει προς τα πίσω κι εμείς πέρα από να επισημαίνομε, δεν βλέπω πλέον άλλον τρόπο για να αντιδράσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου... προβληματισμένος.
Συμφωνώ Βασιλη μου. Στα λόγια είμαστε πρώτοι και μετά...ξανά θυμόμαστε την ανθρωπιά μας όταν παρουσιαστεί άλλο ένα θύμα. Σαν δάσκαλος εσύ είσαι ο άμεσα γνώστης της παιδικής ψυχής και των γονιών τους. Ναι είμαστε καταγγελτικοί για τους άλλους αλλά για το δικό μας παιδί ή τον δικό μας άνθρωπο βρίσκουμε ένα σωρό δικαιολογίες.
ΔιαγραφήΔυστυχώς κι εγώ το βλέπω αυτό, η κοινωνία τρέχει θα πω, προς τα πίσω σε εποχές με απόψεις σπηλαιώδεις.
Καλό μεσημέρι να έχεις
Kαλημέρα Άννα μου και καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ η ιστορική αναδρομή της έννοιας του πολιτισμού που έκανες. Με καλύπτει απόλυτα και ναι συμφωνώ πως δεν είναι μόνον τα επιτεύγματα του ανθρώπου πολιτισμός αλλά και η παράλληλη ηθική του εξέλιξη. Παρ' όλα τα κρούσματα βαρβαρότητας που υπάρχουν παντού στον πλανήτη, θέλω να πιστεύω πως ο πολιτισμός πέρα από τεχνολογικός και επιστημονικός θα γίνει και ηθικός. Ήδη υπάρχουν πάρα πολύ συνάνθρωποι που υιοθετούν αυτή την αντίληψη και την εφαρμόζουν στην ζωή τους. Οι αντιλήψεις αλλάζουν. Αλλάζουν πολύ αργά αλλά αλλάζουν. Τα κινήματα ανθρωπιάς είναι πιο συχνά και σε μεγαλύτερη κλίμακα στις μέρες μας απ' ό,τι παλιά. Να πιστεύουμε στο καλύτερο.
Φιλάκια πολλά :)
Μ'αρέσει η αισιοδοξία σου Μαράκι μου και θα ευχηθώ να βγεις αληθινή. Οι αντιλήψεις αλλάζουν αλλά δεν είμαι βέβαιη ότι οι αλλαγές αυτές είναι προς το καλύτερο. Τα κινήματα ανθρωπιάς Μαρία μου ακολουθούν τα θύματα. Ξέρεις, εξαγριώνομαι στ'αλήθεια όταν μετά από ένα χαμό προσώπου, μια δολοφονία, μια αυτοκτονία αρχίζουμε και γεμίζουμε το σημείο που χάθηκε ο άνθρωπος ο κακοποιημένος με λουλούδια, φωτογραφίες, δίνουμε το όνομά του σε δράσεις κλπ κλπ. Εξαγριώνομαι για το ''κατόπιν εορτής''!
ΔιαγραφήΠροσπαθώ να πιστέψω στο καλύτερο αλλά δεν μ'αφήνουν οι ειδήσεις! Τρέχουν πιο γρήγορα από την προσπάθειά μου
Σε φιλώ
Μια από τις άσχημες πλευρές της καθημερινότητας Άννα μου που εξαπλώνεται σαν επιδημία και που αντιμετωπίζουμε σαν σχολιαστές και τίποτα περισσότερο, μ’ ένα ¨είδες;¨ ¨άκουσες;¨ και μια κριτική εξ’ απαλών ονύχων, εμείς οι ¨αψεγάδιαστοι¨ πολιτισμένοι. Η ενημέρωση, λένε, είναι μέρος της λύσης του προβλήματος. Σιγά, μην είναι! Νούμερα στα social media είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως θα διδάξουμε αξίες όταν εμείς δεν έχουμε αυτοσυγκράτηση, σεβασμό, ανθρωπιά, όταν οι γονείς είναι απόντες από την πιο σημαντική ηλικία των παιδιών, όταν κλείνουν βιβλιοθήκες και ανοίγουν σωρό σχολές τάχα αυτοάμυνας που μόνο για αυτοάμυνα δεν χρησιμοποιούνται. Κι ακόμη χειρότερα όταν οι συμβουλές ενός νάρκισσου πατέρα στο παιδί του είναι ¨εσύ θα είσαι σκληρό αντράκι¨ και επειδή ο ρόλος του δυνατού άντρα αρέσει, το παιδί μεγαλώνει χωρίς όρια και κανόνες.
Απ’ την άλλη χτίζουμε ένα τείχος προστασίας για τα θύματα, αντί να διδάξουμε στο θύτη και στο θύμα τις αξίες εκείνες που χρειάζονται για την ομαλή πορεία προς την ενηλικίωση και την ωριμότητα. Είναι τρομακτικό να ζεις μια ζωή μέσα στο φόβο με την αίσθηση του αδιέξοδου.
Άννα μου μια συναισθηματική και πολύ σημαντική υπενθύμιση για τον πολιτισμό που γέννησε αυτή η χώρα και τις αξίες που καθορίζουν την ζωή μας και μας κατατάσσουν κοινωνικά στους πολιτισμένους, με την άποψη, δυστυχώς, του παρακμιακού κοσμοπολίτη. Είναι καταστροφικό, η νέα γενιά να έχει άγνοια του παρελθόντος και να ελπίζει σ' ένα αβέβαιο μέλλον.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα και ανεξάντλητο. Μπράβο Άννα!
Σε φιλώ! Καλή εβδομάδα!
Σιγά μην είναι η ενημέρωση η λύση θα πω κι εγώ. Βεβαίως πρέπει όλα να βγαίνουν στο φως αλλά να γίνει η αρχή ώστε το κάθε θύμα να είναι μοναδικό και να προλαβαίνουμε σαν κοινωνία τέτοια φαινόμενα.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σε τσίγκλισε η ανάρτηση και διάβασα ένα σχόλιο πλήρες με τις εμπεριστατωμένες απόψεις σου που συμφωνώ απόλυτα και με τον προβληματισμό σου.
Κρίμα για τους νέους που έχουν άγνοια για το παρελθόν τους και να μην προσπαθούν ώστε το μέλλον τους να μην είναι αβέβαιο θα πω εγώ.
Ανεξάντλητο θέμα όντως
Σ'ευχαριστώ
Φιλάκια
Εξαιρετική ανάρτηση και αυτή Άννα μου και χαίρομαι που καταπιάνεσαι με ιστορικές αναδρομές όχι μόνο λόφων αλλά και εννοιών που αν είμαστε ειλικρινής έχουμε ξεχάσει όχι μόνο την σημασία τους αλλά και την χρήση τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την αφεντιά μου, πολιτισμένος είναι ο άνθρωπος που εκτός από γνώσεις ξέρει να χρησιμοποιεί και τον νου του και εδώ νους, είναι η ισορροπημένη λειτουργία εγκεφάλου και καρδιάς!
Θα ευχηθώ να μη ξεχάσουμε την διαφορά μας από τα ζώα (πχ πρόβατα, λύκοι, κοκόρια) και να σταθούμε στο όποιο ύψος, μας έχει απομείνει!
ΑΦιλάκια με ευχές σύνεσης για μια δυναμική βδομάδα:
Στεφανία μου, σ'ευχαριστώ πολύ για το επαινετικά σου λόγια. Με προβληματίζουν πολλά αλλά όπως γράφεις, το βλέπω κι εγώ ότι έχουμε ξεχάσει τη χρήση και τη σημασία του αληθινά πολιτισμένου ανθρώπου.
ΔιαγραφήΙσορροπημένη λειτουργία καρδιάς και νου ε; Θα συμφωνήσω αλλά πολλοί γινόμαστε ανισόρροποι βλέπω.
Καμια φορά προσβάλουμε και τα ζώα όταν συγκρινόμαστε. Γιατί η φύση έτσι τα έπλασε. Εμάς μας έδωσε λόγο και σκέψη.
Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα
Αγαπώ πολύ τις σκέψεις σου και απολαμβάνω τις στιγμές σου όταν φιλοσοφείς ή όταν προσπαθείς να βάλεις μεγάλα και ουσιαστικά ζητήματα για κουβέντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί πολιτισμού λοιπόν:
Πολύ σωστά "πολιτισμό" η ανάλυση θεώρησε τη στιγμή, που κάποιος άνθρωπος έδειξε αλληλέγγυος με έναν συνάνθρωπό του. Τον φρόντισε, τον τάισε, το στήριξε. Ναι, εδώ έχουμε την εμφάνιση στοιχείων και αξιών αλληλεγγύης στην κοινότητα.
Από εκεί και πέρα, η ιστορία, κατέγραψε και καταγράψει "πολιτισμούς" με την έννοια της ανάπτυξης και της επέκτασης. Κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενη έννοια.
Όταν η ανθρώπινη κοινότητα, με την αύξηση των παραγωγικών δυνάμεων, ανακάλυψε την υπεραξία, το πρόσθετο προϊόν. Με λίγα λόγια όταν το κυνήγι δεν κάλυπτε μόνο ανάγκες διατροφής αλλά άρχισε να καλύπτει ανάγκες αποθησαύρισης, τότε σχηματίστηκαν οι πρώτες ταξικές διαφορές και σχέσεις στην ανθρωπότητα. Ισχυρότερες κοινότητες ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να αρπάξουν παραγωγή όχι με δικό τους μόχθο αλλά με βία και πόλεμο, με υποταγή. Με δουλεία με λίγα λόγια. Έτσι η πρωτόγονη κομμούνα άρχισε να δίνει τη θέση της στην δουλοκτητική κοινωνία και η ιστορία πήρε μπρος.
Έτσι αναπτύχθηκαν πόλεις, πόλεις-κράτη, περιοχές, λαοί, αυτοκρατορίες. Παράλληλα η ανάπτυξη αυτή, έδωσε και επιστήμη και τέχνη και πνευματική πρόοδο.
Όμως δεν παύει να υφίσταται αυτό που, σωστά λες και αναφέρεις καλή μου φίλη.
Τι είδους ανάπτυξη είναι αυτή και πάνω σε τι βασίζεται.
Σε χαίρομαι ειλικρινά, το ξέρεις.
Την καλησπέρα μου.
Καλώς τον. Δεν θα διαφωνήσω με όσα γράφεις αλλά πιστεύω ότι είναι η μια πλευρά της ιστορίας μόνο. Μιλας για τον προϊστορικό άνθρωπο που κυνηγούσε για να τραφει, ήταν τροφοσυλλέκτης και δεν είχε μόνιμη διαμονή. Γιατί να αποθησαυρίζει; Πώς θα τα μεταφέρει; Όταν όμως στη νεολιθική εποχή έμεινε σε ένα τόπο, καλλιέργησε τη γη, αρχισαν οι έριδες, οι συμπλοκές με τους γείτονες. Αυτός είχε καλύτερη θέση δίπλα στο ποτάμι πχ, ας του την πάρουμε. Αυξήθηκε ο πληθυσμός με την μόνιμη διαμονή. Και δημιουργήθηκαν οι πρώτες κοινωνίες. Δεν πιστεύω ότι ήταν αποθησαύριση, αλλά επιθυμία να τραφεί η κοινότητα. Και οι πόλεμοι μπήκαν στη ζωή των ανθρώπων τότε. Όχι μόνο για να αρπάξουν πλούτο αλλά και για επιβίωση.
ΔιαγραφήΔεν ξέρω αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κομμούνα την πρωτόγονη κοινωνία. Ο καθείς φρόντιζε για τον εαυτό του. Η φροντίδα του άλλου είναι απόρροια της εξέλιξης. Και η εξέλιξη έφερε τις πόλεις -κράτη και την ατομική ιδιοκτησία και τις συγκρούσεις γι αυτά.
Αυτά όλα αφορούν το πολιτικο-οικονομικό σύστημα που επικρατούσε, αν μπορούμε να πούμε ότι επικρατούσε στον πρωτόγονο κόσμο κάποιο σύστημα. Η μια όψη του πολιτισμού.
Οι αξίες και οι αρετές μιας κοινωνίας ορίζουν την άλλη όψη του πολιτισμού που δεν έχει σχέση με τα οικονομικά μεγέθη. Και από αυτές τις αξίες εξαρτάται η ποιότητα της κοινωνίας και των ανθρώπων που την αποτελούν. Ανθρωπιά Γιάννη μου! Αλληλεγγύη Γιάννη μου! Νοιάξιμο για τον πόνο του άλλου οχι εκ των υστέρων. Αν η κομμούνα έφερνε και ανθρωπιά, τότε τα κράτη με κομμουνιστικό καθεστώς θα είχαν καλύτερες κοινωνίες, αλληλέγγυες και δοτικές. Αλλά από όσα έχω διαβάσει, οι ίδιες αξίες διέπουν και τους ανθρώπους εκεί. Ανάλογα με τη χώρα φυσικά. Είναι λυπηρό ότι ο άνθρωπος κλείνεται στον εαυτό του, περιχαρακώνεται με τα θέλω του και τα πρέπει του, δημιουργεί ένα πλαστικό σωσίβιο ασφάλειας που με την πρώτη κακομεταχείριση παύει αυτή η ασφάλεια να υπάρχει.
Ανάπτυξη και τι είδους έχουμε; Όσο πιο πολύ ανεπτυγμένοι είμαστε τεχνολογικά και οικονομικά τόσο πιο απάνθρωποι γινόμαστε...
Και εγώ χάρηκα το σχόλιό σου
Καλό σου απόγευμα
Αγαπημένη μου, θίγεις ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα. Πολιτισμός! Όπως διάβαζα την ανάρτηση σου, συνειδητοποίησα πως οι φόβοι μας, δεν απέχουν πολύ, από τους φόβους του πρωτόγονου ανθρώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα ο κόσμος μας, έχει τεχνολογική πρόοδο, με κόστος όμως απέναντι στο περιβάλλον. Κάτι που ήδη πληρώνουμε και θα πληρώσουμε ακριβότερα στο μέλλον.
Επίσης, ο τρόπος ζωής, που έχει επηρεάσει η τεχνολογική αυτή πρόοδος με τις ανέσεις που δημιούργησε, έχει επίδραση και στις ανθρώπινες σχέσεις, αλλά και τα συναισθήματα του ανθρώπου. Και έτσι αυξάνονται καθημερινά, οι άνθρωποι με ψυχοσωματικά, στρες, κατάθλιψη κτλ.
Τέλος, η έννοια της ανθρωπιάς, δεν είναι ισχυρή μέσα μας και για εμένα σε αυτό συμβάλλει η έλλειψη ταπεινότητας. Ζούμε με εγωισμό και δεν αντιλαμβανόμαστε πως πρέπει να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπο, στο βαθμό που θα θέλουμε να αγαπηθούμε εμείς σε μια αντίστοιχη περίπτωση.
Έχουμε ξεχάσει να είμαστε Άνθρωποι. Και αναρωτιέμαι, πολιτισμός χωρίς ανθρώπους, είναι στα αλήθεια πολιτισμός;
Σε ευχαριστώ για την τροφή για σκέψη που μας έδωσες.
Σε φιλώ γλυκά Αννούλα μου.
Καλή εβδομάδα:)
Γλυκιά μου Μαρίνα έχεις απόλυτο δίκιο. Τους φόβους και ορισμένα ένστικτα των πρωτογόνων τους διατηρούμε ανέπαφους. Σήμερα η πρόοδος μάλλον την καταστροφή φέρνει στον άνθρωπο. Ακόμη και οι τροφές είναι τόσο βλαβερές με τα φυτοφάρμακα που δεν καταστρέφεται μόνο το περιβάλλον αλλά και ο οργανισμός μας.
ΔιαγραφήΌσο για την ανθρωπιά,όπως τα λες δεν είναι ισχυρή μέσα μας. Συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ. Τι πολιτισμό έχουμε χωρίς ανθρώπους; Όσο για την κατάθλιψη δεν ξέρω αν οδηγεί σε παραβατικές και απάνθρωπες συμπεριφορές αλλά σίγουρα η εποχή μας βοηθά τα ψυχοσωματικά νοσήματα προς ικανοποίηση των φαρμακοβιομηχανιών που κερδοφορούν.
Χαίρομαι που σε ικανοποίησε και σε προβλημάτισε η ανάρτηση με τις σκέψεις μου
Απόλαυσα και το δικό σου σχόλιο τόσο μεστό και ακριβές
Σ'ευχαριστώ πολύ
Φιλάκια πολλά πολλά
Πολιτισμός...να μια λέξη Αννιώ μου που έπρεπε να κυριαρχεί στον άνθρωπο...αν αυτού τα εγωιστικά του ένστικτα, θαρρείς πως είναι εκείνα μόνο που προβάλει περισσότερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει πολιτισμός, έχουμε καταστρέψει οι άνθρωποι την έννοια αυτή ακόμα και στο περιβάλλον είμαστε απολίτιστοι...αν δεν σεβόμαστε αυτό, πως θα σεβαστούμε τον άνθρωπο;
Εχουν χαθεί οι αξίες όπως ο σεβασμός στα ζευγάρια, στους γονείς και η αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο...δυστυχώς δεν υπάρχει αγάπη, καλοσύνη και όπου την συναντάμε κοιτάζουμε περίεργα όσους φέρονται σαν άνθρωποι!
Η εξέλιξη της τεχνολογίας δεν βοήθησε και πολύ στην ανθρωπιά μας. παραμείναμε απολίτιστοι στο σύνολο.
Ομως ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα, νομίζω ότι υπάρχουν νέοι που αγαπούν και σέβονται τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον και ίσως να είναι ο πυρήνας, που θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή σε αξίες που έχουν χαθεί και με τα χρόνια να αλλάξουν αυτόν τον κόσμο προς το καλύτερο.
Με πολύ προβληματισμό η ανάρτηση σου αυτή Αννιώ μου και τροφή για σκέψεις...
Καλό σου ξημέρωμα φίλη μου !!
Να είσαι
Ναι Ρούλα μου συμφωνώ με όσα λες...Έχουμε χάσει οι άνθρωποι το δρόμο μας και κατηφορίζουμε ούτε ξέρω για πού...Εύχομαι κι εγώ οι νέοι να επιστρέψουν τις κοινωνίες στην εποχή που είχαν ανθρώπινο πρόσωπο
ΔιαγραφήΝα σαι καλά καλή μου
Τα φιλιά μου
Απόλυτα ταυτίζομαι με όσα γράφεις και με τον επίλογό σου, Άννα μου. Μάλλον έχουμε μπερδέψει τον πολιτισμό με την εξέλιξη της τεχνολογίας και προφανώς έχουμε αφήσει στην άκρη προγονικές επιταγές και υπέρτατες αρετές που έρχονται απ' το παρελθόν. Και το ότι διαθέτουμε ένα "υπουργείο" πολιτισμού, δεν μας καθιστά πολιτισμένο λαό. Η καθημερινότητα δυστυχώς το επιβεβαιώνει αυτό. Φοβάμαι ότι είναι αργά για να ανακτήσουμε θεμελιώδη αξιώματα, όπως ο σεβασμός στο συνάνθρωπο και η ευγενής άμιλα. Σ' ένα απόλυτα τεχνοκρατικό πλαίσιο, ο ανταγωνισμός, η ύλη και η επιβολή του πιο ισχυρού, είναι ο κόσμος που παραδίδουμε στα παιδιά μας. Ας μην περιμένουμε θαύματα απ' αυτή την έρμη νέα γενιά. Το ζητούμενο είναι να καταφέρει να επιβιώσει έτσι που τα κάναμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι όπως το γράφεις Μαρία μου. Η τεχνολογική ανάπτυξη που φέρνει και καλύτερο βιοτικό επίπεδο δεν είναι πολτισμός. Μας έκανε άψυχους σαν τις μηχανές. Κι εγώ πιστεύω ότι είναι αργά να ανακτήσουμε αξίες αλλά φοβάμαι κιόλας γιατί λένε, όταν η κοινωνία κατρακυλά με τέτοια ταχύτητα μονο ένα γεγονός ολέθριο, ένας πόλεμος μια μεγάλη καταστροφή χρειάζεται για να επανέλθει ο κοσμος στις αξίες που έχασε.
ΔιαγραφήΔυστυχώς οι νέοι κι αυτοί προσπαθούν να επιπλεύσουν στα βρωμόνερα που τους αφήσαμε...
Δεν ξέρω...θα δούμε τι θα γίνει.
Συμπυκνωμένη σοφία: "το σημείο στο οποίο αρχίζει ο πολιτισμός, είναι η βοήθεια σε κάποιον που έχει ανάγκη", κι όπως έγραψα για άλλο θέμα -σε ποστ καλής φίλης σήμερα- κοίτα να δεις που επιστρέφουμε πίσω ολοταχώς.. Αντί να λύνουμε θέματα ως κοινωνία αλλά και ως μονάδες, δημιουργούμε κι άλλα που θα έπρεπε να είχαμε βάλει σε μια σειρά εδώ και χρόνια. Νομίζω ότι επιβάλλεται να ανοίγουμε τους ορίζοντες στα παιδιά μας, για έχουν έστω αυτά μιά ελπίδα να "τακτοποιήσουν" τα κακώς κείμενα.. Ωραίο θέμα Αννούλα! Καλό βραδάκι 🌺🌸🌷
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έτσι είναι Πέτρα μου. Πάμε προς τα πίσω ολοταχώς. Μακάρι τα παιδιά μας να αποκτήσουν τη δύναμη να τακτοποιήσουν όλα εκείνα που μας ταλανίζουν.
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Πέτρα μου
Πολιτισμός! Τί δύσκολο θέμα μας έβαλες Άννα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε ξεχάσει τι σημαίνει, εμείς, οι πρόγονοι μας δλδ, που δώσαμε φοβερά δείγματα πολιτισμού.
Μείναμε σ αυτά και προσπαθούμε να τα σβήσουμε όλα.
Θες στο δρόμο , θες στα σχολεία, θες στις δουλειές, όπου θες κάνουμε ό,τι μπορούμε για πίσω ολοταχώς.
Η Στεφανία έγραψε ότι χρειαζόμαστε κουράγιο πίστη κι ελπίδα.
Εύχομαι να μη λείψει καμία από αυτές τις αρετές.
Ελπίζω κσι πιστεύω στη νέα γενιά.
Έχω να διαβάσω άλλες δύο αναρτήσεις σου που είναι πολύ ενδιαφέρουσες, όπως πάντα.
Οι υποχρεώσεις πολλές κι ο χρόνος δεν φτάνει.
Να είσαι καλά.
Σε φιλώ.
Με την ησυχία σου Ρένα μου, εδώ είναι οι αναρτήσεις και εδώ θα μείνουν.
ΔιαγραφήΌσο για τον πολιτισμό νομίζω ναι ότι γυρνάμε προς τα πισω ολοταχώς. Παντού παρουσιάζονται άνθρωποι που προσβάλλουν τον όρο Άνθρωπος και την ανθρωπιά. Τι να πω; Μακάρι να έχουμε πίστη ότι οι νέοι θα τα καταφέρουν. Και ελπίδα. Και κουράγιο
Φιλάκια πολλά
Καλό μήνα Άννα και καλό καλοκαίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα Κώστα μου. Να σαι καλά
ΔιαγραφήΧρόνια Πολλά καλή φίλη Άννα :) Το κείμενό σου περιεκτικό με ουσιαστικά μηνύματα και προβληματισμούς . Επίκαιρο όσο ποτέ , όταν στην κοινωνία μας συμβαίνουν άσχημες καταστάσεις , όπως π'οέμοι , τρομοκρατικές ενέργειες , φόνοι μεταξύ συγγενών και φίλων ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η ενημέρωση για τον Αδαμάντιο Κοραή, πως ερμήνευσε τον πολιτισμό , τις αρχές -αρετές που έθεσε ο ιστορικός Febvre και την πρόνοια που έθεσε η ανθρωπολόγος Μάργκαρετ Μίντ.
Δίκαια προβληματίζεσαι σε ποιό σημείο βρισκόμαστε , όταν οι σύζυγοι αλληλοσκοτώνονται , παιδιά μαχαιρώνουν γονείς , η άσκηση βίας σημαδεύει την καθημερινότητά μας , μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και πανδημίας . Οι μηχανισμοί του κράτους πρόνοιας έχουν τον σημαντικό ρόλο ,
να διαμορφώσουν συμπεριφορές , να δημιουργήσουν υποδομές ώστε εμείς οι άνθρωποι να μη φθάνουμε στα άκρα , κ'απου να υπάρχει μία λύση εξασφαλισμένη για οποιονδήποτε .
Μου άρεσε ο πλοβληματισμός σου και είναι σοβαρό ζήτημα, που όφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε όλοι οργανωμένα . Καλή εβδομάδα , υγεία , ειρήνη σε όλο τον κόσμο !! Καλό γαλήνιο βράδυ ;) Φιλιά και όνειρα γλυκά !! ;)
Σ'ευχαριστώ Κυριακή μου. Όντως είναι σοβαρό ζήτημα και πρέπει να προβληματιστούμε να το συζητησουμε και να πάρουμε θέση για όσα μας συμβαίνουν
ΔιαγραφήΚαλό Σ/Κο
Πολλά φιλιά
Αννιώ μου πέρασα να δω τι κάνεις και να σου ευχηθώ καλό μήνα φίλη μου να είναι όλα καλά εύχομαι φιλιαααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια καθυστερημένα
ΔιαγραφήNice post thank you Nichole
ΑπάντησηΔιαγραφή