''Η Άνοιξη είναι ακριβή / Κεφ.21

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Τέσσερεις  ημέρες πέρασαν οι δυο αγαπημένες αδερφές στο Μαράθι, ως ότου επιστρέψει ο Απόστολος. Το κρύο του χειμώνα τσουχτερό. Ο θαλασσινός αέρας  με την παγωμένη του ανάσα, έκλεινε στα σπίτια τους ανθρώπους. Στα ζεστά, με τη φωτιά να σιγοκαίει όλη ημέρα, οι δυο αδερφές συζητούσαν συνεχώς. Τόσα είχαν να πουν, τόσα είπαν και πόσα ακόμη που δεν τους έφτανε ο χρόνος.
Επισκέφτηκαν και τον Γιουσούφ, που χάρηκε πολύ βλέποντας τις δυο αδερφές, ακόμη και την Ειρήνη που τον συμπαθούσε επίσης.
Στο σπίτι  πια, η Ειρήνη  ρώτησε
''Αντιγόνη, τώρα βλέπεις πιο ελεύθερα τον Γιουσούφ. Δεν έχεις τους περιορισμούς της οικογένειάς μας και αφού ο άντρας σου τον συμπαθεί...''
''Κανέναν δε συμπαθεί ο Απόστολος Ειρήνη μου. Απλά ο Γιουσούφ είναι ο επικεφαλής εδώ στο Μαράθι. Και με την εξουσία θέλει να τα έχει καλά. Γλύφτης είναι και τίποτε άλλο'' είπε φουρκισμένη
''Εντάξει λοιπόν, ήθελα να πω, αφού δεν έχεις περιορισμούς τώρα, τον Γιουσούφ τον γνωρίζεις  καλύτερα σαν χαρακτήρα. Πώς σου φαίνεται;''
''Κοίτα Ειρήνη. Πάντα ήταν  καλόκαρδος, ευγενικός, καλλιεργημένος...''
''...και όμορφος!"
'' Και όμορφος αδερφούλα μου'' είπε χαμογελώντας.

''Αλλά αυτόν τον καιρό γνώρισα και τις ικανότητές του ως διοικητή. Το ξέρεις ότι έχει βοηθήσει πολλούς στο νησί; Νόμιζα ως πριν λίγο καιρό, ότι ο Απόστολος θεράπευε και τους απόρους κι ας μην είχαν να τον πληρώσουν, έστω και σε είδος. Έμαθα όμως-και όχι από τον Γιουσούφ, αλλά από τον ίδιο τον άντρα μου- ότι τον πληρώνει εκείνος για να θεραπεύει δωρεάν και τους φτωχούς, είτε είναι μουσουλμάνοι, είτε είναι χριστιανοί. Το ξέρεις  ότι και τρόφιμα μοιράζει ,κατά καιρούς, σε φτωχούς κατοίκους στο νησί μας; Επίσης οι στρατιώτες του, έχουν συλλάβει για φασαρίες και καβγάδες αρκετούς που πίνουν και μεθούν.  Κανέναν δεν φυλάκισε. Επίπληξη μόνο. Απλά απαγόρευσε στο καφενείο να σερβίρει σε κάθε πελάτη, παραπάνω από δυο ποτηράκια ρακί. ''Για να μη   χάνεται το μέτρο '' μου είπε. Είναι πολύ σωστός και καλύτερος από τον πατέρα του''
Η Ειρήνη έμεινε αμίλητη. Κοιτούσε την αδερφή της, που έραβε εκείνη την ώρα του μωρού ρουχαλάκια από το ύφασμα που της είχε δώσει η γιαγιά. Λες να τον αγαπάει; αναρωτιόταν η μικρή με αληθινό νιάξιμο για τη μεγάλη αδερφή. Σίγουρα όμως είναι δυστυχισμένη. Και της άξιζε της Αντιγόνης μας να γίνει ευτυχισμένη, σκεφτόταν λυπημένα.
Ο Απόστολος επέστρεψε και οι δυο αδερφές μαγκώθηκαν με την άφιξή του. Μα δεν το έδειξαν. Εκείνος δεν ξαφνιάστηκε που είδε την Ειρήνη, αλλά συνοφρυωμένος ήταν όλη την ημέρα της επιστροφής του. Δεν τους διηγήθηκε και πολλά. Στις ερωτήσεις της Αντιγόνης για την Πόλη, έτσι για να δείξει ενδιαφέρον και να κάνει μια συζήτηση ανθρώπινη, εκείνος απαντούσε μονολεκτικά.
Το βράδυ στο δωμάτιό τους,  στάθηκε μπροστά στην γυναίκα του και με βλοσυρό ύφος τη ρώτησε  '' Γιατί πήγες στο νησί σου, όλες τις ημέρες που έλειπα;  Μάλιστα από την επόμενη ημέρα του ταξιδιού μου; Δεν με είχες ρωτήσει Αντιγόνη. Και έχεις το γιο μου μέσα σου. Είναι ανοησία να τον θέτεις σε κίνδυνο''
''Πού το ξέρεις εσύ ότι έλειπα όλες τις ημέρες του ταξιδιού σου; Τι συμβαίνει Απόστολε;''
'' Λες να μην είχα εξουσιοδοτήσει κάποιον να μου λέει για τις κινήσεις σου; Δεν μπορείς πλέον να πηγαίνεις όπου θέλεις. Και σύζυγός σου είμαι και γιατρός, άρα έχω δυο φορές τον πρώτο λόγο. Τελευταία φορά που με παρακάμπτεις Αντιγόνη. Άλλη φορά, θα μου λες κάθε σου κίνηση και θα αποφασίζω αν είναι σωστό να γίνει''
Την παρακολουθούσε; Και ποιος ήταν αυτός που τα έλεγε του Απόστολου; Δεν την ένοιαξε που έμαθε ο Απόστολος για το ταξίδι της, αλλά αν ήθελε να δει το Νότη; Θα το μάθαινε ο άντρας της  και οι επιπτώσεις θα ήταν δυσάρεστες.
''Άκου Απόστολε. Το να μείνω έγκυος ήταν δική σου επιθυμία. Εγώ είπα να περιμένουμε ακόμη λίγο. Είμαι στα 17 μου. Λες να ξέρω από εγκυμοσύνες; Ήθελα να  είμαι κοντά με κάποιον, για κάθε ενδεχόμενο. Γι αυτό ήρθε και η Ειρήνη και σε παρακαλώ μην μου μιλήσεις ξανά έτσι. Και  πάψε να με παρακολουθείς, γιατί είναι πολύ αναξιοπρεπές και προσβλητικό''
 Εκείνος δεν μίλησε, αλλά η Αντιγόνη δεν του είχε καμιά εμπιστοσύνη. Σίγουρα θα συνέχιζε να την παρακολουθεί και έπρεπε να μάθει ποιος ήταν αυτός.
Οι μέρες περνούσαν, με το ζευγάρι να μιλάει τυπικά μεταξύ του.
Ένα πρωινό μιας χειμωνιάτικης μέρας, η πόρτα χτύπησε ξυπνώντας τους.   Μόλις είχε ξημερώσει και ο Απόστολος  που άνοιξε, είδε μπροστά του το Μανώλη, που όπως του είπε, το πλοίο του, μόλις έπιασε λιμάνι στο Μαράθι
''Καλώς όρισες... Όμως, μπορούσες να περιμένεις στο πλοίο και να μην μας ξυπνήσεις τόσο πρωί. Η αδερφή σου είναι έγκυος και χρειάζεται ηρεμία και ύπνο'' ήταν το καλωσόρισμα του Απόστολου
''Σ' ευχαριστώ για την υποδοχή γαμπρέ, αλλά η αδερφή μου, ξέρω ότι, θα χαρεί τόσο πολύ που θα με δει, που μόνο καλό θα κάνει η άφιξή μου στην εγκυμοσύνη της'' απάντησε ο Μανώλης  ψύχραιμα.
Η Αντιγόνη έτρεξε με την Ειρήνη και χώθηκαν στην αγκαλιά του αδερφού τους, βγάζοντας χαρούμενες φωνές που εκνεύριζαν τον γιατρό
Αυτή την οικογένεια δεν θα την ξεφορτωθώ ποτέ; Για μένα δεν κάνει έτσι η Αντιγόνη. Κι εγώ από ταξίδι γύρισα. Κοίτα πώς κάνει για  τον αδερφό της...σκεφτόταν, με τα μάτια του να σμίγουν, ρυτιδώνοντας το ήδη κατσουφιασμένο  πρόσωπό του.
Πήραν πρωινό όλοι μαζί και άκουγαν τα νέα του Μανώλη.  
''Μόνος μου το κουμαντάρισα το πλοίο να το ξέρετε. Ήταν ο καπετάν Αργύρης κοντά μου, αλλά δεν χρειάστηκα καν τις συμβουλές του'' είπε χαμογελώντας περήφανα.
Η Αντιγόνη τον συνεχάρη και τον ρώτησε αν έμαθε για τον πατέρα, αν γύρισε στο Πυργί.
'' Τον συνάντησα τον πατέρα σε λιμάνι στην Ιταλία. Είδα το πλοίο μας το δεύτερο, δεν ήξερα ότι ήταν ο πατέρας καπετάνιος του, αλλά πήγα να χαιρετήσω και τον είδα. Βγήκαμε μαζί στο λιμάνι, μιλήσαμε, φάγαμε σε ένα καπηλειό παρέα και μετά συνέχισε το ταξίδι. Νομίζω πρώτος έφτασα. Έχω φέρει  και κάποια πράγματα για σας Αντιγόνη. Πάω να ζητήσω άδεια από τον Αγά να σας τα φέρω''
''Δεν χρειάζεται Μανώλη'' του είπε ο Απόστολος ''θα πάω εγώ για την άδεια , μια και  έχουμε οικειότητα, ξέρεις''
''Δεν πειράζει Απόστολε, τον ξέρω τον Γιουσούφ από παιδάκι, θα πάω να τον χαιρετήσω κιόλας''
''Σου είπα Μανώλη ότι θα πάω εγώ. Περίμενέ με δεν θα αργήσω!''
Όταν έφυγε, ο Μανώλης γύρισε στην Αντιγόνη και της είπε
''Τι είναι αυτό; Γιατί κάνει έτσι; Βέβαια ο πατέρας μου είπε τα νέα σου και όσα τον  αφορούν, αλλά δεν ήξερε για την εγκυμοσύνη και πώς είναι τώρα τα πράγματα''
''Η εγκυμοσύνη είναι νέο γεγονός αδερφέ μου. Μην δίνεις σημασία στον Απόστολο, εσύ μετά να πας στον Γιουσούφ και να του πεις τα σχετικά με τη στάση του Απόστολου''
''Του λέμε την αλήθεια Αντιγόνη;''
''Σε ότι αφορά τον Απόστολο, ναι. Εξάλλου, θα σου πω όσα συνέβησαν  και την προδοσία του γιατρού στον Αγά. Θα τα χάσεις ξέρω, αλλά είναι γεγονός. Πήγαινε και θα τα πούμε μετά''!
''Να σου πω και κάτι πριν έλθει. Έχω φέρει και βόλια μέσα σε παστό πάλι, για το Νότη, όπως μου πε ο πατέρας, είπα να στο αφήσω, αλλά ο πατέρας είπε, να το πάω στο Πυργί και θα τα φέρει εκείνος. Μην κινδυνέψεις''
'' Όχι Μανώλη, θα τα αφήσεις σε μένα και ξέρω πώς να μην  τα δει ο Απόστολος. Ηρέμησε, έχετε κι εσείς τα δικά σας''
Εκείνη την ώρα μπήκε ο Απόστολος ελαφρώς εκνευρισμένος.
''Εγώ πάω στη δουλειά μου. Μανώλη, ο Αγάς ζήτησε να πας αυτοπροσώπως για την άδεια''
Όταν έφυγε, ο Μανώλης πήγε στον Γιουσούφ. Η υποδοχή ήταν αναμενόμενα ζεστή και φιλική, αλλά ο Γιουσούφ  του παραπονέθηκε, επειδή  έστειλε τον γαμπρό του και δεν ήρθε ο ίδιος
''Γιατί δεν με άφησε ο γαμπρός μου, μήπως και σε ενοχλώ, γιατί εκείνος έχει οικειότητα μαζί σου, είπε''
''Αυτός ο άνθρωπος είναι τελείως ανόητος.  Έχεις άδεια Μανώλη να στείλεις στην αδερφή σου τα δώρα της. Αν έχεις χρόνο κάθισε να τα πούμε''
Έτσι ο Μανώλης άργησε να επιστρέψει. Η Αντιγόνη αγωνιούσε. Λες να τον έψαξαν; Να βρήκαν τα πυρομαχικά;
Όταν ήλθε ο Μανώλης μαζί με βαστάζους του λιμανιού, άφησε στην Αντιγόνη τα δέματα που την αφορούσαν
''Και χωρίς έλεγχο Αντιγόνη. Δεν επέτρεψε έλεγχο ο Γιουσούφ. Δώρα είναι δεν θα τα ψάχνουμε τώρα, ήταν η εντολή του''
''Α ωραία. Μπράβο στον Γιουσούφ. Τώρα βοήθα να βγάλω το χοιρινό και τα βόλια να τα κρύψω, ως να πάνε στο Νότη''.  Έτσι και έγινε. Τα τρία αδέρφια δούλεψαν εντατικά και αφού το κρέας ξαναμπήκε στο βαρέλι, αφού η Αντιγόνη διηγήθηκε στον αδερφό της, όσα της είπε ο Γιουσούφ, όταν ο άντρας της πρόδωσε όλες τις  συζητήσεις τους, κατηφής και νευρικός αποχαιρέτησε τις αδερφές του και ταξίδεψε για το νησί του.
Το είχε βάλει σκοπό η Αντιγόνη να μάθει για τον άνθρωπο που την παρακολουθούσε. Έπρεπε να πάει και τα πυρομαχικά στον Νότη. Πώς θα μάθαινε; Μια μόνο λύση έβρισκε. Να το μάθει ο Γιουσούφ. Εκείνος, ίσως, έχει τρόπο να μάθει
Έτσι και έγινε. Οι δυο αδερφές, συνεννοημένες για το τι θα πουν και τι όχι, πήγαν την καθιερωμένη τους επίσκεψη στο αρχοντικό.
 Ο Γιουσούφ είχε τον τρόπο φυσικά και δεν συμπαθούσε τον Απόστολο. Επί πλέον στενοχωρούσε την Αντιγόνη και αυτό δεν του το συγχωρούσε. Έστειλε δικό του άνθρωπο εμπιστοσύνης να δει ποιος ακολουθεί την Αντιγόνη, την οποία συμβούλεψε να βγαίνει βόλτες ή επισκέψεις καθημερινά. Φυσικά τον βρήκε. Και φυσικά τον συνέλαβε. Ένας άστεγος του λιμανιού ήταν, που αμέσως μαρτύρησε ότι, ο γιατρός τον πλήρωσε να του λέει τι κάνει η γυναίκα του, όταν λείπει εκείνος.
Κάλεσε τον Απόστολο αμέσως στο αρχοντικό. Τον δέχτηκε στο γραφείο του με κάθε τυπικότητα. Του είπε ότι, στρατιώτες συνέλαβαν έναν άνθρωπο που πρόσεξαν ότι πήγαινε ξοπίσω από τις αδερφές.
''Απόστολε, στη δική μου θητεία δεν θα συμβεί κανένα παρόμοιο γεγονός στην Αντιγόνη με της μητέρας της. Να ξέρεις  ότι, ομολόγησε ότι εσύ τον πλήρωνες για να παρακολουθεί τη γυναίκα σου''
Δεν απαγορευόταν να παρακολουθεί ο σύζυγος τι κάνει η σύζυγός του, αλλά ο Γιουσούφ είχε εξουσία και την εκμεταλλεύτηκε να φοβίσει τον Απόστολο.
Και πράγματι ο Απόστολος φοβήθηκε πολύ. Και από το τυπικό του Γιουσούφ, αλλά και από τη δύναμη της φωνής του και από την δύναμη της εξουσίας του. Τραύλιζε δικαιολογίες. ''Να την προστατέψω ήθελα, κάτι σαν φρουρός ήθελα να είναι για τη γυναίκα μου'' είπε.
''Και αντί να απευθυνθείς σε μένα που έχω και φρουρά και ξέρω ποιοι είναι εμπιστοσύνης, βρήκες τον κάθε άστεγο που πίνει και τεμπελιάζει στο λιμάνι; Ντροπή σου γιατρέ''.  
Τρομοκρατήθηκε. Πω πω τώρα έχει πέσει στα μάτια του Αγά. Πώς θα γίνουν όλα αυτά που σχεδίασε η γυναίκα του; Μα είχε περιέργεια να μάθει
''Αγά μου δεν ήξερα ότι σου έκανε παράπονα η Αντιγόνη''
''Ποια Αντιγόνη γιατρέ; Από πού κι ως πού θα μου κάνει παράπονα; Λες να μην ξέρει η φρουρά μου, τι κάνει κάθε κάτοικος στο νησί μου;  Το ότι κάποιος άγνωστος αγροίκος, πήγαινε από πίσω από τα δυο κορίτσια, λες να μην το παρατηρούσαν;  Ξανά ντροπή σου. Πήγαινε και δεν θέλω να ξανακάνεις κάτι κρυφά μου. Κάτι τόσο ντροπιαστικό για την κόρη του καπετάν Νικολού. Πήγαινε!''

 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... 

Σημ: Οι εικόνες των κεφαλαίων είναι από το διαδίκτυο και τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους