''Η 'Ανοιξη είναι ακριβή '' Κεφ.18

 Κεφάλαιο 18

Τετάρτη ήλθε ο καπετάν Νικολός στο σπίτι της κόρης του στο Μαράθι. Ήταν ελαφρώς συνοφρυωμένος, γιατί δεν ήξερε τι υποδοχή του επιφύλασσαν, αλλά ευτυχώς ο Απόστολος ήταν στο Περιστέρι και η Αντιγόνη ήταν πιο θερμή με τον πατέρα της.

Τα δυο παιδιά του αμέσως τον πήραν στη σάλα για να του διηγηθούν όλα όσα έμαθαν από το Νότη, αλλά και να τον ενημερώσουν για τις πεποιθήσεις του γαμπρού του. ''Πρόσεχε πατέρα μη σου ξεφύγει καμιά κουβέντα για τις ετοιμασίες για την εξέγερση'' είπε ο Αλέξανδρος.

Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν τρόμαξε με όσα έμαθε για το γιατρό που ''φόρτωσε'' στην κόρη του και είχε δίκιο να του κακοκαρδίζει. Μα είναι δυνατόν μέσα στο σπίτι της να προσέχει τον άντρα της; Πώς θα μπορέσει να βοηθήσει τον αγώνα;

Ήδη η Αντιγόνη επανέλαβε όσα είχε πει του Απόστολου εκείνο το βράδυ, για να μπορέσει να πάρει τα χρήματα της προίκας της.

''Κόρη μου σε τιμά που θέλεις να βοηθήσεις με αυτόν τον τρόπο. Όμως είναι δικά σου τα χρήματα. Βέβαια δεν έχω την οικονομική δυνατότητα αυτήν την περίοδο με την χρηματοδότηση του αγώνα αλλά και με τους φόρους, για να σε βοηθήσω κι εγώ κόρη μου ''

''Το ξέρω πατέρα, αλλά και η προίκα μου δεν είναι δικά μου χρήματα αφού δεν τα διαχειρίζομαι. Και τώρα πήρα την άδεια για να χρησιμοποιήσω όσα θέλω, μόνο και μόνο επειδή είναι για το καλό του Απόστολου, ό,τι κάνω, μου είπε, εξ ονόματός του''

Σώπασε ο Νικολός.Τι άνθρωπος αυτός ο Απόστολος. Και του τον σύστησαν για καλό. Μα τώρα υπήρχαν πολλά που έπρεπε να σκεφθεί, άλλα που προείχαν, λύσεις στα τόσα προβλήματα που αντιμετώπιζαν

''Κοίτα Αντιγόνη, τι σκέφτηκα'' είπε μετά από λίγο ο Νικολός.

''Πρέπει κατ' αρχάς να προσκαλέσεις εδώ για φαγητό, όσους είναι ευκατάστατοι, έμποροι και κτηματίες. Θα το δικαιολογήσεις στον άντρα σου, ότι έτσι τους παίρνεις με το μέρος σου, με το μέρος του, για τα σχέδιά σου για την ανέλιξή του στην τοπική κοινωνία. Και να γίνει η πρόσκληση τώρα που είμαι εδώ. Θα μάθω από το Νότη και τον καπετάνιο, ποιοι είναι εμπιστοσύνης και θα βρω ευκαιρία να τους μιλήσω και για χρηματική βοήθεια, αλλά και μήπως κάποιος έμπορος δεχθεί να παρουσιάσει το πλοίο για δικό του. Ο Γιουσούφ πριν λίγο ήλθε στο νησί. Ο προηγούμενος εκπρόσωπος του Μπέη, πέθανε πριν λίγες ημέρες. Άρα δεν μπορεί να διαψεύσει ότι έδωσε άδεια να επισκευάσει το πλοίο ο Νότης. Έτσι θα το φέρουμε στο λιμάνι και θα βγει στις αγορές να πάρει τα κανόνια που θέλει. Εγώ πρέπει να μιλήσω με το Νότη. Εσύ τι λες για τις ετοιμασίες;''

''Συμφωνώ πατέρα μου, θα γίνει σε λίγες ημέρες, δεν μπορούμε να τους προσκαλέσουμε νωρίτερα, αλλά πρώτα θα το πω στον Απόστολο για να τον πείσω. Να ξέρεις, θα το παρουσιάσω ως δική μου ιδέα. Μην τυχόν και πεις ότι είναι δική σου. Μπορείς και να αρνηθείς να παρευρίσκεσαι και να πεισθείς, τάχα μου, με τη δική μου παρέμβαση. Τι λες;''

''Εντάξει κόρη μου ας γίνει όπως το θες. Τώρα θα βγω μια και λείπει ο άντρας σου, θα πάω στον Νότη και μετά στον καπετάνιο του νησιού σας. Έλα γιε μου μαζί αν θες. Και Αντιγόνη...σου οφείλω μια συγνώμη, μια μεγάλη συγνώμη για το γάμο σου. Ξέρω είναι αργά αλλά συγχώρα με για την επιλογή μου.''

Η Αντιγόνη χαμογέλασε πικρά με την παραδοχή του Νικολού. Μα όντως ήταν αργά!

Ο Νικολός έκανε τις δουλειές του χωρίς ο γαμπρός του να τον παρακολουθεί και να έχει αντιρρήσεις ποιους συναντά και με ποιους συζητά.

Η Αντιγόνη έπεισε τον Απόστολο το βράδυ, ότι είναι απαραίτητο το τραπέζι στους επιφανείς του νησιού. Και εκείνος το δέχτηκε με χαρά. Μάλιστα όταν ο καπετάν Νικολός πρότεινε να γίνει η σύναξη όταν θα φύγει, ο γαμπρός του αρνήθηκε λέγοντας ότι τον θέλει εκεί για να βοηθήσει με τις γνωριμίες του.

Οι προσκλήσεις έγιναν, αλλά ο Αγάς δεν προσκαλέστηκε παρ ' ότι ο Απόστολος ήθελε να παρευρίσκεται. Η Αντιγόνη πάλι χρησιμοποίησε την πονηριά της και του είπε ότι είναι καλύτερα έτσι, γιατί μπορεί να ζηλέψουν τις καλές και φιλικές του σχέσεις με τον Αγά. Πόσο εύκολα ''κατάπινε'' κάθε δικαιολογία που του ξεσκόνιζε το Εγώ του! Μα δεν ήθελε να υπάρχει στο σαλόνι της ο κατακτητής, ενώ θα προετοίμαζαν τους καλεσμένους για τον αγώνα! Έφτανε που έπρεπε να ΄''αποκοιμίζουν'' την προσοχή του γιατρού.

Οι προσκεκλημένοι ήλθαν στην ώρα τους. Αν και δεν φάνηκαν εξαρχής πρόθυμοι να συμμετάσχουν στη βραδιά της Αντιγόνης, εν τούτοις ο καπετάνιος του νησιού τους, ο σεβάσμιος αυτός ηλικιωμένος που ήταν και πατριώτης, τους έπεισε έναν έναν μετά από παρότρυνση του Νικολού, αφού πείστηκε και ο ίδιος, μετά από τις προσπάθειές του Νικολού να αμβλύνει και τις δικές του αμφιβολίες. Αμφιβολίες για την ίδια την Αντιγόνη!

Η αλήθεια είναι ότι ο Απόστολος ήταν ένας τυπικός και ψυχρός συμπολίτης τους και παρότι δεν είχαν παράπονα από την συμπεριφορά του, δεν του είχαν ιδιαίτερη συμπάθεια. Ούτε ενδιαφέρονταν να συνάψουν πιο φιλικές σχέσεις με το γιατρό του νησιού. Κυρίως όμως, δεν άρεσε σε αρκετούς και στον καπετάνιο του νησιού, η σχέση της Αντιγόνης με το αρχοντικό του διοικητή. Τι φιλικές σχέσεις έχει μια Ελληνίδα με τον Οθωμανό; Η δυσπιστία τους ήταν έντονη και οι αντιρρήσεις τους μεγάλες. Γι αυτό τις λίγες ημέρες που πέρασαν ως τη βραδιά αυτή, ο καπετάνιος είχε συζητήσεις με καθένα ξεχωριστά εξηγώντας , όπως του είχε πει ο Νικολός, ότι ναι μεν ο γιατρός είναι ένας ψυχρός υπολογιστής, όπως τον χαρακτήριζαν, αλλά η σύζυγός του είναι κόρη του Νικολού του καπετάνιου του Πυργιού που και εξέχων μέλος είναι στο Πυργί και φοβερός πατριώτης. Η κόρη του, η Αντιγόνη, δεν μπορεί να αρνηθεί τις προσκλήσεις του Αγά τους, αλλά και τον χρησιμοποιεί για να γνωρίζει, όπως τους εξήγησε, τα σχέδια των κατακτητών και να ενημερώνει τα παλικάρια που ετοιμάζονταν για τον αγώνα. Πείστηκαν; Υποθέτουμε πως ναι μια και όλοι αποδέχθηκαν την πρόσκληση.

Είναι αλήθεια ότι η Αντιγόνη στενοχωρήθηκε που είχαν σχηματίσει τόσο άσχημη γνώμη γι αυτήν, οι νέοι συντοπίτες της. Έκανε παρέα με τον Αγά βέβαια και δεν έδινε σημασία στα βλέμματα των γειτόνων της. Ούτε είχε σκεφθεί, τους μήνες που ζούσε στο Μαράθι, γιατί δεν την προσκαλούσαν σπίτια τους οι Μαραθιώτες. Τώρα που έμαθε το λόγο, δεν τους αδικούσε, μέχρι ταξίδι πήγε στον νησί της μαζί με τον Γιουσούφ, με το δικό του μέσον και με φανερές τις περιποιήσεις του. Τι να σκεφθούν κι εκείνοι; Λογικό δεν ήταν; Την ενδιέφερε η γνώμη τους; Αν δεν ήταν ο αγώνας ούτε που θα την ένοιαζε, αλλά τώρα….ναι, γιατί χρειάζονταν την υποστήριξη των κατοίκων. Είχε και να αντιμετωπίσει τα βλέμματα του πατέρα της, αυτά τα βλέμματα όλο νόημα, σαν να της βροντοφώναζε ''στα'λεγα εγώ!''


Η βραδιά κύλησε ομαλά και ο Νικολός βρήκε ευκαιρία να συνομιλήσει ψιθυριστά με όσους είχε εγγυήσεις ότι ήταν εμπιστοσύνης. Συμφώνησαν μάλιστα να δώσουν και χρήματα στην Αντιγόνη να τα δώσει στον Νότη για τον αγώνα, συμφώνησαν φυσικά να μείνουν όλα κρυφά από το γιατρό και ο Νικολός για πρώτη φορά ανησυχούσε για την κόρη του που την έμπλεξε σ'αυτό το γάμο. Κι αν καταλάβαινε κάτι ο γιατρός; Αν... ούτε που ήθελε να σκέφτεται αυτήν την εκδοχή.

Το επόμενο διάστημα δρομολογήθηκαν όλες οι εξελίξεις που είχαν σχεδιάσει. Τα χρήματα μαζεύονταν συνεχώς μια και οι καλεσμένοι της την προσκαλούσαν για τσάι πλέον, ενώ ο άντρας της έλειπε και της έδιναν ό,τι είχαν υποσχεθεί. Ο πατέρας της Αντιγόνης έστειλε με καΐκι δέματα με προϊόντα από τα ταξίδια των πλοίων του, υφάσματα, σκεπάσματα, αλλά και τρόφιμα για να μην ξοδεύει η Αντιγόνη από τα χρήματά της. ''Βλέπεις πατέρα θα πρέπει να ξεκινήσω ό,τι έκανε η μητέρα, αλλά αν τα αγοράζω θα ξοδεύω χρήματα που θα έπρεπε να δώσω στο Νότη. Αλλιώς πώς θα δικαιολογηθώ στον Απόστολο;'' του είχε πει, γι αυτό τα παρέλαβε και έκρυψε όσα ήταν δυνατόν από την προσοχή του γιατρού.

Έφτιαξε δέματα, έβαλε και κάποια χρήματα μέσα στα δέματα και ξεκίνησε τις αποστολές στους νησιώτες που είχαν ανάγκη.

Όμως συναντήθηκε και με το Νότη ένα απόγευμα που ήταν μόνη. Φοβόταν κιόλας μην τη δουν να πηγαίνει στην άκρη του νησιού, στα απόκρημνα βράχια και στο πυκνό δάσος. Ποιος ξέρει τι θα έβαζαν με το νου τους και τι θα μάθαινε ο Απόστολος. Γι αυτό η προσοχή της ήταν μεγαλύτερη από άλλες φορές. Τι καλά που ήταν, όταν είχε εδώ τον Αλέξανδρο. Τι ατυχία να κρύβεται από τον άντρα της ενώ θα έπρεπε να τον έχει πλάι της!

Ο Νότης εκείνο το απόγευμα παρέλαβε ένα σεβαστό ποσόν και ενημερώθηκε για τα χρήματα ποιος έδωσε πόσα. Του έδωσε και ένα μέρος από τα δικά της χρήματα, τόσα όσα μπορούσε να δικαιολογήσει στον άντρα της. Ευχαρίστησε συγκινημένος την κυρά, αλλά αρνήθηκε να την αφήσει να προχωρήσει στο μοναστήρι, όταν του το ζήτησε. ''Γιατί Νότη;'' τον ρώτησε εκείνη.

'' Κυρά να με συμπαθάς, θα σου μιλήσω στα ίσα, να, τα παλικάρια μου δεν καλοβλέπουν την παρέα σου με τον Αγά'' της είπε και εκείνη χαμογέλασε πικρά, κουνώντας το κεφάλι.

''Πες στα παλικάρια σου Νότη, ότι με τον Αγά μεγάλωσα από τα μικρά μου χρόνια. Ήταν γείτονάς μας εύπορος κτηματίας ο πατέρας του, πριν γίνει διοικητής των νησιών. Παρ' όλα αυτά, δεν παύει να είναι κατακτητής και δεν το ξεχνώ ποτέ. Επίσης πες τους ότι δεν μπορώ να αρνηθώ προσκλήσεις του για τσάι και συζήτηση. Αν μπορούν εκείνοι, να μου πουν τον τρόπο. Μην φοβούνται εμένα Νότη. Δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο. Κανείς δεν με υποχρέωσε να βοηθήσω κινδυνεύοντας και από τον ίδιο τον άντρα μου. Είμαι σαφής;''

Ο Νότης σεβόταν την Αντιγόνη που βοηθούσε τόσο και κατανοούσε τη θέση της. Εκείνος την εμπιστευόταν πολύ. Αλλά αυτό με τον άντρα της τον ανησύχησε

''Θες να πεις κυρά ότι πρέπει να προσέχουμε το γιατρό, έτσι;''

''Κοίτα Νότη, δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει αν μάθει τις ετοιμασίες. Αλλά πιστεύει ότι περνάμε καλά με τους Οθωμανούς και δεν έχουμε τα μέσα να ξεσηκωθούμε. Δεν χρειάζεται αιματοκύλισμα των νησιών, λέει''

''Κατάλαβα. Να σκύψουμε το κεφάλι λέει, έτσι; Καλύτερα νεκροί κυρά παρά ζωντανοί υπόδουλοι κι άλλο''

Το πλοίο όντως το ανέλαβε ένας έμπορος και το ενέταξε στα δικά του. Ο Γιουσούφ το δέχτηκε και δεν απόρησε που ξεκίνησε για τις αγορές της Ευρώπης την ίδια μέρα που έκανε την εμφάνισή του στο λιμάνι.

Έδωσε την άδεια και όλα πήγαιναν καλά

Ο Νότης ξεφύσησε ανακουφισμένος και χρωστούσε τόσα στην οικογένεια της Αντιγόνης. Την εμπιστευόταν και προσπάθησε να ενσταλάξει την ίδια εμπιστοσύνη και στα παλικάρια του. Ίσως χρειάζονταν τη βοήθειά της ακόμη. Ο γιατρός όμως μπήκε στη μαύρη λίστα τους. Τον πρόσεχαν και τον φοβούνταν για το κακό που μπορεί να δημιουργούσε.

Μπήκε ο χειμώνας ορεξάτος στο Μαράθι. Αλλά και στο Πυργί, τα πράγματα προχωρούσαν κανονικά.

Ο Νικολός ήδη ταξίδευε με ένα του πλοίο. Άντρας του σπιτιού μετά τον πατέρα του, έμεινε ο Αλέξανδρος.

Αλλά τελευταία ο παππούς δεν ήταν και πολύ καλά. Μεγάλωσε αρκετά, μα κρατιόταν, όπως έλεγε, για να δει την πρώτη σπίθα του αγώνα για την ελευθερία. Το κρύο μπήκε τσουχτερό και οι υποχρεώσεις του παππού που πλέον καθόταν στο σπίτι, ανήμπορος για πολλές δουλειές, πέρασαν στον Αλέξανδρο. Εκείνος είχε επαφή με τους άντρες του αγώνα, εκείνος φρόντιζε τα κοπάδια και ερχόταν σε επαφή με κάθε έναν που είχε προβλήματα.

Η Ειρήνη προσκαλέστηκε στην Αντιγόνη. Την ειδοποίησε με έναν βαρκάρη, αν θέλει να πάει να την πάρει, αλλά εκείνη πλέον βοηθούσε στο σπίτι και τη γιαγιά αλλά και την Μαριγώ που μεγάλωσαν και οι δυο. Έτσι ανέβαλαν για λίγο το ταξίδι της Ειρήνης στην αδερφή της.

Ο γιατρός ήδη, προσπαθούσε να αφήσει έγκυο την Αντιγόνη σχεδόν κάθε βράδυ αυτό το μήνα. Πόσο είχε κουραστεί εκείνη να ψάχνει δικαιολογίες. Πόσες φορές του έλεγε ότι ήταν κουρασμένη, ότι ένοιωθε άρρωστη. Μα δεν ήταν και τελείως ψέμα αυτήν την περίοδο. Τι είχε πάθει και ένοιωθε υπνηλία; Τι συνέβαινε και δεν είχε ούτε όρεξη να φάει;

 

 

Συνεχίζεται....

Σημ. Η εικόνα που συνοδεύει το κάθε κεφάλαιο, είναι από το διαδίκτυο και τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους δημιουργούς τους.