''Η Άνοιξη είναι ακριβή'' / Κεφ 17

 Κεφάλαιο 17

πηγή

Παρασκευή απόγευμα θα συναντούσαν τον Γιουσούφ. Ήταν ήδη καλεσμένοι του και δεν μπορούσαν να αρνηθούν.

Για τον γιατρό ήταν η ημέρα της επίσκεψης στο Περιστέρι. Από το πρωί έλειπε και τα δυο αδέρφια πέρασαν την ημέρα τους συζητώντας ανάλαφρα στο σπίτι μια και ο βροχερός καιρός δεν επέτρεπε βόλτες.

Η βροχή σιγανή  μεν, αλλά συνεχής, είχε μουλιάσει ως το απόγευμα τον τόπο.

Η Αντιγόνη έδειξε του Αλέξανδρου πού κρύβει τα χρήματά της ο άντρας της. Προσπαθούσαν να σκεφτούν τον τρόπο που θα έπειθαν τον γιατρό να δώσει χρήματα

''Δικά μου είναι να πάρει η ευχή γιατί να μην μπορώ να τα διαχειριστώ;'' αγανακτούσε η Αντιγόνη

''Παραδόσεις είπε ο παππούς, να τις διαφυλάξουμε αδερφούλα, έτσι έχουν τα πράγματα και δεν είναι καιρός τώρα να αλλάξουν. Αν του ζήταγες τα μισά χρήματα όπως θες, θα σε ρωτούσε τι τα θες. Αν έλεγες για να βοηθήσεις τους κατοίκους;''

''Τόσα χρήματα για βοήθεια Αλέξανδρε;  Άσε που δεν νομίζω να δεχόταν. Όμως αυτό σκέφτομαι  να του πω τελικά, αλλά προσπαθώ  μήπως μου έρθει  μια ιδέα   πειστική. Εξάλλου, πώς θα είμαι σίγουρη ότι δεν θα το αναφέρει σε κάποιον ασθενή του που ανήκει στους φτωχούς  και θα έπρεπε να πάρει χρήματα λογικά και εκείνος θα με διαψεύσει; Δεν ξέρω τι να κάνω...''

''Αν πεις ότι σας κλέψανε;''

''Και αφήσανε να μισά χρήματα;  Και όλα να τα πάρω , ο Απόστολος να είσαι σίγουρος Αλέξανδρε, θα τρέξει στον Αγά και θα το καταγγείλει. Και ο Γιουσούφ θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να βρει τους ληστές. Γιατί θα το πιστέψει κι εγώ δεν θα μπορώ να του πω την αλήθεια. Όχι, δεν μπορώ να πάρω στο λαιμό μου κάποιον αθώο, γιατί δεν ξέρω αν θα την πληρώσει κάποιος και ποιος θα είναι αυτός''

Όταν ήρθε η ώρα της επίσκεψης στο αρχοντικό ακόμη ψιλόβρεχε. Ευτυχώς,  το σπίτι του Γιουσούφ  ήταν κοντά στο δικό τους.

Εκείνος τους περίμενε έχοντας δώσει εντολή να ετοιμάσουν πολλές λιχουδιές και ροφήματα για τους καλεσμένους του.

Μιλήσανε και γελάσανε σαν παλιοί φίλοι, ανταλλάξανε απόψεις για πολλά θέματα, εκτός  από αυτά που φέρνουν σύγκρουση.

Ευχάριστα πέρασαν την ώρα τους άλλες δύο φορές  που επισκέφθηκε ο Αλέξανδρος τον Αγά.

Πώς πέρασε η εβδομάδα ούτε που το κατάλαβαν

Την επομένη θα ερχόταν ο πατέρας τους.  Έπρεπε να μιλήσει με τον Απόστολο. Βρήκε την ευκαιρία απόψε το  βράδυ που ζήτησε να αποσυρθούν νωρίς .

Η Αντιγόνη κατάλαβε την επιθυμία του άντρα της, είχαν ένα σεβαστό διάστημα να βρεθούν ως ζευγάρι,  μα είχε και στο νου της τον ερχομό του πατέρα της και το κλίμα δεν ήταν ευχάριστο. Ήδη ο Απόστολος ήταν κατηφής από την ημέρα που μίλησαν για ανεξαρτησία.

Όταν μπήκαν στο δωμάτιό τους η Αντιγόνη του είπε

''Ξέρεις Απόστολε ότι αύριο θα έρθει ο πατέρας μου εδώ, το θυμάσαι; ''

''Ναι, αλλά δεν κατάλαβα γιατί θα έρθει''

''Απόστολε προσκάλεσα όλους από την οικογένειά μου να έρθουν όποτε θέλουν, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος,  αλλά θα έρθει μόνο ο πατέρας μου αυτήν τη φορά και θα μείνει όσο θέλει, έχεις πρόβλημα;''

''Έχω Αντιγόνη αλλά ως φαίνεται δεν έχει σημασία τι θέλω εγώ''!

''Πρώτα από όλα έχεις παρεξηγήσει τον πατέρα μου. Σου έχω πει πώς χάθηκε η μητέρα μου και όλο αυτό τον βαραίνει. Σου μίλησε έτσι όχι για να σε κατευθύνει, απλά γιατί νοιάστηκε να μην πονέσεις κι εσύ όπως εκείνος''

''Πώς θα πονέσω Αντιγόνη, τι εννοείς;''

''Αν υπήρχε ένας κακός και άτιμος άνθρωπος από τους κατακτητές και μου φερόταν όπως στη μητέρα μου, δεν θα πονούσες με το χαμό μου;''

Ο Απόστολος σταμάτησε να ξεντύνεται και την κοίταξε.

''Αυτό εννοείς; Θα έφτανες σε τέτοιο σημείο όπως η μητέρα σου;''

''Αν ήταν για να σε προστατέψω, φυσικά!''

Να τον καλμάρει ήθελε αλλά και να κανακέψει το εγώ του!

''Αχ κυρά μου, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς.  Μην φοβάσαι.  Ο Αγάς δεν θα έκανε ποτέ κάτι κακό.''

''Το ξέρω Απόστολε, το ξέρω.''

''Απορώ πώς δεν το κατανοεί ο πατέρας σου που τον ξέρει από μικρό παιδί. Αλλά για τον πατέρα σου Αντιγόνη, κάθε Τούρκος είναι κακός. Εγώ δεν θέλω τέτοιες ανακατωσούρες στο σπιτικό μου. Να το ξέρεις''

'' Φυσικά Απόστολε, ποιος θέλει; Θέλω μόνο να είσαι ευγενικός μαζί του''

''Θα είμαι για χάρη σου, αλλά νομίζω ότι νιώθεις πολύ μοναξιά που δουλεύω όλη μέρα και γι αυτό προσκαλείς την οικογένειά σου. Μου είχες πει ότι θα έρθει και η Ειρήνη εδώ''

''Όχι ακόμη, αλλά της το έχω υποσχεθεί και θα πάω να την πάρω''

''Νομίζω  ότι θες παρέα, γι αυτό. Είναι ώρα να κάνουμε ένα παιδί κυρά μου''

Η Αντιγόνη κόντεψε να βάλει τις φωνές. Δεν ήθελε παιδί και μάλιστα του Απόστολου. Δεν ήθελε καθόλου να φέρει ένα παιδί  στον κόσμο αυτήν την εποχή.

''Κοίτα Απόστολε. Δεν είναι ώρα ακόμη για παιδί...΄΄

Το μυαλό της δούλευε πυρετωδώς για να βρει εύλογη εξήγηση που να δικαιολογεί την άρνησή της να γίνει μητέρα. Δεν μπορούσε πλέον να του μιλήσει για τις ετοιμασίες της επανάστασης που ζύγωνε...

'' Έχουμε σχέδια μπροστά μας για να βελτιώσουμε τη θέση μας στην κοινωνία του νησιού. Πρέπει να γίνουμε  οι επικεφαλής της κοινωνίας, ώστε να   μπορεί να σε πάρει ως σύμβουλό του και ο Αγάς, ή να σε προτείνει να σε ψηφίσει το νησί για καπετάνιο του.''

Ούτε ήξερε με τι του τάιζε την φιλοδοξία του. Πάτησε πάνω στην επιθυμία του για υψηλή θέση δίπλα στον διοικητή του νησιού. Για υψηλή θέση στην κοινωνία του τόπου του. Πάτησε πάνω στην ματαιοδοξία του, θα το χάψει άραγε;

''Και πώς φαντάζεσαι ότι θα συμβεί αυτό;''

Τη ρώτησε όλο ενδιαφέρον. Χμ η ματιά του ήταν σαν του πεινασμένου που του παρουσιάζεις ένα τραπέζι στρωμένο με εδέσματα και δεν ξέρει από ποιο να πρωτοφάει.

Ευτυχώς η Αντιγόνη είναι έξυπνη και βρήκε τρόπο  να τα συνδυάσει όλα.

''Κοίτα Απόστολε. Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε. Πρώτα πρώτα πρέπει να δείξουμε ότι νοιαζόμαστε για τους κατοίκους του νησιού, αλλά και των άλλων δυο των μικρότερων που δεν έχουν εκπρόσωπο-διοικητή. Πού ξέρεις; Μπορεί να σε ορίσουν εσένα  διοικητή στο Περιστέρι και στην Αγιά!΄''

Άλλο που δεν ήθελε ο Απόστολος. Διοικητής ακόμη και σε μικρά νησιά δεν έπαυε να είναι διοικητής. Πω πω τιμές!

''Για λέγε το σχέδιό σου, πώς το σκέφτεσαι;''

Τον ανόητο, σκεφτόταν η Αντιγόνη. Κοίτα να δεις τι θέλει να γίνει. Κοίτα ματαιοδοξία, ενώ δεν νοιάζεται για κανένα.

''Πρώτα πρώτα δεν θα αφήσεις τη δουλειά σου και θα περιθάλπεις τους πάντες στα νησιά. Θα νοιάζεσαι Απόστολε και θα ζητήσεις από τον Αγά να σου επιτρέψει να πηγαίνεις και στην Αγιά.''

''Ναι ναι να δείξουμε ότι νοιάζομαι για την υγεία των νησιωτών. ''

''Έπειτα λέω να αρχίσουμε να νοιαζόμαστε για τις φτωχές οικογένειες Απόστολε. Όπως έκανε η μητέρα μου. Ακόμη και εμπορεύματα μπορεί να μου φέρνει ο πατέρας μου να τα μοιράζω,  όπου έχουν ανάγκη. Στο όνομά σου πάντα.''

''Μα κυρά μου θέλουν χρήματα όλα αυτά.''

''Θα χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα της προίκας μου Απόστολε. Τι...''

''Α όλα κι όλα. Αυτά δεν τα πειράζουμε. Μπορεί να χρειαστούν. Κάτσε κυρά μου μια στιγμή να το σκεφτούμε...''

''Απόστολε όπως θέλεις. Έλεγα ότι πρέπει να γίνεις μεγαλύτερος φιλάνθρωπος από τους προύχοντες στο νησί, που είναι 5-6 οικογένειες είναι η αλήθεια. Κι απ' ότι μαθαίνω δεν είναι πολύ ανοιχτοχέρηδες. Επίσης, ο καπετάνιος του νησιού είναι ηλικιωμένος. Θα σταματήσει κάποια στιγμή, δεν θες να σε προτείνουν; Αν το πούμε του Αγά θα το προωθήσει Απόστολε. Αλλά αφού δεν θέλεις, ας αφήσουμε τη συζήτηση κι ας  ξαπλώσουμε''

Οι σκέψεις που περνούσαν από το νου του γιατρού ήταν ολοφάνερες στο πρόσωπό του. Κοίτα τώρα τι μπορεί να γίνει. Θα δώσει χρήματα βέβαια, αλλά δεν είναι και από τον ιδρώτα του. Η προίκα του είναι. Θα βάλει και την Αντιγόνη να μιλήσει στον Αγά. Φίλοι είναι... θα αλλάξει η ζωή του. Ε... βρε μεγαλεία που θα δούμε. Θα σκάσουν όσοι τον θεωρούν άχρηστο. Μμμμ δίκιο έχει η Αντιγόνη και το συμφέρον μου κοιτάζει.

''Εντάξει κυρά μου κάνε όπως νομίζεις. Στο όνομά μου διέθεσε όσα χρήματα θες και βάλε το σχέδιό σου σε εφαρμογή. Όμως δεν μας εμποδίζει το παιδί Αντιγόνη. Πρέπει να βάλουμε μπρος, γιατί πάω στα τριάντα πέντε.  Δεν θέλω να είμαι μεγάλος για παιδιά. Ας κοιμηθούμε απόψε και τα ξανασυζητάμε''

Τη γλίτωσε; Όχι δεν τη γλίτωσε γιατί η όρεξή του μάλλον δυνάμωσε με όλα αυτά τα όνειρα που στρογγυλοκάθισαν στο μυαλό του. Λες να μείνω έγκυος απόψε; Ο Θεός ας με λυπηθεί, σκεφτόταν η Αντιγόνη μέσα στην απελπισία για τη θέση της. Αλλά τι μπορούσε να κάνει;

 

Συνεχίζεται...