''Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;''

                                                                        

                                                                             πηγή

Πιστεύω ότι όλοι γνωρίζουμε σήμερα το ιστορικά  χαμηλό σύστημα αξιών που άγγιξε η κοινωνία μας, όχι ότι δεν το ξέραμε, αλλά μπορούσαμε να εθελοτυφλούμε κρύβοντας τα προβλήματα κάτω από το χαλί της ψευτοευμάρειάς μας, ή κάνοντας πως δεν τα γνωρίζουμε, κρυμμένοι πίσω από το δάχτυλο της ψευτοηθικής μας.

Τώρα που άρχισαν τα στόματα να μιλούν και δεν έχουν μιλήσει όλα, τώρα που ο καθένας, αν και δεν πέφτει από τα σύννεφα, παρακολουθεί αγανακτισμένος τις αποκαλύψεις για βία λεκτική, ψυχολογική, σεξουαλική, σωματική, παίρνουμε θέση και εκφράζουμε απόψεις. Πού ήμασταν τόσο καιρό; Κάποιος κάπου είδε, άκουσε, έμαθε και;; και έκλεισε το στόμα του.

 Τα πρόσωπα  ''πέραν πάσης αμφιβολίας'' λόγω θέσης  είναι  τέτοια, που εξέπληξε όσους κάνουν την πάπια τόσα χρόνια.

''Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;'' Αυτήν την ελληνική νοοτροπία δείχνει η φράση που από τα μικρά μας χρόνια την ακούμε και σκοπό έχει να τρομάξει, να εμποδίσει κάθε εφαρμογή του νόμου, να γλυτώσει  αυτόν που συστήνεται ως ''ο ένας σπουδαίος και μοναδικός και αλίμονο σου αν δεν τον ξέρεις'' από τις συνέπειες του όποιου ολισθήματος, δείχνει τις υψηλά ιστάμενες γνωριμίες που κατέχει. Στην ουσία δείχνει αντιδημοκρατικότητα, αλαζονεία και τάση στην παρανομία μια και αν είσαι νόμιμα ηθικός και έντιμος δεν χρειάζεται να ''συστηθείς'' έτσι.

Από εκεί ξεκινούν όλα. Γιατί ήδη το σύστημά μας που κυβερνά και εφαρμόζει νόμους, για τους ''ξέρεις ποιος είμαι εγώ;'' έχει άλλους τρόπους αντιμετώπισης, αυτούς της διαγραφής.

 Και υπεύθυνο είναι για όλες αυτές τις κραυγαλέες πράξεις που καταγγέλλονται.

Υπεύθυνο και πρέπει να τιμωρηθεί. 

Γιατί ανέχεται, γιατί διαγράφει παραπτώματα, γιατί καλλιεργεί τέτοιες συμπεριφορές, γιατί στηρίζει αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί κανείς δεν είναι πιο ίσος από τους άλλους. Γιατί τολμά να μιλά για δημοκρατία όταν οι ίδιοι που εφαρμόζουν και ψηφίζουν τους νόμους την καταλύουν.

Πολλοί μιλούν για δεοντολογία. Μα αυτό δεν θα το κατανοήσω ποτέ και δεν θέλω να το κατανοήσω. Τα μέλη μιας ομάδας είναι αντιδεοντολογικό να καθαρίσουν την ''αυλή ''τους από την κοπριά; Είναι δική τους υποχρέωση. Είναι καθήκον τους.

Το ''ξέρεις ποιος είμαι εγώ;'' το ακούς από τον βουλευτή ως τον γείτονα του ξαδέλφου του αστυνόμου, από τον επιχειρηματία ως τον οδηγό του που έχει καλές σχέσεις με το αφεντικό, από τον καταξιωμένο λόγω δουλειάς ηθοποιό ως την ταξιθέτρια που μπορεί να είναι η σχέση του, από τον παπά που έχει ''διασυνδέσεις με το Θεό'', ως τον ψευτόμαγκα που έχει μια συμμορία πίσω του. 

Στα παλιά μου τα παπούτσια θα πω εγώ, πόσο επαγγελματικά καταξιωμένος είναι ο καθένας.

Η συμπεριφορά βαθμολογείται για την αξία του ατόμου και όχι η επαγγελματική του καταξίωση.

Εξαιτίας εξουσίας, της οποιαδήποτε εξουσίας που κατέχει ο κάθε ένας στο χώρο του, σκορπά φόβο, τρόμο, βία, σεξουαλική παρενόχληση, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία των υφισταμένων του και το φόβο τους για την θέση εργασίας τους. 

Δεν πληρώνεται καμιά θέση εργασίας, σε κανένα κλάδο,   με αίμα, αξιοπρέπεια, τιμή και φόβο.

Αυτές οι εξαργυρώσεις πρέπει να κοπούν με το μαχαίρι. Και όσοι ανώμαλοι θέλουν να επιδεικνύουν τις ανωμαλίες τους, πρέπει να διαγραφούν από την ιστορία του χώρου τους.

Θα έπρεπε να είναι κολάσιμη και μόνο η αναφορά της φράσης ''ξέρεις ποιος είμαι εγώ''; για να  διαφύγει ο κάθε ''κύριος'' ,έλεγχο ή ποινή για πράξεις παράνομες. 

Και η στήριξη από υψηλά ιστάμενους φίλους πρέπει να είναι κολάσιμη. Τελεία και παύλα.

Γι αυτό οι νόμοι πρέπει να αλλάξουν. Και πρέπει να αγωνιστούμε γι αυτό

Ο κατέχων υψηλή θέση στον επαγγελματικό του χώρο, πρέπει να τιμωρείται αυστηρότερα από κάθε άλλον που παρανομεί ομοίως.

Πώς είπες; Δεν είναι δημοκρατικό αυτό; Δεν πειράζει, τόσα χρόνια έχουμε τον κάθε ''ξέρεις ποιος είμαι εγώ ;'' να λοιδορεί, να προσβάλλει, να βιάζει, να χειροδικεί, να κακοποιεί, να εκμεταλλεύεται τη θέση του, να διαφεύγει τιμωριών. Ήταν δημοκρατικό αυτό;

Αρκετά!!