Συμμετοχές...

Απομείναμε σαν δυο ξερόκλαδα μονάχοι!  

Αδύναμοι,

μπροστά στην παντοδυναμια της φύσης

Φθαρτοί,

μπροστά στον άφθαρτο ήλιο

Παροδικοί,

μπροστά στο αέναο Σύμπαν

Αρκετά κομπάσαμε...

Λύγισα

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στις 

25 λέξεις # 13 που διοργανώνει η Μαρία Νικολάου στο blog της,   '' To Κείμενo ''.

Σας ευχαριστώ για την προτίμηση στο δικό μου ολιγόλεκτο.  

Ευχαριστώ πολύ και τη Μαρία Νικολάου για τη φιλοξενία. Άψογη!

Όλα τα ολιγόλεκτα ήταν φοβερή έμπνευση των συμμετεχόντων. Εδώ μπορείτε να τα απολαύσετε.

                               Το ολόλαμπρο αστέρι

Τη φωτογραφία σου κοιτώ και σου μιλώ, μπαμπά.

 Ένα μου χάδι, ένα φιλί  το κρύο το γυαλί κερδίζει.

Δεν είναι χρόνος που έφτασες εκεί ψηλά

η απουσία σου ακόμη με πονά

 μα  χαίρομαι που έφυγες στην ώρα σου,

πριν το κακό τη γη πολιορκήσει

Τι αγωνία θα περνάς,  να μας θωρείς  στα χαμηλά,

κλεισμένους μέσα σε  κελί,  

με το θεριό που καιροφυλαχτεί 

τη ζωή να μας στερήσει!

Τα πάντα άλλαξαν  μπαμπά,

ερήμωσε η πόλη, το γέλιο εξορίστηκε,

ο ήλιος κι αν προβάλλει εκεί ψηλά

αδυνατεί να μας ζεστάνει.

Τα λόγια σου στη μνήμη  έρχονται συχνά,

δεν θέλω άλλο , έλεγες, μόνον αυτό... 

κι έγερνες το κεφάλι 

στον ώμο μου απάγκιο για να βρεις.

Mα  ενοχοποίησαν μπαμπά 

την αγκαλιά και το φιλί, ακόμη και το χάδι,

 το φονικό την επαφή την κυνηγά

ανθρώπους αφανίζει

Μόνοι, βασανισμένοι φεύγουνε 

δεκάδες κάθε ημέρα,

άγνωστοι, απαρηγόρητοι, ανάμεσα σε ξένους.

 Ορφάνεψαν οι δρόμοι που σ'αρεσε να περπατάς

κι οι γείτονες αμπάρωσαν πόρτες και παραθύρια

Η μοναξιά εθέριεψε τους ίσκιους προσκαλώντας

για συντροφιά απατηλή, παρηγοριά να δίνει

Τη μάσκα δεν την ήθελες, θυμάσαι;

Η επιθυμία  το χαμόγελό μου να θωρείς,

υπερνικούσε πάντα. 

Μα τώρα  είναι σύμμαχος ζωής

μακριά κρατάει  τον εχθρό

ασφάλεια προσφέρει.

Να μας προσέχεις ήθελες μπαμπά, 

μα τώρα εκεί που κατοικείς δεν το μπορείς, το ξέρω.

Στείλτε ευχή όλοι εσείς

να δώσουν δύναμη στους ήρωες της πρώτης της γραμμής

που μάχονται ολημερίς  τον άνθρωπο να σώσουν

Κι οι άγγελοι σύμμαχοι ισχυροί

το ολόλαμπρο αστέρι να στείλουνε στη Γη

της ποθητής ελπίδας το στρατί με λάμψη να στολίσουν.

(Αφιερωμένο στη μνήμη του  μπαμπά μου που σε ένα μήνα κλείνει χρόνο που έφυγε από κοντά μας!)

Κι αυτή είναι η συμμετοχή μου στο 26ο Συμπόσιο Ποίησης που διοργάνωσε- και την ευχαριστώ πολύ- μετά από καιρό η Αριστέα με το blog ''Η ζωή είναι ωραία''

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία την Αριστέα. Η συμπόρευση με θαυμάσια ποιήματα έκανε το ''ταξίδι'' μαγικό!

Πρώτευσαν δυο υπέροχες ποιήτριες,η   Χριστίνα/Butterfly και η  Κική Κωνσταντίνου 

Εδώ η τελετή λήξης της γιορτής ποίησης.

                    

Εύχομαι σε όλους το 2021 να είναι η  νέα χρονιά μιας νέας αρχής για τον καθένα μας