Στιγμές ξέγνοιαστες, καλοκαιρινές, έγιναν αναμνήσεις πια, αν και το καλοκαίρι τώρα δα ήλθε.
Εκεί στις διακοπές, που ο χρόνος δεν μετράει, που οι γείτονες και οι φίλοι βρίσκουν ευκαιρία να τα πουν, που οι μαζώξεις είναι σχεδόν καθημερινές, εκεί ανάλαφρα απλώνονται οι σκέψεις του καθένα, μέσα σε αστείο περιτύλιγμα πολλές φορές, ίσως για να ξορκιστεί το άγχος που τις συνοδεύουν.
 |
| ο ουρανός μας από τη φωτιά της Κινέττας |
Και εκεί συνειδητοποιείς ότι τελικά η ζωή μας, γέμισε φόβο.
Φόβο για την κάθε σοβαρή στιγμή μας.
Φόβο για την υγεία και για τις επιπτώσεις της προόδου σ' αυτήν
Φόβο για την ασφάλειά μας μια και η εγκληματικότητα αυξάνεται
Φόβο για το χρόνο που περνά αδυσώπητα αφήνοντας τα σημάδια του
Φόβο για να μη χάσουμε την θέση εργασίας μας
Φόβο για το μέλλον των παιδιών μας
Φόβο...
Μια λέξη τελικά που δεν λέμε, αλλά ολοφάνερα κραυγάζει στις συζητήσεις μας.
Αν και μια σταλιά φόβος κακό δεν κάνει, μας κρατά ενεργούς και δραστήριους για να προφυλάξουμε τον εαυτό μας,αλλά...
... αλλά όταν ο φόβος γίνεται φοβία, τότε η ζωή μας σιδηροδέσμια κυλά.
Και αν φοβάσαι τότε εκείνοι που επενδύουν στο φόβο νίκησαν.
Είναι τελικά καλή επένδυση ο φόβος. Φέρνει πολύ χρήμα.
Φέρνει δύναμη στα χέρια του χειριστή του.
Προσφέρει εξουσία πάνω στους ανθρώπους.
Διαχειρίζεται κρίσεις κρατών και ελέγχει μυαλά και συνειδήσεις.
''Πρέπει να φοβάσαι, παιδί μου. Έτσι θα γίνεις νομοταγής πολίτης.''
(Ζαν-Πωλ Σαρτρ, 1905-1980, Γάλλος φιλόσοφος)
Αλλά ο φόβος ξεκινά από την άγνοια...λένε!
''Ίσως η ζωή να είναι μόνο αυτό… ένας φόβος και ένα όνειρο.''
(Joseph Conrad, 1857-1924, Βρετανοπολωνός συγγραφέας)
Είναι όμως αυτή η ζωή; Ένας συνεχής φόβος και όνειρα που πιθανόν οι φοβίες δεν θα αφήσουν να πραγματοποιηθούν;
''Κανένα πάθος δεν κλέβει τη θέληση και τη λογική απ’ το μυαλό του ανθρώπου, όσο ο φόβος''.
(Έντμουντ Μπερκ, 1729-1797, Βρετανός πολιτικός & φιλόσοφος)
Μπορούμε να μάθουμε να ελέγχουμε τους φόβους μας; Για να γίνει η ζωή μας όμορφη όπως της αξίζει και εμείς να αισθανόμαστε πραγματικά ελεύθεροι;
Βοηθάει άραγε, στον έλεγχο του φόβου η γνώση;
Κρατώ αυτό που ανέφερες στο τέλος της ανάρτησης. Ο Φόβος είναι επένδυση. Και μάλιστα η καλλιέργειά του ολάκερη επιστήμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα μου θα πω κάτι. Οι γονείς μας είχαν απείρως μεγαλύτερα και σοβαρότερα πράγματα να φοβούνται. Και δεν το έκαναν ποτέ. Μπορείς να τους πεις αφελείς ; δεν ξέρω. Όμως στο τρυπάκι του φόβου δεν τους έχωσαν. Για παράδειγμα μιας απλής καθημερινότητας, δεν φοβόταν να βγουν έξω επειδή θα ....έβρεχε. Δεν θα φοβόταν να μην έχει δουλειά το μαγαζί τους επειδή το ....χρηματιστήριο στην Τουρκία έπεσε.
Όσο εμείς μετατρεπόμαστε σε πρόβατα τόσο οι λύκοι γλεντάνε.
Πρέπει να το επανεξετάσουμε όλο αυτό. Σοβαρά και βαθιά.
Καθώς μόνιμα νιώθουμε "κάποιος" να μας απειλεί και συνήθως αυτός ο κάποιος είναι ένας αδύνατος και ένας περιθωριακός. Τα μάτια μας δεν τα σηκώσαμε εκεί που πρέπει.
Είναι και αυτός ένας φόβος.
Σε φιλώ για το όμορφο θέμα σου με τις τόσο ωραίες εικόνες του.
Καλό βράδυ.
Φυσικά Γιάννη μου είναι η καλύτερη επένδυση ο φόβος και ολάκερη επιστήμη όπως λες. Αλλά η εποχή των γονιών μας πέρασε ανεπιστρεπτί. Άλλες οι συνθήκες τώρα, με ολάκερες ειδήσεις βομβαρδιζόμαστε νυχθημερόν, άλλες απαιτήσεις έχουμε από τη ζωή. Αφελείς δεν ήταν αλλά είχαν λιγότερη γνώση και λιγότερη επαφή με τον κόσμο όλο.
ΔιαγραφήΚοίτα η μετατροπή μας σε πρόβατα είναι αναπόφευκτη. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Μέσα σ'όλες αυτές τις καλοκαιρινές συζητήσεις ξέρεις ότι κανένας από τους γειτόνους και φίλους δεν είναι που δεν χρησιμοποιεί στη διατροφή του αυτές τις υπερτροφές; Ξέρεις τι κάνει η πλύση εγκεφάλου; Γνωστή έπινε ένα μαντζούνι υπερτροφής Γιάννη μου 5 φορές την ημέρα Αποτέλεσμα; Να ματώσει το έντερο. Αιτία; Ο φόβος της υγείας. Ξέρεις ότι από όσα άκουγα τα σπίτια τους στην Αθήνα έχουν τόσα μέτρα ασφαλείας ούτε τράπεζα δεν τα χει που λέει ο λόγος. Αιτία; ο φόβος των ληστών.
Και μπορώ να σου πω ενα σωρό άλλα.
Ναι γλεντάνε όσοι επενδύουν στο φόβο αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και ο άνθρωπος γίνεται αδύναμος μπροστά στη δύναμη των λίγων που ελέγχουν τον πλανήτη.
Μπορούμε να μην καταληφθούμε από φόβο που θα αλλάξει τη ζωη μας; Εδώ είναι η ουσία
Σ'ευχαριστώ για το πλούσιο σχόλιό σου τροφή για σκέψη
Σε φιλώ
Όχι άλλος φόβος και ανασφάλειες , ούτε όμως και άγνοια κινδύνου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποστηρίζω την ισορροπία σε όλες τις περιπτώσεις , και ο φόβος χρήσιμος είναι σε λογικά πλαίσια , και η ξεγνοιασιά δίνει ελπίδα για ότι καλύτερο . Ισορροπία λοιπόν και όλα καλά!!! Υπέροχη ανάρτηση Αννούλα μου!!! καλό σου ξημέρωμα και όνειρα γλυκά !!!!
Ελενά μου καλώς ήλθες. Ναι η ισορροπία είναι ό,τι καλύτερο αλλά πόσο δύσκολα επιτυγχάνεται!!Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτησή μου σ'ευχαριστώ πολύ
ΔιαγραφήΣε φιλώ
Γεια σου, Άννα μου. Φυσικά και βοηθάει στον έλεγχο του φόβου η γνώση. Πάνω απ' όλα όμως βοηθάει η κρίση. Γιατί στείρα γνώση χωρίς κριτική σκέψη δεν σημαίνει τελικά τίποτα. Καλό Σεπτέμβρη, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω Μία μου αν η κριτική σκέψη βοηθάει. Γιατί καλείσαι να κρίνεις το τι συμβαίνει γύρω μας και πλάι μας Και είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμα όλα αυτά. Όταν ο άνθρωπος-πιστεύω-νοιώθει ανίσχυρος τότε φοβάται.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα γλυκιά μου
Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι η υγεία. Μην πάθουν κάτι οι δικοί μου ή εγώ. Κάποιες φορές νομίζω πως μου γίνεται φοβία. Και μετά όντως νιώθω φυλακισμένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια περίοδο παλιότερα θαρρώ πως είχα δαμάσει τους φόβους μου. Μα είναι τόσο δυνατό αυτό το συναίσθημα που επανέρχεται. Θαρρείς πως ζούμε πάντα μέσα σε ένα πόλεμο με αυτόν.
Καλημέρα Άννα μου!
Αυτός κι αν είναι φόβος με τόσα που συμβαίνουν και ακούς. Είναι δύσκολο να δαμαστεί ο φόβος και η ανησυχία που γεννά αλλάζει τη ζωή μας. Εύχομαι όλοι να είναι καλά και να πάψουμε να φοβόμαστε τόσο
ΔιαγραφήΣε φιλώ
Αχ αυτοί οι φόβοι μας! Προσωπικά, είναι κάποιες φορές που τρυπώνουν μέσα μου φόβοι για την υγεία και για το μέλλον και τότε με πιάνουν κάτι ωραίες αϋπνίες! Ευτυχώς δεν κρατούν πολύ γιατί καταφέρνω να επικεντρωθώ στο σήμερα και στη θετική σκέψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου!
Καλώς την μου. Και σε ποιον δεν τρυπώνουν οι φόβοι; Και οι αυπνίες είναι το λιγότερο που μπορεί να μας συμβεί. Ναι η θετική σκέψη και το παρόν είναι ό,τι καλύτερο κάνεις
ΔιαγραφήΚαλό Σεπτέμβρη
Η ζωή αρχίζει εκεί που τελειώνει ο φόβος. Φτάνει ο φόβος να μη γίνεται φοβία γιατί τότε πάμε σε άλλα μονοπάτια. Νομίζω είναι υγιές να αντιμετωπίζουμε το φόβο σαν φυσικό συναίσθημα για να αποφεύγουμε πιθανούς κινδύνους και να είμαστε πιο λειτουργικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε μέσα στο φόβο γιατί ζούμε την απόλυτη καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την καταπίεση, την άγνοια, την λάθος εκτίμηση της ζωής. Ακόμη και ο φόβος μην εκτεθούμε είναι από αξιοπρέπεια, υπευθυνότητα ή λάθος επιλογή;
Η ψευδαίσθηση για μια ευτυχισμένη κοινωνία που μας κρατάει με νόμους άδικους, χωρίς ιδανικά για τους νέους, χωρίς όνειρα συνεπάγεται το φόβο για το μέλλον. Ο φόβος των γηρατειών, της αρρώστιας, του θανάτου, τα πρόσεξε της γιαγιάς της μαμάς του δάσκαλου του πνευματικού που κουβαλάμε μια ζωή μέσα μας δεν είναι λόγος να κάμψουν το ηθικό μας, να φρενάρουν το όποιο συναίσθημα να ζήσουμε, να αγαπήσουμε, να γελάσουμε;
Σε μια πορεία αναζήτησης για ένα καλύτερο αύριο ο φόβος μας αναγκάζει να σηκώνουμε ένα τοίχο προφύλαξης. Θα συμφωνήσω για τους γονείς μας, για μας στην ίδια ηλικία των νέων που σήμερα βολοδέρνονται με τρεις και εξήντα, μα θα πρέπει να παραδεχτούμε πως άλλα χρόνια εκείνα. Εμείς παλέψαμε για να κατακτήσουμε και το καταφέραμε, σήμερα δεν έχεις καν τη δυνατότητα.
Η ζωή δεν εξελίσσεται όπως τη θέλεις, σχεδόν ποτέ. Θα πρέπει όμως να μάθουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας χωρίς φοβίες.
Άννα καλή μου! Μεγάλο κεφάλαιο άνοιξες. Και θα συμφωνήσω πως η ζωή είναι ένας φόβος και ένα όνειρο Αξίζει όμως να προσπαθείς να το κάνεις καλύτερο! Να είσαι καλά να μας δίνεις αφορμή για σκέψεις.
Αννίκα μου προσυπογράφω το σχόλιό σου. Συμφωνώ με όλες τις σκέψεις σου. Ζούμε όντως μέσα σε ένα κλίμα φόβου από τα τόσα πρέπει και μη των δικών μας αλλά και από όσα πέρα από τις δυνάμεις μας αντιμετωπίζουμε.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με όλα και ναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας είναι απαραίτητη τουλάχιστον σε πολλές περιπτώσεις που μπορούμε να επέμβουμε και να αλλάξουμε
Να σαι καλά και να μου αφήνεις τόσο όμορφα γεμάτα προβληματισμό σχόλια
Πονάει το θέμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σαιζόν
φιλάκια πολλά ♥♥♥
Όταν πονάει κάτι είναι ώρα για γιατρειά
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά
Άννα έχεις δίκιο, ισχύουν όλα όσα έγραψες, άρα κάθε ένας πρέπει να βρει τρόπους για να τον αντιμετωπίζει, ώστε τουλάχιστον ποτέ να μην υπερισχύει. Το όνειρο (όπως έγραψες στον τίτλο) είναι ένας τρόπος (αντί να φοβάσαι το αύριο, φτιάχνεις ωραία – και θαρραλέα - όνειρα για το μεθαύριο). Δεν ξέρω όμως αν υπάρχουν συνταγές που να δουλεύουν καλά σε όλους. Οπότε . . . "whatever works" για τον κάθε ένα μας. Να και ένας κατάλογος σχετικών ρήσεων:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.gnomikologikon.gr/catquotes.php?categ=0670
Καλό μήνα Γιάννη. Όπως τα λεςείναι για τον καθένα μας υπάρχει τρόπος ξεχωριστός για να παλέψουμε με τις φοβίες, γιατί φοβίες είναι τελικά, της ζωής.
ΔιαγραφήΣίγουρα τα όνειρα τα φτιάχνουμε για το αύριο και μεθαύριο αρκεί να μη μένουν όνειρα και να προσπαθούμε να τα κάνουμε πράξη...Ο φόβος παίζει ρόλο...
Καλή σου μέρα
Άννα μου όλα αυτά που έγραψες είναι σωστά και υπέροχα! Ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου. Σε μικρή δόση είναι απαραίτητος και λέγεται προφύλαξη, μα σε μεγάλες δόσεις είναι επιζήμιος, είναι μάστιγα και ρουφήχτρα της χαράς και της ζωής και πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να τον πολεμάμε όσο κι αν μας κοστίζει! Δεν αξίζει η ζωή να κυλάει με φόβο, φοβίες και εμμονές! Κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του τρόπο και αυτόν πρέπει να ακολουθεί για να βγαίνει νικητής. Πολλά φιλιά καλό ξημέρωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μαιρούλα...τι κάνεις; Ναι συμφωνώ ότι ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός...σε κρατά αλυσοδεμένο.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που πιστεύεις ότι ο άνθρωπος με το δικό του τρόπο πολεμάει το φόβο και βγαίνει νικητής. Αυτό σημαίνει ότι ο φόβος βρήκε το μάστορά του;
Φιλάκια πολλά
Το κακό είναι Άννα μου και δεν στο κρύβω ότι όσο περνάνε τα χρόνια ανησυχώ όλο και για περισσότερα πράγματα που έχουν να κάνουν με την υγεία και τα αγαπημένα μου άτομα. Αλλά προσπαθώ να κρατώ τις ισορροπίες και να μη με ρουφάει αυτός ο φόβος.Γιατί κακά τα ψέματα αν σε κυριεύει ο φόβος τότε πάει στράφι όλη σου η ζωή και δεν μπορείς να χαρείς τίποτε στη ζωή σου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου ναι σε πιστεύω και εγώ όσο περνάνε τα χρόνια τόσο φοβάμαι περισσότερο αλλά τα πράγματα που δεν ελέγχω και δεν μπορώ να αντιμετωπίσω. Συμφωνώ και με την άποψή σου ότι η ζωή μας πάει στράφι αν φοβόμαστε...έτσι είναι.
ΔιαγραφήΚαλό Σ/Κο να περάσεις
Λοιπον πραγματικά πιστεύω οτι σε μικρές δοσεις ο φόβος μας χρειάζεται Άννα μου. Για να γινόμαστε προσεκτικοτεροι, για να παίρνουμε κάποια μέτρα, για να προσέχουμε τι λέμε και τι κάνουμε. Ολα όμως μέσα σε ένα όριο. Σε μια ισορροπια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ. Χάθηκα λίγο παλι αλλα επανερχομαι :)
Καλώς μου την . Και εγώ είχα χαθεί, καλοκαίρι γαρ, αλλά εντάξει τώρα θα βρισκόμαστε.
ΔιαγραφήΜαρία μου αυτή η ισορροπία είναι το ζητούμενο. Και πόσο εύκολα διαταράσσεται!
Φιλάκια πολλά και καλή επάνοδο
Δύο συναισθήματα δεν ήθελα να νοιώθω ποτέ στη ζωή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦόβο και ζήλια .
Απαγόρευα στον εαυτό μου να τα αισθανθεί.
Κοίτα όμως που το πρώτο μας το επιβάλουν ενδοφλέβια και ούτε που το καταλαβαίνουμε.
Εφέτος ιδίως που μας άνοιξαν το σπίτι μόλις φύγαμε για διακοπές, μπήκαμε στο τρυπακι του συναγερμού, των κλεισμένων πορτοπαράθυρων και του κλιματιστικού .
Δλδ κλειστήκαμε φυλακή.
Παλεύω να μη με κυριέψει και σε άλλους τομείς εκτός από την ασφάλεια.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Ώστε δοκίμασες κι εσύ τα της ασφαλείας! Ξέρω ξέρω, μια από τα ιδια.
ΔιαγραφήΜπορείς να κάνεις αλλιώς; Να γιατί λέω ότι είναι η καλύτερη επένδυση ο φόβος σε κάθε τομέα...
Εύχομαι και ο φόβος της ασφάλειας να καταλαγιάσει τώρα.
Σου έκλεψαν πολλά;
Σε φιλώ και ας είναι τελευταία τρομάρα αυτή η κλοπή
Ευτυχώς Άννα μου, μόνο ανακάτεψαν .
ΔιαγραφήΔεν είχα τίποτε πολύτιμο στο σπίτι ούτε χρήματα.
Γελώ όταν σκέφτομαι ότι όπου κι αν έψαξαν βρήκαν κουτιά και σακούλες με υλικά για δημιουργίες.
Θα αγανάκτησαν και τα παράτησαν κι έφυγαν 😂😂
Κοίτα να δεις τι θα έπαθαν οι κλέφτες. Θα είδαν όλες εκείνες τις σακούλες με τα ρετάλια και τα κομματάκια τα υφάσματα, θα είδαν και σύρματα και σκοινιά και κρεμάστρες κλπ κλπ κλπ κλπ και θα είπαν τι να πάρουμε από τους καημένους ρακοσυλλέκτες;;;; Θα τους τρέλανες σίγουρα. Χαίρομαι που δεν πήραν κάτι αλλά σε έξοδα σε έβαλαν με συναγερμούς και σίγουρα άλλαξες κλειδαριές...Αλήθεια πώς μπήκαν; Βρε τι έχουμε πάθει....
ΔιαγραφήΈτσι είναι, νομίζω μεγαλώνοντας υπάρχει ένας φόβος να προλάβουμε, να έχουμε υγεία, αλλά πρέπει πάντα να τον ξεπερνάμε με θετικές σκέψεις γιατί διαφορετικά μπλέκουμε χειρότερα. Δυστυχώς μας έχουν κάνει να φοβόμαστε χωρίς να το θέλουμε. Ωραία ανάρτηση Άννα, καλό φθινόπωρο. Σε φιλώ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡάνια μου καλώς σε βρίσκω μετά τις διακοπές. Οι θετικές σκέψεις σώζουν.. πολύ σωστά.
ΔιαγραφήΚαλό Σεπτέμβρη μάτια μου
Θα τα λέμε
Φιλάκια
Καλημερα Αννα😃 πολυ δυνατο θεμα με ιδιαιτερες και ενδιαφερουσες φωτογραφιες . Μετα απο τεσσερα μνημονια , τους φορους που πληρωνει και ο τελευταιος Ελληνας καταναλωτης δικαια δημιουργουνται φοβιες , γιατι οι ποροι ειναι περιορισμενοι και εξαντλουνται .Οι φυσικες καταστροφες εξαιτιας τωκ κλιματικων αλλαγων συμβαινουν σε μεγαλυτερη κλιμακα και συχνοτητα . Η ενημερωση , η γνωση γινονται επιτακτικη αναγκη του κοινωνικου συνολου , η αναπτυξη της κριτικης σκεψης αποκτα βαρυνουσα σημασια σε συνδυασμο με τη σωστη ψυχολογια για την αντιμετωπιση των ασχημων καταστασεων . Μου αρεσε πολυ ο επιλογος σου για μια ομορφη ζωη χρειαζεται μυαλο και σκεψη . Καλο σ-κ καλη συνεχεια☺
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριακή μου καλή σου μέρα
ΔιαγραφήΕίσαι καλά ; Όλα καλά πλέον;
Συμφωνώ, η ζωή μας έγινε πλέον ένα συνεχές άγχος, ένας φόβος για το κάθε τι. Το συναντώ στις συζητήσεις σε φίλους σε αγνώστους αλλά και σε μένα.
Χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα να σαι καλά
Καλό Σ/Κο επίσης χωρίς απρόοπτα και φοβίες
Καλημέρα Άννα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως τόσο η γνώση όσο και η άγνοια μπορούν να γίνουν και τα δυο αιτία φόβου. Η γνώση γιατί ξέρεις τις συνέπειες όσων δεν μπορείς να ελέγξεις και η άγνοια γιατί ζεις στο σκοτάδι και δεν μπορείς να ερμηνεύσεις και να κατανοήσεις τα γεγονότα και τις συνέπειες και έτσι δεν μπορείς να ξέρεις το κατά πόσον μπορείς να επέμβεις σ'αυτά.
Ο καθένας ανάλογα με το χαρακτήρα του βρίσκει στο τέλος τις ασφαλιστικές του δικλίδες, όσο βέβαια κι αυτό είναι δυνατό.
Χάρηκα πάρα πολύ τις υπέροχες φωτογραφίες σου που φανερώνουν την βαθιά ευαισθησία σου.
Καλό Σ/Κ Άννα μου και θα ζήσουμε όπως να'ναι.
Ναι Μαρία μου θα συμφωνήσω. Και η γνώση αλλά και η άγνοια ή η παραπληροφόρηση -παίζει κι αυτή- είναι αιτίες φόβου.
ΔιαγραφήΤο παλεύει ο καθένας από μας Μαράκι μου αλλά πολλοί χάνουν το μέτρο και ξέρεις πόσα αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά παίρνει ο κόσμος;
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες
Καλό Σ/Κο και σε σένα
Άννα μου, κάποτε σε κάποια φάση της ζωής μου είχα γράψει για τον φόβο και την φοβία που περνούσα. όχι αδιάφορος φόβος αλλά πραγματικός και επικίνδυνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς, η κοινωνία που ζούμε μας έχει γεμίσει με αμέτρητους φόβους. Από το πως θα επιβιώσουμε, τα πληρωθούν οι λογαριασμοί, να γεμίσει έστω με τα βασικά το άδειο ψυγείο, να γυρίσουμε το βράδυ σπίτι σώοι, να μην μας εγκαταλείψουν οι άνθρωποι που αγαπάμε, να μην μείνουμε μόνοι ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν τους θεωρούμε καν δικούς μας, να κρατηθούμε δυνατοί και με λίγη αισιοδοξία μπας και βγάλουμε την ημέρα. Και τελικά δεν μπορούμε δυστυχώς να επέμβουμε σε όλα γιατί δεν είναι όλα στα χέρια μας. Μπορούμε όμως όπου μπορούμε, όπως μπορούμε και με όσα προσωπικα μέσα έχουμε να νικάμε τον όποιον φόβο και να μην έχουμε μόνο κριτική σκέψη αλλά να πράττουμε κι όλας.
Συγγνώμη, αν είπα (πάλι) πολλά.
Καλό Σ/Κ να έχουμε με ηρεμία που όλοι χρειαζόμαστε.
Μαράκι μου η φοβία είναι ό,τι χειρότερο. Σε κρατά αλυσοδεμένη και σε καθιστά ανήμπορη. Σε καταλαβαίνω. Ναι αυτό που είναι πάνω από τις δυνάμεις μας είναι και ο δικος μου φόβος αλλά τιθάσευση θέλει μην μας πάρει από κάτω.
ΔιαγραφήΔεν είπες πολλά Εξάλλου είναι τόσο ενδιαφέροντα όλα αυτά που μου φάνηκαν και λίγα
Καλό Σ/Κο και για σένα χωρίς φοβίες
Πολύ δυνατές οι φωτογραφίες σου και με πολλά μηνύματα Άννα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν τον ιστό της αράχνης που φωτογράφισες, έχουμε παγιδευτεί στα γρανάζια του κάθε φόβου που μας σερβίρουν εντέχνως και αδιαλείπτως. Ας προσέχαμε.
Ο φόβος δεν ελέγχεται, καλλιεργείται όμως. Κι όπως διδαχτήκαμε απ' τους γονείς μας να φοβόμαστε τον κάθε "μπαμπούλα", έτσι εκπαιδεύουμε κι εμείς τα παιδιά μας να φοβούνται. Η χειραγώγηση δηλαδή που υποστήκαμε, μετακυλίεται στους επόμενους "μαλιστάνθρωπους". Τουλάχιστον ας ιεραρχούμε τους φόβους μας κι ας έχουμε στο συρτάρι του μυαλού μας, ένα "plan b" για τις αναποδιές και τις απώλειες που μοιραία θα μας χτυπήσουν την πόρτα κάποια στιγμή.
Φιλιά πολλά δίχως φόβο, αλλά με πολύ πάθος :-)
Χαίρομαι που είδες τα μηνύματα από τις φωτογραφίες. Ναι παγιδευμένοι είμαστε σε τόσους φόβους και αν είναι αυτοί που περιγράφεις πρώτα, που μπορούμε να ελέγξουμε πάει καλά. Αλλά για όσα είναι πάνω από τις δυνάμεις μας γιατί η ζωή δεν χαρίζεται σε κανένα, τότε....;;;;;
ΔιαγραφήΑυτή η λέξη '' μαλιστάνθρωποι'' με έστειλε!!!!!!!!
Ναι ένα ''plan b'' για τις δύσκολες στιγμές είναι απαραίτητο αλλά όπου χωράει. Τι γίνεται όταν είναι μονόδρομος άσχημος και δύσκολος; Γεμίζεις φόβο και ανασφάλειες ναι;
Ναι το πάθος απαραίτητο
Τα φιλιά μου επίσης
..Καλησπέρα πέρα για πέρα. ..Φοβάμαι να σχολιάσω..Μεγάλο θέμα, με ξεπερνάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς πούμε, για το Μεγάλο Φόβο. Που κινεί όλα τα νήματα, είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι.
Ή, μάλλον, ας μην πούμε γι' αυτόν. Τι να πούμε..
Εκείνο που μπορούμε, οφείλουμε, ίσως, να επεξεργαστούμε, είναι ο φόβος εκείνος που καλλιεργείται συστηματικά από διάφορες εξουσιαστικές δομές. Απλά κι εύκολα. Μαζί μας κι η παράδοση κι η νουθεσία και το σχολείο με την αναπαραγωγή των προτύπων και η εκκλησία και το αφεντικό μας ακόμα κι ένα σωρό άλλοι.
Μου έρχεται στο νου το γνωστό του Καζαντζάκη που έλεγε ότι αν κοιτάξεις το φόβο στα μάτια, αυτός θα φοβηθεί και θα σηκωθεί να φύγει.
Πόση καλλιέργεια, όμως, πόση διαδρομή, πόση εκλέπτυνση, πόσον αγώνα χρειαζόμαστε, για να μπορέσουμε να σηκώσουμε αυτά τα ατρόμητα μάτια, για να ορθώσουμε ανάστημα και να τον διώξουμε.
Κι αν πούμε και για τους φόβους που η ίδια η αγάπη καλλιεργεί ("μην τρέχετε, Γιώργο, σε παρακαλώ, αν αργήσεις πάρε μας ένα τηλέφωνο"..), εκεί πια θα μπλέξουμε, γιατί ούτε που ξέρω αν αυτός ο φόβος είναι καλός και όμορφος ή όχι.
..Τουλάχιστον, εσύ δε φοβήθηκες να θέσεις το θέμα! Αλλά και τόσες απόψεις που γράφτηκαν πόσο το εμπλούτισαν!
ΥΓ. Είπα για τις φωτογραφίες;
Α Διονύση μου το μόνο που δεν φοβόμαστε είναι να σχολιάζουμε όποιο θέμα ακόμη και τα μεγάλα που μας ξεπερνούν.
ΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι εύκολο κάποιος να κοιτάξει κατάματα το φόβο Χρειάζεται όπως λες μεγάλη καλλιέργεια πνευματική και ψυχική δύναμη για να το κατορθώσει. Γίνεται βέβαια και υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, λίγοι μεν αλλά υπάρχουν.
Τώρα αυτοί οι φόβοι της αγάπης εντάξει δεν μας ξεπερνούν πιστεύω. Αλλά κανένας φόβος δεν είναι όμορφος ή καλός...απαραίτητος μεν αλλά κακάσχημος για μένα.
Α το θέμα με απασχόλησε όλο το καλοκαίρι. Με ανέκδοτα ξεκινούσαμε στην παρέα και καταλήγαμε να ξορκίζουμε φόβους και φοβίες.
Όχι δεν είπες για τις φωτογραφίες. Καλές;
Καλό σου βράδυ Διονύση μου
Μεγάλο θέμα διάλεξες να θίξεις Άννα μου και πολύ καλά κάνεις γιατί έτσι διαβάζουμε και τόσα ενδιαφέροντα σχόλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ασχοληθεί με το θέμα κατά καιρούς με διάφορες αναρτήσεις και καταλήγω πως καλά θα κάνουμε να μη φοβόμαστε να φοβηθούμε, μια και είναι πια γνωστό πως ο φόβος μας ακινητοποιεί πράγμα που γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί που θέλουν να μας έχουν στο χέρι τους!
Για όσους έχουν χρόνο μπορούν να διαβάσουν και μια ενδιαφέρουσα μελέτη:
https://ainafetst.wordpress.com/2015/02/17/la-peur/
Οι φωτογραφίες σου, μιλούν και μας λένε πολλά!
ΑΦιλάκια μετά ποτιστικής βροχής! :)
Μεγάλο θέμα είναι Στεφανία μου γιατί απασχολεί πολυ κόσμο. Διάβασα το δικό σου που μου δίνεις το λινκ και είναι πολύ ενδιαφέρον. Να μη φοβόμαστε να φοβηθούμε...από άλλη σκοπιά αυτό και σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Αυτό σημαίνει-για μένα-ότι μπορούμε να κοντρολάρουμε το φόβο όσο θελουμε και να τον ρυθμίζουμε όπως θέλουμε. Άρα είμαστε οι κυρίαρχοι. Πολύ καλό...
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες και ναι τις επέλεγα για αυτά που υπονοούν
Φιλάκια πολλά και εδώ έβρεξε το μεσημέρι και το απόγευμα
Εγώ θα ομολογήσω οτι...φοβάμαι, το κρύβω βεβαια μα...φοβάμαι. Φοβάμαι όχι για μένα προσωπικά μα για τα παιδιά,τα εγγόνια, τους φίλους μου και τα προβλήματα τους,τους δικούς φίλους που λιγοστεύουν, το ότι κλειδώνω 4 φορές την.. .θωρακισμένη καιτο ότι εδώ και καιρό ρωτώ ποιος είναι πριν ανοίξω την πόρτα. Ίσως η ηλικία, ίσως η αβεβαιότητα που καλλιεργείται και αιωρείται στον αέρα που αναπνέουμε. Κάθε σου ανάρτηση για μένα ένα άνοιγμα σε συλλογισμο. Καλημέρα στην...κυριολεξία γλυκιά μου απο το κτήμακαι το όμορφο πρωινό στη φύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού το ομολογείς Γεωργία μου σημαίνει ότι τον τιθασεύεις τον φόβο. Όλοι φοβόμαστε μην νομίζεις. Το θέμα της ασφάλειας είναι πρωταρχικό. Δεν είναι θέμα ηλικίας είναι σημεία των καιρών. Πρόσφατα ρωτούσαν την κόρη μου αν μπορούσε θα ήθελε να ζει σε μονοκατοικία; Και η απάντησή της ήταν ότι δεν θα το ήθελε ποτέ γιατί τις μονοκατοικίες ανοίγουν οι ληστές πρώτα πρώτα. Λοιπόν δεν είναι θέμα ηλικίας.
ΔιαγραφήΌσο για την αβεβαιότητα του σήμερα και του αύριο είναι για όλους φόβος και τρόμος
Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση
Να σαι καλά μάτια μου
Φιλιά και ρούφα οξυγόνο και για μένα από το πράσινο γύρω σου
Καλό μήνα Αννουλα μου καί καλό Φθινόπωρο!Καλως σε βρήκα πάλι φίλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραια η αναρτηση σου και οι φωτογραφίες σου εκπληκτικές,και ταίριαξαν με το θέμα!
Λατρεψα την φωτό με το σκυλάκι να αγναντεύει την θαλασσα!
Και εγω φοβάμαι για το μέλλον των παιδιών μου και εγγονιών μου,αλλά καί για θέματα υγείας!
Πάντα με θετική σκέψη και λίγη αισιοδοξία μπορούμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας!
Σου εύχομαι Καλη και χαρούμενη εβδομαδα! Πολλά φιλακια!!
Καλώς τη Δήμητρά μου Πέρασες καλά;
ΔιαγραφήΝαι τους ίδιους φόβους έχω και εγώ και πιστεύω όλοι οι άλλοι. Αλλά θετική σκέψη αυτό βοηθά όντως
Καλό Φθινόπωρο φίλη μου και καλή εβδομάδα
Φιλάκια
Μπράβο Αννούλα μου, πολύ ουσιαστική η ανάρτηση σου κι οι φωτογραφίες σου, έδωσαν μια πιο ανάλαφρη νότα. Η αλήθεια είναι, ότι ο φόβος καραδωκεί. Αλλά δε πρέπει να τον αφήσουμε να νικήσει, ούτε αυτόν, ούτε όσους τον προκαλούς, ούτε όσους τον ενισχύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς θωρακίσουμε τη ζωή μας, με ότι μας κάνει να νιώθουμε πιο ασφαλής.
Σου στέλνω μεγάλο φιλί, για καλή Κυριακή!
Χαίρομαι που σου άρεσαν Μαρίνα μου και ναι ο φόβος για όλους είναι πια εχρθρός αλλά όπως λες στο χέρι μας είναι να τον νικήσουμε
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα μάτια μου
Φιλιά πολλά
Ο φόβος είναι το αποτελεσματικότερο όπλο! Σε ακινητοποιεί, σε αποδυναμώνει. Για μένα η αλληλεγγύη και το διάβασμα μπορούν να τον νικήσουν. Και η συζήτηση. Είναι λογικό να φοβόμαστε, χρήσιμο να το παραδεχόμαστε και λυτρωτικό να το συζητάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ αυτά τα θέματα! Καλή εβδομάδα!
Ναι όντως το καλύτερο όπλο στα χέρια αυτών που θέλουν να μας κουμαντάρουν. Σωστά όσα λες...σωστότατα.
ΔιαγραφήΚαι εγώ αγαπώ τα σχόλιά σου
Καλή γλυκιά εβδομάδα και για σένα
Δεν μπορω να πω ότι φοβαμαι υπερβολικα εκτος απο την υγεια των δικων μου ανθρωπων Αννιω μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ φοβος είναι ασχημο συναισθημα που σε κρατα αιχμάλωτο σε μια κατασταση ανασφαλειας και σε κανει υποχείριο του... αφού ο φοβος ειναι μεσα στο μυαλο μας..και θα συμφωνησω με την Αλεξανδρα πως ειναι όπλο εναντιον του ανθρωπινου ειδους!!
Μακαρι να εχουμε την δυναμη να φοβόμαστε μόνο οταν πραγματικά χρειαζεται για θεματα υγειας και αυτό οταν προκειπτουν !! ο συνεχής φοβος φερνει ακριβώς αυτό που φοβομαστε...
Ας τον κρατησουμε όσο μπορουμε μακρυα μας και να σκεφτομαστε θετικά..!!
Εστω και καθηστερημενα καλο μηνα να έχεις Αννιώ μου..και καλη εβδομαδα απο αυριο.. να είσαι καλα φιλακιαααα!!
Μπράβο Ρούλα μου το καλύτερο που έχεις κατορθώσει και για σένα και για τους δικούς σου. Να μην φοβάσαι. Όσο για την υγεία των δικών μας ε...όλοι το ίδιο νοιώθουμε, μην νομίζεις.
ΔιαγραφήΘετικά και αισιόδοξα! Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε κόντρα σε όλα
Καλό Φθινόπωρο Ρουλίτσα μου αν και η ζέστη είναι αισθητή και το καλοκαίρι καλά κραττεί.
Φιλιά πολλά
Εγώ φοβάμαι όλα αυτά που γίνονται για μένα χωρίς εμένα!!!!!! Θα συμφωνήσω με τη Μαρία Κανελακη τον φόβο μας τον δίδαξαν οι γονείς και οι δάσκαλοι! !!! Τώρα που μεγαλωσα προσπαθώ να μη φοβάμαι. Μόνο για θέματα υγείας που είναι και το πιο σημαντικό! Να είσαι καλά φίλη μου! Πολύ ωραία ες οι φωτογραφίες σου !Καλό Φθινόπωρο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταξία μου αυτό το ''για μένα χωρίς εμένα'' είναι το σοφότερο όλων. Γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε καταστάσεις και να προβλέψουμε.
ΔιαγραφήΝαι μας δίδαξαν το φόβο και τον καλλιέργησαν όλοι με την δύσκολη καθημερινότητά μας. Επενδύουν στο φόβο μας Μεταξία μου..
Σ'ευχαριστώ πολύ
Καλό Φθινόπωρο επίσης
Μεγάλο σχολείο ο φόβος - εμπόδιο μα και κίνητρο συνάμα. Όπλο επικίνδυνο σίγουρα. Και τελικά όλα εξαρτώνται από μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα, Άννα μου, με καθαρή ματιά και δύναμη ν' αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας. ��
Έτσι είναι Κατερίνα μου. Είναι κίνητρο για να μας βγάλει από την ακινησία αλλά αν γίνει φοβία μας παραλύει τελικά.
ΔιαγραφήΚαλά να μου είσαι
Σ'ευχαριστώ πολύ
Το καλοκαίρι μέσα στην καρδιά είναι το καλύτερο φάρμακο για τους φόβους πριν μετατραπούν σε φοβίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό φθινόπωρο :)
Αυτό είναι το σωστότερο και δυσκολοκατόρθωτο.
ΔιαγραφήΝα σαι καλά Μάνια μου. Όλα καλά έτσι;
Φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ φόβος είναι ένα ενστικτώδες αίσθημα που μας συνοδεύει από την στιγμή που θα γεννηθούμε μέχρι την τελευταία μας πνοή. Κατά την διάρκεια δε της ζωής μας, απαιτεί πολύ προσεκτική διαχείριση για να μάθουμε να ζούμε ισορροπημένοι και με τους φόβους μας και να μην γίνουμε φοβικά έρμαια στα χέρια τους.
Κατά τον Φρόυντ,ο ΦΟΒΟΣ είναι η γενεσιουργός αιτία των παθών του ανθρώπου.
Μεγάλο όμως κεφάλαιο αυτό κι έξω από τα χωρικά μας ύδατα.
Μόνο ένας δειλός τολμάει να υπερηφανεύεται ότι δεν έχει νοιώσει ποτέ του φόβο. (Μπέρτραντ Ράσελ, 1872-1970, Βρετανός φιλόσοφος)
Η Συναίσθηση όμως του κινδύνου είναι δείγμα κρίσης, ωριμότητας, υπευθυνότητας κλπ, κι αλίμονο σ' αυτόν που δεν την διαθέτει...Είναι δημόσιος κίνδυνος ο ίδιος τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους άλλους.
Δεν είναι μόνο το θέμα μέγα που έφερες επί τάπητος. Είσαι Εσύ γλυκιά μας Αννούλα που με την δροσερή σου αύρα,τις υπέροχες εικόνες ,τον σκεπτικό όσο και λυρικό σου λόγο, ξορκίζεις τον φόβο και δίνεις χώρο στ' όνειρο απ΄όποια οπτική γωνία κι αν το προσεγγίσει κανείς.
Φιλιά
Λυγερή μου΄όλα σωστά όσα λες και φυσικά συμφωνώ. Μόνο που η διαχείριση του φόβου θέλει πολλές φορές βοήθεια ειδικών γιατί ξεφεύγει από τις δυνάμεις μας.
ΔιαγραφήΌλοι οι άνθρωποι φοβούνται στη ζωή τους το ένα ή το άλλο αλλά όταν κυριαρχεί ο φόβος τότε....
Χαίρομαι πάντα τα σχόλιά σου και η γλυκιά σου κουβέντα με αναζωογονεί.
Να σαι καλά
Φιλάκια
Με έβαλες σε σκέψεις...αν πω πως δε φοβάμαι θα πω ψέματα, αλλά προσπαθώ να το ελέγχω όσο μπορώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια ονειρεύομαι όσο μπορώ. Και μπορεί κάποια όνειρα να φαντάζουν άπιαστα, αλλά μου κάνει καλό η αίσθηση της "προοπτικής" που δίνουν κι ας μην είναι και τόσο ρεαλιστική!
Εν τω μεταξύ μόλις την προηγούμενη εβδομάδα τράβηξα παρόμοιες φωτογραφίες με την τελευταία και το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί βλέποντας τα αλεξίπτωτα πλαγιάς αναρωτήθηκα πόσο άραγε φοβάμαι να κάνω; Είναι κι αυτή η υψοφοβία, ακροφοβία -δεν ξέρω τι ακριβώς είναι- που έχω.
Από την άλλη επειδή ακριβώς φοβάμαι μπορεί και να το έκανα...δεν ξέρω αν σου φαίνεται περίεργο αυτό που λέω, αλλά αν είχα τα χρήματα δε θα πω για πέταμα, θα πω για πέταγμα :) ναι, μπορεί και να το έκανα...έτσι για να ξορκίσω το φόβο!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Ωωωω Μαρία μου δεν το βλέπω περίεργο ίσα ίσα είναι άκρως υγιές. Το να ξορκίζεις το φόβο δοκιμάζοντας αυτό που φοβάσαι είναι η καλύτερη νίκη και δεν το λέω εγώ.
ΔιαγραφήΚαλά κάνεις και ονειρεύεσαι και ας είναι μη ρεαλιστικά πάντα. Τα όνειρα μας φτιάχνουν τη διάθεση.
Και να αυτά τα αλεξίπτωτα πλαγιάς είναι εντυπωσιακά σαν σπορ αλλά αυτό είχε και μηχανή και πηγαινοερχόταν πάνω από τη θάλασσα κάθε μέρα...Ωραίο σπορ. Σκέψου τι υπέροχα θα δείχνουν όλα από ψηλά...πω πω και εγώ θα δοκίμαζα..Χρειάζεται όμως να μάθεις να πάρεις μαθήματα. Δεν σ'αφήνουν έτσι.
Να σαι καλά Μαράκι μου
Πολλά φιλιά
Αααχχ,μπορώ να πω ότι άλλοτε φοβάμαι ένα σωρό πράγματα και κυρίως το μέλλον κι άλλοτε ούτε που το σκέφτομαι. Ωστόσο δεν είμαι απ' αυτούς που θα κάνουν extreme sports... προτιμώ να πατάω στη γη!! Το κείμενό σου με προβλημάτισε και σ' ευχαριστώ γι αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...Να προβληματιζόμαστε πρέπει αλλά μην μας πάρει ο φόβος από κάτω...Και εγώ σκέφτομαι διάφορα για το μέλλον και φοβάμαι αλλά μετά λέω το ''ποιος ζει και ποιος πεθαίνει'' και ηρεμώ. Ναι να πατάς γερά στη γη πρέπει
ΔιαγραφήΝα σαι καλά
Πραγματικα ο φοβος ειναι επιλογη και μαλιστα απο τις πλεον ζημιογονες για την ανθρωπινη εξελιξη και σκεψη μα πανω απο ολα τροχοπέδη για την καθημερινη μας ζωη. Αξιζει μια ζωη μεσα στον φοβο;Αξιζει να ζω και να αναπνεω με την απειλη ... και σκεψη μα πανω απο ολα τροχοπέδη για την καθημερινη μας ζωη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως Μαρία μου ο φόβος είναι τροχοπέδη αλλα΄δεν ξέρω αν είναι επιλογή. Όταν οι άνθρωποι βομβαρδίζονται με τόσα αρνητικά και όταν το άγχος κυριαρχεί στη ζωή πώς να μην φωλιάσει και ο φόβος;
ΔιαγραφήΘα βρει τη θέση του στην καθημερινότητά μας αλλά πρέπει να τον ελέγχουμε. Γιατί όπως λες δεν αξίζει η ζωή μέσα στο φόβο.