''Βαρυχειμωνιά''!!

           
            Βαρυχειμωνιά        

Φυλλομετράς ημερολόγιο,
οι σκέψεις σέρνονται σε σκοτεινά σοκάκια!  
Σεπτέμβρης μήνας …
πότε ήρθε, πότ’ έφυγε, απορείς.
Πότε ήταν καλοκαίρι;  
Δεν το ‘νοιωσες,  δεν  το μπορείς 
γιατί η διάθεση σου είναι παγερή!
Ο ήλιος του καλοκαιριού, 
δεν έφτασε μέσα στην καρδιά για να ζεστάνει τη ψυχή, 
να διώξει πτώματα ονείρων που έθαψες εκεί.
Η βαρυχειμωνιά  είναι γύρω σου.
Τη  βλέπεις στα πρόσωπα  που κείτονται 
με θόλο  τους τα αστέρια, 
με σκέπασμα  τα δάκρυα που ο Θεός τους στέλνει.
Τη  βλέπεις σε παραιτημένα   βλέμματα, 
στα σφραγισμένα στόματα 
που το χαμόγελο έχει εγκαταλείψει.
Τη βλέπεις  στην πείνα, στην ανημπόρια, την ανέχεια.
Κοιτάζεις μέσα σου… 
κι εκεί η παγωνιά κρυστάλλους   έχει χτίσει! 
Στη δίνη που η πατρίδα μας με δόλο έχει περιπέσει,
αδυνατείς ν’ αντισταθείς,
σε καταπίνει, σε ρουφά …το νοιώθεις, σε τρομάζει!
Σκοτάδι, πίσσα, παγωνιά, ανέλπιδοι προορισμοί,
πώς θα βρεις δρόμο να διαβείς;
Ποια λύση σου ταιριάζει;
Ένας αγώνας είναι η ζωή
σκληρός, αδυσώπητος  αγώνας
μα χωρίς όπλα πώς στη μάχη θα ριχτείς;
Πρέπει στο είναι σου να γίνει η αρχή.
Εκείνους τους κρυστάλλους να γκρεμίσεις
με  την αγάπη για όπλο σου
κι όλες τις αναμνήσεις που χαμόγελα γεννούν  μέσ'την ψυχή σου
πάρε για συμπολεμιστές.
Σμίλεψε νέα όνειρα για μια καινούργια μέρα...
ανέβα τις  ανηφοριές κι ας κόβεται η ανάσα,
μα μη ξεχνάς...Βάδιζε ορθός!!!
Πού ξέρεις; Εσύ μπορεί να είσαι ο νικητής!
Τους  μαχητές χρειάζεται η πατρίδα!
 Μην αμελείς τους γύρω σου
χαμόγελα και ήλιους αν τους χαρίσεις,
εσύ θα ΄σαι  ο πρώτος που θα τα γευτείς,
το δικό σου οπλοστάσιο θα γεμίσεις.
Στάσου ορθός! 
 Αγωνίσου.. Πολέμα..Μάτωσε...
 Μα ποτέ!  Ποτέ μη Γονατίσεις

Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο 9ο Συμπόσιο της άοκνης Αριστέας. Ένα δρώμενο που έχει καθιερωθεί για τη δική μας απόλαυση, για το ταξίδι στην ποίηση, για την αγάπη να γράφουμε ότι η λαλίστατη ψυχή υπαγορεύει. 
Ευχαριστώ την οικοδέσποινα για τη φιλοξενία, για τη δραστηριοποίηση όλης της μπλογκογειτονιάς, για τα συναισθήματα που μας γεννά η συμμετοχή και μόνο, αλλά και για τις ιδέες που γεννά το μυαλουδάκι της που δεν φαίνεται να ξεκουράζεται καθόλου.
Ευχαριστώ όσους διάβασαν, ψήφισαν, έγραψαν θετικά σχόλια για τη δική μου προσπάθεια, μα πάνω από όλα ευχαριστώ τους συμμετέχοντες στο Συμπόσιο, που ανάμεσά τους βρέθηκε το ποίημά μου και που τόσα σπουδαία διαμάντια μας χάρισαν!
Η Ελένη μας πρώτευσε με ένα σπουδαίο ποίημα.Όχι βέβαια ότι χρειάζεται συστάσεις. Είναι η ψυχή της ποίησης στην μπλοκογειτονιά μας και η πένα της μας συγκλονίζει.
Και μην επαναπαύεστε....η Αριστέα είπαμε δεν ξεκουράζεται.......
............
* Η λέξη πατρίδα που είναι στο ποίημα με κόκκινο είναι η υποχρεωτική  λέξη που η διοργανώτρια μας έδωσε και μας ενέπνευσε.