Μαμά εργαζόμενη...........''έτσι πρέπει να είναι η ζωή'';;;

Edward Henry Potthast Summer Pleasures

Καλοκαίρι….διακοπές!

Και διακοπές σημαίνει  σχολεία κλειστά, παιδιά που μένουν στο σπίτι και οι εργαζόμενοι γονείς   έχουν προνοήσει  να μπουν σε κατασκηνώσεις, να τα κρατήσουν γιαγιάδες στην εξοχή, στα χωριά τους  ή έχουν αλλάξει –όσοι μπορούν- τα ωράρια εργασίας  με τους/τις  συζύγους  για να μη μένουν τα παιδιά μόνα.

Δύσκολη υπόθεση η εργαζόμενη μάνα. Δυσκολότερη όταν και οι δυο γονείς εργάζονται και έχουν εξαντλητικά ωράρια. Γιατί εκτός από τους ανέργους που θα έδιναν πολλά για να βρουν δουλειά ‘’ με όποιους όρους’’, υπάρχουν και εκείνοι που ψάχνουν να ισορροπήσουν την οικογένεια  με την εργασία- καριέρα.

Αυτό μας ενδιαφέρει σήμερα.

Το ότι τα παιδιά μεγαλώνουν  περισσότερο με ξένους ή ‘’ ξένους’’ ανθρώπους που τα προστατεύουν και όχι με τους γονείς τους που θα ‘ έπρεπε να είναι τα  πρότυπά τους, οι καθοδηγητές τους, οι διαπαιδαγωγοί, η παρέα τους στο παιχνίδι,  η αγκαλιά γεμάτη αγάπη κάθε στιγμή της ημέρας.

Λένε ότι  η αγάπη που θα δώσουμε σαν γονείς είναι η αγάπη που εισπράξαμε όταν ήμασταν μικρά από τους γονείς μας.

Εξυπακούεται ότι η γονεϊκή αγάπη  είναι δεδομένη.Πιστεύω όμως ότι είναι λίγες οι ώρες που το παιδί  βιώνει την αγάπη των γονιών του, σε όλη την νηπιακή ζωή του, όταν οι γονείς εργάζονται!

Έτσι είναι η ζωή θα πεις. Αλλά ας  δούμε πόσο καλό ή κακό κάνει αυτό το ‘’έτσι είναι η ζωή’’!

Δες μια μέρα ενός παιδιού που ο γονιός του εργάζεται. Στην προ νηπιακή ηλικία , τότε που διαμορφώνονται όλα, το παιδί συνήθως είναι τις περισσότερες ώρες  κάτω από την επίβλεψη της γιαγιάς που το λατρεύει αλλά δεν είναι η μαμά! Σωστά;

Η μαμά είναι το πρόσωπο, το τόσο απαραίτητο για να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. Περισσότερο η μάνα είναι εκείνη που θα δημιουργήσει έναν ενήλικα ισορροπημένο.

Σήμερα πολλά παιδιά μας λένε οι ειδικοί, νήπια μάλιστα, παρουσιάζουν αγχώδεις διαταραχές. Πού οφείλονται;

Το παιδί περνάει την ώρα του βλέποντας –και άρα αποκτώντας αυτά τα πρότυπα-ταινίες παιδικές στην τηλεόραση! Φυσικά παίζει προστατευμένο για να μη χτυπήσει, μακριά από το δρόμο για το φόβο των εγκληματικών ενεργειών, μόνο του χωρίς παρέα, χωρίς να βλέπει τους γονείς του τις ώρες της δραστηριότητάς του.

Περιμένει να νοιώσει τη μαμά και τον μπαμπά το βράδυ λίγο πριν κοιμηθεί. 

Και οι γονείς  κουρασμένοι σωματικά και ψυχικά, προσπαθούν να του δώσουν όσα στερήθηκε όλη την ημέρα: την παρουσία τους, την τρυφερότητά τους, την αγάπη τους , να γίνουν πρότυπα γι  αυτό, να το διδάξουν, όπως ακριβώς πρέπει.

Τα  καταφέρνουν;; 

Ποιος αμφισβητεί ότι οι κουρασμένοι γονείς  πέφτουν σε λάθη συμπεριφοράς πιο συχνά από τους ξεκούραστους; 

Ποιος αμφισβητεί ότι οι γονείς γεμάτοι άγχος είναι πιο νευρικοί από τους υπόλοιπους και έχουν μειωμένη υπομονή;;;

Βλέπω, ακούω, διαβάζω  για τόσες μητέρες που είναι  επιτυχημένες στη δουλειά τους και μητέρες ευτυχισμένων παιδιών. Μια ανάλυση από τους ειδικούς του χαρακτήρα του παιδιού και της προσωπικότητάς του θα έδειχνε  πολλές αλήθειες που παραβλέπουμε.

Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι  οι επιτυχημένες στη δουλειά που δίνουν συνεντεύξεις και συμβουλές μητρότητας, είναι ευκατάστατες και μπορούν τις ελεύθερες ώρες τους να ασχοληθούν με τα παιδιά τους. 

Οι άλλες;; 

Οι περισσότερες εργαζόμενες που παλεύουν κάτω από άσχημες, πολλές φορές συνθήκες,  πόσες ελεύθερες ώρες έχουν;

Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια εικόνα: τον ανιψιό μου με λίγα κέρματα στην παλάμη του, μικρό νιάνιαρο που ακόμη ψεύδιζε, να τα φέρνει στη μαμά του και να τη ρωτάει αν φτάνουν αυτά τα χρήματα για να σταματήσει να δουλεύει και να είναι κοντά του!!!!! Δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!!!!!!

Και κάθε   καλοκαίρι, που είναι η εποχή των παιδιών, που είναι η ευκαιρία η οικογένεια να βρεθεί μαζί, να γνωριστούν καλά τα μέλη της, να καλύψουν κενά όλου του χρόνου,   οι άδειες  περικόπτονται στο όνομα της εργασίας και της ανάπτυξης!!

Μπορεί να διαμαρτυρηθεί η μητέρα εργαζόμενη;; Φυσικά όχι. 

Και μάλιστα εδώ στη χώρα μας που έχει καταλάβει την  19^η θέση ανάμεσα στις χώρες που είναι ιδανικές για να γίνει  μια γυναίκα μητέρα!!.  Και πάλι καλά θα πεις. Που δεν είναι τελευταία σαν τη  Σομαλία . Πάλι καλά, αλλά  είναι εξωφρενικό να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση η μάνα στην εργασία της γιατί είναι ‘’αντιπαραγωγική’’ και δεν προτιμάται από τους εργοδότες της.

 Μας λένε οι ειδικοί, ότι πολλοί  ενήλικες με ψυχολογικά προβλήματα, όταν αναζητούν  τη θεραπεία  τους, βρίσκουν ότι η έλλειψη της μάνας  από την παιδική τους καθημερινότητα  ήταν σημαντικός παράγοντας ψυχικής υγείας.

Δεν υπάρχει καμιά επιθυμία να σεβαστεί ο επιχειρηματικός κόσμος τις μητέρες. Να τους δώσει χώρο και χρόνο για να μεγαλώσουν υγιείς πολίτες. Να δείξουν επιείκεια ή σεβασμό στο δικαίωμά της γυναίκας  για εργασία και μητρότητα. Το σπουδαιότερο; Δεν δείχνει κανείς να αντιλαμβάνεται το σημαντικό ρόλο της μητέρας, ίσως το σημαντικότερο σε μια κοινωνία.

Τι κάνουν τα κράτη;;

Τι κάνει το κράτος μας;

Τα κράτη ασχολούνται με την διάσωση και ανάπτυξη του χρηματοοικονομικού τους συστήματος και εκεί η μάνα δεν χωράει

Για την χώρα μας ξέρουμε....Ψάχνει χρήματα για να επιβιώσει. Τη μητρότητα θα διασφαλίσει;