Αυτό το αρχοντικό ήταν δίπλα στο Μουσείο Μπενάκη και κατεδαφίστηκε το 1955. |
Μέρος του παρελθόντος μας, είναι και οι ομορφιές της πόλης μας που ήδη έχουν ξηλωθεί, θυσία στο βωμό της ανάπτυξης, όπως και αν τη δει κανείς.
Σηκώνεις τα μάτια και ψάχνεις λίγο ουρανό.......όσο αφήνουν αυτά τα τερατόμορφα οικοδομήματα που έχουν κατακλύσει την Αθήνα, να δεις.....
Στο παρελθόν όμως οι δρόμοι της πρωτεύουσας ήταν δρόμοι περιπάτου, ψυχαγωγίας και ανάσα εξοχής.
Αυτό το αρχοντικό ήταν στον αρ.11 της Β. Σοφίας. Κατεδαφίστηκε το 1960 και για 25 χρόνια ήταν υπαίθριο πάρκινγκ |
Ό,τι παλιό είναι και όμορφο;; Όχι, θα μου πείτε. Όμως στο βωμό του κέρδους που η ανέγερση πολυκατοικιών έφερνε, θυσιάστηκαν όμορφα και κομψά οικοδομήματα μιας άλλης εποχής. Αυτά τα παλιά όμορφα μικρά παλάτια ήταν δείγμα καλαισθησίας.
Πώς θα ήταν η Αθήνα αν υπήρχαν αυτά τα οικοδομήματα μάρτυρες μιας άλλης εποχής, αλλά και τα νέα που θα χτίζονταν να ήταν χαμηλά και κομψά οικήματα;;
Αυτό βρισκόταν στον αρ.19 της λεωφόρου. Κατεδαφίστηκε το 1939 |
Διάβασα κάπου ότι ένας από τους ωραιότερους δρόμους της Αθήνας,από τον 19ο αι. ακόμη, ήταν η Β.Σοφίας. Είχε αρχιτεκτονήματα της κλάσης του Μουσείου Μπενάκη με όμορφους κήπους γεμάτους φοίνικες που οι κάτοικοι τότε αρέσκονταν να χαζεύουν στους περιπάτους τους.
Δεν θα ήταν καλύτερα για μια πόλη που περιστοιχίζεται από βουνά να είναι αραιοκατοικημένη και να δίνει τη δυνατότητα να βλέπεις ουρανό και αστέρια;;
Β.Σοφίας αρ.35. Διακρινόταν για τη σύζευξη αρτ νουβό στοιχείων και κλασικιστικών. Κατεδαφίστηκε το 1968 |
Η αρχιτεκτονική βέβαια είναι μια επιστήμη που εξελίσσεται. Όμως εξαιτίας της εξέλιξης αυτής, πιστεύω, ότι η πόλη μας έγινε τόσο άσχημη.
Φυσικά η ανοικοδόμηση δεν έφερε μόνο χρήμα στους ιδιοκτήτες και κατασκευαστές των πολυώροφων οικοδομών, αλλά έδωσε και δουλειά μια και δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας. Όμως με τι θυσία έγιναν όλα αυτά!!!!! Και τι ποιότητα ζωής αποκτήσαμε εμείς σήμερα ζώντας σε κλουβιά μακριά από τον ήλιο και τον αέρα!!!!!!!!!!
Στον αρ.49 ήταν αυτό το νεοκλασικό αρχοντικό. Κατεδαφίστηκε το 1978 |
Τελικά καταλάβαμε την αξία των παλιών οικοδομημάτων που μας διδάσκουν ακόμη ιστορία, δίνουν αρχιτεκτονικά μαθήματα και ομορφαίνουν το χώρο. Γι αυτό τα κρίνουμε, όσα γλύτωσαν από τη μανία κατεδάφισης, ως διατηρητέα. Φτάσαμε όμως στον αντίποδα. Έχουμε πραγματικά ερείπια που ''κοσμούν'' αυτήν την άχαρη πόλη χωρίς να μπορούν να κατεδαφιστούν ή να επισκευαστούν.
Τα μικρά παλάτια που κοσμούσαν την Αθήνα, έγιναν πολυκατοικίες που στοίβαξαν τον κόσμο σε πολυτελή διαμερίσματα, μια μόδα που ήταν δείγμα οικονομικής ευμάρειας. Φυσικά το κέρδος των ιδιοκτητών που γκρέμισαν τα διώροφα κομψοτεχνήματά τους και τα αντικατέστησαν με τις ευλογίες του κράτους σε πολυόροφες πολυκατοικίες, ήταν τεράστια.
Τμήμα της Ριζαρείου Σχολής. 'Εμεινε ερειπωμένο ως το '70 ενώ σώζεται ένα μικρό κτίσμα και ο ναός του Αγ, Γεωργίου |
Κι όμως, από τις πιο φθηνές έως τις πιο ακριβές πολυκατοικίες το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: έλλειψη ανάσας εξαιτίας του περιορισμένου χώρου, έλλειψη ελευθερίας κίνησης, απουσία πρασίνου, που προκαλούν το ίδιο καταθλιπτικό συναίσθημα που προκαλεί κάθε τι ακαλαίσθητο.
Αυτό το παλιό που έχω δει μόνο σε φωτογραφίες αλλά και που θαυμάζω ό,τι έμεινε ανέπαφο, είναι αυτό που θεωρώ όμορφο........
Δείτε μερικές φώτο αυτών των μικρών παλατιών που δεν υπάρχουν σήμερα....
Είναι φώτο που τράβηξα από εφημερίδα .........όσο και αν η λήψη δεν είναι καλή, μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για το πως ήταν η Β. Σοφίας τον καιρό που τα ''παλάτια'' αυτά ήταν στο επίκεντρό της!!!!!!!!
Αυτή η αρχοντική οικία βρισκόταν στα όρια του Ευαγγελισμού. Είναι κατεδαφισμένη εδώ και αρκετές δεκαετίες |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου