Δίδακτρα στα πανεπιστήμια προ των πυλών;;;;;;;;

Δίδακτρα στα πανεπιστήμια; 
Είναι ένα ερώτημα που τίθεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, μια και όσοι υποστηρίζουν την πρόταση αυτή πιστεύουν ότι θα περιέλθουν έσοδα στο κράτος και θα καλύψουν ''τρύπες'' μερικών δισ. ένα διαχρονικό πρόβλημα ειδικά τώρα με την οικονομική κρίση.
Αυτήν την πρόταση -ανάμεσα  σε πολλές άλλες- επανέλαβε ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ στην ελληνική κυβέρνηση κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας. 
Να μπουν λοιπόν δίδακτρα ή όχι;
Φυσικά τα δίδακτρα θα φέρουν έσοδα αλλά και θα αναγκάσουν τους ''αιώνιους'' φοιτητές να πάψουν να είναι φοιτητές εσαεί.
Σημειώνουμε συν..
Όμως,αν δεν ληφθεί υπόψη το εισοδηματικό κριτήριο των φοιτητών, αν υιοθετηθεί μια τέτοια πρόταση και γενικευθεί σε όλες τις οικονομικές βαθμίδες θα είναι σίγουρα ανασταλτικός παράγοντας σπουδών.
Και το να θέτεις εμπόδια σε νέους να σπουδάσουν, είναι το λιγότερο εγκληματικό.
Σημειώνουμε πλην.. 
Άρα, η μόνη βάση για συζήτηση αυτής της πρότασης πρέπει να είναι η εξασφάλιση των αδύναμων οικονομικά ώστε να σπουδάσουν ανεπηρέαστα.
Απ' την άλλη όμως...υπάρχουν πολλοί φοιτητές που έχουν  την οικονομική ευχέρεια να πληρώσουν και δίδακτρα και συγγράμματα. Είναι θεμιτό να υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε προνομιούχους που δεν πληρώνουν και σε μη , σε αυτούς δηλ που θα επιβαρυνθούν; 
Νομίζω ότι υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός έτσι και αλλιώς στην κοινωνία μας. Οπότε το να συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει είναι απλώς υποκριτικό. Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσα. 
Ας υποθέσουμε ότι επικρατεί η πρόταση επιβολής διδάκτρων με εισοδηματικά κριτήρια. 
Ας υποθέσουμε επίσης ότι θα ξεπεραστεί σχετικά εύκολα ο σκόπελος των αντιδράσεων.
Ποια θα είναι αυτά τα εισοδηματικά κριτήρια; Σήμερα με την οικονομική κρίση να έχει απλώσει γύρω μας την αρίδα της και να μη λέει να ξε-κουνήσει, πολλοί λίγοι θα είναι αυτοί που θα έχουν τη δυνατότητα πληρωμής διδάκτρων συγχρόνως με την ικανότητα επιτυχίας στις εξετάσεις.
Άρα και ο στόχος αύξησης εσόδων φαίνεται ότι δεν θα είναι ικανοποιητικός.
Ας μη ξεχνάμε ότι συνήθως, μαθητές και φοιτητές, επειδή προφανώς δεν πληρώνουν, δεν σέβονται τους χώρους των σχολείων  και πανεπιστημίων αντίστοιχα.Όλοι το γνωρίζουμε και κάθε αντίλογος μόνο ως θέμα συζήτησης μπορεί να σταθεί.  Εκείνοι που θα πληρώνουν, φοιτητές και γονείς, σίγουρα θα έχουν απαίτηση οι χώροι σπουδών των ΑΕΙ ή ΤΕΙ να είναι σύγχρονοι, καθαροί, με όλα τα εποπτικά μέσα και όχι στην κατάσταση που είναι σήμερα. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο χρειάζεται αφενός μεν χρήματα και αφετέρου, ριζική αλλαγή νοοτροπίας που σίγουρα οι νόμοι που ίσως θεσπιστούν για να προφυλάξουν τον πανεπιστημιακό χώρο να φέρουν πάμπολλες αντιδράσεις.
Δεν είναι όμως απαραίτητο να γίνουν οι χώροι των πανεπιστημίων έτσι όπως αρμόζει σε ανώτατα ιδρύματα; 
Ο Έλληνας γονιός, από την αρχή που αποκτά παιδί  ονειρεύεται, μαζί του ή μόνος του, τη στιγμή που το καμάρι του θα μπει σε πανεπιστήμιο. Πάντα συνέβαινε αυτό και δεν θα πάψει με την επιβολή διδάκτρων. Απλά θα βρει μέσον και τρόπους ώστε να φτιάξει τη φορολογική του δήλωση να είναι έτσι ώστε το παιδί του να μην πληρώνει..... Και αν δεν το καταφέρει, τότε θα γίνει απαιτητικός ως προς την παροχή γνώσεων στο παιδί του αλλά και ως προς τον περιβάλλοντα χώρο που αυτό θα σπουδάζει. Κάτι που, αυτό το τελευταίο, σημειώνεται με θετικό πρόσημο.
Το να πληρώνουν οι φοιτητές του εξωτερικού το δέχομαι ανεπιφύλακτα.
Ανησυχώ όμως για το αν θα υιοθετηθεί η πρόταση επιβολής διδάκτρων...αν και το πιστεύω ότι θα συμβεί κάποια στιγμή, όταν θα έχουμε ''ωριμάσει'' αρκετά.
Πολύ συζητείται τα τελευταία χρόνια ως λύση στο πρόβλημα των εσόδων του κράτους και των πανεπιστημίων. Και επειδή συνήθως όλα γίνονται με μια κάποια προχειρότητα και επειδή τα εισοδηματικά κριτήρια δεν πιστεύω ότι θα είναι δίκαια, πολύ φοβάμαι ότι μπαίνει ένας φραγμός στη ανώτατη μόρφωση των παιδιών. Θα μου πείτε βέβαια ''ε και; '' Τόσοι τελειώνουν πανεπιστήμια και μένουν άνεργοι ή ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά ή στη χειρότερη περίπτωση- γιατί είναι η χειρότερη- δεν απασχολούνται καθόλου στο αντικείμενο που σπούδασαν.

Όμως, το να εμποδίσεις όνειρα νέων ανθρώπων λόγω οικονομικών δυσκολιών, είναι ένα μεγάλο πισωγύρισμα σε χρόνους που μόνο από διηγήσεις μάθαμε.
Μπορεί να είμαστε όλοι ή έστω οι περισσότεροι στη δίνη της οικονομικής ασφυξίας αλλά ελπίζουμε ότι θα είναι κάτι περαστικό. Το να μην μπορεί το παιδί σου να σπουδάσει λόγω διδάκτρων, ενώ σήμερα μπορεί, θα γίνει κάτι μόνιμο.
Θα είναι ένα περιβάλλον που θα μάθουν να ζουν οι επόμενες γενιές: άλλη μια δυσκολία που γεννήθηκε με την οικονομική κρίση για να μείνει για πάντα.