''Μπλε Ουρανός και Μαύρες Ελιές'' - το βιβλίο ύμνος αλλά και ντροπή για μας!!

Πάντα μιλάμε για τον πολιτισμό που κληρονομήσαμε....Πάντα υπερασπιζόμαστε τα της χώρας μας, όταν ξένα έντυπα μας κακολογούν........
''Εξάγουμε'' ήλιο, θάλασσα, αλλά και όλες τις κακοδαιμονίες που μας κυνηγούν. Με πρώτη και καλύτερη, τη νοοτροπία μας.
Και τότε πάλι, αν και θα έπρεπε να κάνουμε την αυτοκριτική μας, αναφωνούμε ''oι ξένοι φταίνε''!!!
Μου θυμίζουμε την εποχή που είμαστε μικρά παιδιά και όταν μας έπιανε η δασκάλα να κάνουμε τη ζαβολιά μας, εμείς κατηγορούσαμε τον διπλανό μας γιατί και εκείνος έκανε τη δική του ζαβολιά ............. Ήμασταν μικρά παιδιά τότε.....και είναι λυπηρό να δηλώνουμε ενήλικες και να φερόμαστε σαν μικρά παιδιά.
Ο λόγος για αυτές τις σκέψεις είναι ένα αφιέρωμα της ΚΕ στο βιβλίο του Τζον Χάμφριζ και του γιου του Κρίστοφερ.
Ο τίτλος του βιβλίου είναι ''Γαλάζιοι Ουρανοί και Μαύρες Ελιές'' και είναι το μισό, ένας ύμνος για τη χώρα, για τις ομορφιές της-- που δεν είναι δικό μας δημιούργημα--αλλά που δεν τις σεβόμαστε όσο πρέπει με τα δικά μας δημιουργήματα!!
Το δεύτερο μισό αφορά τις δικές τους εμπειρίες....................από τη ζωή τους στην Πελοπόννησο και την επαφή τους με το δημόσιο τομέα!!!
Το βιβλίο έχει κάνει τρομερές πωλήσεις στην Αγγλία. αλλά και σε άλλες χώρες.
Ουσιαστικά είναι μια καταγραφή μιας πραγματικότητας που την έχουμε ζήσει όλοι...και που η πραγματικότητα αυτή μας δυσφημεί  τόσο, όσο οι οίκοι αξιολόγησης δεν έχουν κάνει!!!!!!!!!!!!!!!
Ο Τζον Χάμφριζ είναι ένας  καταξιωμένος δημοσιογράφος του ΒΒC.
Ο Κρίστοφερ Χάμφριζ είναι μουσικός . Είναι τσελίστας στην Καμεράτα του  Μεγάρου Μουσικής και ζει μαζί μας εδώ και  17 χρόνια.
Ποιες είναι όμως οι εμπειρίες τους;;

 Από πού αντλούν το θέμα του μισού βιβλίου που μας δυσφημεί και που αποκαλούν ''.....και Μαύρες Ελιές'';;
Μα φυσικά  από την επαφή τους με τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα, από τους εργολάβους και τους μαστόρους που προσελήφθησαν για να τους χτίσουν το σπίτι του στην Πελοπόννησο.
Λέει ο ίδιος ο δημοσιογράφος:
''Εάν μπορούσα να προβλέψω εκείνη τη νύχτα που το αεροπλάνο μου προσγειώθηκε στην Αθήνα, σε τι περιπέτεια θα έμπαινα, πόσοι  άνθρωποι θα με ενέπαιζαν, πόσοι θα με ταπείνωναν, πόσοι θα με έκλεβαν, θα έπαιρνα το ίδιο αεροπλάνο και θα επέστρεφα στο Λονδίνο''!!!!!!!!!!!
Η επιθυμία του δημοσιογράφου, μια και ο γιος του ήταν ήδη εγκατεστημένος στην Αθήνα, να κάνει δεύτερη πατρίδα του τη ''Χώρα των Θεών'', τον οδήγησε να αγοράσει οικόπεδο και  να χτίσει το σπίτι τους.
..........................και άρχισαν οι διαδικασίες ...
Δεν υπήρξε εργολάβος που να μην τον κλέψει, λέει, ή να μην είναι ασυνεπής.
Απαιτούσαν  τεράστια χρηματικά ποσά για εργασίες που ποτέ δεν ζητήθηκαν...
Γνώρισαν --πατέρας και γιος-- κακοτεχνίες πολλών μαστόρων. Και φυσικά γνώρισαν από πρώτο χέρι τη βαρβαρότητα της γραφειοκρατίας στο δημόσιο.
''Είναι σαν να προσπαθείς να περάσεις μια ρηχή λίμνη με πολλή λάσπη, φορώντας βαρύ αδιάβροχο, πανωφόρι και γαλότσες  με επένδυση από μολύβι, έχοντας τα μάτια σου δεμένα και γνωρίζοντας πως, εάν ποτέ καταφέρεις να φτάσεις στην ακτή, θα σε περιμένει ένας άλλος υπάλληλος- αξιωματούχος για να σε σπρώξει στη λίμνη'' λέει ο Τζον Χάμφριζ.....
Και συμπληρώνει για το δημόσιο τομέα...
................όλος ο δημόσιος τομέας είναι ''ένα τεράστιο γραφείο ανεύρεσης εργασίας'' για υπαλλήλους, που όταν εξασφαλίσουν τη μονιμότητά τους, ή ''θα βάλουν εμπόδια στο να διεκπεραιώσει ο πολίτης μια υπόθεσή του ή θα το κάνουν να φανεί τόσο δύσκολο, ώστε να ζητήσουν να προσληφθούν και άλλοι, για να κάνουν τη......................δύσκολη δουλειά''!!!!
................................
Μήπως βρίσκει κανείς, έστω και μια υπερβολή σε όλα αυτά;;;
Επειδή εμείς, ως πολίτες αυτής της χώρας τα ζούμε και τα έχουμε συνηθίσει, δεν νομίζω ότι παύει να είναι μια πολύ άσχημη εικόνα για τη χώρα μας....
Μακράν είμαστε στο να θεωρηθούμε προοδευμένοι..................αλλά ευρωπαϊκούς μισθούς ζητούσαμε!!!!!!!!!
Τώρα, χάσαμε και τους μισθούς που είχαμε, αλλά και καμιά προσπάθεια δεν κάνουμε για να βελτιωθεί όλη αυτή η '' λίμνη με τις λάσπες''!!!!
........................
Για τη χώρα μας, λέει:
''Η χώρα είναι χρεοκοπημένη. Η οικονομική της επιβίωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό. Χωρίς λεφτά από ξένους επισκέπτες, οι λογαριασμοί του κράτους δεν θα ισοσκελιστούν ποτέ. Όχι πως ισοσκελίστηκαν ακόμη και όταν έρεε το χρήμα από τους τουρίστες, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου βιβλίου. Όπως και να ΄χει, η Ελλάδα χρειάζεται τον τουρισμό, όπως ένας ποπ σταρ χρειάζεται τη δημοσιότητα. Και εδώ, περίπου δυο ώρες από την πρωτεύουσα, βρίσκεται κάποιος σε μια από τις ειδυλλιακές γωνιές της Ευρώπης. Τι συμβαίνει όμως όταν επισκέπτεσαι ένα γραφείο του ΕΟΤ στην Αθήνα και τους λες ότι θέλεις να ξοδέψεις λίγα χρήματα στην Πελοπόννησο;; Σε κοιτάνε λες και προσπαθείς να κλείσεις διπλό δωμάτιο με μπάνιο και έγχρωμη τηλεόραση για Σαββατοκύριακο στη χαμένη πόλη της Ατλαντίδας. Στην καλύτερη περίπτωση, θα σου δώσουν ένα τουριστικό φυλλάδιο με έναν υποτυπώδη χάρτη, που αποκλείεται να σε καθοδηγήσει πουθενά''!!!
..............................
Όλα αυτά και άλλα πολλά, περιέχονται στο βιβλίο του ''Blue Skies & Black Olives''. στα Αγγλικά  και το διαβάζει τόσος πολύ κόσμος, που αισθάνομαι ντροπή...........

Γιατί, όσο και αν προσπάθησα, δεν μπόρεσα να βρω μια υπερβολή του ''κακού δαίμονα'' Άγγλου, ώστε να παρηγορηθώ ότι  μας δυσφημεί!!!!!!!!!!!!
.........................
Και ενώ τίποτε δεν λειτουργεί σωστά, και ενώ χρήματα δεν υπάρχουν, και ενώ η χώρα θεωρείται χρεοκοπημένη από όλους, και ενώ τα έσοδα  του κράτους δεν επαρκούν ώστε να γίνει κάτι σωστό σ' αυτή τη χώρα, οι  παλιοί βουλευτές μας ζητούν αναδρομικά τα χρήματά τους, που.....................δικαιούνται!!!!!!!!!!!
ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!!!!!!!!