O Μιχάλης Πατσούρας είναι φωτογράφος. Οι φωτογραφίες που βλέπετε πιο κάτω είναι δικές του, τραβηγμένες την εποχή που ήταν στο δημόσιο, στο τότε υπουργείο Εμπορίου από το 1993-2000.
Εικόνες από τη δουλειά στο δημόσιο, με τους συναδέλφους του μέσα στην γκρίζα καθημερινότητά τους.
Πολλά άλλαξαν από τότε αλλά η μονοτονία είναι η ίδια!
Όλες οι φώτο είναι από το περιοδικό ''Κ'' της Καθημερινής.
Εικόνες από τη δουλειά στο δημόσιο, με τους συναδέλφους του μέσα στην γκρίζα καθημερινότητά τους.
Πολλά άλλαξαν από τότε αλλά η μονοτονία είναι η ίδια!
Όλες οι φώτο είναι από το περιοδικό ''Κ'' της Καθημερινής.
Τότε το τσιγάρο επιτρεπόταν...........
Αλλεργικός στη σκόνη;;;; Μάσκα αμέσως!!!!!!!
'Ωρα ανάπαυλας, ή ώρα ύπνου...........
Πρωινή γυμναστική στην αποθήκη του υπουργείου......
Αφοσίωση και προσήλωση....
Πνιγμένοι στη ''χαρτούρα''!!!
Σαν μέσα σε φυλακή.....και να κοιτάς τον κόσμο απέξω
..........
Ο ίδιος ο φωτογράφος, από την εμπειρία του στο δημόσιο....λέει:
''Το Δημόσιο είναι μια αδιάκοπη γραφειοκρατική διεκπεραίωση. Δεν δημιουργεί σχεδόν κανένα κίνητρο. Η μονοτονία και η απραξία σε φθείρουν''
................................................
Ίσως η μονιμότητα να είναι αρκετός λόγος που πάρα πολλοί βάζουν ''λυτούς και δεμένους'' για μια θέση, έστω και συμβασιούχου!!!!!!!!!
Γιατί αλλιώς, γιατί να θέλει κάποιος να εργαστεί σε ένα παρόμοιο περιβάλλον, που θα τον φθείρει;;;;
Και δεν είναι το πρόβλημα σημερινό, εξαιτίας της ανεργίας και της οικονομικής κατάστασης............
Το '' αγώνας για μια θέση στο δημόσιο'' είναι ένα πολύ παλιό ''έργο'', στον τόπο μας !!!!!!!!!!!!!
φρικτή η ζωή του δημόσιου υπάλληλου. Αλλά φρικτότερη του άνεργου.
ΑπάντησηΔιαγραφήIonn, σωστά, πολύ σωστά!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑννα μου είναι γνωστή παλαιόθεν η φράση:Ενα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου κι ο μισθός να τρέχει βρέξει χιονίσει!Μ' αυτό το ιδανικό μεγάλωσαν γενιές και γενιές Ελλήνων.Ο,τι και να λέμε τώρα,ακόμα κι όσοι δεν είχαμε την ευτυχία ενός διορισμού,δεν αλλάζει την κατάσταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλό βράδυ!
Δημήτρη πρέπει να τα λέμε, όχι για να αλλάξουμε το παρελθόν--που είναι αδύνατον-- αλλά για το μέλλον. Μην ξεχνάμε ότι η φράση σου,που είναι αληθινή, δείχνει μια νοοτροπία που μας καλλιέργησαν και σ'αυτήν στηρίχθηκε ένα πολιτικό σύστημα που εξαρτιόταν από το ρουσφέτι. Εργασιακό περιβάλλον ανασφαλές και να....η επιθυμία του διορισμού και φυσικά το ρουσφέτι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι εμποδίστηκε η παραγωγική δύναμη του τόπου να δημιουργήσει και σήμερα είμαστε η χώρα που δεν παράγει τίποτε, εκτός από................υπηρεσίες!!!!
Δεν αλλάζει το χθες αλλά το αύριο είναι στο χέρι μας !!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό απόγευμα