Τα κάλαντα από το ''χθες'' στο σήμερα!

 


Να σας τα  πω;

 Καλήν εσπέραν φίλοι μου,

σαν είναι ορισμός σας...  θα σας πω για την ιστορία του εθίμου που αγαπούν τα παιδιά, από τότε έως σήμερα.

Πρώτα πρώτα θα ξεκινήσουμε από παλιά.

Ειρεσιώνη, η ''γιαγιά'' των σημερινών καλάντων

Από τη λέξη είρος δηλ έριον. Τα μαλλιά με τα οποία έδεναν στα κλαδιά  ελιάς ή δάφνης καρπούς, εκτός αχλαδιών και μήλων.

https://www.slideshare.net/mavroedi/ss-86488410


Ήταν τόσο πλούσια στολισμένο το κλαδί που λέγεται ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι από την ειρεσιώνη!

Στην Αθήνα κατά τις γιορτές των Πυανεψίων αφιέρωναν από  μια ειρεσιώνη στον Απόλλωνα, στις Ώρες και στον Ήλιο και στη γιορτή των Θαργηλίων στην Αθηνά. Ευχαριστούσαν με αυτόν τον τρόπο  τους θεούς για τη χρονιά που πέρασε και ζητούσαν τη βοήθειά τους για χρονιές δύσκολες όπως χρονιές πείνας, επιδημίας κλπ.

Το κλαδί κοβόταν κατά την εορτή των Παναθηναίων και το περιέφερε ένα παιδί που ζούσαν και οι δυο γονείς του, ένας αμφιθαλής παις!

Τραγουδούσαν δε την ειρεσιώνη όπως μαρτυρά ο Πλούταρχος.

''ειρεσιώνη σύκα φέρει και πύονας άρτους

και μέλι εν κοτύλη και έλαιον αποψήσασθαι

και κύλικ' ευζωρον, ως αν μεθύουσα καθεύδη''

Δηλαδή:

''η ειρεσιώνη φέρνει τα σύκα και το ψωμί που μας τρέφει

και το μέλι στο κύπελο και λάδι για να αλείφουμε το σώμα μας

και την κούπα με το αγνό κρασί που φέρνει τον ύπνο από το μεθύσι''

Τα παιδιά που τραγουδούσαν αυτό το τραγούδι περιέφεραν στεφάνια στην πόλη και τα κρεμούσαν στις πόρτες των σπιτιών ευχόμενοι στο νοικοκύρη ''πλούτον'', ''ευφροσύνην'', ''ειρήνην αγαθήν'', ''άγγεια μεστά'' και έπαιρναν δώρα.

Είναι πιθανόν η ειρεσιώνη να ήταν αρχικά ένα θρησκευτικό τραγούδι που ικέτευε τη θεότητα να είναι ευμενής και μετά έγινε κάθε τραγούδι που ζητά ένα δώρο, κάποια χάρη ή ευεγερσία .

http://paidio.blogspot.com/2011/03/blog-post_7388.html


Τα κάλαντα έχουν και άλλον πρόγονο, το χελιδόνισμα που έφτασε ως τα νεότερα χρόνια. Στα αρχαία  χρόνια λοιπόν, παιδιά με ομοίωμα χελιδονιού στολισμένο με λουλούδια και χλωρά κλαδιά επισκέπτονταν τα σπίτια και τραγουδούσαν τον ερχομό της άνοιξης και την έλευση των χελιδονιών. Εύχονταν στην οικογένεια υγεία και έπαιρναν φιλοδώρημα από τη νοικοκυρά.

 Μάλιστα κάνει εντύπωση ότι στα νεότερα χρόνια το τραγούδι του χελιδονίσματος έχει μεγάλη ομοιότητα με το αρχαίο τραγούδι.


Άλλος ένα ''συγγενής'' των καλάντων ήταν το κορώνισμα.

Ένα ομοίωμα κουρούνας ή κορώνης συνηθιζόταν στην αρχαιότητα, στον Κολοφώνα της Μ Ασίας.Οι κορωνιστές περιέφεραν την κορώνη και τραγουδούσαν τα κορωνίσματα και έδιναν ευχές  στα σπίτια, όμοια με τα σημερινά κάλαντα. Μάλιστα για να πετύχουν μεγαλύτερο φιλοδώρημα προσφωνούσαν τους οικοδεσπότες  ''εσθλοί'' όπως σήμερα στα κάλαντα αποκαλούνται  ''αφέντης''  ή ''κυρά''.

Η επιλογή της κορώνης δεν είναι τυχαία. Το πουλί έχει παρουσία σε πολλούς αρχαίους μύθους  και σε νομίσματα αφού πίστευαν ότι είχε πολύτιμες θεραπευτικές και προστατευτικές ιδιότητες και μαντικές μάλιστα. Της απέδιδαν   και παροιμιώδη μακροζωία.



Κι ερχόμαστε στα κάλαντα. Ονομασία από τη γιορτή των ''Καλενδών'' του Ιανουαρίου.

Στο Βυζάντιο, τα κάλαντα διατηρήθηκαν ως έθιμο και αφομοιώθηκαν από τον Χριστιανισμό. Επειδή, όμως κατά τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια η εκκλησία προσπαθούσε να περιορίσει και εκτοπίσει όλες τις μεγάλες γιορτές, θέλοντας να απαγορεύσει τις ειδωλολατρικές τελετές και γιορτές της Πρωτοχρονιάς, μετέβαλλε σε μεγάλο βαθμό τον αρχικό χαρακτήρα των καλάντων. Έτσι, τα κάλαντα απέκτησαν μιαν επίφαση χριστιανική, την οποίαν διατηρούν μέχρι και σήμερα.

Θρησκευτικού περιεχομένου τραγούδια που αφορούσαν καταρχάς τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα. Μετά διευρύνθηκε ο όρος και περιλαμβάνει και άλλες εορτές 

Την παλαιότερη μαρτυρία για τα κάλαντα την έχουμε από το 12ο αι. που οι μηναγύρτες τότε, οι σημερινοί καλαντιστές,  τραγουδούσαν στα σπίτια ζητώντας φιλεματα.

Κάθε περιοχή έχει αναπτύξει τα δικά της κάλαντα

Υπάρχουν και για ποιμενικές περιοχές πχ Πήλιο 

''Εδώ σε τούτες τις αυλές, τις μαρμαροστρωμένες

εδώ 'χουν χίλια πρόβατα και 3000 γίδια

Εμείς ολίγα τα 'παμε και ο Θεός να τ'αβγατίσει''

Ανάλογοι είναι και οι στίχοι για το γεωργό όπως στην Κρήτη

''πευκένιο 'ναι τ'αλέτρι σου δαφνένιος ο ζυγός σου

τ'απανωζεύλια του ζυγού βασιλικού κλωνάρι''

Στη Λήμνο τελειώνουν τα κάλαντα παροτρύνοντας τον νοικοκύρη για μεγάλο φιλοδώρημα

''Βάλε,τ' αφέντη βάλε το το χέρι σου στην τσέπη

Αν εύρεις γρόσα δωσ'μα τα, φλουριά μην τα λυπάσαι

βάλε και το γλυκύ κρασί να πιουν τα παλικάρια''

 

 Πολλές φορές όταν δεν υπήρχε φιλοδώρημα ή ήταν ευτελές, τότε τα παιδιά συνέχιζαν έξω από την οικία κάλαντα σκωπτικά επαναλαμβανόμενα:


«Αφέντη μου στη κάπα σου χίλιες χιλιάδες ψείρες,

άλλες γεννούν, άλλες κλωσούν κι άλλες αυγά μαζώνουν!»

Πολλές θύμισες φέρνουν τα κάλαντα, ένα έθιμο που διατηρείται σε όλη την Ελλάδα ακόμη.

Θύμισες από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που ημέρες εορτών ετοιμαζόταν η παρέα και σχεδίαζε την πορεία της και τα σπίτια που θα επισκεπτόταν.

Στη δική μου παρέα ήμασταν τρια κορίτσια και ένα αγόρι και κάναμε πρόβες να ξαναθυμηθούμε όλες τις στροφές από τα κάλαντα. Θυμόμασταν ότι πολλοί νοικοκυραίοι δεν μας σταματούσαν αν δεν τελειώναμε και έτσι έπρεπε να  ξέρουμε όλους τους στίχους.

Αρκετά είχαμε ρεζιλευτεί τα πρώτα χρόνια, ξέραμε  δυο στροφές όλες κι όλες και μετά τελειώναμε λέγοντας  ''χρόνια πολλάααα''. 

Μετέπειτα αποκτήσαμε πείρα και εξασκούμασταν συχνά ως την ημέρα που ξυπνούσαμε πολύ πρωί και ντυμένοι   ζεστά με κασκόλ τυλιγμένα στο λαιμό  και σκουφιά να προφυλαχτούμε από το κρύο, παίρναμε τα τρίγωνά μας και φεύγαμε. Βλέπεις, ήταν όρος  των μαμάδων μας για να μας αφήσουν στη γειτονιά να πούμε τα κάλαντα. 

Μην κρυώσουμε κιόλας!

Υπήρχε και μια γιαγιά, θυμάμαι, που κάθε χρόνο μας έλεγε ''μου τα παν δεν θέλω άλλα'' κι εμείς σαν ζιζάνια,μέναμε  έξω από την πόρτα και λέγαμε τα κάλαντα όσο πιο δυνατά μπορούσαμε.

Για εκείνο που αδημονούσαμε,  όταν τελείωνε ''το μεροκάματο'', εκεί κατά το μεσημεράκι, ήταν όταν μαζευόμασταν να μετρήσουμε ξανά και ξανά τα χρήματα που πήραμε και να τα μοιράσουμε  στα 4. Πολλές φορές δεν έβγαινε η μοιρασιά ακριβώς και συμφωνούσαμε να   πάρει το πλεόνασμα το πιο μικρό παιδί απο μας...

Σήμερα λείπουν από τη γειτονιά μου τα παιδιά με τα τρίγωνα!

 Ή δεν υπάρχουν παιδιά εδώ  που ζω, ή τα παιδιά που υπάρχουν φοβούνται να τριγυρίσουν σε ξένα διαμερίσματα. Έτσι έχουμε αρκετά χρόνια να ακούσουμε παιδικές φωνούλες να μας ρωτούν ''να τα πούμε;''

Φέτος, την εποχή της πανδημίας, τα παιδιά με τα τρίγωνα θα μείνουν να ονειρεύονται άλλες χρονιές κανονικές που ήμασταν ελεύθεροι να γιορτάσουμε.

 


 

 *οι πληροφορίες είναι από βιβλία λαογραφίας και εθίμων της χώρας μας, από αρχαία ιστορία και από το διαδίκτυο

24 σχόλια:

  1. Καλημέρα Άννα μου.
    Τι όμορφη αναδρομή στην ιστορία των κάλαντων. Να σου πω μου ξύπνησες όμορφες, ζεστές μνήμες. Με θάρρος και μετέπειτα με ολίγον μαγκιά, γέμιζαν οι δρόμοι και οι πολυκατοικίες με κουδουνίσματα και τραγούδια.
    Τι να θυμηθώ κι εγώ, το σχέδιο γειτονιάς, το κόμπιασμα προς το τέλος που παρακαλούσα να με σταματήσουν εγκαίρως, την χαρά που έδινα σε ορισμένους ανθρώπους και φυσικά τα κεράσματα έπειτα (ιδιαίτερα τα μελομακάρονα).
    Πολύ όμορφη ανάρτηση, συμβαδίζει με την εποχή και μιας και δεν τα πολυακούμε τελευταία (και φέτος μάλλον δε θα τα ακούσουμε καθόλου) καλό είναι που τα θυμηθήκαμε, έστω και πρόορα, απ' την ανάρτησή σου Άννα μου, μπράβο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι οι θύμισες Γιώργο μου είδες πώς ξυπνάνε; Δεν σας είπα τα κάλαντα αυτό θα ήταν όντως πρόωρο αλλά την ιστορία τους γιατί κάπου διάβασα ότι το χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι έθιμο των Δυτικών κρατών αλλά το πήραν από μας από την ειρεσιώνη
      Έτσι μοιράστηκα τις πληροφορίες εν περιλήψει...
      Καλή σου μέρα και ευχαριστώ που είσαι εδώ κάθε φορά

      Διαγραφή
  2. Έμαθα πολλά από την ανάρτησή σου και θυμήθηκα πόσο όμορφα χρόνια περάσαμε τραγουδώντας τα κάλαντα από πόρτα σε πόρτα σε όλη τη γειτονιά. Και στο τέλος μετρούσαμε τις εισπράξεις με πενηνταρούλια μέσα, γλυκά και ότι άλλο μας φίλευαν. Και ότι μαζεύαμε ή θα αγοράζαμε δωρα για τους δικούς μας ή θα συμπληρώναμε για κανένα δικό μας παιχνίδι. Πόσο αγνά χρόνια οι πόρτες των γειτόνων ανοιχτές δεν υπήρχαν θυροτηλέφωνα να στο κλείνουν στα μούτρα. Και τι θέλαμε να πάρουμε , καμία κουκλα .Τώρα για να πάρεις κινητό ή playstation δε σου φτάνει να γυρίσεις όλα τα σπίτια. Αντε και του χρόνουυυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χελώνα μου και εγώ ψάχνοντας έμαθα άλλα τόσα. Είπα να τα μοιραστώ μαζί σας να είναι και γραμμένα εδώ να υπάρχουν και εν περιλήψει.Ναι η εποχή που λέγαμε τα κάλαντα γυρνάει στη μνήμη κάθε φορά τέτοιες μέρες.Τώρα να πάρουν κινητό ή playstation με τις εισπράξεις από τα καλαντα; Τώρα έχουν παππούδες και γιαγιάδες γι αυτά.
      Καλή σου μέρα Χελώνα μου

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα.
    Κυριακή λοιπόν σήμερα Άννα μου με άρωμα Χριστουγέννων. Και το στόλισμα του μπλογκ σου είναι γλυκύτατο.
    Ξεκινώ λοιπόν από την ιστορία των καλάντων. Να δηλώσω ότι πρώτη φορά μαθαίνω τα στοιχεία που μας φέρνεις εδώ. Δεν ήξερα καν δηλαδή ότι στην αρχαιότητα υπήρχαν ανάλογες εκδηλώσεις με πολύ όμοια χαρακτηριστικά με τα σημερινά. Και να λοιπόν που έρχεσαι, με τις πληροφορίες σου, να γεφυρώσεις δύο κόσμους. Βέβαια ο ερχομός του νέου κόσμου, λειτούργησε λίγο βίαια πολιτιστικά καθώς δαιμονοποίησε ξερίζωσε κάθε τι παλιό αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

    Πάμε στα σημερινά χρόνια και στα σημερινά παιδάκια που θα πουν τα κάλαντα. Με συγκίνησε σε "είδα", κοριτσάκι γαρ, με την παρέα σου να λέτε τα γιορτινά σας τραγούδια. Και γέμισα όμορφα συναισθήματα καθώς κάπου εκεί συνάντησα και τον εαυτό μου, ντροπαλός, μόνος-ως συνήθως, να χτυπάω τις δεκτικές τότε πόρτες της γειτονιάς.
    Στην συνοικία μου υπάρχουν πόρτες που ανοίγουν ακόμα. Ευτυχώς. Και παιδάκια που περιφέρονται. Βέβαια τα περισσότερα έχουν ...στόχο τα μαγαζιά και όχι τα σπίτια. Ίσως γιατί συναντούν καχυποψία και απόρριψη. Εμείς ανοίγουμε κάθε χρόνο. Σε όσα έρθουν φυσικά.

    Για να δούμε φέτος, θα έχουμε κάλαντα; Γιατί μπορεί να πέσει και εκεί απαγόρευση. Δεν ξέρω. Θα δούμε. Μακάρι να φύγει όλο αυτό που έχουμε.
    Πολύ όμορφη η ανάρτηση Άννα μου, γεμίσαμε λίγο ομορφιά. Ξεφύγαμε από το νοσηρό.
    Καλή αναμονή και προσδοκία λοιπόν στις γιορτινές μέρες.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου συνάντησα κάπου και διάβασα την ιστορία του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Ξενόφερτο έθιμο αλλά ο συντάκτης του άρθρου που διάβασα υποστήριζε ότι το πήραν οι ξένοι από την ειρεσιώνη. Ψάχνοντας να βρω και να μάθω έπεσε στους προπομπούς των καλάντων και είπα να φέρω εν περιλήψει τις πληροφορίες εδώ να μένουν, να υπάρχουν.
      Ναι βίαια άλλαξαν πολλά και κρίμα μια και η θρησκεία ανακατεύτηκε με τον πολιτισμό και την ιστορία μας. Αλλά όπως βλέπεις κρατάνε πολλά
      Όσο για το σήμερα, άλλα χρόνια τότε.
      Ήσουν ντροπαλός αλλά χτυπούσες τις πόρτες όμως. Εγώ μόνη μου δεν πήγαινα ντρεπόμουν. Αρα πιο ντροπαλή εγώ.
      Σήμερα ναι στις περιοχές που είναι πιο γειτονιά υπάρχουν παιδιά και τα οποία έφυγαν από το κέντρο και καλά έκαναν.
      Φέτος είπε ο Πέτσας όχι κάλαντα. Δεν λέει να ανοίγουν οι πόρτες στα παιδιά για να λένε τα κάλαντα. Άλλαξαν όλα φέτος. Και δεν ξέρω αν θα είναι για τελευταία φορά
      Σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  4. Τι ενδιαφέρουσες πληροφορίες Άννα μου και τι στενάχωρο να αναλογίζεται κανείς πού κατάντησε όλη αυτή η παράδοση... στις καθημερινές κορωνοκρουσίες και στον εκφοβισμό των MME!
    Μη γκρινιάζουμε όμως θα μας τα "πουν" καλά φέτος τα Χριστούγεννα η TV ενώ εμείς θα τρώμε μακριά από παιδιά και εγγόνια τους κουραμπιέδες μας!
    Τα εγγόνια μου, κάθε χρόνο από τα λεφτά που μάζευαν στο χωριό των παππούδων τους, έκαναν τα δωράκια τους σε όλη την οικογένεια... τώρα καλά θα κάνουμε να αρκεστούμε όλοι μας σ' ένα ευχαριστώ που είμαστε υγιείς στα πόδια μας!

    ΑΦιλάκια πολύ γλυκά και πολύ ευχαριστημένα για όλη αυτή την εκπληκτική ανάρτηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαγισσούλα της καρδιάς μας πάει και αυτή η παράδοση τη ρούφηξε η κορωνοκατάσταση. Αχ μη μου λες μακριά από τα παιδιά δεν είναι Χριστούγεννα. Ούτε να στο σκέφτομαι....
      Υγεία να έχουμε και θα δούμε πώς θα τα καταφέρουμε.
      Να σαι καλά ψυχή μου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  5. Πολλά που δεν ήξερα κι άλλα τόσα που είχα ξεχάσει, διάβασα απόψε στην ανάρτησή σου. Μ' έπιασε μια νοσταλγία για την αθώα εποχή που οργώναμε τις γειτονιές με τα τρίγωνα, κι απ' την άλλη, μια μελαγχολία για τα έθιμα που ολοένα ξεχνιούνται και σβήνουν με τα χρόνια.
    Αννούλα μου, μακάρι ν' ακούσουμε φέτος τις παιδικές φωνούλες, δεν ξέρεις πόσο το λαχταρώ! Να μας ξεπλύνουν απ' τη λάσπη του φόβου και της κλεισούρας. Μακάρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έμαθα πολλά και θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια μια και τα δικά μου παιδιά δεν θέλανε να λένε τα κάλαντα στη γειτονιά. Ντροπή μάλλον.
      Χάνονται τα έθιμα γιατί αφήνουμε εμείς οι μεγάλοι να χαθούν...έτσι πιστεύω.
      Κι εγώ λαχταρώ να ακούσω φωνούλες να τραγουδούν τα κάλαντα αλλά έχω χρόνια να γευτώ κάτι τέτοιο στη γειτονιά μου...
      Μακάρι να πάνε καλά τα πράγματα και θα τα φτιάξουμε όλα...

      Διαγραφή
  6. Λάτρης των Χριστουγέννων, αγάπησα την ανάρτηση σου που είχε μπόλικο από το άρωμα τους Άννα μου!
    Μα τι υπέροχη αναδρομή, πόσα μας έμαθες!
    Να σου πω ότι τα κάλαντα ως παιδί δε μου άρεσαν να πηγαίνω να τα λέω. Τα έλεγα μόνο στη μαμά μου και στη θεία μου. Με ανάγκασε η δασκάλα μου όμως μια φορά να πάω και δε μου άρεσε καθόλου η εμπειρία καθότι οι περισσότεροι μας έλεγαν "μας τα είπαν άλλοι" και εντέλει αισθάνθηκα άσχημα.
    Όμως ακόμα και σήμερα λέω τα κάλαντα στην οικογένεια και χαίρομαι να μου τα λένε και τα ανίψια μου κι η βαφτιστήρα μου (Η μεγάλη, η άλλη είναι μικρούλα ακόμα)!
    Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και τον κόπο σου να γραψεις αυτή την ανάρτηση. Αφού δε θα έχουμε live κάλαντα φέτος, τουλάχιστον ας μάθουμε γι αυτά.
    Καλό ξημέρωμα να έχουμε Άννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήμουν σίγουρη κυρά μου ότι θα σου άρεσε η χριστουγεννιάτικη μυρωδιά σήμερα.Και στα παιδιά μου δεν άρεσε να λένε τα κάλαντα στη γειτονιά. Μόνο στην οικογένεια και εκείνα.
      Να σου πουν τα κάλαντα μέσω βιντεοκλήσης τα μικρά σου, η Αρτίστα έτσι θα κάνει
      Μα όταν μάθουμε για τα κάλαντα τα εκτιμούμε περισσότερο ναι;
      Φιλάκια μάτια μου

      Διαγραφή
  7. Ααααα, όλα κι όλα, έμαθα πολλά σήμερα!
    Δεν έχω προσωπικές μνήμες από κάλαντα, παρά μόνο από διηγήσεις του γιού μου, ο οποίος τα έλεγε όσο πήγαινε στο Δημοτικό. Μετά βαρέθηκε..
    Και, φυσικά, ας είναι καλά τα παιδάκια που πέρναγαν και μου τα έλεγαν!
    Βλέπεις εμένα η μητέρα Θεοδοσία δεν με είχε αφήσει ποτέ να βγω για να πω τα κάλαντα.
    Προφανώς δεν ήταν της τάξεώς της!
    Εφέτος ήδη έχω κανονίσει με τα μικρά των ανιψακίων του Ήρωα, να μου τα πουν μέσω βιδεοκλήσης από το μέσσεντζερ των γονιών τους.
    Με τη Νάγια και τον Γιωργάκη στις 9:30 και με τη Βαλέρια και τον Γιώργο στις 10:00.
    Για τα σχετικά έχω μιλήσει και θα τους τα πάει ένας νεαρός κύριος, που είναι κοινός φίλος ημών και υμών, αλλά και νονός του Γιωργάκη και τυγχάνει να έχει εταιρεία κούριερ.
    Εντάξει, δεν θα είναι το ίδιο, αλλά θα έχει φάση!
    Καλό βράδυ Άννα Φλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι Αρτίστα μου να μαθαίνουμε κιόλας και θα εκτιμήσουμε τα έθιμά μας περισσότερο
      Ωραία ιδέα η βιντεοκληση μόλις την πρότεινα την ιδέα σου και στην Μαρίνα μας πιο πάνω.
      Θα ειναι όντως φάση να σου πουν τα κάλαντα έτσι και τα σχετικά να πάνε μέσω κούριερ...δεν ξέρω αν έχει ματαγίνει...
      Μπράβο να μας πεις εντυπώσεις
      Καλό σου βράδυ Αρτίστα μου

      Διαγραφή
  8. Αννιώ μου πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία των κάλαντων...τι ωραία που είχες αυτή την ιδέα να μάθουμε από που και πως προήλθαν μέχρι τις μέρες μας τα καλαντα..
    Τα δικά μου δεν τα θυμάμαι, η μνήμη μου πια δεν πάει τόσο μακριάααα...🤣
    Οταν όμως ήταν τα παιδιά μου μικρά, όπως και τα γειτονόπουλα μαζεύονταν όλα και και πήγαιναν όχι μόνο στην γειτονιά αλλά και στις γύρω γειτονιές,στους συγγενείς που ζούσαν πιο μακριά..
    Εποχές που ήταν ανοιχτές οι πόρτες, και μάλιστα από την προηγούμενη μέρα οι γειτόνισσές μας έλεγαν να μην ξεχάσουμε να πούμε στα παιδιά να περάσουν και από τα δικά τους σπίτια...
    Το έθιμο το συνέχισαν και τα παιδιά τους, δηλαδή τα εγγόνια μου...
    Μετά μεγάλωσαν και δεν υπήρχαν μικρά παιδιά...αρκετά χρόνια τώρα τα ακούμε από την τηλεόραση.
    Ευτυχώς που στην γειτονιά μας άρχισαν να γεννιούνται μωράκια ήδη έχουμε δύο δίπλα μας και απέναντι...και με τις εγγονής μου τρία και μετά από λίγα χρόνια , (να έχει φεύγει και να μην ξαναπατήσει ο κορωνοιός) να ξανακουστούν οι φωνούλες των παιδιών να λένε τα κάλαντα!!!
    Ας το κάνουμε εικόνα Αννιώ μου και να κάνουμε υπομονή η ελπίδα είναι μπροστά μας... να την περιμένουμε.!!
    Αντε να μπαίνουμε σιγά σιγά έστω και πρόωρα στο κλίμα των γιορτινών ημερών.
    Να είσαι καλά κορίτσι μου και σε ευχαριστώ πολύ για τις θύμησες. Καλο σου βράδυ την αγάπη μου❤ φιλιααα!!🎄

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι εποχές που οι πόρτες μας ήταν ανοικτές τελείωσαν. Ξέρεις, εκτός θέματος είμαι αλλά θα το πω, οι κόρες μου όταν μιλάμε για τα παλιά και την παιδικη μου ηλικία ξέρεις τι ζηλεύουν όπως μου είπαν; Τις ανοικτές τις πόρτες των σπιτιών. Που έμπαινε η γειτόνισσα και τα παιδιά όποτε ήθελαν.
      Με το καλό τα μωράκια να μεγαλώσουν να σου πουν τα κάλαντα όπως παλιά
      Πρόωρα μπήκαμε στο κλίμα το εορταστικό;
      Εγώ στόλισα το σπίτι και από όσο βλέπω στο φέις έχουν στολίσει οι περισσότερες κυρίες
      Φιλιά πολλά πολλά

      Διαγραφή
  9. Να τα πούμε;
    Στο σπίτι ετούτο που ‘ρθαμε του πλουσιονοικοκύρη
    ν’ ανοίξουνε οι πόρτες του να μπει ο πλούτος μέσα
    να μπει ο πλούτος κι η χαρά κι η ποθητή ειρήνη
    και να γεμίσουν τα σταμνιά μέλι, κρασί και λάδι
    κι η σκάφη του ζυμώματος με φουσκωτό ζυμάρι

    Παραλλαγή της Ειρεσιώνης στα κάλαντα της Θράκης. Αισιόδοξη ανάρτηση Άννα μου, αν και τα περασμένα Χριστούγεννα δεν χτύπησε το κουδούνι για κάλαντα. Ελάχιστα παιδιά που αποφάσισαν να τα πούνε με συνοδεία πάντα της μαμάς που διακριτικά παρακολουθούσε από απόσταση.
    Τα δικά μου παιδικά κάλαντα ήταν με καλάθι που γέμιζε από καρύδια, αμύγδαλα, μελομακάρονα, μέχρι ξυλοκέρατα (χαρούπια) κι αν κάποιος μας έδινε μισή δραχμή γινόταν πανηγύρι. Σήμερα στη σκιά του κορονοϊού μάλλον θα τα ακούσουμε απ’ την τηλεόραση. Ας είμαστε αισιόδοξοι όμως και κυρίως υγιείς.
    Άννα μου να είσαι καλά, καμιά φορά πιάνει και το καλομελέτα.....
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα συνάντησα στο ψάξιμό μου τα Θρακιώτικα κάλαντα. Και ναι αισιοδοξία χρειαζόμαστε γιατί πάει να μας πάρει από κάτω όλη αυτή η κατάσταση.
      Καλάθι με καλούδια εσύ, χρήματα εγώ. Δεν ξέρω ποια ήταν πιο τυχερή...
      Να μαστε καλά με υγεία και να θυμόμαστε...
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  10. Τι μαθαίνω ..τι μαθαίνω! Ειδικά το πρώτο δεν το είχα καν ακούσει. Να πω ένα μπράβο στην ανάρτηση του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Αχτίδα μου. Να μαθαίνουμε και κάτι μέσα στο λοκντάουν ναι;
      Φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  11. Τι θησαυρός είναι τούτος Άννα μου!
    Πόσα δεν ήξερα! Ελπίζω την περίοδο των Γιορτών να μην είμαστε ακόμα σε εγκλεισμό. Να ακούσουμε τα παιδιά να μας τα λένε, που τα τελευταία χρόνια εμείς σπάνια είχαμε τη χαρά.
    Προσωπικά μιλώντας, κάλαντα έλεγα μόνο μέσα στο σπίτι και στα σπίτια των στενών συγγενών. Ντρεπόμουν να πάω σε ξένα, σε αντίθεση με τον αδελφό μου που τα περίμενε πως και πως.
    Συγχαρητήρια για την εγγραφή σου Άννα μου και σ'ευχαριστούμε πολύ που μοιράστηκες τόσες πληροφορίες μαζί μας.
    Να είσαι καλά.
    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Μαρία μου. Οι γιορτές -καλά να είμαστε- ας είμαστε σε εγκλεισμό θα περάσουμε καλά.Κι εσύ ντροπαλή ε; Με παρέα μοιράζεται η ντροπή...χοχοχοχοχο
      Σ'ευχαριστώ πολύ μάτια μου
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  12. εδώ δεν πρόλαβα να αφήσω σχόλιο.
    Ήταν τόσες πολλές οι πληροφορίες που τις διάβασα σε δόσεις.
    Αρκετά έθιμα ήξερα, μερικά όμως όχι. Γιά φέτος σίγουρα θα τα ακούσουμε σε βιντεοκλήση.
    Και μιας και βρήκε η Άρτίστα τρόπο να στείλει το μποναμά στα μικρά που θα πιυν τα κάλαντα διαδικτυακά , μήπως υπάρχει τρόπος να παίξουμε μπιρίμπα μέσω διαδικτύου;😂😂😂😂
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την μου.Όποτε προλάβεις...μην αγχώνεσαι.
      Ναι τα κάλαντα κιόλας θα τα ακούσουμε μόνο στην τηλεόραση ή αν τα πει ο ένας σύζυγος στον άλλον.
      Ναι η Αρτίστα το σχεδίασε καλά...Και μπιρίμπα μμμ μ'αρέσει η μπιρίμπα να το ψάξω; Τι λες;
      Φιλάκια μάτια μου

      Διαγραφή