Μετρώντας αντίστροφα και φτιάχνοντας ξωτικά!

Είπα κι εγώ, μέρες γιορτινές που έρχονται, να πάρω τον πηλό μου και να φτιάξω κι εγώ ένα νάνο ή ξωτικό, όπως θες λέγε το.

Έφτιαξα το μεγάλο του σκουφί και τα γένια του, ήξερα και το χρώμα που θα έδινα αλλά ήθελε στέγνωμα. Κι επειδή είναι πηλός αέρα περίμενα και περίμενα...και όσο περίμενα είπα να φτιάξω άλλους δύο.
Τελείωσε και ο πηλός και έτσι τα νανάκια μου έγιναν τρία
Το πρώτο που φτιάχτηκε και στέγνωσε άρχισε να βάφεται. Του φύσηξα και πνοή σαν δημιουργός που είμαι και ήθελε κουβέντα.
-Γιατί το καπέλο μου εμένα κόκκινο; Και γιατί αφού τώρα με δημιούργησες έχω αμέσως γένια;
Η δε περιέργειά του άλλο πράγμα. 
Χωνόταν στις γωνιές να κάνει φάρσες, να γελάει μέχρι δακρύων, να παρακολουθεί τι λέμε και τι κάνουμε, ώσπου το βούτηξα από το καπέλο και προσπάθησα να του μάθω τρόπους. Αλλά νανοξωτικό είναι, από λόγια δεν παίρνει... όμως, σχίστηκε του καημένου το καπελάκι του. 
Τι στεναχώρια που πήρε!! Τον λυπήθηκα έτσι που έκανε και του έβαλα δυο μπαλωματάκια να είναι ευχαριστημένος.
Και επειδή συνέχεια θύμωνε με τους άλλους δυο που περίμεναν να στεγνώσουν και πνοή δεν είχαν για να του απαντούν,  τον έστειλα κι εγώ σ'εναν  μπάρμπα του να ησυχάσουμε!

Σειρά είχε ο δεύτερος νάνος μου που είναι πιο σοβαρός και λιγομίλητος.
Γι αυτόν επέλεξα άλλα χρώματα. Για να δούμε, του πάνε;

Έχει πουά ο κύριος νάνος μου. Όλο φιλοσοφίες λέει όταν αποφασίζει να μιλήσει. Νομίζω ότι θα τον κρατήσω κοντά μου. 
Ο τρίτος μάγος μου περιμένω ακόμη να στεγνώσει....Για να δούμε πώς θα γίνει αυτός!

Νάτος!!! Αλλά  εκλεισε κι αυτός και τα χρώματα παραγγελία. Μου τον πήραν!!!

 Πρώτη φορά νανάκια έφτιαξα...Καλά έγιναν για πρώτη φορά.
Τα επόμενα καλύτερα πιστεύω

Εύχομαι σε όλους σας καλές γιορτές.
Με υγεία, με χαμόγελα.
Όπου κι αν είστε να είστε με αγαπημένους σας μαζί.
Καλά να περάσετε!