Ανέχομαι- ανέχεσαι....


Απόγευμα! Διασχίζεις  με το παιδάκι σου απ' το χέρι  τον πεζόδρομο για να βγεις στην πλατεία. Βλέπεις απορημένη έναν συμπολίτη σου που με κατεβασμένα παντελόνια κάνει ένεση στα γεννητικά του όργανα.
Τι κάνεις; 
Μάλλον φεύγεις γρήγορα από εκεί ενοχλημένη και γιατί υπάρχει το παιδί και γιατί είσαι εναντίον αυτής της επιλογής αλλά μετά...το ξεχνάς. Επειδή φοβήθηκες; Ή επειδή έμαθες να ανέχεσαι τις ιδιαιτερότητες και τις επιλογές ζωής των πλησίον σου;
Ανέχεσαι...
Πας στη δουλειά σου. Σκέφτεσαι ότι θα ήταν ωραία να περάσεις μέσα από το πάρκο, πνεύμονα οξυγόνου και φύσης στην τσιμεντούπολη που ζεις. Συναντάς αμέσως ομάδες ανθρώπων που ή παίρνουν τη δόση τους, ή  είναι χαμένοι στον κόσμο τους με τα τσιμπράκαλά τους γύρω τους  να κοιτούν με άδειο βλέμμα ή   αγοράζουν και  πωλούν ναρκωτικά.
Τι κάνεις;
Μάλλον γυρίζεις πίσω να πας από το πεζοδρόμιο της λεωφόρου να είσαι ασφαλής επειδή φοβάσαι ή επειδή ανέχεσαι τον τρόπο ζωής αυτής την ομάδας των συμπολιτών σου.
Σου κάνει εντύπωση; Πιθανότατα ναι, αλλά...
Ανέχεσαι!
Γυρίζεις σπίτι σου. Συναντάς ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου να φιλιέται α λα γαλλικά!
Ενοχλείσαι; 
Πιθανόν ναι αλλά σκέφτεσαι ότι η επιλογή  η σεξουαλική του καθένα είναι δικό του θέμα
Ανέχεσαι...
Και το δικαίωμα ομάδας συμπολιτών σου που έχουν ακραίες πολιτικές πεποιθήσεις το παρακολουθείς ως θεατής. 
Γιατί ανέχεσαι.
Η ανεκτικότητα που περιλαμβάνεται και σε άρθρο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και που αλλάζει ανάλογα με τις εποχές σε κάθε κοινωνία, είναι και σεβασμός στη διαφορετικότητα των άλλων. Είναι ανοχή στο διαφορετικό μέσα στις αξίες του ανθρώπου. 
Έμαθες λοιπόν  να ανέχεσαι.
Το διδάχτηκες από τα μικρά σου χρόνια μέσα στην οικογένεια. Το διδάχτηκες στο σχολείο. Το εφαρμόζεις στη δουλειά σου, στη ζωή σου, στο περιβάλλον σου.
Αλλά υπερβήκαμε όρια...
Σήμερα ζούμε σε μια κοινωνία ανεκτικότητας.  Δείχνουμε ανεκτικότητα και στην παραβατικότητα ακόμη. Αλλά εκεί υπάρχουν νόμοι να θέσουν όρια.
Τι γίνεται  με τους άγραφους νόμους που αλλάζουν χρόνο με το χρόνο;
Οι ψυχολόγοι λένε ότι η ανοχή σε κάτι που σε ενοχλεί, δημιουργεί καταπίεση. Και η καταπίεση προκαλεί θυμό. Αυτός ο θυμός που συσσωρεύεται εντός σου είναι επικίνδυνος γιατί θα εκραγεί κάποια στιγμή με άγνωστες  επιπτώσεις.
Ανεκτικότητα χωρίς όρια, γιατί έτσι μάθαμε;
Ανεκτικότητα χωρίς όρια,  από φόβο;
Ανεκτικότητα χωρίς όρια, από ατομισμό;
Ανεκτικότητα χωρίς όρια, από κακώς εννοούμενο προοδευτισμό;
Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να επιλέξει τον τρόπο ζωής του. Το λέει και το Σύνταγμα.
Όμως σήμερα φτιάξαμε ένα σύστημα αξιών που ανατρέπει αυτήν την ελευθερία για όλους.
Ζουν όπως θέλουν εκείνοι που απαιτούν να γίνονται ανεκτοί και σεβαστοί κι ας προκαλούν.
Ποια είναι τα όρια της ανεκτικότητας; 
Τα βλέπει κανείς;
''Αύριο''  θα ανεχτώ άραγε το μικρό κορίτσι του γείτονα μουσουλμάνου που το παντρεύουν από τα 12 του χρόνια με έναν υπερήλικα που έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου επάνω του;
''Αύριο''  θα δεχθώ άρρωστες σεξουαλικές επιλογές προς το παιδί μου;
''Αύριο'' τι θα μάθω να ανέχομαι;

62 σχόλια:

  1. Αννούλα μου ! Πέρα για πέρα ρεαλιστική η προσέγγιση στο θέμα.

    Δεν ξέρω αν η πρόβλεψη του συντάγματος περί αποδοχής των ιδιαιτεροτήτων σημαίνει και ανοχή σε βαθμό που να υποχρεώνει τον πολίτη σε συν-ύπαρξη με τους πάντες και τα πάντα.

    Δεν ζητάμε την κεφαλή επί πίνακος κανενός.

    Αλλά νισάφι πιά αυτή η ακραία ερμηνεία ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταστρατηγούν το ατομικό δικαίωμα του καθενός να δέχεται ή να μην δέχεται ανθρώπινες συμπεριφορές κατά την προσωπική του κρίση πρωτίστως.
    Μέτρο στην ανοχή με δικαίωμα την απόρριψη και την αποφυγή
    `````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
    ΥΓ: Αγαπημένη μου τι λες ?
    Πάμε να πιούμε τον ήλιο ξανά Στης Ψυχής τα Λόγια ;(( https://lygeri.blogspot.gr/2018/03/blog-post_26.html
    ‘η Να κάνουμε μια περπατησιά στον "Πηγαιμό για την Ιθάκη ?" https://pygemos.blogspot.gr/2018/03/otan.html
    Και σε περίπτωση που κάνεις κέφι να πούμε κι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε ,είσαι μαζί
    ν’ αφουγκραστούμε την "Λαλίστατη Σιωπή των εικόνων" ; https://eikonesxvrislogia.blogspot.gr/

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την μου!Μόλις επέστρεψα από τις σελίδες σου.Έκανα τις περπατησιές μου και σε καλωσορίζω και από εδώ.
      Το Σύνταγμα μιλά για σεβασμό και ανεκτικότητα στον τρόπο ζωής του καθένα μας. Εμείς, η δική μας κοινωνία το έχει πάει πέρα από όρια ορατά και ανθρωπίνως δίκαια.
      Αυτό πιστεύω και εγώ: μέτρο στην ανοχή
      Καλή μας συνέχεια Λυγερή μου

      Διαγραφή
  2. Όσο δίκιο έχεις Άννα μου.
    Όλους εμάς ποιος θα μας προστατέψει;
    Το φυσιολογικό τελικά θα είναι δαχτυλοδειχτούμενο!
    Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας , ζουν σε πολύ δύσκολες εποχές .
    Ο Θεός βοηθός.
    Καλή συνέχεια και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς Ρένα μου έχουμε ξεπεράσει τα όρια πιστεύω. Δυστυχώς έγινε το ακριβώς αντίστροφο, να ζητάμε από τους ακραίους, ανοχή για μας...
      Φιλάκια και σε σένα

      Διαγραφή
  3. Άννα μου πολύ όμορφο το θέμα που έβαλες και ανοίγει κουβέντες και διάλογο.
    Εγώ θα κάνω έναν διαχωρισμό βασικό:

    Άλλο πράγμα μια ιδιαιτερότητα και άλλο πράγμα η παραβατική συμπεριφορά. Καμμία σχέση.
    Παράδειγμα.
    Αν βλέπω στο δρόμο να περπατάνε δύο κορίτσια χέρι-χέρι ή δύο άντρες επίσης, δεν έχω να κάνω με καμία πρόκληση ή παραβατικότητα.
    Αν τα παραπάνω ζευγάρια φιλιούνται προκλητικά (καταλαβαίνουμε το προκλητικά) ή αν ένα ζευγάρι άντρας-γυναίκα, έχουν στο δρόμο πλακωθεί στο ....μπαλαμούτιασμα (να το πω σατυρικά), είναι ένα θέμα που προκαλεί.

    Πάμε τώρα στις παραβατικές συμπεριφορές:
    Αν δώ κόσμο να τρυπιέται δεν μπορώ να παρέμβω.
    Αν δω καποιον να κινδυνεύει η ζωή του ΟΦΕΙΛΩ να παρέμβω με όποιον τρόπο μπορώ.

    Με λίγα λόγια:
    Υπάρχουν δράσεις ατομικές και δράσεις συλλογικές.
    Το να καθαρίσω ένα πάρκο από τοξικομανείς ή εγκληματίες δεν είναι δουλειά δική μου σαν άτομο. Δουλειά μου είναι να διεκδικήσω από τον Δήμο να παρέμβει συλλογικά.

    Τέλος έχουμε και το θέμα της παιδείας. Δηλαδή αν είμαι ....ξαναμμένος σεξουαλικά, ε δεν μου χρωστάει τίποτα το κοινό να κάνω δημόσιες ερωτικές περιπτύξεις έτσι ; δεν είναι σεβασμός αυτό.
    Όπως π.χ. σε θέματα κοινής ησυχίας. Εκεί να δεις καταστάσεις. Παιδεία απαιτείται σε όλα τα πράγματα στη ζωή μας καλή μου φίλη.
    Καλή βδομάδα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου καλησπέρα
      Ξεχώρισα στο ποστ μου την παραβατική συμπεριφορά που οι νόμοι υπάρχουν για να δώσουν λύση.
      Μιλώ για όσα μάθαμε να ανεχόμαστε γιατί αυτό ''επιβάλλει η παιδεία του ανθρώπου του προοδευτικού'' για να απαντήσω και στο θέμα της παιδείας που γράφεις πιο κάτω.
      Δράσεις ατομικές δεν υπάρχουν δεν μπορείς παρά να ....ανέχεσαι.
      Συλλογικές υπάρχουν αλλά δρουν στο πλαίσιο αυτής της ανεκτικότητας, δεν το βλέπεις;
      Το σύστημα μια χαρά επιβάλλει νέες αξίες γιατί '' είμαστε προοδευτικοί και αλλάζουν τα πράγματα'' και ακόμη η ίδια η Περιφέρεια αδυνατεί να επέμβει γιατί θα επιβάλλει μέτρα που θα είναι ''ρατσιστικά''απέναντι σε μια ομάδα ανθρώπων.
      Δεν υπάρχει θέμα παιδείας σε όλα αυτά.
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  4. Καλησπέρα Αννουλα μου!
    Σε τι κόσμο ζούμε ! Ολα έχουν ισοπεδωθεί δυστυχώς!
    Και πολυ λυπάμαι οχι για τα παιδια μου ,που έχουν αξίες και αρχές ,αλλα για τα εγγόνια μου!
    Πράγματι η ανοχή δημιουργεί καταπίεση!
    Ο Θεός να βάλει το χέρι του γιατι έχουν ξεφύγει ολα προς το χειρότερο!
    Καλο απόγευμα και Καλη εβδομαδα!Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι και εγώ σκέφτομαι τα εγγόνια μας. Τα παιδιά μεγάλωσαν πήραν τις αρχές τους και τις μεταδίδουν αλλά το περιβάλλον είναι γερός παράγοντας επηρεασμού των παιδιών. Και εννοώ το ευρύτερο περιβάλλον που κινούνται και όχι της οικογένειας.
      Ναι έχουν ξεφύγει όλα...κάποιος πρέπει να ξαναδώσει το μέτρο σε όλα
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  5. Φοβάμαι ότι έχουμε περάσει "πίστα" και η ανοχή, έγινε συνήθεια και αποδοχή. Και συνενοχή μη σου πω.
    Κι όλοι αυτοί που περιφέρουν δημόσια την ιδιαιτερότητά τους, προσβάλουν κυρίως τους ομοϊδεάτες τους, που δεν προκαλούν και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
    Καλή εβδομάδα Άννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα έχει και η ανοχή μας γίνει συνήθεια και τα όρια τα ξεπεράσαμε προ πολλού. Δεν ξέρω αν οι ίδιοι προσβάλλουν τους ομοϊδεάτες τους αλλά σίγουρα δεν δείχνουν να νοιάζονται γι αυτο.
      Πολλοί Μαρία μου πάρα πολλοί ζουν και φέρονται όπως θέλουν στο δημόσιο χώρο που πιστεύω ούτε σπίτι τους δεν θα φέρονται έτσι.
      Καλή σου εβδομάδα και ο Θεός βοηθός, ναι;

      Διαγραφή
  6. Το αφύσικο έγινε φυσιολογικό δυστηχώς στις μέρες μας...τα βλέπουμε και απλώς τα προσπερνάμε...
    Ναι ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει τη ζωή του όπως λέει και το Σύνταγμα,όχι όμως σε βάρος άλλων θα έλεγα...
    Πολλές φορές λέω πόσο τυχερή είμαι που ζω στην επαρχία και δε συναντώ τέτοια περιστατικά στο δρόμο μου από την άλλη λέω πόσο γρήγορα αλλάζει ο κόσμος και δε θα αργήσουν να ρθουν και εδω....
    Η Παναγιά να βοηθήσει!!!
    Καλό απόγευμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Δέσποινα και εγώ το έχω πει ότι θα ήθελα να ήμουν επαρχία. Πολύ ''προοδεύσαμε'' εδώ και σε λίγο μας βλέπω να ανεχόμαστε και κόμμα παιδεραστών. Αλλά και εκεί θα έλθει ελπίζω να αργήσει πολύ.
      Δεν ξέρω αν θέλει η Παναγιά να βοηθήσει έτσι που καταντήσαμε
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  7. Δυστυχώς ,χάθηκαν όλες οι ομορφιές , η αξία του κάθε τι , το να νοιάζεσαι πραγματικά για τον άλλον , χάθηκαν όλα , κανείς δε νοιάζεται για τίποτε και για κανέναν
    τα ισοπεδωσαν όλα ,τα έκαναν όλα ένα , τα θεωρούν όλα το ίδιο
    δυστυχώς ο κόσμος μας καμιά ομορφιά δεν έχει
    ευτυχώς εμείς και η δική μου η γενιά ακόμα που μεγαλώσαμε με αξίες και σεβασμό στο κάθε τι , που ζήσαμε τις όμορφες εποχές , όπου όλοι νιάζονταν και τα παιδιά ευτυχισμένα έπαιζαν στην αυλή
    τώρα , αποβλακωμένα στα κινητά , στα τάμπλετ, στα κοπιουτερ
    τους μιλάς και στο κόσμος τους , ούτε που σου απαντούν , μόνο ένα κούνημα της κεφαλής τους
    ή χειρότερα , ούτε καν θα συκώσουν τη κεφαλή τους από τα ρημάδια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς όλα άλλαξαν και προς το χειρότερο. Και δυστυχώς επίσης Δελφινάκι μου όλα τα ''πρότυπα'' συγκλίνουν στην αλλαγή αυτή. Τους συμφέρει, δεν ξέρω αλλά παρά έγινε το κακό.
      Τι να πω; Την αγωνία μου καταγράφω τίποτε άλλο
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  8. Άννα μου δε με βλέπεις, μα σε χειροκροτώ πίσω απ' την οθόνη μου. Θεωρώ ότι έχουμε χάσει το μέτρο (και τη μπάλα).
    Γινόμαστε φερέφωνα της κάθε άποψης, παθητικά δεχόμαστε το κάθε τι και επηρεαζόμαστε απίστευτα πολύ από μόδες, σε ρούχα, αξίες, συμπεριφορές.
    Είναι τραγικό.
    Και φοβάμαι γι' αυτό το "αύριο". Γιατί, θα ξημέρωσει και δε ξέρω πως θα μας βρει. Και θα φταίμε...
    Καλό ξημέρωμα Αννούλα μου και σε ευχαριστούμε, που μας προβλημάτισες τόσο εποικοδομητικά με τις σκέψεις σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που ένα νέο κορίτσι σαν και σένα συμφωνεί ότι χάσαμε το δρόμο και υπερβάλλουμε σε κάθε τι στην κοινωνία μας και μάλιστα προς το αρνητικό η υπερβολή μας.
      Τραγικό όντως Μαρίνα μου
      Και εγώ φοβάμαι για το ''αύριο'' πάρα πολύ
      Να σαι καλά και περαστικά σου

      Διαγραφή
  9. Γεια σου Άννα. Σημαντικό και δύσκολο θέμα. Προφανώς ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα, δεν σημαίνει ανεκτικότητα στην παραβατικότητα ή σε ό,τι δεν σέβεται τους άλλους ανθρώπους (και τα δικαιώματά τους). Πέραν των ορίων που θέτει ο νόμος, δεν βλέπω κάτι άλλο εύκολο. Σίγουρα το να εκφράζουμε τη γνώμη μας με ειλικρίνεια, όπως το κάνεις, βοηθάει. Ακόμα και αυτό δεν είναι εύκολο τις μέρες μας διότι τα δικαιώματα των διαφόρων μειοψηφιών, που πρέπει να προστατεύονται (αφού είναι δείγμα πολιτισμού), προστατεύονται φανατικά (από λεξικό: φανατικός = αυτός που ακολουθεί μια θρησκεία ή πολιτική ιδεολογία ή ποδοσφαιρική ομάδα χωρίς να δείχνει ανοχή γι’ αυτούς που έχουν άλλη άποψη), τόσο που τα δικαιώματα της πλειοψηφίας δυσκολεύονται να βρουν υποστηριχτή (αφού εκείνος κινδυνεύει να κατηγορηθεί από τους υποστηριχτές των μειοψηφιών). Άλλο πράγμα ο σεβασμός των δικαιωμάτων μιας μειοψηφίας, και άλλο πράγμα (και προφανώς παράλογο) η επικράτηση (έστω σε επίπεδο διαλόγου) των απόψεων των λίγων. Αυτό αντιβαίνει τις αρχές της δημοκρατίας, οδηγεί σε καταπίεση (όπως σωστά γράφεις), και εν τέλει οδηγεί σε άνοδο της ακροδεξιάς, άρα ουδείς κερδισμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη συμφωνώ τόσο μαζί σου. Και σ'ευχαριστώ που πέρασες να καταθέσεις τις απόψεις σου που είναι σημαντικές. Ο νόμος Γιάννη αφορά παραβάσεις και όχι σεβασμό του ενός προς τον άλλον σε μια κοινωνία. Λείπει ο σεβασμός Και πιστεύω για να δείξουμε ότι είμαστε σύγχρονοι ΄και χωρίς ταμπου άνθρωποι ανεχόμαστε τα πάντα. Ναι πιστεύω και εγώ ότι ο φασισμός γι αυτό αυξάνει παντού τη δύναμή του. Γιατί ο μέσος πολίτης δεν βρίσκει δίκαιη μεταχείριση από το κράτος. Σκέψου...γνωστός μας έλειπε για 6 μήνες στο πατρικό του. Σκέψου ότι γύρισε και βρήκε το κλεισμένο σπίτι του κατειλημμένο. Στην προσπάθεια να διώξει τους αγνώστους που ζούσαν εκεί φώναξε την αστυνομία.Εκείνη σήκωσε τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούμε να τους βγάλουμε και δικαστικά να πας του είπαν, δεν θα βρεις το δίκιο σου. Θα υποστηρίξουν ότι τους νοίκιασες το σπίτι και δεν έδινες απόδειξη. Σκέψου Γιάννη...δεν θα σου πω πώς τους έβγαλε, ίσως το καταλαβαίνεις γι αυτό λέω ότι ο φασισμός βρίσκει έδαφος και αναπτύσσεται.
      Άλλο πράγμα ανέχομαι δηλ σέβομαι τον συμπολίτη μου όσο διαφορετικός και αν είναι και άλλο πράγμα κάνω στην άκρη και ανέχομαι να καταλαμβάνει το χώρο που μου ανήκει και δεν αναφέρομαι στο σπίτι εννοώ το χώρο στην κοινωνία.
      Η μειοψηφία βρήκε υποστηρικτές από την πλειοψηφία Γιάννη γι αυτό επικρατεί.
      Δεν ξέρω αν δεν είναι κανείς κερδισμένος. Προφανώς κάποιοι κερδίζουν με το να προωθούν αυτές τις απόψεις περί ανεκτικότητας ανευ όρων.
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  10. Όλα χάθηκαν όταν η ελευθερία έγινε ασυδοσία δεν ξέρω πως μπορεί ν αλλάξει αυτό. Τρέμω στην σκέψη πως θα μεγαλώσουν τα εγγόνια μας. Καλό βράδυ Αννούλη μου σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βιργινία μου συμφωνώ, ναι η ελευθερία έγινε ασυδοσία. Και εγώ τρέμω...πολύ
      Καλή σου νύχτα μάτια μου

      Διαγραφή
  11. Καλησπερα Αννα σημερα βαζεις ενα προβληματισμο που πιστευω συνοδευει τη σκεψη πολλων ανθρωπων .Θελω επισης να προσθεσω πως για μενα πλεον επαψε προ πολλου να ειναι προβληματισμος αλλα ειναι αγωνια απο τοτε που εγινα γιαγια .Μεγαλωσα και ανεθρεψα τα παιδια μου με αρχες οπως και οι περισσοτερες οικογενειες της γενιας μου πιστευω ,ομως στο ονομα ενος διεθνους πολιτικαλ κορεκτ αναγκαστηκαν και οι δικοι μας πολιτικοι να προσαρμοστουν και να περασουν αυτες τις αλλαγες στην κοινωνια .Προς το παρον προσωπικα δεν βλεπω κανενα όφελος τουναντιον παρατηρω συνεχως μια οπιστοδρομηση των ανθρωπων στα παθη και στις εξαλλοσύνες και μια κοινωνια ανημπορη να αντιδρασει διοτι την καλουν επιτακτικα αντι να ελεγχει κατα το μετρον της λογικης και κατα επεκταση να προστατευει τα μελη της ,παρακολουθει και απλα ανεχεται οπως πολυ σωστα αναφερεις .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εμένα Ολυμπία μου έχει γίνει αγωνία για τα παιδιά και τα εγγόνια μας που έρχονται νομίζω, απροστάτευτα.
      Δεν ξέρω αν αναγκάστηκαν οι πολιτικοί μας και αν αυτό τους αθωώνει. Δηλ να περιμένουμε να ανεκτούμε τους παιδεραστές να μιλούν θαρρετά για τα αρρωστημένα σεξουαλικά τους ένστικτα; Ή να περιμένουμε επειδή αναγκάζονται οι πολιτικοί η κτηνωβασία να καθιερωθεί διά νόμου;
      Όχι πιστεύω ότι οφελούνται πολλοί. Και οταν συνηθίζει ο απλος πολίτης την εικόνα των ακραίων στην κοινωνία να πράττουν ό,τι θέλουν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα, τότε δεν διαμαρτύρεται και όταν το παιδί του φτάσει σ'αυτή τη θέση. Πιστεύω ότι το χρήμα είναι εκείνο που μας οδήγησε εδώ. Αυτοί που το κινούν και θέλουν την κοινωνία απαθή, αποσαθρωμένη, ανεκτική και φυσικά παραβατική πέραν των νόμων
      Σ'ευχαριστώ που πέρασες Ολυμπία μου
      Καλή σου νύχτα

      Διαγραφή
  12. Αννιώ μου.. να ανεχόμαστε ναι...αλλα μεχρι πού..και πόσο.. για όλα αυτά που βλεπουμε να γινονται γύρω μας..ειμαι και εγω πολύ προβληματισμενη και οι σκεψεις σου με βρισκουν συμφωνη αλλά και ποιον δεν θα εβρισκαν;..ανοχή αλλά με το μετρο.... ας κανει ο καθενας ότι θελει μεσα στο σπίτι του ..εξω πρεπει να σέβεται ο ενας τον αλλον.. αν και νομίζω πια ότι αυτό έχει χαθει..τηνίδια αγωνια έχω με σενα Αννιώ μου .. και πάλι δεν θελω να παραδεχτώ οτι εχουν χαθει όλα φίλη μου..! μηπως ονειροβατώ; καλο σου βραδυ φιλω σε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου το ξέρω ότι ελπίζεις ότι ΄δεν έχουν χαθεί όλα. Και εγώ το ελπίζω αλλά δεν παύω να γεμίζω τρόμο στη σκέψη της κοινωνίας που μεγαλώνουν τα μικρά μας.
      Όλα γύρω μας σαν να σαπίζουν...σαν να μας έχει ποτίσει η δυσωδία και δεν κάνουμε τίποτε.
      Τι να πω;
      Θα ήθελα να σου πω ότι δεν ονειροβατείς αλλα΄ειλικρινά δεν ξέρω...ας ελπίζουμε, ναι;
      Φιλιά μάτια μου

      Διαγραφή
  13. Καλησπέρα Άννα μου
    ο προβληματισμός σου εκφράζει καθολικά το μέσο άνθρωπο. Και λέω "μέσο" άνθρωπο γιατί αυτός, για το νομοθέτη εκφράζει τον "κοινό νου".
    Το θέμα που βάζεις είναι πάρα πολύ δύσκολο να απαντηθεί γιατί ως κοινωνία περπατάμε πάνω σε κινούμενη άμμο.
    Η άποψή μου σε συντομία είναι πως μόνο οι νόμοι, μπορούν να μας προστατέψουν. Το σύνταγμα είναι ένας γενικός μπούσουλας δημοκρατίας. Οι νόμοι είναι αυτοί που του δίνουν την εκτελεστική δύναμη και το ενεργοποιούν με σαφή αποτελέσματα.
    Ποιός όμως θα νομοθετήσει τους σωστούς και δίκαιους νόμους?
    Και κυρίως, ποιός θα τους εφαρμόσει τελικά?
    Καλό ξημέρωμα Άννα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου είναι δύσκολο το θέμα να απαντηθει γιατί το αφήσαμε ανεξέλεκτο να κατηφορίζει την πλαγιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
      Δεν ξέρω αν αρκούν οι νόμοι. Και να τους νομοθετήσουν αν δεν υπάρχουν πρόθυμοι λειτουργοί να τηρούν τον έλεγχό της τήρισης των νόμων, αν υπάρχει επιείκεια
      στην επιβολή ποινής τι να κάνει και ο νομοθέτης;
      Καλή σου νύχτα Μαράκι μου

      Διαγραφή
  14. Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει σε όλους μας, που δεν δρούμε πια συλλογικά αλλά κλεινόμαστε στον εαυτό μας, κοιτάμε μόνο τη δουλειά μας. Για παράδειγμα, να θέλεις διαβείς το πάρκο της γειτονιάς σου και να φοβάσαι, αν υπήρχαν μια συλλογική αντίδραση, απ΄ όλη τη γειτονιά για παράδειγμα, πολύ γρήγορα θα επενέβαιναν οι αρμόδιοι. Αν κάποιος ανώμαλος επιτεθεί στο παιδί μου, δεν νομίζω ότι υπάρχει ανοχή από κανέναν. Αυτοί αποθρασύνονται διότι στα πλαίσια της όποιας ανεκτικότητας, νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν. Αυτούς ούτε η κοινωνία, ούτε οι αρχές τους ανέχονται. Αν θα γίνει ένας παράταιρος και απαράδεκτος γάμος, όπως αναφέρεις και πάλι η συλλογική αντίδραση είναι πού σημαντική. Δείχνει ότι η κοινωνία μας υποστηρίζει έναν συγκεκριμένο πολιτισμικό στάτους, το οποίο υποστηρίζει, τον δυτικό τρόπο ζωής. Δεν υπάρχει ρατσισμός εδώ αλλά αξίες και ανθρώπινα δικαιώματα. Κάθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη, αλλά δυστυχώς η κοινωνία μας, δεν αντιδρά συλλογικά, σε επίπεδο γειτονιάς έστω, αλλά κλείνεται στον εαυτό της. Κι αυτό είναι το πρόβλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά Βασίλη μου είμαστε υπεύθυνοι. Εξάλλου εμείς είμαστε τα μέλη της κοινωνίας που έχουμε. Αλλά συλλογικές δράσεις στα πλαίσια του Δήμου δεν βλέπω. Εδώ δεν μπορούμε να μονιάσουμε με τον ακριβώς δίπλα μας γείτονα, θα τα βρούμε με τους παραδίπλα; Χάθηκε και η γειτονιά όπως την ξέραμε παλιά όπως τη γνωρίσαμε στα παιδικά μας χρόνια...Πολλά χάθηκαν στο όνομα της εξέλιξης και από τη μια είναι φυσιολογικό από την άλλη το έχουμε προχωρήσει μέχρι την απέναντι όχθη και δεν βάζουμε όρια καθόλου.
      Φυσικα δεν υπάρχει ρατσισμός και αφορά ανθρώπινα δικαιώματα. Και συμφωνώ ότι φταίμε...αλλά κανείς δεν παίρνει την πρωτοβουλία να οργανώσει ξανά τους πολίτες συλλογικά...
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα Άννα μου και έβαλες ένα θέμα σοβαρό στο "τραπέζι". Ο Γιάννης είπε κάτι που με κάλυψε<>. Μετά θα πάω στις..γενιές..η δική μου γενιά έμαθε δυστυχώς να ανέχεται και να σκύβει το κεφάλι ανεκτικά σε πολλά πράγματα.Μάθαμε να δεχόμαστε υποτακτικά τα..πρέπει..και ελάχιστα τα ..θέλω. Τώρα πολλά εμένα μου φαίνονται παράλογα μα τα.. "πρέπει" της "σωστής" συμπεριφορά που διδάχθηκα και μπήκαν στο πετσί μου τα ανέχομαι.Λυπάμαι που το λέω και το παραδέχομαι όμως θα ήμουν σκληρή με πολλά, σε πάρα πολλά με ΑΚΡΑΙΑ ίσως μέτρα σε παιδεραστία, σωματική και ψυχική κακοποίηση, σε αναρχικούς που καταστρέφουν περιουσίες σε χουλιγκανισμό και τρομοκρατία .Αν οι τιμωρίες ήταν ακραίες δεν θα υπήρχαν πολλά. Η διαφορετικότητα στις σεξουαλικές σχέσεις δεν με αφορά γιατί είναι προσωπικό δικαίωμα καθενός αρκεί να μη προκαλεί.Η βία, η ανασφάλεια των ανθρώπων με τρομάζει , η αλλαγή στο λαό μας με φοβίζει, η κοινωνία μας που περπατάει χωρίς χαμόγελο με απελπίζει, το μέλλον των παιδιών μας και των εγγονιών μας με ..τρομοκρατεί.Για όλα αυτά χρειάζεται ΚΡΑΤΟΣ και δυστυχώς ..δεν βλέπω φως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεωργία μου καλημέρα. Ναι μάθαμε στα πρέπει και τα σωστά της εποχής μας αλλά δεν μιλώ γι αυτά. Καινούργια πρέπει έχουν καθιερωθεί αλλά έχουμε ξεπεράσει ανοχές και έχουμε καταργήσει ισότητα και δικαιώματα γιαόλους. Όπως είπε ο φίλος πιο πάνω, η μειοψηφία δρα εναντίον της πλειοψηφίας και επιβάλλει κανόνες και νέους ακραίους τρόπους συμπεριφοράς
      Και εγώ δεν βλέπω φως... γι αυτό απελπίζομαι

      Διαγραφή
  16. Η αλήθεια είναι, ναι ανεχόμαστε δυστυχώς, αλλά δεν βλέπω αν μπορούμε να κάνουμε και κάτι. Πόσες μα πόσες φορές έχουν διώξει καταληψίες από μονοκατοικίες και την άλλη μέρα είναι ξανά μέσα, είτε γιατί δεν λειτουργεί τίποτα, είτε και γιατί ο ιδιοκτήτης βαρέθηκε και στο τέλος του δίνουν και νοίκι..... Ας ξεκινήσουν οι νέοι γονείς τουλάχιστον να ασχολούνται περισσότερο με τα παιδιά τους, μήπως και κάτι γίνει στο μέλλον διότι δυστυχώς η κατάσταση έχει ξεφύγει για τα καλά.... Πάντα βέβαια ελπίζουμε και ανεχόμαστε ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ράνια μου. Και εγώ δεν βλέπω αν και τι μπορούμε να κάνουμε όταν οι φορείς ανέχονται και εκείνοι στο όνομα του ανθρωπισμού τάχα μου. Αλλά έτσι καταργούνται ίσα δικαιώματα για όλους
      Ελπίζουμε και ανεχόμαστε...να τι κάνουμε!

      Διαγραφή
  17. Πόσο δίκιο έχεις...
    Μπερδέψαμε την ελευθερία και τη Δημοκρατία με την ασυδοσία...
    Το διαφορετικό με το παράνομο ή το ανήθικο...
    Καλημέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Λυγερή μου. Έτσι όπως τα λες ....τα μπερδέψαμε και ξεπεράσαμε όρια
      Τα νέα σας καλά;
      Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ!!

      Διαγραφή
    2. Κι εγώ χαίρομαι, είναι στιγμές "απόδρασης" αυτές! :)

      Από νέα... μπα...
      'Οσο & όπως μας πάει και απ΄ ό,τι βλέπω θα δυσκολεύει πια ακόμα και η καθημερινότητα...
      Προχωράμε όμως και αμαχητί δεν πέφτουμε ποτέ.

      Αφήνω πολλά χαμόγελα!!! :) :) :)

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι που αμαχητί δεν πέφτετε, έτσι πρέπει. Κουράγιο...η σκέψη μου κοντά σου

      Διαγραφή
  18. Δύσκολο θέμα διάλεξες Άννα μου, γιατί με την ανοχή μας, τίποτα δεν μπορεί ν' αλλάζει, έτσι δεν είναι; Και πολύ σωστά θα πει κάποιος, και τι να κάνω, ν' αλλάξω διαδρομή, να μην αφήνω τα παιδιά μου να κυκλοφορούν μόνα τους και να είμαι τριπλάσια προσεχτικός, ναι, ναι όλα αυτά...
    Ότι και να κάνω όμως, το πρόβλημα παραμένει. Αν αδιαφορώντας, αποδεχτώ την ασκήμια, την παραβατικότητα, τη βία, την παρακμή που ανέχεται και η κοινωνία, γίνομαι συνένοχος, από την άλλη καλό είναι να μη ξεχνώ πως είμαι η κοινωνία, άρα η ευθύνη μου τεράστια...
    Έτσι, δείχνω τη δυσαρέσκεια μου όπως μπορώ και όπου μπορώ και κάνω αυτό που του αναλογεί, γράφοντας, μιλώντας, ελπίζοντας πως λέγε, λέγε κάτι θ' αλλάξει.

    ΑΦιλιά πάντα καρδιάς και καλή δύναμη σε όλους!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι λέμε τι να κάνω; Αλλάζουμε και διαδρομή εκτός και αν δεν γίνεται αλλά στο λέω γιατί το ξέρω δεν μπορείς να κάνεις τίποτε. Θέλει τη δύναμη και τη θέληση ανθρώπων που κρατούν τα ηνία και δεν θέλουν πιστεύω να φτιάξει η κοινωνία. Η ευθύνη μας για την παρακμή τεράστια φυσικά, αλλά και πάλι δεν υπάρχει βούληση Στεφανία μου για να διορθωθούν τα πράγματα
      Καλή μας δύναμη εύχεσαι και μας χρειάζεται
      Φιλιά

      Διαγραφή
  19. Εγώ έχω την ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Μαρία Έλενα για την ελπίδα σου Κρατιέμαι από εκεί...και εύχομαι μαζί σου να πάνε όλα καλά
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  20. Μεγάλο θέμα; Τεράστιο; Η απάντηση σε όλα είναι συντονισμός και συγχρονισμός. Οφείλουμε να αντιδρούμε αλλά αποδοτικά και εποικοδομητικά. Τον χρήστη πχ δε μπορείς να τον διώξεις μόνη σου γιατί μπορεί να κινδυνεύσεις, μπορείς όμως μαζί με άλλους συνδημότες σου να οργανώσετε μία μαζική κρούση στο δήμαρχο. Το ζευγάρι που φιλιέται για μένα η ουσία είναι το φιλί και όχι το φύλο μπορείς ευγενικά να τους πεις πως δεν είναι ευγενική μια τέτοια συμπεριφορά. Για τους ακροδεξιούς και πάλι συσπειρώνεσαι σε αντιφασιστικές ομάδες. Αν κάτι είναι διαπροσωπικό το λύνουμε διαπροσωπικά αν κάτι είναι κοινωνικό το λύνουμε συλλογικά. Γενικώς θέλει μια κινητοποίηση. Δεν γίνεται αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα μου χαίρομαι που σε βλέπω. Οφείλουμε...ακριβώς όπως τα λες. Δεν είναι τα παραδείγματα που έφερα τα μόνα Χριστίνα μου. Κανείς δεν τους διώχνει για να μιλήσουμε για τους χρήστες. Εδώ άλλαξαν δρόμο για χάρη του τουρισμού να μη φαίνονται στην οδό Αβέρωφ από το Μουσείο. Τους πήγαν ένα δρόμο πιο πέρα. Βλέπεις εσύ ενδιαφέρον για να τους παραχωρηθεί έστω ένα μέρος για να είναι αποκλειστικά δικο τους; Βλέπεις στην τηλεόραση τι προάγουν και παρακολουθούν νέα παιδιά, δημιουργούν πρότυπα λανθασμένα.Βλέπεις κάτι ή κάπου να μπορούμε να εισακουστούμε; Λες να μην έγιναν κρούσεις στη Δημοτική Αρχή; Το θέμα είναι το συλλογικό γιατί το διαπροσωπικό δεν λύνεται ο καθένας κάνει ό,τι θέλει ΄οπως το θέλει και επιπτώσεις δεν έχει
      Ναι δεν γίνεται αλλιώς λέω και εγώ...αλλά...
      Καλή σου μέρα

      Διαγραφή
  21. Καλημέρα Άννα ! Καλό ξημέρωμα:) Το ανέχεσαι θα οδηγήσει στην ασυδοσία , όπως αναφέρεται παραπάνω από την Βιργινία . Συμφωνώ με johnpit συλλογικές δράσεις και παιδεία , ανατροφή , αξίες . Πόσο ευάλωτη είναι η κοινωνία μας στις αξίες ύστερα από τόσα μνημόνια ; Όταν υπάρχει οικονομική κρίση συνοδεύεται και από άλλων ειδών κρίσεις . Σε αυτό το σημείο οφείλεται η κοινωνία να εφοδιαστεί πνευματικά για να αντέξει και να διατηρήσει τις αξίες όπως αλληλοσεβασμός , αλληλοκατανόηση , αξιοπρέπεια . Καλό ξημέρωμα ,να έχεις μία όμορφη ημέρα ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα πρωινή μου φίλη. Ανεχόμαστε και ασυδοσία έχουμε. Αυτό είναι δεδομένο. Παιδεία; Ανατροφή; Αξίες; Θα σου πω μόνο ένα: συζήτηση με νέους έφηβους για τη ζωή, τη σεξουαλική απελευθέρωση κλπ κλπ. Απάντηση; ''Εσείς οι μεγάλοι είστε πολύ με ταμπού βρε παιδάκι μου!!!!!!''Και οι γονείς δεν εισακούγονται αφού η ελευθερία-ασυδοσία είναι γλυκιά. Διάβαζα τις προάλλες ότι για τα ναρκωτικά καλό είναι να μιλάς στα παιδιά από πολύ μικρά γιατί όταν μπαίνουν στην εφηβία δεν ακούν τους γονείς. Αλληλοσεβασμό και κατανόηση και αξιοπρέπεια πρέπει να τα διαθέτει κάποιος για να τα προσφέρει, σωστά;
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  22. Καλημέρα αγαπημένη μου!
    Ελπίζω να σε βρίσκω καλά.
    Χάθηκα λιγο απο το μπλοκ αλλα παντα σε σκεφτομαι με αγαπη και ευχομαι να εισαι καλα!
    Σχετικά με το θεμα που θιγεις, συμφωνω απολυτα. Βασικα ειναι τοσο σημαντικη η σωστη διαπαιδαγωγηση του παιδιου απο τους γονεις που ειναι το πιο πολυτιμο.
    Πλαθεται ο χαρακτηρας του παιδιου και οι γονεις πρεπει να ειναι πολυ προσεκτικοι.
    Πρεπει να τους παιρνανε αρετες και ορθη κριση.

    Φιλια πολλα πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρω πως τρέχεις ξέρω γιατί χάνεσαι και λογικό είναι Κικιτσάκι μου. Καλά είμαι και σ'ευχαριστώ που είμαι στη σκέψη σου.
      Ναι η διαπαιδαγώγηση...μεγάλο θέμα και το ζητούμενο για την κοινωνία μας.
      Πώς πάει το βιβλίο; Ταξιδεύει καλά;
      Φιλάκια πολλά μάτια μου

      Διαγραφή
  23. Καλημερα Αννα μου....
    Πολυ ενδιαφερον το κειμενο σου. Οι καιροι αλλαζουν με γοργους ρυθμους και εμεις παραμενουμε στο ιδιο εργο θεατες. Στις μερες μας το προβλημα φαινεται μεγαλυτερο εξαιτιας του ιντερνετ, των Μ.Μ.Ε, ενω τα παλια χρονια κρυβονταν στο περιθωριο και στην ανωνυμια του περιβαλλοντος.
    "Η ελευθερια του ενος σταματα, εκει που ξεκινα η ελευθερια του αλλου"
    Καλη συνεχεια Αννα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Τάκη μου. Οι καιροί αλλάζουν σίγουρα. Αλλά προς το χειρότερο λες; Εμείς βέβαια σε όλα θεατές. Η δράση ανήκει και αυτή στο παρελθόν.
      Αληθινά δημοκρατικότατη η ρήση για τα όρια της ελευθερίας αλλά θέλει πνεύμα και γερές αξίες για να εφαρμοστεί
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
    2. Πιστευω προς το χειροτερο.... Ενα παραδειγμα, παλια ειχε καποιος λιγο ψωμι και τυρι και το μοιραζοταν με αλλους, στις μερες μας η κριση μας εχει αποξενωσει, κανοντας μας πιο σκληρους, πιο απομακρους!!!
      Απο τα παλια χρονια υπηρχαν οι ναρκομανεις, οι βιαστες, οι κλεφτες αλλα υπηρχε και ενα μετρο μια αξιοπρεπεια, στις μερες μας η διαφημιση και η προβολη του θεματος εξυψωνει την αδρεναλινη του θυτη.
      Ζουμε σε μια υπεροχη χωρα, με απιστευτο καιρο, τεραστια ιστορια, γεματη πρασινο και μπλε, αλλα δυστυχως οι νομοι εφαρμοζονται μια ζωη στους αδυναμους!!! Μια ζωη πρεπει να ανεχομαστε το αδικο, απο τα χαμηλοτερα μεχρι τα υψηλοτερα στρωματα......
      Καλο μεσημερι σου ευχομαι Αννα μου!!!!

      Διαγραφή
    3. Συμφωνώ μαζί σου Τάκη μου. Και εγώ τα ίδια πιστεύω...και βλέπω όσο περνάει ο καιρός κατρακυλάμε σε όλα τα επίπεδα. Και κάτι φταίει δεν είναι μόνο η κρίση...Πιστεύω απλά ότι τις καρέκλες και δεν εννοώ μόνο των πολιτικών τις έχουν καταλάβει άτομα με κρίση υπό το μηδέν και αξίες μηδενικές επίσης.
      Και αυτή η διαφορά μεταξύ των αδύναμων και ισχυρών όλο και μεγαλώνει...
      Καλό βράδυ Τάκη μου

      Διαγραφή
  24. Ανεκτικότητα , μεγάλο θέμα πολλές όψεις . Όλα όσα διάβασα με καλύπτουν και συγχρόνως με προβληματίζουν. Πολύ ευαίσθητο θέμα αλλά ένα είναι σίγουρο πως δεν ανεχτώ να μου θίξει κανείς την πίστη και την οντότητα μου σαν άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλο θέμα όντως Έλενά μου. Και πραγματικά δεν το έχεις δει και εσύ ότι ανεχόμαστε πολλά;
      Καλά θα κάνεις να μην ανεχτείς όχι μόνον αυτά αλλά και ό,τι σε καταπιέζει

      Διαγραφή
  25. όταν δεν υπάρχει ντροπή στην συνείδηση μας "όλα επιτρέπονται"σ'αυτό τον κόσμο που η σκληρότητα στα πρόσωπα των ανθρώπων είναι εμφανής ,η ανεκτικότητα και πολλά άλλα χαρακτηριστικά της εποχής, μας φέρνει σε αδιέξοδο και προβληματισμό.Αννα μου σου εύχομαι Καλό Πάσχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Μαρία μου η ντροπή εξαφανίστηκε. Η συνείδηση προσαρμόστηκε και φυσικά στο όνομα του ''όλα επιτρέπονται'' εμείς ανεχόμαστε!
      Σου εύχομαι να περάσεις καλά τις γιορτές του Πάσχα
      Καλή Ανάσταση σε όλα

      Διαγραφή
  26. καλημέρα και από εμενα, δυστηχως όλα αυτα που αναφερεις πιστευω ότι είναι μόνο η αρχή και εχουν να δουνε πολλά τα ματακια και να ανεχτουμε πολλα. καλη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την μου. Α εσύ είσαι πιο απαισιόδοξη από εμένα. Μόνο η αρχή όλα αυτά;Τότε χαθήκαμε!!!!!!!
      Ελπίζω ότι μπορεί να κάνεις λάθος, μπορώ να ελπίζω έτσι;
      Καλά να μου είσαι

      Διαγραφή
    2. δεν θα το ελεγα οτο ειμαι απαισιοδοξη, η ζωη ειναι απλα μαθηματικα και απο τις συμπεριφορες των ανθρωπων κρινεις αναλογα...ευχομαι και γω να κανω λαθος και να πεσω εξω.

      Διαγραφή
    3. Χαίρομαι που εύχεσαι να έχεις πέσει έξω...........αν και δεν το νομίζω!!!

      Διαγραφή
  27. Ελπίζω "αύριο" θα μη χρειαστεί να ανεχόμαστε πια. Συμπεριφορές, "παραδόσεις", πολιτικούς, πιέσεις, κλπ. Θέλω να πιστεύω ότι αύριο θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα. Πολλά φιλιά, Άννα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ελπίζω και εγώ Μία μου Μακάρι...εξάλλου από εμάς εξαρτάται
      Φιλάκια

      Διαγραφή
  28. Ανεχόμαστε κατά κόρον! Φοβόμαστε κατά κόρον! Ο κόσμος μας έγινε ανασφαλής! Και οι ενοχλητικές συμπεριφορές έχουν αυξηθεί σε όλους τους τομείς. Και δεν ανεχόμαστε, ''όπου μας παίρνει''! Έχουμε νοιώσει τόσο στο πετσί μας το πόσο αναλώσιμη έγινε η ζωή, και συγχρόνως το πόσο αδύναμη η φωνή μας μια και σπανίως πια φέρνει αποτέλεσμα, ώστε πολλές φορές αισθάνομαι πως μας έχουν κλείσει σε γυάλα και απλά χτυπιόμαστε στα τοιχώματα από αντίδραση! Κι αυτό που με εκνευρίζει είναι πως τις αντιδράσεις μας τις ξέρουν από πριν κι εμείς γνωρίζοντας το, χτυπιόμαστε περισσότερο χωρίς ουσία, και χωρίς κρίση! Και δεν ανέχομαι που έχω συγχιστεί τώρα που σου γράφω! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ήθελα να σε συγχίσω Μαίρη μου.
      Φυσικά ανεχόμαστε κατά κόρον! Δεν ξέρω αν είναι φόβος ή αν είναι παραίτηση..
      Το θέμα είναι οτι είμαστε όντως σε γυάλα και τα ακραία στοιχεία ζουν άνετα και δεν μας ανέχονται κιολας
      Φιλιά και σε σένα

      Διαγραφή