Να σε υμνήσω θέλω Γη μου,
για όλα αυτά που μου χαρίζεις
Ήλιο και φως, φεγγάρι και αστέρια λαμπερά,
λουλούδια και καρπούς,
και γόνιμη βροχή για να ξεπλύνει τη ψυχή μου,
παρέα με τα πλάσματά σου, εγώ, να μοιραστώ.
Μα διαθέσεις αλλάζεις στη στιγμή!
Σαν άνθρωπος και συ, ή μήπως σαν και σένα, Γη και εγώ;
Την ιστορία σου γράφω εξαρχής...τα μυστικά σου όμως,δεν κατανοώ
Μύθους έπλασα γι αυτό
Για τότε λέω, πριν το τρελό σου στριφογυριστό αρχινίσεις
Για τότε που αδιάφορη θαρρώ, ξαπλωμένη ολημερίς
το ένα σου μισό δώρισες στο χειμώνα,
και ο ήλιος του καλοκαιριού έκαιγε το άλλο σου μισό
Τρελό χορό έστηνε ο χειμώνας στο κορμί σου, εκεί και 'γω!
Και οι χιονονιφάδες, στην κάθε ανάσα του βοριά
ακολουθούσαν το ρυθμό με πιρουέτες και Plié
Πώς να το νιώσω εγώ αυτό;
Όμως ο μύθος μου εξηγεί,
πως η απραξία δεν κράτησε πολύ!
Συμμάχησαν οι άλλες εποχές.
Δεν θ' άφηναν τη Γη στα βίτσια του χειμώνα
μα ούτε και στου καλοκαιριού την κάψα.
Όλες τους 'θελαν μερτικό,
όμως καμία εποχή δεν αρχινούσε
Μα ξάφνου ακούστηκε κελαρυστή λαλιά.
''Εγώ θα βγω μπροστά''
είπε η Άνοιξη και στάθηκε στητή
Το χρόνο όρισαν της κάθε εποχής,
το πότε και το πώς απ' την Άνοιξη ακούσαν.
Εκείνη θα 'στηνε χορό,
διαγωνισμό με το χειμώνα θα 'βγαζε το νικητή.
Έστειλε τραγούδια των πουλιών,
τα κουρασμένα δέντρα αρχίνισαν χορό,
τινάζοντας γυμνά κλαδιά, διώξαν νιφάδες και βοριά.
Λουλούδια με αρώματα, δειλά και σταθερά
ζωγράφισαν στη γη!
Με σύμμαχο τον ήλιο, ζέστανε ψυχές
και όλα μαζί βοήθησαν
στην αναγέννηση της γης!
Δώρα όλων των ειδών σκορπίζεις από τότε
και με το δικό σου το ρυθμό, περήφανη Μητέρα- Γη μου,
τις καλοδέχεσαι τις εποχές!
Και κάθε μήνα Μάρτη, της Άνοιξης είναι η σειρά,
που φέρνει ζέστη στην καρδιά, δημιουργία και χαρά.
Είναι ένα ποίημα που έχω γράψει και δημοσιεύσει πριν δυο χρόνια. Σας το θυμίζω και το αφιερώνω στις ''Μέρες άνοιξης'' της Αριστέας ''Η ζωή είναι ωραία''!
Εμπνεύστηκα από το μύθο της Γης, που ξαπλωμένη όπως ήταν... είχε δυο εποχές! Χειμώνα και καλοκαίρι! Τότε που ακίνητη, άφηνε την παγωνιά και την κάψα του ήλιου να κουμαντάρουν τη φύση! Από τότε που ο άνθρωπος απέκτησε τη γνώση, που έμαθε για άξονα της Γης, για τις δυο της κινήσεις,άρχισε να ''τρέχει'' στη ζωή, ναι' ναι πιο γρήγορος από τη γη!
Μέρες άνοιξης σήμερα, που μυρίζουν έντονα καλοκαίρι!!
Καλά να περνάτε!
Εμπνεύστηκα από το μύθο της Γης, που ξαπλωμένη όπως ήταν... είχε δυο εποχές! Χειμώνα και καλοκαίρι! Τότε που ακίνητη, άφηνε την παγωνιά και την κάψα του ήλιου να κουμαντάρουν τη φύση! Από τότε που ο άνθρωπος απέκτησε τη γνώση, που έμαθε για άξονα της Γης, για τις δυο της κινήσεις,άρχισε να ''τρέχει'' στη ζωή, ναι' ναι πιο γρήγορος από τη γη!
Μέρες άνοιξης σήμερα, που μυρίζουν έντονα καλοκαίρι!!
Καλά να περνάτε!
Καλημερα Άννα μου, ειναι πολύ όμορφο και αισιόδοξο, σαν την εικονα που το συνοδεύει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη συνέχεια στη μέρα μας!
Σ'ευχαριστώ Αριάδνη μου. Μας χρειάζεται λίγη αισιοδοξία
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Πολυ ωραίο αυτο που έγραψες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριπετειώδης η πορεία μέσα από τα ρόδα για να φτάσουμε δτην αναγέννηση
Καλημερα Αννούλα μου
Σ'ευχαριστώ Ελένη μου.Ειδικά εσένα χαίρομαι που σ'αρεσε
ΔιαγραφήΦιλιά μάτια μου
"...της Άνοιξης είναι η σειρά,
ΑπάντησηΔιαγραφήπου φέρνει ζέστη στην καρδιά, δημιουργία και χαρά." Πολύ μου άρεσαν οι τελευταίοι στίχοι σου, 'Αννα μου!! Είναι ένα πολύ ωραίο ποίημα! Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου στις 'Μέρες 'Ανοιξης' της Αριστέας μας!
Καλό βραδάκι, σου εύχομαι!
Σ'ευχαριστώ Μαριάννα μου. Να σαι καλά
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα
♥ θα έρθω πάλι♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπόσιο και θα ρθεις; Πνιγμένη θα σαι...
ΔιαγραφήΔες πότε περνάω!
ΔιαγραφήΕίμαι εκτός χρόνου διαρκώς ... Μα όταν έχω να κάνω με ποίηση θέλω ηρεμία και να αφοσιωθώ! Και τώρα τα κατάφερα.
Πολύ όμορφο Αννούλα μου...
Ποιος να συγκριθεί μαζί της ;Και χαρά και δημιουργία και όλα φέρνει μαζί της!
Για αυτό και τόσοι ύμνοι στο όνομά της!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ μάτια μου!
Σε φιλά γλυκά♥
Αχ το θυμάμαι αυτό το ποίημα μου είχε αρέσει πολύ και εξακολουθεί να μου αρέσει! Έτσι να με φτιάχνετε με εικόνες, λουλούδια, στίχους και ομορφιές! Μπράβο Άννα μου κι ευχαριστώ που μου το θύμισες! Να είσαι καλά και πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Μαίρη μου. Ναι χαίρομαι που το θυμάσαι. Σημαίνει κάτι αυτό
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Ώστε έτσι πρωτοεμφανίστηκε η άνοιξη λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάργαρο σα νεράκι πηγής το ποίημά σου στη χάρη της!
Φιλιά γλυκά Άννα μου!
Ναι έτσι φαντάστηκα την άνοιξη να παλεύει να εδραιωθεί!χαχαχα Μόνο μύθο της Γης θα έχουμε;
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Μαρία μου
Φιλιά πολλά
Άννα μου καταπληκτικό μπράβο σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Κατερίνα μου
ΔιαγραφήΝα σαι καλά
Πραγματικά η Άνοιξη αλλάζει διαθέσεις στη στιγμή!! Πολύ όμορφο το ποίημά σου Άννα! Κουμανταδόρισσα η Άνοιξη πάντως κατά τα λεγόμενά σου! :) φιλάκια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουμανταδόρισσα δε λες τίποτε. Όχι που θα άφηνε το χειμώνα και το καλοκαίρι να αλωνίζουν!!χαχααχα Την αγαπώ αυτήν την εποχή...και τη θέλω δραστήρια
ΔιαγραφήΝαι σαι καλά και σ'ευχαριστώ
Φιλιά πολλά
Αννούλα μου με πόσο όμορφες λέξεις χρωμάτισες την Άνοιξη!!! Το ποίημά σου ευωδιάζει χαρά, δημιουργία, χαμόγελο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο, μπράβο σου
Φιλιά γλυκά, φίλη
Με μάγεψες!!!
Μαρινάκι μου σ'ευχαριστώ πολύ. Έτσι νιώθω την άνοιξη, αισιόδοξα. Και η δημιουργία, το χαμόγελο φέρνουν αισιοδοξία
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά΄μάτια μου
Ένας υπέροχος ύμνος στην Άνοιξη φίλη μου και σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη είναι..ΑΝΟΙΞΗ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτέλους άνοιξη και σε σας! Όμορφη εποχή έτσι; Σ'ευχαριστώ Αχτίδα μου να σαι καλά
ΔιαγραφήΥπέροχο καλωσόρισμα Άνοιξης Άννα.....!!! πάρα πολύ ωραίο, πάρα πολύ όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να με πας βόλτα με την άμαξα στην εικόνα σου, πανέμορφη.
Την καλησπέρα μου.
Θα σε πάω βόλτα με τα αμαξάκι,άνοιξη έχουμε τι άλλο θέλουμε! Ο πίνακας είναι ζωγραφική ενός φίλου που μου επέτρεψε να τη βάλω εδώ. Χαίρομαι που σ'αρέσει
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ
Τι όμορφο, Άννα μου! Δεν το είχα διαβάσει, δεν σε είχα γνωρίσει τότε. Χαίρομαι που το διάβασα τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά, καλό Σ/Κ!
Πολύ ωραία έμπνευση, Άννα! Μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία έμπνευση, Άννα! Μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή