Έχουμε έλλειψη πολιτισμού και παιδείας;;

Το πόσο  ζηλεύω τις καθαρές πόλεις, νομίζω ότι στο έχω ξαναπεί. Όπου και αν ταξίδεψα, κοιτούσα πάντα το πόσο καθαροί ήταν οι δρόμοι ή τα κτίρια. Και όταν έβλεπα ένα καθαρό δρόμο, μια πλατεία που δεν υπήρχε ούτε ένας κόκκος σκόνης όπως συνηθίζω να λέω, καθόμουν και κοιτούσα όπως ένας λάτρης της τέχνης ένα έργο τέχνης που λατρεύει.
Πώς θα ήθελα να είναι και η Αθήνα μια όμορφη καθαρή πόλη! Και όμως, είναι ένα όνειρο που όλο και απομακρύνεται μέρα με τη μέρα.
Φταίμε και φταίμε γιατί παιδεία δεν έχουμε αφού η πόλη μας είναι ο καθρέφτης μας.
Τις προάλλες έδειξε στις ειδήσεις τον κύριο με το πεντακάθαρο αυτοκίνητο να οδηγεί και να πετάει τα σκουπίδια του από το παράθυρο. Και ήταν εκείνη η μοτοσυκλέτα που του επέστρεψε από το παράθυρο ό,τι είχε εκείνος πετάξει. Λες να αισθάνθηκε ντροπή;  Μπα...τα ξαναπέταξε κλείνοντας το παράθυρο του αυτοκινήτου του και σίγουρα αισθάνθηκε ......μάγκας!!
Και δεν είναι μόνο ένας. Στους χώρους εργασίας, στο δρόμο, στα πάρκα,   βλέπεις, κυρίως, νέους ανθρώπους να αφήνουν το άδειο αναψυκτικό τους, το άδειο κουτί από τα τσιγάρα τους, το μπουκάλι με το νερό---αχ αυτά τα μπουκαλάκια, τα βλέπω πεταμένα παντού εκτός από το κάλαθο των αχρήστων, το πλαστικό ποτήρι του καφέ τους, όπου βρουν. Κάτω στο πεζοδρόμιο, στο περβάζι των παραθύρων της εργασίας τους ή  του πανεπιστημίου, στα πεζοδρόμια ακόμη και στην κορυφή των κιγκλιδωμάτων που πρέπει να το ισορροπήσουν  για να σταθεί....
Σήμερα πήγα μια βόλτα στη θάλασσα. Ο Θεμιστοκλής σίγουρα θα ωρυόταν αν έβλεπε τα  άδεια μπουκαλάκια νερού πεταμένα στα απομεινάρια των τειχών του! 
Αλλά το κακό δεν έχει μείνει στον εξωτερικό χώρο. Η κατάντια μας δεν νομίζω ότι έχει όρια γιατί δεν το έχω ξαναδεί αυτό.
Θα σου πω για ποιο πράγμα μιλάω.

Πριν δυο μέρες έπρεπε να πάω σε μια εφορία  για δουλειά μου.
Ο δρόμος μου ήταν κοντά σε μια εφορία που επισκέφθηκα για πρώτη φορά. Όχι στο κέντρο της Αθήνας ......
Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια είδα τα μάρμαρα ένα χάλι μαύρο...Ε ...απόρησα βέβαια αλλά σκέφτηκα ότι την προηγούμενη ημέρα έβρεχε.Ίσως δεν πρόλαβαν να καθαρίσουν.
Μπαίνοντας στην είσοδο του κτιρίου και ψάχνοντας στην πινακίδα ποιος είναι ο όροφος για τη δική μου δουλειά, πρόσεξα το βρώμικο δάπεδο και τα σκουπίδια λογιών λογιών στις άκρες.............. Λες να άδειασε το κτίριο και να μη λειτουργεί; σκέφτηκα. Είδα όμως ανθρώπους που ήλθαν εκείνη τη στιγμή και άλλους να βγαίνουν από το ασανσέρ. Για να μη σου τα πολυλογώ πρόσεξα ένα χαρτί τοιχοκολλημένο στην είσοδο που παρακαλούσε τον κόσμο να μη πετάει σκουπίδια γιατί η εφορία δεν έχει συνεργείο καθαριότητας!!!!!!!!!!!!!
Αν αυτό δεν είναι κατάντια τι είναι;;;;;; Μιλάμε για πραγματικά βρώμικο κτίριο δημόσιας υπηρεσίας. Να σκέφτεσαι να αγγίξεις το κουμπί του ασανσέρ που και εκείνο είχε σκουπίδια μέσα. Και δεν έχω φοβία με μικρόβια και τα συναφή......Σκέψου όμως πώς ήταν μια δημόσια υπηρεσία που εξυπηρετεί το κοινό.
Δεν υπήρχε λοιπόν συνεργείο καθαριότητας.........και μπορώ να σου πω το πόσο φταίει μια κυβέρνηση για το χάλι αυτό. 
Αλλά και εμείς;;; Τι στο καλό σκέφτεται ο καθένας που πετάει τα σκουπίδια του κάτω και ειδικά μέσα  σε ένα κτίριο;;;;
Όσο και αν  είναι μια μορφή αγώνα- γιατί το άκουσα και αυτό--ενάντια στην κυβέρνηση και τις αποφάσεις της, ποιον βλάπτει;;; Τους εργαζόμενους και εμάς τους ίδιους. Η βρωμιά δεν είναι αστεία υπόθεση. Δείχνει έλλειψη πολιτισμού και παιδείας..........
Ή μήπως έχουμε έλλειψη και των δύο;;;;