Ένας κήπος ο κόσμος όλος!!

Ανοίξτε τα μάτια και θα δείτε ..............ένας κήπος είναι ο κόσμος όλος!
Αυτή ήταν η φράση με την οποία τελείωσε ένα έργο που είδα προχθές στην τηλεόραση.
Μια όμορφη φράση γεμάτη νόημα...
Όντως! Ο κόσμος είναι ένας μεγάλος κήπος................Ένας κήπος με όμορφα λουλούδια, με δέντρα καταπράσινα, με νερά που κυλούν, με πουλιά που φωλιάζουν στα κλαδιά και κελαηδούν με το πρώτο φως του ήλιου, με ζώα που φτιάχνουν τις φωλιές τους πίσω από θάμνους και μεγαλώνουν τα μικρά τους........ ένας ευωδιαστός κήπος που θέλει τη φροντίδα του.
Υπάρχουν όμως και τα ζιζάνια που φυτρώνουν ανεξέλεγκτα..............υπάρχουν και ασθένειες που προσβάλλουν λουλούδια και φυτά, θάμνους και δέντρα. Και αν δεν φροντίσεις να αντιμετωπιστούν όλα αυτά, τότε βλέπεις λουλούδια να μαραίνονται, φυτά και θάμνους να ξεραίνονται και ολόκληρα δέντρα, τα βλέπεις γυμνά από φύλλα, με πληγές στο σώμα τους, κουφάρια σκέτα να στέκουν θυμίζοντάς σου πόσο αδιάφορος ήσουν.

Ένας κήπος όλος ο κόσμος!!!!!!!!!!!
Μπορεί το ένα τμήμα του κήπου, του κόσμου όλου, να είναι γεμάτο εύφορο χώμα, να περνά δίπλα του το ποτάμι με το καθάριο νερό, νερά να πέφτουν από ψηλά και να γίνονται καταρράκτης, να πετάνε τα πουλιά τριγύρω, έντομα όλων των χρωμάτων και ειδών να μεταφέρουν τη γύρη, αλλά και γι' αυτό το κομμάτι χρειάζεται να νοιαστείς. Και εδώ τα ζιζάνια- αν τα αφήσεις- θα αναρριχηθούν στα υγιή φυτά και θα ρουφήξουν όλους τους χυμούς τους.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του κήπου, του κόσμου όλου, που η φύση τσιγκουνεύτηκε να προσφέρει αγαθά που είναι απαραίτητα για να ζήσουν φυτά και δέντρα, λουλούδια και ζώα. Η φροντίδα στον κήπο αυτόν,πρέπει να είναι μεγαλύτερη. Ο κηπουρός κάνει τη διαφορά. Ο κηπουρός φροντίζει, μεριμνά, ενδιαφέρεται, προβλέπει. Και με τη κατάλληλη φροντίδα, την σωστή μέριμνα, το αληθινό ενδιαφέρον, τη διορατικότητα, μπορεί να μετατρέψει και αυτό το κομμάτι σε ευλογημένο τόπο για όσους ζουν σ' αυτό.
Γιατί κάθε κήπος χρειάζεται τον κηπουρό του!
Έτσι είναι και ο κόσμος μας. Ένας τεράστιος κήπος που έχει πλούσια κράτη, αλλά και στερημένα από τις προσφορές της φύσης. Όπου υπάρχει στέρηση, χρειάζεται περισσότερος προγραμματισμός και δουλειά από τους κηπουρούς του.
Και μέσα σε κάθε τμήμα-κράτος, του κόσμου τούτου, ζουν άνθρωποι που φτιάχνουν τις ''φωλιές'' τους και μεγαλώνουν τα μικρά τους, που δουλεύουν και ονειρεύονται, που δημιουργούν και φτιάχνουν πολιτισμούς.

Ένας κήπος ο κόσμος όλος!!!!!!!!!!
Αν ο κηπουρός  του εύφορου κήπου, αφεθεί να απολαύσει τις ζεστές ακτίνες του ήλιου και ξεχαστεί, αν μεθύσει με το άρωμα των λουλουδιών και αμελήσει, αν ριχτεί στα δροσερά νερά του ποταμού για να διασκεδάσει και αφεθεί στην απόλαυση, τότε το κομμάτι αυτό του κήπου θα γεμίσει αγκάθια και ζιζάνια. Θα μείνουν τα φυτά καχεκτικά από τα παράσιτα που θα ζουν μέσα από αυτά.  Τα πουλιά θα πάψουν να κελαηδούν και τα νερά θα γεμίσουν φύλλα ξερά και χώμα και λάσπη και πτώματα ζώων και φυτών που θα τα παρασέρνει το νερό στο διάβα του. Τα δέντρα θα μεγαλώσουν άναρχα, άλλα θα χαθούν αφού τα μεγάλα  θα πνίξουν τα μικρότερα και άλλα θα χάσουν τη δροσιά τους και τη φρεσκάδα τους από τα παράσιτα που θα αγκαλιάζουν τους κορμούς τους. Ζούγκλα θα γίνει ο κήπος, απρόσιτος και για τον ίδιο τον κηπουρό.

Ένας κήπος ο κόσμος όλος!!!!!!
Έτσι και ο κόσμος μας! Ήδη ζούγκλα έχει γίνει μια και οι κηπουροί του αφέθηκαν να μεθύσουν με το άρωμα του κέρδους, αφέθηκαν να απολαύσουν εφήμερα ό,τι αυτός ο κόσμος προσφέρει, άλλοι πλούτισαν άναρχα πνίγοντας τους ασθενέστερους, αφού δεν υπήρξε φροντίδα να τηρηθούν οι κανόνες που είναι απαραίτητοι για τη συμβίωση.Άλλοι κηπουροί όρισαν νέους κανόνες για να μένουν ανεξέλεγκτοι στα έργα τους. Και πολλοί άνθρωποι αυτού του κόσμου, λαοί ολόκληροι, απλά επιβιώνουν -ως πότε;;- μια και η έννοια της σωστής διαβίωσης παρασύρθηκε στη λησμονιά. Άλλοι, ζουν και χάνονται χωρίς να νοιαστεί ποτέ κανείς γι αυτούς, και οι περισσότεροι έπαψαν ήδη να ονειρεύονται. Και έτσι σταμάτησαν να δημιουργούν!

 Άλλοι πάλι, ξεχνούν τι σημαίνει να νοιάζεσαι, να προσφέρεις, να συμμερίζεσαι, να μοιράζεσαι. Απλά, υπάρχουν! 

Και τι κάνουμε  όλοι εμείς που επιλέξαμε τους κηπουρούς μας για να διαχειριστούν τον κόσμο μας, και γι αυτό είμαστε συνυπεύθυνοι ;
Το μόνο που κάνουμε είναι να αποστρέφουμε το βλέμμα από όλα τα άσχημα που συναντούμε. Και αν συμβαίνουν γιατί είναι υπεράνω των δυνάμεών μας, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο εκτός από το να διορθώσουμε ό,τι διορθώνεται
Αν όμως το αποστρέφουμε το βλέμμα για να μη δούμε τα αποτελέσματα των δικών μας επιλογών, τότε εμείς, τα λουλούδια και τα φυτά αυτού του κήπου,θα πνιγούμε από τα ζιζάνια και τα αγριόχορτα.
Γιατί ποιος μπορεί να υπερηφανευτεί για τα άσχημα έργα του; Ποιος μπορεί να πει ότι κερδίζει από τις λανθασμένες επιλογές του;
Ένας κήπος ο κόσμος όλος!!!!
Και εμείς, αυτόν τον κήπο τον σφραγίζουμε με ημερομηνία λήξης. Με τις επιλογές μας, μετατρέπουμε κάθε μέρα και ένα κομμάτι του κήπου μας σε ξερότοπο, αφήνουμε να αραχνιάσει, να ξεραθεί, να χορταριάσει...........και δεν βλέπουμε ότι πρώτα εμείς ,είμαστε οι αποδέκτες των λανθασμένων επιλογών μας. 

Υπάρχουν οι μεγάλοι και ισχυροί αυτού του κόσμου που όντως είναι,  κυρίως οι υπαίτιοι της ζούγκλας που έχουμε για κόσμο μας....και εμείς ως μικροί πιστεύουμε ότι δεν έχουμε δυνάμεις για να τους αντιμετωπίσουμε. Όμως...............εμείς οι μικροί μπορούμε να επιλέξουμε τους σωστούς κηπουρούς, ώστε κάθε ένας από αυτούς αν φροντίσει ένα μόνο λουλούδι να ανθίσει σωστά, αν βοηθήσει να τηρηθούν οι κανόνες που διέπουν ένα κήπο, τότε δεν θα υπάρχουν τόσα άναρχα δέντρα και τα μικρά και αδύναμα δεντράκια θα βρίσκουν χώρο να ατενίζουν τον ήλιο και να μεγαλώνουν και να δυναμώνουν. Τότε, θα ευωδιάζουν τα λουλούδια και τα πουλιά θα βρίσκουν λόγο να κελαηδούν.
Εμείς οφείλουμε να προβλέπουμε τα αποτελέσματα των επιλογών μας, οφείλουμε να προστατεύουμε ό,τι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε, οφείλουμε να φροντίζουμε τους μικρούς και ανίσχυρους,να κάνουμε τη ζωή μας αληθινή διαβίωση με το ευ-ζειν ως σημαία μας, να μεριμνούμε για τη σωστή διαχείριση του κόσμου μας. Εμείς, οφείλουμε να δείξουμε με τη δική μας στάση, με το δικό μας τρόπο ζωής, πώς πρέπει να τηρούνται οι κανόνες για να υπάρχει αληθινή ζωή  για όλους. Οφείλουμε τελικά, να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε τον αληθινό κόσμο.
Αυτός ο κόσμος ακόμη ελπίζει ότι θα ξυπνήσουν από το λήθαργό τους οι αδιάφοροι κηπουροί και θα μεριμνήσουν να γίνει ξανά ο κήπος που παραλάβαμε!!!!!!!
Ας γίνουμε εμείς τα ξυπνητήρια!!!!!!!!!!Είναι πια καιρός.............και πού ξέρεις τι μπορεί να γίνει;;;;;;