Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι.....που μου προκαλούν δέος!!!!!

Μου άρεσε ο Μαραθώνιος που διεξήχθη προχθές. Μου άρεσε που πλήθος κόσμου ήταν παρόντες, με παρέες ή μόνοι. Έβλεπες πατεράδες με τους γιους τους, μαμάδες με τα κοριτσάκια τους να μετέχουν. Δεν έχει σημασία η διάκριση ή η ολοκλήρωση της διαδρομής. Αυτός όλος ο κόσμος βγήκε έξω, μετείχε, αθλήθηκε, έδειξε ότι ζει και ελπίζει, χαμογελάει και συμμετέχει.
Αξίζουν συγχαρητήρια φυσικά στον πρώτο, αλλά όλοι είναι αποδέκτες  συγχαρητηρίων.

Μ' αρέσει γενικά ο μαραθώνιος. Θαυμάζω όλους αυτούς τους αθλητές που έχουν τόση αντοχή να τρέχουν τόσο μεγάλη απόσταση. Φυσικά η σωστή προετοιμασία είναι το κλειδί. 

Αλλά ως εκεί. Δεν μπορώ να κατανοήσω τον υπερμαραθώνιο που αν και δεν είναι επίσημο αγώνισμα, εν τούτοις έχει υπέρμαχους πολλούς σε όλο τον κόσμο.
Μεγάλη καταπόνηση του οργανισμού...  αυτό βλέπω. Πολύ κούραση, πολύ μεγάλη η εξάντληση μέσα σε υψηλές θερμοκρασίες, σε ανώμαλο έδαφος διανύοντας πάνω από 200χλμ.
Και εμείς έχουμε τον υπερμαραθώνιό μας, Αθήνα -Σπάρτη. Όλα τα κράτη έχουν τις δικές τους διαδρομές υπερμαραθωνίου.
Πάντα όμως μου προκαλεί αυτόν τον κόμπο στο στομάχι, ενώ θα 'πρεπε ως λάτρης του αθλητισμού να νοιώθω ενθουσιασμό.
H προετοιμασία του αθλητή για ένα μαραθώνιο βασίζεται στην αντοχή του σώματος γι αυτό και η φυσική κατάσταση του αθλητή είναι το Α και το Ω. Αλλά και η νοητική του αντοχή είναι απαραίτητη .

Αν σκεφθούμε ότι οι μύες καταπονούνται σε ένα μαραθώνιο, τι γίνεται στον υπερμαραθώνιο, που μπορεί να μην παίζει ιδιαίτερο ρόλο η απόδοση του αθλητή, αλλά η καταπόνηση του σώματος είναι μεγαλύτερη;
Σε κάθε μαραθώνιο που τρέχει ο αθλητής υπάρχει καταστροφή μυικών ινών... Σκέψου στον υπερμαραθώνιο... .
Αντοχή του σώματος και του οργανισμού στις καταπονήσεις και άριστη φυσική κατάσταση για να αντέξει ο αθλητής... και μεγάλης διάρκειας προπόνηση.
Γιατί είπαμε ότι γίνεται αυτός ο αγώνας;
Οι ειδικοί λένε ότι η φύση έχει θέσει στον άνθρωπο, όριο και είναι η απόσταση των 32 χιλιομέτρων.

Γιατί τόση κούραση, τόση ταλαιπωρία του οργανισμού για έναν μη επίσημο αγώνα;
Πάντως αυτοί οι άνθρωποι που τρέχουν τόσο μεγάλη απόσταση σε ανηφόρες και κάτω από μεγάλη ζέστη, είναι αξιοθαύμαστοι! Ίσως γι αυτό....για να είναι αξιοθαύμαστοι. Για να κάνουν δυνατό το ''αδύνατο'', για να δείξουν ότι ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνάμεις....Ίσως για όλα αυτά!
Ίσως και να είναι υπεράνθρωποι για τα δικά μου δεδομένα.

Τι να πεις όμως για τον Chris Moon; Τον υπερμαραθωνοδρόμο, πρώην αξιωματικό του στρατού και ακρωτηριασμένο -δεξί χέρι και πόδι- από νάρκη;

Απλά σιωπάς και κοιτάς με δέος!!!!!!!!!