Το τριήμερο............είχε απ' όλα!

To τριήμερο το έσκασα κυριολεκτικά από την Αθήνα. Με έναν ανοιξιάτικο καιρό, με ένα πεντακάθαρο ουρανό και έναν ήλιο ολόλαμπρο, δεν μπορούσα να μείνω μακριά από την εξοχή...
Κρίμα που δεν δοκίμασα το θαλασσινό μπάνιο..........γιατί η θάλασσα ήταν υπέροχη.
Ξέγνοιαστοι περίπατοι, θαλασσινό αεράκι στο πρόσωπο, καφές δίπλα στο κύμα που απουσίαζε αυτές τις μέρες, πράσινο και ησυχία συμπλήρωσαν το τριήμερό μου.

Δεν θα παρέλειπα βεβαίως να δω και μια σχολική παρέλαση μια και στην επαρχία τις απολαμβάνω καλύτερα.
Τα παιδιά μας με τα μπλε - άσπρα τους τα καμαρώνω πάντα. Και ο κόσμος χειροκροτούσε με καμάρι τα βλαστάρια του καμαρώνοντας δίκαια.

Με το ήχο του τυμπάνου που έδινε το βήμα στους μαθητές, παρακολουθήσαμε ήρεμα και κόσμια τα παιδιά να περνούν, με τη σημαία επικεφαλής, μπροστά από τους επισήμους της περιοχής. Πιστεύω όλοι να κατανοούν ότι η σημαία είναι που τιμάται σήμερα και εκείνοι που  έπεσαν στο πεδίο της μάχης για ό,τι συμβολίζει.

Γι αυτό, αν και όλοι γύριζαν την κεφαλή προς το χώρο των επισήμων, ο/η σημαιοφόρος έμενε ευθυτενής, περήφανος, ενώ οι επίσημοι σε στάση  προσοχής τιμούσαν όπως αρμόζει τη σημαία μας.

Μ'αρέσουν οι παρελάσεις....δεν ήμουν ούτε θα μαι εναντίον των μαθητών που παρελαύνουν ή του στρατού της χώρας μας. Εκεί τα παιδιά μας υπηρετούν και σε δύσκολους καιρούς, όταν η χώρα τους καλεί, όλοι οι στρατιώτες δίνουν τη ζωή τους για μια ελεύθερη πατρίδα. Το ίδιο έκαναν και το '40 και σε όλες τις εποχές που κλήθηκαν να πολεμήσουν.  Έτσι σήμερα εμείς είμαστε λεύτεροι για να μπορούμε να διαφωνούμε, έστω, για το χρήσιμο των παρελάσεων.
Χρόνια πολλά Πατρίδα............Ας μην υπάρξει γενιά που θα ζήσει ξανά τέτοια βαρβαρότητα όπως είναι ο  πόλεμος..........