Μαζί με τον ''Καιάδα'', πάνε και οι ''Είλωτες''!!!

Ως ο χειρότερος εργοδότης του κόσμου χαρακτηρίστηκε ένας Αυστραλός επιχειρηματίας πλυντηρίων ρούχων που έβριζε τους υπαλλήλους του, τους απειλούσε ότι θα τους ρίξει οξύ, απειλούσε τις γυναίκες υπαλλήλους του, που αποκαλούσε σκύλες, ότι θα φωνάξει το βιαστή της περιοχής αν δεν δούλευαν καλά. Πετούσε πράγματα στο κεφάλι των υπαλλήλων του και για όλα αυτά καταδικάστηκε σε  πρόστιμο  40.000 ευρώ.

Να οι σύγχρονοι είλωτες, σκέφτηκα αμέσως!

Μπορεί κάποιος να πει ότι ίσως να υπήρχε κάποια διαταραχή στον εν λόγω ''κύριο''. Μπορεί να θεωρείται ο χειρότερος εργοδότης αλλά σίγουρα εννοούν χειρότερος από όλους όσοι έγιναν γνωστοί από τα  ΜΜΕ! 

Όμως, χιλιάδες  εργοδότες κακομεταχειρίζονται τους υπαλλήλους τους και μάλιστα ανήλικους εργαζόμενους, μικρά παιδιά που έχουν στη δούλεψή τους. Συχνά-πυκνά βλέπουν το φως της δημοσιότητας περιστατικά, ως στατιστικά στοιχεία, που δείχνουν ακριβώς αυτό: την καταδυνάστευση των φτωχών εργατών.Έχω άδικο που πιστεύω ότι σήμερα, πάρα πολλοί  εργαζόμενοι θεωρούνται , οι  είλωτες της Σπάρτης και μόνον οι τρόποι αντιμετώπισής τους, άλλαξαν όπως άλλαξαν και οι καιροί;

Ειδικά σήμερα, την εποχή της κρίσης και της μεγάλης ανεργίας, οι εργοδότες θα αποδείξουν πόσο άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης, είναι.

Το να σκύβεις όμως το κεφάλι σε κάθε αποτρόπαια συμπεριφορά, μόνο να διαιωνίσεις το κακό κατορθώνεις.

Και επειδή σήμερα πολλές φορές έχουμε αναφέρει τον Καιάδα της Σπάρτης που με τον ένα τρόπο ή τον άλλο θεωρούμε ότι αναβιώνει, σειρά έχει να αναφερθούμε και στους νέους είλωτες που για να λέμε τα σύκα σύκα, ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν.

Πώς να μη θυμηθώ τους είλωτες στην Αρχαία Σπάρτη και τη θέση που κατείχαν στην κοινωνία του στρατιωτικού αυτού κράτους;

Ανάμεσα στην εκπαίδευση των νέων για να γίνουν σωστοί στρατιώτες μαζί με όλα τα άλλα, ήταν και οι κρυπτείες. Οι νέοι, είχαν ως αποστολή, κρυφά και πιθανόν νύχτα, εφοδιασμένοι με ένα μαχαίρι, να σκοτώσουν, να δολοφονήσουν είναι το σωστότερο, έναν είλωτα. Το να  σκοτώσουν πιθανόν να σήμαινε ότι τον καλούσαν σε αναμέτρηση σώμα με σώμα και ο καλύτερος νικούσε. Αλλά η δολοφονία ήταν και είναι μια ύπουλη πράξη. Συνήθως έπαιρναν εντολή από τους εφόρους να δολοφονήσουν τον πιο ισχυρό από τους είλωτες, αυτόν δηλαδή που μπορούσε να ξεσηκώσει τους συμπολίτες του εναντίον των Σπαρτιατών-αφεντάδων τους.

Γιατί ας μη ξεχνάμε, ότι οι είλωτες που έγιναν σκλάβοι των Σπαρτιατών, και που η ονομασία τους ταυτίστηκε στα σύγχρονα χρόνια, με κάθε δούλο που ταλαιπωρείται και υφίσταται δεινά, ήταν πολίτες της παλιάς πόλης Έλος, που επαναστάτησαν επειδή δεν άντεχαν τη δεσποτεία της Σπάρτης. Επαναστάτησαν λοιπόν, αλλά έχασαν τη μάχη από τους μετέπειτα κυρίους τους, τους Σπαρτιάτες, και έγιναν δούλοι, καλλιεργώντας τα κτήματα τους, παίρνοντας μέρος στον πόλεμο ως ψιλοί, δουλεύοντας στα σπίτια των αφεντάδων τους  και πού και πού ζητούσαν την ελευθερία τους! 

Φυσικά υπήρχαν και περιπτώσεις που είλωτες αποκτούσαν την ελευθερία τους μετά από πληρωμή του ποσού που είχε οριστεί, ή και είλωτες που είχαν δείξει ανδρεία στη μάχη και ως επιβράβευση γίνονταν ελεύθεροι πολίτες. Αλλά και εδώ το νόμισμα έχει και άλλη όψη.  Δηλ. το πρωί επιβράβευση των γενναίων δούλων και τη νύχτα η κρυπτεία ώστε να εξαφανιστούν από προσώπου Σπάρτης!! 

Κάθε εποχή έχει τους δικούς της είλωτες, που μπορεί οι συνθήκες να αλλάζουν αλλά η συμπεριφορά είναι η ίδια: κακομεταχείριση, εκμετάλλευση, υποταγή.

Όσο και αν ο άνθρωπος προόδευσε και ανέπτυξε πολιτισμό, όσο και αν εκδημοκρατίστηκε, όσο και αν καθιέρωσε νόμους για να προστατεύονται οι αδύναμοι, όσο και αν η δικαιοσύνη τιμωρεί τέτοιες συμπεριφορές ανά τον κόσμο, σαν του κακού Αυστραλού εργοδότη, δεν θα πάψουν να υπάρχουν ''είλωτες'' σε όποια μορφή, και φυσικά δεν θα πάψουν να υπάρχουν κακοί ως κάκιστοι εργοδότες. Επειδή οι άνθρωποι είναι καλοί και κακοί! Στους κακούς η  ισχύς, αυξάνει την κακία σε δυσθεώρητα μεγέθη.

Αλλά και με τους ''καλούς'', υπάρχει το άλλοθι της οικονομικής κρίσης, και οι απειλές απόλυσης και λουκέτων,θεωρούνται προειδοποιήσεις, ενώ  το ''απολύεσαι ή μένεις με το βασικό μισθό και ανασφάλιστος'' θεωρείται ευκαιρία εργαζόμενου από εργοδότη που διακατέχεται από ''ανθρωπισμό και κοινωνική ευαισθησία''! 

Για μένα πάντως, το πρόστιμο του δικαστηρίου στον Αυστραλό εργοδότη, είναι μια μικρή ποινή για την κακοποίηση των εργαζομένων από τον αφεντικό τους, έστω και αν είναι, λεκτική κακοποίηση! 

Και να φανταστεί κανείς, ότι στο σύγχρονο κόσμο, που ο καθένας έχει πρόσβαση  στη γνώση και έχει τον τρόπο να ομαδοποιηθεί και να αντιδράσει, θα είχαν περιοριστεί στο ελάχιστο τα φαινόμενα  νέων ειλώτων. Αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα, οι δημιουργία ειλώτων πάντα ήταν  το ''όνειρο των ισχυρών για δύναμη και έλεγχο της ζωής των ανθρώπων''! 

Και τα κράτη;  Απλά αρκούνται να ικανοποιούν το όνειρο των ισχυρών και ως αντάλλαγμα, παίρνουν και Νόμπελ Ειρήνης!! 

Για τα μάτια σου μόνο!!!