πηγή |
Οι σουφραζέτες! Μάλιστα! Γυναίκες με θάρρος και αγωνιστική διάθεση σε μια εποχή που ήταν τελείως απαγορευτική για αυτές.
Το κίνημα για την πολιτική χειραφέτηση των γυναικών, έγινε γνωστό από τους αγώνες των γυναικών που έκαναν τα πάντα, ειδικά στην Αγγλία, για να γνωστοποιήσουν τις θέσεις τους, και από την αρνητική στάση της πλειοψηφίας των αντρών για τα αιτήματά τους, καθώς και από την εχθρότητα των κυβερνήσεών τους.
Δεν ξεκίνησε ο αγώνας αυτός από τις λαϊκές μάζες. Ήταν αγώνας των εγγράμματων και αριστοκρατικών γυναικών που προσπάθησαν να αφυπνίσουν τις γυναίκες της χώρας τους, τις γυναίκες του κόσμου όλου.
Στη Βρετανία, που είχε μεγάλη απήχηση ο οργανωμένος αγώνας του γυναικείου κινήματος, οι σουφραζέτες έκαναν τα πάντα για να γίνουν γνωστά τα αιτήματά τους. Άφησαν την ασφαλή ζωή τους και δεν δίστασαν να πάνε και φυλακή για αυτό που διεκδικούσαν: το δικαίωμα ψήφου. Επιθέσεις σε υπουργούς στο δρόμο, σπάσιμο παραθύρων, απεργία πείνας, ακόμη αλυσοδένονταν σε φράχτες αλλά και εμπρησμοί και βομβιστικές ενέργειες, ήταν τα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες της ''Κοινωνικής και Πολιτικής Ένωσης Γυναικών'' με ηγέτιδα τη Βρετανίδα Έμμελιν Πάνκχερστ, στις αρχές του 20ου αι.! Γι αυτό και φυλακίστηκαν 200 περίπου Σουφραζέτες στη Βρετανία του 1913!
Suffrage σημαίνει δικαίωμα ψήφου, ψηφοφορία και στα γαλλικά αλλά και στα αγγλικά. Σουφραζέτα, είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail, με σκοπό να σαρκάσει τις γυναίκες που μάχονταν υπέρ της θέσπισης του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου κατά τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα.
Η λέξη πήρε σκωπτικό χαρακτήρα από όλους τους υπέρμαχους αντιπάλους των, που χαρακτήριζαν με τον όρο αυτόν την ελεύθερη γυναίκα, τη ζωηρή.
Ακόμη και ταινίες γυρίστηκαν για τις Σουφραζέτες κυρίως στις ΗΠΑ, που σάρκαζαν το κίνημα και προσπάθησαν να καλλιεργήσουν στο κοινό εντυπώσεις αρνητικές για τον αγώνα τους. Αυτό δείχνει φυσικά την απήχηση που είχε παγκοσμίως. Γιατί δεν αγωνίστηκαν μόνο οι γυναίκες της Βρετανίας για δικαίωμα ψήφου αλλά και στις ΗΠΑ, και στη Γερμανία, Σουηδία, Νορβηγία αλλά και στη χώρα μας με εμπνευσμένες και θαρραλέες γυναίκες της ανώτερης αστικής τάξης όμως, μια και η αγράμματη και εξαρτημένη από το σύζυγο γυναίκα της εποχής εκείνης δεν μπορούσε να συμμετέχει καν...Ο δρόμος όμως άνοιξε...............και η γυναίκα με πολλές δυσκολίες έγινε και νομικά ισότιμη με τον άντρα.
Γιατί τις ανέφερα τις γυναίκες αυτές;
Γιατί είναι ακόμη και σήμερα αξιοθαύμαστο το ότι γυναίκες, το ασθενές φύλο δηλαδή, σε μια ανδροκρατούμενη εποχή, τα έβαλαν με το κατεστημένο, με το κράτος, με τη μουδιασμένη κοινωνία που είχε συνηθίσει και επέβαλλε τις γυναίκες σε διαφορετικό ρόλο.
Γιατί τις ανέφερα σήμερα;
Γιατί αληθινά φωτεινά πνεύματα- ηγέτες χρειάζονται πάντα σε όλους τους καιρούς που να δίνουν με το παράδειγμά τους έμπνευση για αγώνες που θα καλυτερέψουν τη ζωή μας. Ο πολύς κόσμος σήμερα, που βομβαρδίζεται από ειδήσεις που ίσως δεν απηχούν την αλήθεια, που ενημερώνεται και από κινδυνολόγους, που μαθαίνει ό,τι θέλουν να μάθει, είναι μουδιασμένος και μέσα στην ανασφάλεια που του καλλιεργούν έχει απαξιώσει το πολιτικό σύστημα και τους ταγούς του. Χρειάζεται λοιπόν έμπνευση! Χρειάζεται ηγέτης!
Πράγματι Άννα δεν υπάρχουν ηγέτες σήμερα. Οι περισσότεροι από αυτούς που προβάλλονται είναι κατασκευασμένοι από τα media για κάποιους λόγους, οι οποίοι όμως απέχουν έτη φωτός από αυτό που λέμε 'φωτισμένος ηγέτης'. Στην Ελλάδα, η ιδιοσυγκρασία μας, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ξέρω, απαιτεί να υπάρχει μια τέτοια προσωπικότητα προκειμένου να συσπειρωθούν πίσω της όσοι επιθυμούν να αγωνιστούν. Ο καθένας από αυτούς βέβαια για τους δικούς του λόγους. Σπανίως έχε καταφέρει ένα ανώνυμο κίνημα να φέρει εις πέρας τους επιδιωκόμενους σκοπούς του στην Ελλάδα, συνήθως χάνεται με την πάροδο του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα η χώρα μας έχει ανάγκη όλους, όμως οι κρατούντες δια του διαίρει και βασίλευε έχει καταφέρει να μας βάλει τον έναν απέναντι στον άλλο για ακόμα μια φορά, ακόμα και σ' αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βιώνουμε...
Εύχομαι να σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο που έχουμε πάρει δρώντας ο καθένας όχι με βάση το ατομικό συμφέρον αλλά το συλλογικό. Αυτό πρέπει να γίνει συνείδησή μας αν θέλουμε να κοιτάξουμε το μέλλον κατάματα.
Την καλημέρα μου.
Κώστα μου καλησπέρα. Έτσι γίνεται παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα σχετικά με τη συσπείρωση γύρω από μια προσωπικότητα. Δεν γίνεται αλλιώς. Μπουλούκι ο κόσμος θα αποφασίζει το ''τι', το ''πού'' και το ''πώς''... όλοι μαζί;; Χρειάζεται έμπνευση και πάθος σε έναν ηγέτη που σίγουρα θα τον εμπιστευτεί και ο κόσμος.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ σε όλα μαζί σου...........μακάρι να υπερτερούσε το συλλογικό συμφέρον, ή να ήταν δυνατόν να συμβεί αυτό, αν και η ιστορία μας έχει περισσότερα παραδείγματα του ατομικού έναντι του συλλογικού συμφέροντος.Όσο για το να κοιτάξουμε το μέλλον κατάματα...........έχουμε δρόμο μπροστά μας γιατί χρειάζεται δύναμη να σηκώσεις το κεφάλι.
Καλό σου βράδυ