Απολαυστική γεύση του καλοκαιριού........και για πολλούς απαγορευτικό λόγω θερμίδων...
Κι όμως, η θρεπτική του αξία είναι μεγάλη, λένε οι κατασκευαστές του παγωτοποιοί. Αρκεί, να ξέρεις ποιος χρησιμοποιεί τα πιο αγνά υλικά...Φυσικά μιλάμε για το χειροποίητο παγωτό!!!!!!!!!
Είναι όμως ένα θρεπτικό έδεσμα που αν καταναλωθεί στη σωστή ποσότητα, προσφέρει στον οργανισμό εκτός από γευστική απόλαυση και πλούσια θρεπτικά συστατικά που κάθε οργανισμός τα χρειάζεται!
Ασβέστιο, πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες Α,D, E, C, B1, B2, B6, B12, λιπαρά, ενέργεια!!!!!!!!
Μια μικρή ιστορική αναδρομή για αυτήν τη γευστική απόλαυση:
Οι πληροφορίες και οι δημοσιεύσεις για την προέλευση του παγωτού είναι αντικρουόμενες.
Δεδομένου ότι το παγωτό είναι γαλακτοκομικό προϊόν, η κατασκευή του προϋποθέτει ψύξη. Και για την εποχή που δεν υπήρχε η τεχνολογία μεθόδου ψύξης, χρειαζόταν πάγο ή χιόνι.
Η πλέον επικρατέστερη άποψη σήμερα είναι της πολλαπλής εφεύρεσης . Δηλαδή, σε πολλά μέρη του κόσμου που υπήρχε πάγος, εφευρέθηκε το παγωτό.
Η πιο διαδεδομένη άποψη είναι η κινέζικη προέλευση από χιόνια των Ιμαλαϊων και κρέμα ρυζάλευρου, γάλα και μέλι.
Άλλη άποψη δημιουργίας παγωτού είναι πριν 4000 χρόνια στη Μεσοποταμία...Αλλά είναι απορίας άξιον πώς σε μια τόσο ζεστή περιοχή υπήρχε χιόνι ή πάγος.
Τρίτη εκδοχή προέλευσης είναι της Μ.Βρετανίας τον 18ο αιώνα.
Πάντως, μια τεκμηριωμένη ιστορική πληροφορία είναι ότι ο Ιταλός μετανάστης στις ΗΠΑ Marcionni, παρουσίασε το πρώτο παγωτό χωνάκι στον κόσμο, με τεχνολογία διοξειδίου του άνθρακα (ξηρός πάγος).
Ο πρόγονος του παγωτού δημιουργήθηκε στην Κίνα, γύρω στο 2000 πχ., και παρασκευαζόταν από βρασμένο ρύζι, μυρωδικά και γάλα, τα οποία τοποθετούσαν στο χιόνι για να πήξουν.
Αργότερα, παρασκευάστηκαν γλυκά με βάση παγωμένους χυμούς φρούτων, με ή χωρίς γάλα και τον 13ο αιώνα μπορούσε να τα αγοράσει κάποιος εύκολα στους δρόμους του Πεκίνου.
Το 14ο αιώνα, εμφανίστηκαν στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ιταλία, παγωμένα φρούτα και γάλα τα οποία έφερε ο Μάρκο Πόλο.
Το 16ο ο αιώνα υπήρχαν αποθήκες γεμάτες με χιόνι στο Σαράι του σουλτάνου της Κωνσταντινούπολης για το πάγωμα των σερπετιών του ''πολυχρονεμένου''!
Το 1533, όταν η Κατερίνα των Μεδίκων παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β' της Γαλλίας, έφερε ένα επιδόρπιο από γλυκιά κρέμα, η οποία έμοιαζε πολύ με το σημερινό παγωτό.
Όπως καταλαβαίνετε, το παγωτό ήταν προνόμιο των πλουσίων, αφού ήταν οι μόνοι που είχαν τα χρήματα για να φέρουν και να διατηρήσουν πάγο! Γι αυτό και η τιμή του παγωτού ήταν αστρονομική!
Όμως το 1560, ένα Ισπανός γιατρός που ζούσε στη Ρώμη, ο Μπλάσιους Βιλαφράνκα, ανακάλυψε ότι προσθέτοντας νιτρική ποτάσα στο χιόνι και στον πάγο, μπορούσε να καταψύξει οτιδήποτε πολύ πιο γρήγορα.
Αυτή η εφεύρεση έδωσε μεγάλη ώθηση στην παραγωγή του παγωτού.
Κατά το 19ο αιώνα, το παγωτό διαδόθηκε στην Αγγλία και Αμερική χάρη στους Ιταλούς μετανάστες που τα πωλούσαν στους δρόμους.
Οι παγωτατζήδες ονομάστηκαν ''χόκι-πόκι'', παράφραση του ''Ecco un pocco'', που σημαίνει ''ορίστε λιγάκι''.
Η πρώτη παγωτομηχανή κατασκευάστηκε από μια δαιμόνια Αμερικανίδα νοικοκυρά, την Νάνσυ Τζόνσον το 1846.
Ήταν μια χειροκίνητη παγωτομηχανή με μανιβέλα. Εκεί μέσα, ανακατευόταν το μείγμα παγωτού σε έναν κάδο παράλληλα με πάγο και αλάτι, μέχρι να παγώσει.
Η τετραπέρατη αλλά αφελής κα. Νάνσυ, τόσο πολύ ενθουσιάστηκε που έτρεξε να τη δείξει στους γείτονες.
Ένας κατεργάρης Ιάπωνας με το όνομα Γιανγκ, έτρεξε να κατοχυρώσει την ευρεσιτεχνία ως δικιά του και από τότε θεωρείται εκείνος ο εφευρέτης της παγωτομηχανής.
Άλλοι λένε ότι η κα. Τζόνσον πούλησε τα δικαιώματα στον κ.Γιανγκ.
Το 1906, στα καφέ του Μιλάνο, έκαναν την εμφάνισή τους οι ''parigine'' ή ''nuvole'', που παρασκευάζονταν από ένα μέρος παγωτού ανάμεσα σε δύο βάφλες στρογγυλές, τετραγωνισμένες ή ορθογώνιες. Η ονομασία τους προέρχεται από τον εφευρέτη τους Giovanni Torre από τη Bussana, μα παλιά συνοικία του Σαν Ρέμο, που επιστρέφοντας στο Παρίσι εφηύρε την κινητή πώληση παγωτού.
Ήταν η αρχή του αιώνα που έφερε τους Ιταλούς παγωτοποιούς από τη Βενετία στην Κεντρική Ευρώπη.
Η Αυστρία και η Γερμανία είναι οι πρώτες χώρες που είδαν την υπαίθρια πώληση παγωτών, που μέχρι σήμερα συνεχίζεται αμείωτη ως παράδοση με μεγάλη οικονομική σημασία.
Το 1927, είναι η πιο σημαντική χρονιά για το παγωτό, όταν ο Otello Cattabriga από τη Μπολόνια, κατασκεύασε τη πρώτη αυτόματη παγωτομηχανή.
Και έκτοτε η πορεία του παγωτού είναι γνωστή ..........
Το 1950-1960 όμως, είναι η χρονιά που το χειροποίητο παγωτό κινδύνεψε να εξαφανιστεί από το βιομηχανοποιημένο παγωτό και τις διαφημίσεις του.
Ευτυχώς .............δεν χάθηκε το χειροποίητο παγωτό!!!!!!!
Και ο κόσμος έχει στραφεί περισσότερο σ' αυτό από τα παγωτά των βιομηχανιών μια και εμπιστεύεται τα υλικά των παγωτοποιών περισσότερο!!!
Οι πληροφορίες για την ιστορία του παγωτού είναι από το περιοδικό ''Ο ΚΟΣΜΟΣ της Ελλ. ζαχαροπλαστικής''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου