''Η καρδιά της μάνας!''/ 12ο Παιχνίδι των Λέξεων!

-Έλα Χαράλαμπε, είναι η ώρα να φας. Κάτσε να σου βάλω την πετσέτα, έτσι μπράβο.

Που λες Χαράλαμπε περιμένω πώς και πώς τον άλλο μήνα που θα έλθει το παιδί μας. Πεθύμησα να το σφίξω στην αγκαλιά μου.

Βέβαια τη βλέπουμε κάθε βράδυ στον υπολογιστή...πρόσεξες και εσύ τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια της;  Λες να κουράζεται;  Λες να είναι άρρωστη και δεν μας το λέει;

Θα 'θελα πολύ να πάω  κοντά της για λίγο Χαράλαμπε, αλλά πώς να σ' αφήσω; Με την αδελφή σου έμεινες δυο μέρες πρόπερσι που έφευγε το παιδί και δεν ήξερε πώς να σε ηρεμήσει. Αλλά θα έλθει η κόρη μας στις γιορτές και θα μείνει 20 μέρες κοντά μας. 

Θυμάσαι πριν δυο χρόνια όταν έφυγε για τα ξένα πώς έκλαιγα στην αγκαλιά  σου ;

Μην με κοιτάς έτσι θλιμμένα  Χαράλαμπε. Δεν μπορούσα να την κρατήσω. Της είπα ότι οι  συντάξεις μας, καθώς και τα νοίκια από το  μαγαζάκι μας στην αγορά και από το δώμα επάνω, φτάνουν κι ας μην είναι πολλά. Δεν θα της λείψει τίποτε

Λογικά μίλησε η κόρη μας Χαράλαμπε. '' ...και δουλειά μάνα; Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πιο δύσκολο θα είναι να βρω δουλειά''.

Τόσα χρόνια σπουδές και πού φτάσανε τα νέα παιδιά οι αθεόφοβοι; Να ξενιτεύονται για δουλειά. 

Αυτή είναι η ευκαιρία μου '' μου είπε το παιδί. Τι να κάνω; Δεν μπορούσα να της στερήσω την ευκαιρία της. Και εσύ αγκαλιά με το Αλτσχάιμερ δεν μπορούσες να βοηθήσεις.  Ευτυχώς που έχουμε το σκάιπ κάθε βράδυ. Ναι ναι μην παραξενεύεσαι, έμαθα να χρησιμοποιώ αυτό το διαολομηχάνημα  που σηκωμό δεν έχεις άμα κάτσεις. Μου το είπε το παιδί μας '' Αχ βρε  μάνα αν ήθελες θα σε είχα μάθει υπολογιστή και θα βλεπόμασταν κάθε μέρα με την κάμερα.

Φάε λίγο ακόμη, μια κουταλιά, έλα.

Που λες Χαράλαμπε θυμάσαι το Στράτο που μένει στο δώμα μας επάνω; Αυτός μου έμαθε ό,τι ξέρω. Ανεπίδεκτη  φαίνεται πώς είμαι αλλά στο τέλος έμαθα.

Καλό παιδί ο Στρατούλης αλλά τόσο φτωχό. Δουλεύει να σπουδάσει  Ξέρεις τι μου 'πε; ''Κυρία Φρόσω νομίζω ότι γκαρσόνι θα δουλεύω και αφού πάρω το πτυχίο μου''!!

Να δεις που μετανάστης θα γίνει κι αυτός για να βρει δουλειά...

Το 'ξερες Χαράλαμπε ότι οι γονείς του μένουν σε μια καλύβα στο βουνό χειμώνα-καλοκαίρι;  Κοντά στα ζωντανά τους ζουν, πολύ φτωχοί βρε  παιδί μου.

Δεν πολυπηγαίνει  να τους δει, το πρόσεξες; Μάλλον σκέφτεται τα έξοδα,  θάλασσα πρέπει να διασχίσει και μετά λεωφορείο μου 'πε...

Τι τραβάνε και τα νέα παιδιά με την κρίση που μας έφεραν αυτοί οι τρισκατάρατοι...

Κάτσε να σου βγάλω την πετσέτα και να κάτσεις εδώ κοντά στο τζάκι λίγο Μετά θα ξαπλώσεις ναι;

Για να δούμε τι παίζει η τηλεόραση. Να έχει ελληνικό έργο. Α...το ξέρω για ξενιτεμένους μιλάει. Σενάριο είναι Χαράλαμπε μην παίρνεις λυπημένο ύφος. Αλλά να μου πεις τα σενάρια από τη ζωή είναι βγαλμένα.

Άραγε παύει ποτέ  να πονάει η καρδιά της μάνας για το ξενιτεμένο της παιδί;

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παιχνίδι των λέξεων '' της Μαρίας στο mytripsonblog.

Νικήτρια  η Ελένη μας με πεζό αυτήν τη φορά ''Το κόκκινο φόρεμα ''.
Συγχαρητήρια Ελένη μου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικοδέσποινα του παιχνιδιού -που τελικά μόνο παιχνίδι δεν είναι αφού έχει αγαπηθεί τόσο πολύ και παρουσιάζει τόσο υπέροχες συμμετοχές- για τη ζεστή φιλοξενία της.
Σας ευχαριστώ όλους όσους συνταξιδεύσαμε γράφοντας και διαβάζοντας αλλά και όλους όσους ψήφισαν ή αναφέρθηκαν στο διήγημά μου.