Συμπόσιο/ Η συμμετοχή μου ....

                 Άλλη μια νύχτα





Ένα ακόμη βράδυ σήμανε!
Μια ακόμη ημέρα έσβησε!
Κάθε βράδυ ψεύτικα χαμόγελα σκορπά
Στο κιγκλίδωμα ακουμπά
το βαθύ το ντεκολτέ υποσχέσεις ψιθυρίζει
Το καλλίγραμμο το πόδι ανασηκώνει,
τον πελάτη γοητεύει
Ντύσιμο προκλητικό,
βάψιμο θεατρικό,
στάση του σώματος γνωστή,
χαμόγελο ν'αρέσει.
Στολή εργασίας είν' αυτή,
η εμφάνιση κανόνας
Χαμόγελο πικρό χαρίζει στον καθρέφτη
η ρυτίδα που αυθάδικα κοιτά
το τέλος αρχίζει να μετρά
Θύμισες το νου της κατακλύζουν
Με τα νιάτα συντροφιά,
με όπλο τη νεραϊδένια της θωριά,
μ'ελπίδα τα όνειρά της,
άνοιξε φτερά στην πόλη να πετάξει,
το νέκταρ της ζωής να το γευτεί
Μα χρυσαλίδα έμεινε πιασμένη στα δεσμά της
Τη γύμνια της πουλούσε έναν παρά
το σώμα της τροφή στον κάθε πεινασμένο,
ψεύτικα χάδια και φιλιά
σμίξιμο κορμιών στα σκοτεινά
η πληρωμή προκαταβολικά.
Σκληρός ο αφέντης
κέρδη, συμπεριφορές και παρουσίες καταγράφει
σαν το γεράκι εποπτεύει,
αστραπιαία εφορμά την υπακοή να επιβάλλει
Το σώμα πρέπει να φροντίζει
βιτρίνα τον πελάτη να ελκύσει
Αραχνιασμένη απέμεινε η ψυχή,
λούφαξε από φόβο κι απειλές,
δέσμια της φθήνιας και της σκοτεινιάς.
Το πίσω δεν ετόλμησε ποτέ να το κοιτάξει,
το μπρος να ονειρευτεί
Τα δάκρυά της έκρυβε η βροχή
Την ανατριχίλα στο κορμί το κρύο δικαιολογούσε
Το σκοτάδι στη ματιά η συννεφιά το σκέπαζε
Μόνο ο έναστρος ουρανός ήταν ο εχθρός της
μάσκα του πάθους το προσωπείο της
Καταφρόνια, βία και κίνδυνος
παίζανε κρυφτό μαζί της.
Μα εκείνη ορθή, στητή, λύγιζε το γυμνό της πόδι
για ένα πρωινό ηλιόλουστο που ήταν τ' όνειρό της
Άλλη μια νύχτα που το χάραμα πάει να συναντήσει
Άλλη μια νύχτα που ο άγνωστος
το γυμνό της το κορμί λεηλατεί
και ματώνει τη ψυχή της!
Η ομορφιά της σβήνει απ' του χρόνου την ορμή
Το αύριο είναι μπροστά,
δεν τολμά να ονειρευτεί,
ομίχλη το καλύπτει.
Μα θα χαθεί, το νοιώθει!
Κι όμως εύχεται
να'ρθει σύντομα η στιγμή
που θα πάψει να νυχτώνει!



Φθινοπωρινός άνεμος




Τον άνεμο συνάντησα στον κήπο να χορεύει
φύλλα ξερά απόδιωχνε με ένα φύσημά του
Γυμνά τα δέντρα άφηνε να αναπαυτούν λιγάκι
χάδι απαλό χάριζε στης γλάστρας το γεράνι
Το βλέμμα σήκωσε ψηλά κι έστειλε την πνοή του
αποχαιρετώντας τα πετούμενα στο μακρινό ταξίδι
Ξεθάρρεψα, πλησίασα και μίλησα του ανέμου
-Πούθε έρχεσαι αγέρα μου?
και τι μαντάτα φέρνεις?
Εκείνος στριφογύρισε, κρύφτηκε στα μαλλιά μου
παιχνίδισμα το φύσημα, δροσιά του φθινοπώρου
-Από το Νότο έρχομαι που ο ήλιος κατακαίει
οι λαμπερές ακτίνες του τη γη την ερημώνουν
ανθρώπους στις σκιές ωθούν να ψάχνουν τη δροσιά μου
Μα ήλθε ο καιρός και γύρισα
παρέα στο Φθινόπωρο να κάνω
Σε λίγο φεύγω για ψηλά, στα βορινά παλάτια
μιαν άλλη εποχή να υποδεχτώ, τον άγριο Χειμώνα
-Την απορία λύσε μου του Φθινοπώρου αγέρα,
γιατί δεν είσαι ανέμελος και πράος όπως τώρα;
Γιατί αφήνεις το θυμό ανεξέλεγκτα να ξεσπάει
Σ' αρέσει να' ναι οι άνθρωποι ανήμποροι εμπρός σου;
Ο άνεμος σταμάτησε το φθινοπωρινό χορό του
-Χιλιόμετρα πολλά ταξίδεψα
λογής ανθρώπους είδα
Μ' αρέσει τριγύρω να φυσώ στροβιλισμούς να κάνω
σαν να ‘μαι ένας χορευτής που κάνει πιρουέτες
Με τη θάλασσα ερωτοτροπώ, το κύμα ζωντανεύω.
Μ' αρέσει στα ουράνια να πετώ
φίλοι μου τα σύννεφα, να παίζουμε κρυφτό
Μα εγώ τα σπρώχνω μακριά
τον ήλιο καλημερίζω
Κι αν τη βροχή σκορπούν στη γη να ξεδιψάσει
με τις σταγόνες στήνω το χορό
και τα αστραπόβροντα κρατούνε τον ρυθμό
Μα και ιστιοφόρα θέλω να κινώ
μύλους και μηχανές του ανθρώπου τα ποιήματα,
βοήθεια να δίνω
Μ' αρέσει το αγκάλιασμα τόσων ερωτευμένων
όταν ανάμεσά τους κρύβομαι
τη θέρμη τους δροσίζω
Μα δεν μπορώ να ανεχθώ
τον άνθρωπο τον άμυαλο
Μου γιγαντώνει το θυμό
όταν στη φύση φέρεται σαν βάνδαλος αγύρτης
τα δέντρα καίει άπονα αποζητώντας κέρδος
Κοίτα τη θάλασσα που λέει πως λατρεύει
πώς το πρασινογάλαζο το χρώμα της μαυρίζει
Πώς νοιώθω λες;
Σαν αίμα βλέπω να κυλά στου ποταμού τα σπλάχνα;
Όταν τα ζώα και φυτά τα μεταλλάσσει τόσο;
Όταν η γη δεινοπαθεί να θρέψει, ν' αναπνεύσει;
Του φέρνω κι εγώ καταστροφές
να ξέρει τον αφέντη
πόσο μικρός κι ανήμπορος
είναι μπροστά στη φύση.
Αυτές είναι οι δυο μου συμμετοχές στο 18ο Συμπόσιο που τόσο επιτυχημένα συνεχίζει να διοργανώνει ακούραστα  η Αριστέα μας ( 18 μέχρι σήμερα!!!!!)
Νικήτρια του Συμποσίου είναι η Ελένη μας  με το ποίημα ''Κλείστρο''. Μπορείτε να το απολαύσετε στο blog της ''Ποιώ''
Η λέξη με κόκκινο ήταν η υποχρεωτική και έδωσε τόσο διαφορετικής θεματολογίας ποιήματα.
Σας ευχαριστώ που συνυπάρξαμε και σ' αυτό το Συμπόσιο. Αναμένοντας το επόμενο, εύχομαι να περνάτε υπέροχα

Αγχολυτικές... εκπλήξεις!

Το άγχος είπαμε, είναι καλό για τον άνθρωπο όταν είναι σε σωστές δόσεις.Τον  ενεργοποιεί  , ο εγκέφαλος λειτουργεί εντατικά και βρίσκει λύσεις σε δύσκολες καταστάσεις. Όταν όμως είναι συχνό και σε μεγάλες δόσεις κάνει κακό στην υγεία.
Και επειδή η εποχή μας ευνοεί τις μεγάλες δόσεις, τα αγχολυτικά ---όχι τα φάρμακα προς Θεού!---είναι η μόνη λύση.
Ένα τέτοιο αγχολυτικό και όχι μόνο-για κάθε άτομο μπορεί να είναι διαφορετικό-- πήρα ως δώρο πριν λίγες μέρες. Θα θυμάσαι την κλήρωση της Σμαραγδένιας μας, της χρυσοχέρας Ρούλας που έκανε  την 1η του μήνα.
Ήμουν η τυχερή.
Και το πακέτο ήλθε αφού μεσολάβησε επικοινωνία για το τι μ' αρέσει και σε τι χρώμα και ένα σωρό λεπτομέρειες γιατί... έτσι είναι η Ρούλα μας.



Όπως βλέπεις όλα τα καλούδια ήταν μέσα στο πακέτο της.
Ένα πανέμορφο πλεκτό κασκόλ σε γκρενά χρώμα, που το έπλεξε για μένα,  απαλό και ζεστό για τις κρύες μέρες του χειμώνα.  Το πλέξιμο είναι το αγχολυτικό της Ρούλας μας!



Και το κουκλάκι της ταξίδεψε από την Κρήτη, αυτό  για τις καρφίτσες,  μόνο που εγώ το έχω ως διακοσμητικό και είναι πανέμορφο.
Τι άλλο; Μα κουλουράκια βρώμης για να κάνουν παρέα στον καφέ μου που τα τίμησα δεόντως. 
Φυσικά το γράμμα της συνόδευε όλα αυτά και η έκπληξη ήταν το βιβλίο της. Με την αφιέρωσή της.
''115 Παιδικά Τιτιβίσματα'' που ψυχαγωγούν τα παιδιά αλλά και τα διδάσκουν.  Γι αυτό και αξιοποιήθηκαν από Νηπιαγωγεία και Δημοτικά σχολεία πολλά ποιηματάκια της.
Το διάβασα όλο...

Σ' ευχαριστώ Ρούλα μου!


Αλλά και εγώ έχω τα αγχολυτικά μου όπως ο πηλός και   είχα υποσχεθεί να σου  δείξω τα πρώτα χριστουγεννιάτικα στολίδια μου που μέχρι στιγμής τα πήρε όλα η κόρη μου. Πρόλαβα να τα φωτογραφίσω όμως.

Κουκουνάρι από πηλό φτιαγμένο στο χέρι. Μετά μπήκαν τα χρώματα και 
τα αξεσουάρ....












Ένα ρολόι από πηλό επίσης

Και το περιστέρι με το κλαδί στο στόμα. Μόνο που το περιστέρι φτιάχτηκε από καλούπι.

Το μανιταρόσπιτό μου φτιάχτηκε και αυτό

αλλά και ένα σπιτάκι επίσης θα στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο 
 Ένα κλειδί με την καμπανούλα του

...αλλά και μια καμπάνα μεγάλη
 Δεν θα μπορούσε να λείπει το δεντράκι το στολισμένο, ναι;


Κι άλλα κουκουνάρια που νόμιζα ότι θα με δυσκολέψουν στην κατασκευή αλλά έδωσα το σχήμα και πήρα ψαλίδι και ....ιδού!!
Αυτά προς το παρόν!!
Τα αγχολυτικά συνεχίζονται!





Ήθελε να είναι ελεύθερος

πηγή

Όταν η μυθολογία ωρίμασε αρκετά και έγινε πια ιστορία, άρχισαν να καταγράφονται πράξεις ηρώων και θεών,  μάχες αλλά και επαναστάσεις, ακόμη και η καθημερινότητα απλών ανθρώπων , ανδραγαθήματα, αλλά και όσα μέχρι τότε διαδίδονταν από στόμα σε στόμα.

Κάποτε λοιπόν, έτσι όπως έχει καταγραφεί, έγινε ο πόλεμος   Σπάρτης -Μεσσηνίας.
Νικητές οι Σπαρτιάτες .
Ηττημένοι οι Μεσσήνιοι...φαντάζεσαι τι επακολούθησε.
Και βέβαια ήταν τα λάφυρα πολέμου και πρωτίστως οι δούλοι. 
Οι Σπαρτιάτες παίρνουν όλους  τους άντρες και τα αγόρια ως δούλους.
Ανάμεσά τους ήταν και ένα μικρό αγόρι, Δρίμακος το όνομά του, που έμελλε να γίνει γνωστός, ειδικά στη Χίο. 

Ο Δρίμακος από τον αφέντη Σπαρτιάτη βρέθηκε στη Χίο αφού πουλήθηκε στους Χιώτες οι οποίοι αγόραζαν --ήσαν οι πρώτοι που αγόραζαν δούλους--  τόσους πολλούς  που έφτασε ο πληθυσμός των δούλων να είναι μεγαλύτερος από των κατοίκων.
πηγή

Πλούσια η Χίος τότε. Και τα πλούτη ήθελαν εργατικά χέρια. 
Μα λένε οι καταγραφές ότι οι δούλοι δεν περνούσαν καλά-και πού περνάνε καλά;- στα χέρια των αφεντικών τους. Κακομεταχείριση, εξοντωτική εργασία, έλλειψη ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης και βεβαίως  έλλειψη ελευθερίας. Φυσικά εξεγέρσεις θα γίνονταν πολλές Και  οι αφεντάδες  τις κατέπνιγαν αμέσως.

Ο Δρίμακος δεν άντεξε. Ξεσηκώθηκε, παρέσυρε και άλλους δούλους, τους πήρε μαζί του και ανέβηκε στα βουνά. 
Ικανός και έξυπνος ηγήθηκε ενός  μεγάλου αριθμού δούλων και τους εκπαίδευσε, ώστε να αποκτήσει ετοιμοπόλεμο στρατό  με πειθαρχία που οι αφέντες του νησιού δεν κατόρθωναν να νικήσουν.

Να μην στα πολυλογώ, ο Δρίμακος , φόβος και τρόμος των πλούσιων κατοίκων του νησιού, κάποια στιγμή ήλθε σε συμφωνία με τους αφέντες. Δική του ιδέα...Θα πεις ότι έκανε άσχημα με αυτή τη συμφωνία, αλλά λάβε υπόψη τις συνθήκες της εποχής.
 πηγή 

Λοιπόν, έλεγε η συμφωνία: δεν θα λήστευαν πια  τις αποθήκες των Χιωτών, απλά θα είχαν το ελεύθερο να παίρνουν ότι χρειάζονται, για να τραφούν φυσικά, και μετά θα κλείδωναν τις αποθήκες να αποφύγουν έτσι άλλες ληστείες. Αλλά και δεν θα δεχόταν ο Δρίμακος δούλους άλλους μια και είχε γίνει μάστιγα να το σκάνε οι δούλοι και να πηγαίνουν κοντά του.  Εκείνος συμφώνησε, όμως  τους είπε, ότι αν οι δούλοι που  κατέφευγαν σ'αυτόν  είχαν σοβαρή αιτία δηλ αν κακομεταχειρίζονταν απο τους αφέντες τους, τότε θα τους κρατούσε. Αν όχι θα τους έστελνε πίσω.

Και έτσι ηρέμησαν για λίγο τα πράγματα. Ο Δριμακος με το στρατό του έμειναν ήσυχοι να απολαμβάνουν την ελευθερία τους όπως εκείνοι την είχαν εφαρμόσει.

Όμως οι αφεντάδες επικήρυξαν το κεφάλι του Δρίμακου έναντι σεβαστού ποσού και υποσχέθηκαν ότι θα έδιναν την ελευθερία του σε όποιον δούλο θα σκότωνε τον αρχηγό του

Και τι έγινε αφού κανείς δεν έκανε τίποτε;

Ο Δρίμακος λέγεται ότι κάλεσε αγαπητό του πρόσωπο και του είπε να του πάρει το κεφάλι, να το πάει στους αφέντες, να αποκτήσει την ελευθερία του και  με τα χρήματα που θα εισέπραττε να ζούσε ζωή καλή. 

Έτσι με θυσία τη ζωή του έδωσε την ελευθερία του σε ένα δούλο -φυγά της εποχής εκείνης

Αυτός ήταν ο πρώτος επαναστάτης ενάντια στη δουλεία και μάλιστα λένε ότι μετά το θάνατό του οι ελεύθεροι Χιώτες του έκαναν Ηρώο γιατί κατάλαβαν πόσο σπουδαίος ήταν μια και οι δούλοι αφού έπαψαν να έχουν αρχηγό,  επιδίδονταν σε ληστείες κι όχι μόνο.
Αυτά λέει η μυθολογία-ιστορία.
πηγή

Μη βιαστείς να χαρείς που η δουλεία καταργήθηκε, γιατί    έρευνα  λέει οτι τον προηγούμενο χρόνο πάνω από 40 εκατομ άνθρωποι ζούσαν υπό καθεστώς δουλείας!! ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ!
Αυτή ήταν η αφορμή να θυμηθούμε ή να μάθουμε, όπως εγώ, για το Δρίμακο. 
Εδώ  αλλά και εδώ πηγές με περισσότερα στοιχεία. Ακόμη και όποια εγκυκλοπαίδεια ανοίξεις θα διαβάσεις για το Δρίμακο και την επανάστασή του



Μετέχει στο 
"Τέλεψε το έργο μας!" - πνοή στ' όνειρο