Το ξέρεις εκείνο εκεί το περβάζι που πάνω του τα πάντα μιλάνε;
Εκείνο εκεί σου λέω, απέναντι, που έχει τις γλάστρες το βασιλικό και το γεράνι, αυτές που ποτίζει μόνος του ο Κοσμάς κάθε μέρα.
Αυτό το περβάζι λοιπόν έχει δει θάματα και πράματα. Ό,τι ακουμπήσει επάνω του αποκτά λαλιά. Να, γι αυτό τρέχουν τα πουλιά να καθίσουν εκεί, για να μπορούν έστω και για λίγο να μιλήσουν. Γι αυτό ο άνεμος κάνει το χατήρι ακόμη και στους κόκκους της σκόνης να τους μεταφέρει πάνω στο περβάζι. Γι αυτό και οι αχτίνες του ήλιου κάθονται εκεί πιο πολλή ώρα και το ζεσταίνουν. Για να μιλήσουν και αυτές.
Μη με ρωτάς πώς έγινε αυτό και τα πάντα αποκτούν λαλιά...δεν ξέρω την αρχή. Αλλά ξέρω ότι το παράθυρο ανοίγει πρωί πρωί και κλείνει το βράδυ. Η γιαγιά κάθεται στο παράθυρό της και πλέκει. Κοιτάζει τον Κοσμά που πάει στο σχολείο του και τον βλέπει πρώτη που γυρνάει.
Η γιαγιά λοιπόν κάθεται για να συζητά με όλα. Μπορεί να λένε ότι η γιαγιά γέρασε και μιλάει μόνη της, αλλά δεν τη νοιάζει. Έτσι και αλλιώς κανένας από το σπίτι δεν έχει χρόνο να συζητήσει μαζί της.
Σήμερα λοιπόν πήρε θέση η γιαγιά μαζί με τον καφέ της και το πλεχτό της μπροστά στο παραθύρι της.
Ο Κοσμάς, όταν πότισε τα λουλούδια της, έφυγε για το σχολείο. Στο περβάζι υπήρχε μόνο λίγο νερό που έπεσε από το ποτιστήρι. Φυσικά υπάρχει πάντα το γεράνι και ο βασιλικός. Φύσηξε τότε ο άνεμος και έφερε ένα κόκκο χώμα, που τον παρακάλεσε να τον πάει σ' αυτό το περβάζι να δει από κοντά τι μαγικό συμβαίνει.
Ο άνεμος δεν καθόταν να συζητήσει μαζί τους. Ήταν πολύ απασχολημένος είπε. Έπρεπε να πετάξει παντού γιατί τον χρειάζονταν. Εκείνος κινούσε τους ανεμόμυλους, εκείνος φούσκωνε τα πανιά των ιστιοφόρων, εκείνος δρόσιζε τους ανθρώπους, εκείνος σκόρπιζε τους σπόρους μακριά, εκείνος καθάριζε την ατμόσφαιρα και χίλια δυο άλλα. Γι αυτό δεν επέμεινε η γιαγιά να τον κρατήσει!
Οι αχτίνες του ήλιου έψαχναν το περβάζι και αμέσως το φώτισαν με την παρουσία τους. Ο πατέρας τους ο ήλιος δεν τις άφηνε όλες στο ίδιο σημείο, γι αυτό δυο δυο έρχονταν κάθε μέρα. αλλά διαφορετικές αχτίνες, για να μην παραπονιέται καμιά.
Που λες, ήλθε και ένα πουλάκι να πιει το νεράκι πάνω στο περβάζι.
-Μη με πιεις , του είπε το νεράκι
-Ωωωω μα διψάω και πού να τρέχω να βρω νερό; Δεν μένει καθόλου νερό στο χώμα. Ή το εξατμίζει ο ήλιος, ή το πίνει το χώμα αν είναι διψασμένο.
-Μη στενοχωριέσαι, θα σου δώσω εγώ νερό, είπε η γιαγιά. Αλλά επειδή μπορεί και αυτό να αποκτήσει λαλιά και να μη θέλει να το πιεις, θα το ρίξω κάτω , εκεί δα, σε βολεύει; το ρώτησε.
Το πουλάκι πέταξε κάτω από το περβάζι και ήπιε λαίμαργα το νερό από τη λακκουβίτσα.
Χορτασμένο πια, κάθισε παρέα με τη γιαγιά και τις αχτίδες, αλλά και το νεράκι που το πρόσεχαν οι θυγατέρες του ήλιου να μην το ζεστάνουν και εξατμιστεί. Το γεράνι και ο βασιλικός κάθονταν σιωπηλοί την περισσότερη ώρα, γιατί τους άρεσε να ακούνε!
Όμως τον κόκκο το χώμα δεν τον πρόσεχαν.
-Κανείς, ούτε εδώ σ' αυτό το μαγικό περβάζι δεν μου δίνει σημασία, είπε παραπονεμένα ο κόκκος.
-Α...με συγχωρείς είπε το νεράκι, αλλά είσαι τόσο μικρός δεν σε πρόσεξα.
-Και συ μια σταγόνα είσαι, εντάξει, λίγο πιο μεγάλη από εμένα, αλλά σου μιλάνε όλοι.
-Μην παραπονιέσαι, είπε η γιαγιά. Τώρα σε είδαν και σε άκουσαν όλοι.
-Πέστε μου τότε, πώς είναι να είσαι μεγάλος και να μπορείς να πηγαίνεις παντού; Να, εσείς οι αχτίδες, του ήλιου οι θυγατέρες, βλέπετε όλον τον κόσμο. Σας λατρεύουν όλοι και κανείς δεν σας αποδιώχνει όπως εμένα που με σκουπίζουν ή με πατάνε συνεχώς...
-Ναι είμαστε αγαπητές, είπαν οι αχτίδες, αλλά δεν μας αγαπούν πάντα. Να, τώρα τελευταία δεν μας θέλουν και πολύ να τους χαϊδεύουμε τα μαλλιά ή τα μάγουλα, γιατί κάνουμε, λέει, κακό στο δέρμα. Και όταν κάνει ζέστη δεν μας αγαπούν, γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να δουλέψει κάτω από τον καυτό ήλιο..δεν είμαστε λοιπόν πάντα αγαπητές!
-Εντάξει, μπορεί κάποιοι να μην αγαπάνε τον ήλιο όταν καίει, αλλά μπορείτε να πηγαίνετε παντού και βλέπετε τόσο κόσμο. Κανείς όμως δεν μπορεί να σας κάνει κακό. Είστε οι πιο δυνατές και αγαπητές από όσο ξέρω.
-Όλοι μπορούν να πάθουν κακό, έτσι λέει ο ήλιος, είπαν οι αχτίδες. Αλλά μην μας ρωτήσετε τι κακό γιατί δεν ξέρουμε...
-Όλα μπορούν να πάθουν κακό αλλά δεν πρέπει να το σκέφτεται κανείς, είπε η γιαγιά.Το μόνο που πρέπει να μας νοιάζει είναι πόσο καλό μπορούμε να κάνουμε.
-Και εγώ είπε το πουλάκι πετάω και βλέπω τόσο κόσμο, αλλά τελευταία φοβάμαι μην πάθω κακό, γιατί μας κυνηγούν οι κυνηγοί και στον άλλο δρόμο είναι κάτι παιδιά που μας πετάνε με σφεντόνες πέτρες
-Πω πω τι θα πει φοβάμαι; το διέκοψε ο κόκκος
-Εσύ δεν φοβάσαι; Δεν νιώθεις κάτι που σου προκαλεί στενοχώρια όταν νομίζεις ότι θα σε πατήσει κάποιος ή όταν νομίζεις ότι θα διαλυθείς από το νερό;
-Α...όχι δεν νιώθω κάτι, γιατί και το νερό να με διαλύσει θα με στεγνώσει ο ήλιος και θα γίνω πάλι κόκκος και ακόμα αν με πατήσει κάποιος, κολλάω κάτω από το παπούτσι του και με πάει αλλού. Να, όμως στενοχωριέμαι όταν με διώχνουν με τη σκούπα.
-Εσείς αχτίδες φοβάστε;
-Όχι δεν φοβόμαστε ...μα τι λέω ναι φοβόμαστε, όταν τα σύννεφα μας εμποδίζουν να έλθουμε να ζεστάνουμε τον κόσμο . Μα ο μπαμπάς μας λέει ότι είναι χρήσιμα και αυτά επειδή φέρνουν νερό στη Γη και είναι σαν ομπρέλες που δίνουν σκιά στον κόσμο να κάνει τις δουλειές του χωρίς τις ζεστές θυγατέρες του...εμάς εννοεί!
-Να τον διώξετε το φόβο από μέσα σας είπε η γιαγιά. Σας κάνει μόνο να αισθάνεστε άσχημα και να μην μπορείτε να ευχαριστηθείτε ό,τι κάνετε τώρα.
-Μα γιαγιά, είπε το πουλάκι, εγώ να μην φοβάμαι μη με σκοτώσει κανένας κυνηγός;
-Και να φοβάσαι τι θα γίνει; Θα κρύβεσαι, και δεν θα γνωρίσεις τίποτε στον κόσμο. Δεν θα έχεις φτιάξει τη δική σου φωλιά από φόβο μήπως σε βρει κυνηγός. θα μένεις κρυμμένο και δεν θα είσαι ούτε μια στιγμή χαρούμενο, ούτε θα γνωρίσεις την αγάπη και δεν θα κάνεις τα δικά σου πουλάκια. Είναι ζωή αυτό;
Το πουλάκι έμεινε σκεφτικό!
-Όταν κάτι ή κάποιος είναι χρήσιμος τότε φοβάται. Αυτό κατάλαβα εγώ. Μακάρι να μπορούσα να φοβηθώ και εγώ πετάχτηκε ο κόκκος από χώμα.
-Μα είσαι χρήσιμος του είπε το γεράνι. Πες στον αέρα να σε βάλει μέσα στη γλάστρα μου να μου κάνεις για πάντα συντροφιά. Σε θέλω!
Εκείνη την ώρα ακούστηκε ένας ψίθυρος. Το νεράκι μίλησε .Προσπαθούσε να αναπνεύσει μια και εξατμιζόταν λίγο λίγο
-Εγώ τώρα φοβάμαι που θα χαθώ, είπε το νεράκι. Εξατμίζομαι και από τον άνεμο και όχι μόνο από τον ήλιο. Αλλά είμαι χρήσιμο, το ξέρω. Χωρίς νεράκι τίποτε δε ζει. Και η μια σταγόνα είναι χρήσιμη!
-Να μη φοβάσαι. Απόλαυσε την συζήτηση και τον αέρα που φυσάει απαλά και τις αχτίδες του ήλιου, για να έχεις να διηγείσαι στις άλλες σταγόνες πολλά από αυτά που είδες.
Εξάλλου, δεν θα χαθείς. Θα εξατμιστείς, αλλά κάποια στιγμή θα γίνεις πάλι νερό, νερό βροχής και θα είσαι μια όμορφη σταγόνα που θα ταξιδέψει αλλού. Και αν είμαι τυχερή μπορεί να πέσεις ξανά σ' αυτό το περβάζι, το παρηγόρησε η γιαγιά.
Η σταγόνα χαμογέλασε και σαν να πήρε βαθιά ανάσα ανακούφισης από τα λόγια της γιαγιάς. Μετά δεν ξαναμίλησε μέχρι που εξατμίστηκε τελείως.
- Στο καλό σταγόνα, να πας να βρεις εκείνο το σύννεφο ψηλά είπε η γιαγιά. Και όταν θα ξαναέλθεις εδώ στη γη θα ποτίσεις τα φυτά και τα δέντρα για να μας δώσουν καρπούς.
-Είδατε; Ακόμη και η σταγόνα είναι χρήσιμη. Εγώ είμαι τελείως άχρηστος
-Κάνεις λάθος είπε η γιαγιά. Το χώμα είναι χρήσιμο πολύ. Και εσύ, ένας μικρός κόκκος, έχεις μέσα σου ζωή, το ξέρεις; Θες να δεις; Μπορείς να μπεις σ' αυτή τη μικρή λακουβίτσα στο περβάζι; Εγώ θα ρίχνω σταγονίτσες νερό κάθε μέρα να ξεδιψάς, οι αχτίνες θα σε ζεσταίνουν και θα δεις τι θα γίνει μετά λίγο καιρό.
-Ναι θέλω είπε ο κόκκος. Έτσι και αλλιώς αύριο θα με σκουπίσει κάποιος, ή θα με πάρει ο αέρας και θα χάσω τη συντροφιά σου
Έτσι και έγινε. Ο κόκκος από χώμα γέμισε μια μικρή τρυπούλα που είχε το περβάζι. Η γιαγιά κάθε μέρα έριχνε μια σταγονίτσα νερό και οι αχτίδες μέσα στη συζήτηση δεν ξεχνούσαν να ζεσταίνουν το χωματάκι που περίμενε να δει τι θα συμβεί.
Και πράγματι μετά κάποιο καιρό έβγαλε δειλά το κεφαλάκι του ένα λουλουδάκι. Γιατί ο σπόρος ήταν μέσα στον κόκκο με το χώμα. Ήταν η ζωή που έλεγε η γιαγιά.
-Κανείς δεν είναι άχρηστος είπε η γιαγιά στην παρέα. Ακόμη και το πιο μικρό είναι χρήσιμο και κρύβει μέσα του ζωή ή δίνει ζωή.
Η υπόλοιπη παρέα κοιτούσε με θαυμασμό τη μικρή λακουβίτσα. Και ο κόκκος το χώμα κοιτούσε ξαπλωτός το λουλουδάκι πόσο όμορφο ήταν! Ήταν τόσο περήφανο!
Έτσι κυλούσαν οι μέρες και την παρέα την συμπλήρωνε πότε ένα μυρμήγκι, άλλοτε ένα φύλλο από το δέντρο που το έφερε ο άνεμος και άλλοτε οι σταγόνες βροχής. Μα τότε οι αχτίνες του ήλιου δεν έκαναν επίσκεψη στο περβάζι της γιαγιάς, εκτός και αν τρύπωναν ανάμεσα από τα σύννεφα και έρχονταν για να χαιρετίσουν.
-Αυτή είναι η ζωή.Τα πάντα κάνουν τον κύκλο τους, έλεγε η γιαγιά.
Έτσι περνούσαν οι μέρες σ' αυτό το περβάζι που πάνω του τα πάντα μιλάνε!
*Αυτή είναι η συμμετοχή μου στο δρώμενο της Αριστέας μας :
''Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι''
*Όλες οι φώτο είναι από το pinterest
Αννούλα μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι "θαύμα" που είναι το παραμύθι σου!!
Τι τίτλος, τι μηνύματα, τι ατμόσφαιρα με έκανες να νιώσω.
Το κυριότερο είδα τη γιαγιά μου στις λέξεις του και θέλω να την δω σύντομα και να την αγκαλιάσω.
Η ζωή κύκλους κάνει.
Ποσο μα ποσο αληθινο.
Φιλια πολλα και την αγαπη μου ολη!!!
Χαίρομαι Κικίτσα μου που σ'αρεσε. Ναι και εγώ γράφοντάς το θυμήθηκα τη γιαγιά μου αλλά δεν υπάρχει πια. Κι εκείνη έτσι έλεγε πλέκοντας με τα γυαλιά της χαμηλά και τον κότσο στο κεφάλι!!!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά μάτια μου
Θα το δημοσιεύεσω με λινκ φυσικά στο φεισμπουκ μου. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να το δημοσιεύσεις όπου θες και σ'ευχαριστώ γι αυτό
ΔιαγραφήΆννα μου καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραμύθι σου είναι υπέροχο! Τα πάντα κρύβουν μέσα τους ζωή ή δίνουν ζωή και όλα έχουν φωνή στη χώρα των παραμυθιών.
Φιλάκια!
Σημαντική η κριτική σου Ελένη μου μια και σε θεωρώ εξπέρ στα παραμύθια.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σ'άρεσε!
Φιλιά πολλά
Εντάξει.. Υπέροχο και γεμάτο διδάγματα, εκτός από χρώματα και αρώματα τής φύσης και τής ίδιας τής ζωής! "-Και να φοβάσαι τι θα γίνει; Θα κρύβεσαι, και δεν θα γνωρίσεις τίποτε στον κόσμο. Δεν θα έχεις φτιάξει τη δική σου φωλιά από φόβο μήπως σε βρει κυνηγός. θα μένεις κρυμμένο και δεν θα είσαι ούτε μια στιγμή χαρούμενο, ούτε θα γνωρίσεις την αγάπη και δεν θα κάνεις τα δικά σου πουλάκια. Είναι ζωή αυτό;".. Να είσαι καλά Άννα και καλό σ/κ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι Πέτρα μου που σου άρεσε. Και εδώ που τα λέμε ζωή είναι αυτή να ζεις με το φόβο;;;;
ΔιαγραφήΚαλό Σ/Κο και σε σένα μάτια μου
Άννούλα μου κ α τ α π λ η κ τ ι κ ό
ΑπάντησηΔιαγραφήγεμάτο μικρά και μεγάλα μηνύματα
Όλοι μας έχουμε μια αποστολή όλοι
γεννηθήκαμε να δώσουμε το δικό μας στίγμα
Κι οι πιο μικροί είναι απαραίτητοι
για να αναπνέει το σύμπαν!!
Σε φιλώ πολύ ♥
Α χαίρομαι πολύ Ελένη μου που σου άρεσε. Σ'ευχαριστώ πολύ. Ναι έτσι είναι όλα έχουν το δικό τους σκοπό, αφήνουμε το δικό μας στίγμα στη Γη. Να σαι καλά ψυχή μου
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά
Ένα εξαίρετο παραμύθι.....! ένα υπέροχο παραμύθι γεμάτο νοήματα, αγάπη για τη φύση, αξίες για τη ζωή. Άννα μου, με συγκίνησε εκφραστικά το παραμύθι σου, με εντυπωσίασε η δομή του και πως κατάφερες στην ιστορία του να πεις αυτά που ήθελες και να διδάξεις αυτά που πρέπει η ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε γέμισες χαρά και συγκίνηση. Ακόμα κοιτάζω στην οθόνη του νου για τη Γιαγιά να διαλογίζεται στο πρεβάζι.
Πανέμορφο καλή μου.
Σ'ευχαριστώ Γιάννη μου. Χαίρομαι αφάνταστα που σου άρεσε τόσο. Πάντα για μένα τα παραμύθια είναι για τα παιδιά, για να τους δίνουν διέξοδο στη φαντασία τους αλλά προπάντον να τους μαθαίνουν τη ζωή.
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου.
Να σαι καλά φίλε μου
Τι υπέροχο πρωτότυπο παραμύθι είναι αυτό! Πρώτον μου άρεσε η ιδέα, μου άρεσε το ότι είναι γεμάτο διδάγματα, μου άρεσε η αίσθηση ότι τα πάντα έχουν ζωή, μου άρεσε το διαφορετικό χρώμα για να τονίσεις τους πρωταγωνιστές της ιστορίας σου, και ο τρόπος που παρουσίασες τους διαλόγους. Έχει πολλή ζεστασιά και είναι γραμμένο με μεράκι πραγματικά μέσα από τη καρδιά σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μου άρεσε να είχαν λαλιά όλα! Θα ακούγαμε και άσχημα, ωστόσο θα τα ακούγαμε και ίσως να τα φτιάχναμε!
Καλό βράδυ και ένα μπράβο που μου έφτιαξες τη διάθεση με την ιστορία σου!
Ευχαριστώ Μαίρη μου. Χαίρομαι που σου άρεσαν όλα αυτά!!!Τι θα ακούγαμε όμως αν είχαν όλα λαλιά!!! Μάλλον θα χάναμε το μυαλό μας, εξάλλου γι αυτό λέμε ''εν σοφία εποίησεν''!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ και χαίρομαι που έγινα αιτια να έχεις καλή διάθεση
Αννούλα μου σε πρόσθεσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρχομαι εννοείται με την ησυχία μου!
Φιλάκια πολλά και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Μην τρέχεις!! Φυσικά εννοείται με την ησυχία σου! Έίναι κάτι που μας βιάζει;
ΔιαγραφήΦιλάκια ψυχή μου
Πόσο διδακτικό Αννούλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χάρηκα (ελπίζω να περάσει η τρομερή Νάσια με τον Πέτρο της και να το διαβάσουν)
καλογραμμένο και με τόσα μηνύματα!
Ζεστάθηκα σαν να ήμουν κι εγώ ακουμπισμένη σε κείνο το πρεβάζι....
Πολύ σε ευχαριστώ μάτια μου ♥
φιλιά!
Χαίρομαι που σου άρεσε. Θα χαρώ να περάσει η Νάσια με τον Πέτρο της! Δεν έχουμε γνωριστεί και ευκαιρία θα είναι.
ΔιαγραφήΝα σαι καλά κορίτσι μου
Φιλιά πολλά
Πολύ πρωτότυπη η ιστορία σου, και πολύ διδακτική! Μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Πίπη. Καλώς όρισες!
ΔιαγραφήΝα σαι καλά!
Γιατί η φύση κάνει αδιατάραχτη τους κύκλους της...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκό παραμύθι Αννούλα μου, με οικολογικά μηνύματα και όχι μόνο.
Κι όσο οι άνθρωποι "δεν έχουν χρόνο" για να συζητούν με τη γιαγιά στο περβάζι, τόσο χάνονται στη λήθη αυτές οι σοφές κουβέντες των παλιών που μεγάλωσαν στη φύση και κατέχουν καλά τα μυστικά της. Κυνηγάμε το χρόνο και χάνουμε τη μαγεία που συντελείται γύρω μας...
Ευχαριστώ Μαράκι μου. Πάντα τα παραμύθια που σκαρφίζομαι πρέπει να έχουν διδαχές χαχαχαχα γιατί αλλιώς μόνο την φαντασία των παιδιών θα θρέφουμε;
ΔιαγραφήΝαι ακόμη θυμάμαι της γιαγιάς μου φράσεις σαν αυτή που είπε η γιαγιά του παραμυθιού...το πιστεύεις; Ακόμη θυμάμαι και τη φωνή της τη χροιά της!
Να σαι καλά Μαράκι μου
Φιλιά πολλά
Όλοι και όλα χρειάζονται, όλοι και όλα έχουν ένα σκοπό πάνω στην γη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν περισσεύει τίποτε...
Φιλοσοφικό, να σκέφτεσαι το γιατί και το διότι σε κάτι που δεν υπάρχει απάντηση.
Γαβριήλ
Γαβριήλ μου χαίρομαι που σε βλέπω. Ναι το πιστεύω ακράδαντα, κανένας δεν περισσεύει όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο!
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Στο μαγικό κύκλο της ζωής όλα είναι απαραίτητα και αυτό είναι το νόημα τοιυ παραμυθιού σου Αννα μου και κυρίως η έλλειψη φόβου πουυ αυτό το συναίσθημα κυριεύει και την ανθρώπινη ψυχή !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά
Φιλάκια αγάπης
Aκριβώς αυτό Νικόλ μου. Βλέπεις τα παραμύθια μπορούν να μας ικανοποιήσουν ιδανικά και επιθυμίες που η πραγματικότητα μας στερεί.
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Φιλιά
Αυτή είναι η ζωή και όλα είναι χρήσιμα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτό είναι ένα εκπληκτικό παραμύθι που πολύ το χάρηκα!!
Πόσο σοφή η γιαγιά!!
Και πόσο όμορφα έδωσες τόσα μηνύματα Άννα μου!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Όλα Μαρία μου είναι χρήσιμα το ξέρεις φυσικά. Μακάρι και στη ζωή να υπήρχε αυτός ο σεβασμός.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε. Σ'ευχαριστώ πολύ
Φιλιά πολλά
Τι ομορφο και διδακτικο παραμυθι ειναι αυτο!μπραβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχααριστώ πολύ. Καλώς όρισες και ευχαριστώ που πέρασες και άφησες τις σκέψεις σου
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ
Θα τα καταγράψω για να το λέω στην Ευγενία, μόλις μεγαλώσει λίγο ακόμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα χρειάζονται, μεγάλη κουβέντα.
Το χειρότερο συναίσθημα είναι ο φόβος, βάζει φρενο σε όλα.
Να είσαι καλά Αννα μου.
Φιλάκια πολλά.
Με τιμά Ρένα μου που θέλεις να το ακούσει και η Ευγενία σου. Ευχαριστώ πολύ. Φυσικά ο φόβος βάζει φρένο ακόμη και στα όνειρα αλλά και τον να θεωρούνται κάποιοι ανευ αξίας είναι ό,τι χειρότερο
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά πολλά και στην Ευγενία σου πιο πολλά!!!!
Ένα υπέροχο παραμύθι που κι εγώ έκανα κόπυ για τα μικρά μου τερατάκια.Φίλη μου τώρα τελευταία ο υπολογιστής μου βάζει όλα τα μέιλ από παρακολούθηση στα ανεπιθύμητα και δεν έβλεπα τις αναρτήσεις.Τώρα μπαίνω σε..αυτά για να σας βρίσκω..Χάζεψε παιδί μου και η google.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ Αχτιδούλα μου με τιμά και η δική σου επιλογή. Σ'ευχαριστώ πολύ. Ναι ξέρω μάτια μου μου το κάνει και μένα γι αυτό και εγώ εχω βάλει τα λινκ σας σε ένα φάκελο και σας βρίσκω από εκεί.
ΔιαγραφήΘα ταλαιπωρηθείς βέβαια ψάχνοντας, καλό κουράγιο
Φιλιά πολλά
''πολύ ωραία η ιστορία σου!Μου άρεσε η γκρίνια του κόκκου και που στο τέλος έγινε κι αυτός χαρούμενος!'' Πέτρος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας άρεσε το παραμύθι σου !Διδακτική ιστορία που δείχνει στα παιδιά να μη φοβούνται ,κυρίως τωρα που ειναι μικρά σαν τη σταγόνα και τον κόκκο σου!
Καλημέρα Άννα!
Πέτρο καλώς όρισες! Το ότι σου άρεσε η ιστορία μου με τιμά και η δική σου γνώμη έχει διπλή αξία μια και τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερο τα παραμύθια εδώ που τα λέμε, ναι;
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά και να πορεύεσαι χωρίς φόβο.
Νάσια καλώς όρισες. Πρώτη φορά στη σελίδα μου,καλό είναι αυτό το δρώμενο και για να γνωριζόμαστε. Σ'ευχαριστώ θερμά και χαίρομαι που επέλεξες να το διαβάσει ο γιος σου.
Να σαι καλά και καλή εβδομάδα
Μα τι υπέροχο παραμύθι σε ταξιδεύει με τις εικόνες του, τα συναισθήματα που σου δημιουργεί και σε διδάσκει με το νόημα του. Να είσαι καλά για την έμπνευση και την συμμετοχή σου Άννα, πραγματικά σε απόλαυσα. Σε φιλώ γλυκά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πάρα πολύ. Καλώς όρισες. Ξέρεις, αγαπώ τα παραμύθια και ας μην είμαι παιδί-εξωτερικά εννοώ-αλλά πάντα θέλω να διδάσκουν κάτι από τη ζωή.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που το απόλαυσες
Φιλιά και από εμένα
Υπέροχο το παραμύθι σου και πολύ διδακτικό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως όλοι είμαστε χρήσιμοι σε κάτι και καλό είναι να αξιοποιούμε αυτό το ταλέντο μας!
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα :))
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ...! Καλώς σε βρήκα στη σελίδα μου, χαίρομαι να γνωρίζω νέους φίλους και χάρηκα που είδα το σχόλιό σου
ΔιαγραφήΚαλή σου εβδομάδα και καλό βράδυ
Τρυφερό και διδακτικό παραμύθι με ωραία εξιστόρηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια!
Καλό υπόλοιπο Κυριακής!
Σε φιλώ γλυκά :)
Αριάδνη μου σ'ευχαριστώ. Χαίρομαι που σου άρεσε
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχεις
Φιλιά πολλά
Όμορφο και διδακτικό το παραμύθι σου Αννα μου. Ολα έχουν την αξία τους είτε μικρά είτε μεγάλα πράγματα καθένα έγινε για κάποιο λογο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ. Όλα έχουν αξία και όλοι μας. Μακάρι και στη ζωή να συνέβαινε αυτό.
ΔιαγραφήΚαλή σου εβδομάδα
Πάρα πολύ ωραίο το παραμύθι σου Αννούλα μου καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου ευχηθώ καλή επιτυχία.
Ευχαριστώ Ντένη μου. Την επιτυχία την κερδίζω από τα καλά σας λόγια.
ΔιαγραφήΝα σαι καλά και καλή εβδομάδα
Εκπληκτικό! Η αρμονία της φύσης με την εμπειρία της σοφής γιαγιάς, σ' ένα γαϊτανάκι συλογισμών και μηνυμάτων με διακριτή παρουσία μιας "πραγματικότητας" επενδυμένη με εκλεπτυσμένη φαντασία, που δικαιώνει τον μύθο σου, Άννα μου! Εξαιρετική αφήγηση, δουλεμένο κείμενο μ' ευαισθησία και προσεγμένο ύφος γραφής! Πέρασα υπέροχα στο σπιτάκι σου Αννουλα μου, να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά με μια ζεστή αγκαλιά!:)) ❤️
Α Κατερινούλα μου και μόνο που εσύ το λες εκπληκτικό πήραν τα μυαλά μου αέρα!!!χαχαχα Αυτό επιδίωκα μάτια μου να δώσει το παραμύθι μου μηνύματα και να περνάτε όμορφα διαβάζοντάς το.
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά μέσα στη ζεστή αγκαλιά σου
Καλή εβδομάδα
Εκπληκτικα έδωσες την δημιουργία της ζωής Αννα μου μέσα απο το παραμύθι σου και ο φόβος να γινεται χαρα και δημιουργια.. πόσα μπορεί να διδαχτεί ενα παιδι απο αυτα;... ειναι πολύ ωραια που Αριστεα δινει την αφορφή να βγουν ομορφα παραμυθια -ιστοριες μεσα απο την προσπαθεια για δημιουργία... να περνας ομορφα φιλη μου.. οσο και να μεγαλωνουμε ενα παραμυθι παντα θα μας γεμισει τρυφερότηα... να περνας ομορφα.. οτι και ν ανεις καλη εβδομάδα να έχεις φιλακαιαα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ Ρουλίτσα μου. Διπλής αξίας το σχόλιό σου μια και γράφεις παραμύθια και είσαι γνώστης του είδους, καλύτερα από μένα.Πολύ ωραία ιδέα της Αριστέας σίγουρα όπως όλες της.
ΔιαγραφήΝα σαι καλά
Καλή εβδομαδα
Φιλιά πολλά
Υπέροχο παραμύθι, καλογραμμένο και με πολλά διδάγματα! Με τη βοήθεια του παραμυθιού σου και με λίγη συζήτηση έπειτα, ένα παιδί θα μπορούσε να μάθει να αναγνωρίζει το φόβο του και να τον διαχειρίζεται. Μπράβο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά, καλή εβδομάδα να έχεις!
Σ'ευχαριστώ Έλλη μου. Ναι πιστεύω ότι τα παραμύθια αυτό το σκοπό έχουν εκτός από την τροφή της φαντασίας απαραίτητη για ένα παιδί.
ΔιαγραφήΝα σαι καλά
Φιλιά πολλά
Και να που έφτασα και στο δικό σου παραμύθι ΑΝΝΑ Flo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω εγώ τώρα? Τα έχουν πει όλα στα προηγούμενα σχόλια και συμφωνώ με όλους!!!
Συγχαρητήρια πολλά γι' αυτό που περνάς μέσα από το παραμύθι σου!!!
Σ' ευχαριστούμε. Καλή σου μέρα!
Καλώς όρισες. Σ'ευχαριστώ πολύ. Θέλω πάντα μέσα από τα παραμύθια να περνανε μηνύματα στα παιδιά, να διαπλάθουν χαρακτήρες και να υπάρχει θέμα για συζήτηση μετά. Να είσαι καλά
ΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Αννούλα μου, πόσο όμορφο, τρυφερό, διδακτικό το παραμύθι σου!!! Θαρρείς βγαλμένο από το στόμα γιαγιάς ή από παλιά βιβλία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, πώς με ταξίδεψες στα παλιά!
Σ' ευχαριστώ για την ομορφιά που διάβασα και σε φιλώ γλυκά
Μαρίνα
Να σαι καλά Μαρίνα μου Εγώ ευχαριστώ και χιλια συγνώμη που δεν είδα το σχόλιο νωρίτερα
ΔιαγραφήΦιλιά