Η ανθρωπιά είναι της μόδας!!!

πηγή

''Ζητείται ανθρωπιά'' λέγαμε κάποτε και να που τώρα γέμισε ο τόπος από ανθρωπιστές! 
Όπου σταθώ και όπου βρεθώ γι αυτήν την ανθρωπιά μιλάνε όλοι, ή γράφουν.
Ανθρωπιά, μια δια βίου μάθηση, διάβασα κάπου! Είναι τόσο σπάνια, λέγαμε, όσο σπάνιος είναι και ο αληθινός άνθρωπος. Γιατί ο αλτρουιστής έχει ανθρωπιά, δεν περιμένει το κράτος για να στηρίξει, να βοηθήσει, αλλά συντρέχει όπου και όσο μπορεί, παραμερίζοντας τυχόν ταμπού, φόβους, απαξίες που η κοινωνία έχει θέσει.
Είπαμε ότι με την κρίση την οικονομική οι άνθρωποι ''ξύπνησαν'' και άρχισαν να νοιάζονται για τον διπλανό τους άγνωστο που τους έχει ανάγκη.
Μα με την κρίση της μετανάστευσης, με τους πρόσφυγες που περνούν μύρια κύματα στην κυριολεξία για να γλυτώσουν από τις μύριες σφαίρες στις χώρες τους, είδαμε μια τεράστια έξαρση της ανθρωπιάς.
Και μου έκανε τόση εντύπωση που άρχισα να παρακολουθώ εκείνους που στα λόγια τουλάχιστον έχουν την ανθρωπιά ως πρώτη αξία στη ζωή τους.
Διαβάζω....παρακολουθώ τους ίδιους ανθρώπους τι σχολιάζουν, πού και πώς, συζητώ, ρωτώ και παρακολουθώ  αντιδράσεις, βλέπω την ανάγκη τους να ''διδάξουν'' τι πάει να πει προσφορά στους αναξιοπαθούντες.
Και τι κατάλαβα;
Ότι η ανθρωπιά μάτια μου είναι της μόδας!! 
Ναι,ναι μη διαμαρτύρεσαι. Εκεί κατέληξα και θα σου πω γιατί.
Δεν μπορεί κυρία μου να ''διδάσκεις'' ανθρωπισμό και συμπαράσταση στους πρόσφυγες  και όταν   με ακούς να λέω ότι μένω κοντά σε καταυλισμό μεταναστών, ρωτάς εκείνο το αμίμητο δείγμα ''ανθρωπιάς της μόδας''  σμίγοντας τα φρύδια '' μα πώς μπορείς;''
Ούτε κυρία μου να διατυμπανίζεις στη μέση του δρόμου πόσα δρομολόγια έκανες δίνοντας ρούχα στους μετανάστες και βλέποντας τη στοίβα ρούχων πεταμένα, να λες εκείνο που χαρακτηρίζει εσένα πρώτα από όλα ''είπαμε να δείξουμε ανθρωπιά αλλά αυτοί είναι ζώα''!!
 Και όταν επιχειρηματολογείς ότι θα πρέπει να νοιαζόμαστε και για το τι φοράνε αν θέλουμε να τους δώσουμε αλλαξιές ρούχα, θα πρέπει να νοιαζόμαστε για την κουλτούρα τους, τι η θρησκεία τους τους επιβάλλει, για τις συνήθειές τους στο φαγητό, για όλα αυτά τα μικρά που γίνονται μεγάλα όταν προέρχονται από αληθινό νοιάξιμο, τότε κατανοείς ότι η λέξη ανθρωπιά για την εν λόγω κυρία και πολλούς άλλους που συμφωνούν μαζί της, είναι απλά  μια νέα λέξη της μόδας!!!
Και εκείνος ο κύριος στο τρένο, που συμμετείχε σε συζήτηση για το προσφυγικό, είπε- εκείνο που ακούγεται κατά κόρον όλον αυτόν τον καιρό- '' κύριοι είμαστε άνθρωποι πρώτα από όλα''....Τον παρακολούθησα τον κύριο που λες,   ακόμη και όταν σταμάτησε η συζήτηση. Όταν κατέβηκε ο διπλανός του, δίπλα του κάθισε ένας αλλοδαπός.Και να σου ο κύριος  αμέσως να περιμένει όρθιος για να κατέβει σε δυο επόμενες στάσεις! Μα τόσος ανθρωπισμός πια;
Μόδα φίλοι μου η επίδειξη ανθρωπιάς!!!
Και με κούρασε....απηύδησα που λες με τόσους που τάχα μου νοιάζονται. Και διαπίστωσα ότι πολλοί λίγοι νοιάζονται στ'αλήθεια.
Βλέπεις, νοιάστηκε κανένας πού κάνουν μπάνιο, πού αλλάζουν αυτοί οι άνθρωποι που ζουν στις σκηνές-αν είναι τυχεροί και έχουν-; Νοιάστηκαν οι ανθρωπιστές αν τα παιδάκια τους έχουν γάλα να πιουν; 
Ένας κύριος έλεγε σε όσους ήταν πρόθυμοι να το ακούσουν, ότι δεν κατανοεί γιατί πετάνε φαγητά. Όταν πεινάς τρως ό,τι βρεις! 
Ούτε είσαι αληθινός Ανθρωπος με το να το μιλάς για ανθρωπιά από τον καναπέ σου.....έτσι;
Κοίτα τώρα... βοήθεια μπορείς να δώσεις όποτε θες. Την έχουν ανάγκη. Αλλά ανθρωπιά μην πεις πώς έχεις αν δεν νοιάζεσαι αν ικανοποιούν τις βασικές τους ανάγκες οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες! Αν δεν γίνεσαι μέρος της ζωής των συνανθρώπων σου. 
Μόδα είναι και θα περάσει, λέω. Αλλά όσο φοριέται ''η ανθρωπιά'', σίγουρα θα βλέπω πολλούς ''κακοντυμένους''!! Αυτό το κουστούμι ''ανθρωπιά'' δεν πάει σε όλους, το ξέρεις;