Τα σταγονίδια του Θεού

Από μικρή αγαπούσα τα σύννεφα.......Το καλοκαίρι ειδικά, μ' αρεσε να ξαπλώνω πάνω στο παχύ χορτάρι  και να κοιτάζω τον ουρανό ψηλά.

Μη νομίζεις ότι ξέφυγα και εγώ από το να βλέπω σχήματα στα σύννεφα, να τους δίνω ονόματα και να τα αποχαιρετώ στο ταξίδι τους!
Εξάλλου η φαντασία μας πετά ελεύθερη. 
Και μην ξεχνάμε ότι είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ηλικία μας.
Μικρή λοιπόν, μπορούσα να καβαλήσω ένα σύννεφο, να πετάξω μαζί του βλέποντας τον κόσμο, να ξαπλώσω επάνω του και να χωθώ στα μαλακά άσπρα μπαμπακένια μαξιλάρια του ουρανού.
Την προσοχή μου την αποσπούσε πάντα μια πεταλούδα που πετούσε γύρω μου, αλλά τα σύννεφα με κέρδιζαν ξανά.

Μεγαλώνοντας άρχισα να τα φωτογραφίζω.
Και δεν είμαι η μόνη.
Πολλά παιχνίδια με τα σύννεφα, ανάλογα την οπτική γωνία, έχουν φτιάξει με τις φωτογραφίες...

Όλοι σχεδόν οι ζωγράφοι τα περιέλαβαν στα έργα τους.
Ποιητές και πεζογράφοι τους έδωσαν λαλιά για να μας  τραγουδήσουν ρομαντικούς στίχους, πονεμένους, αγαπησιάρικους........ανάλογα το σχήμα και το χρώμα τους

 Σύννεφα, τα σταγονίδια του Θεού.
Πουπουλένια, μπαμπακένια, μαρέγκα του Θεού, προβατάκια του ουρανού,είναι μερικές παρομοιώσεις που τους χάρισαν.
 Είναι μοναδική η αίσθηση να τα παρατηρείς στο ταξίδι τους. Όταν μάλιστα είναι φορτωμένα και με τα χρώματα του ήλιου που δύει, τότε είναι πανέμορφα. Και όσο καλός και ταλαντούχος να είναι ο καλλιτέχνης, κανείς δεν μπορεί να τα ζωγραφίσει όπως ακριβώς είναι:  μαγικά!

Συμμετέχει στο Life Images #17 της Μαρίας μας