Παλιά γειτονιά απέναντι στη νέα γειτονιά!


Εικόνα πρώτη: Ένα πιάτο με το σπιτικό γλυκό πάει κέρασμα στη γειτόνισσα...Ναι της αρέσει, και δείχνει ότι τη θυμήθηκες.
Εικόνα δεύτερη: Τα παιδιά σου παίζουν μπάλα με τα γειτονόπουλα..Δίνουν ραντεβού στο δρόμο, στην αλάνα, στο άδειο οικόπεδο........
Εικόνα τρίτη: Ο γείτονας βγάζει τις  καρέκλες  του στο πεζοδρόμιο και φωνάζει τον κύριο Γιάννη από απέναντι για το καθιερωμένο τους τάβλι. ''Εσύ το τραπεζάκι και εγώ θα φέρω τις καρέκλες και το τάβλι, έγινε;;'' είναι το ραντεβού του απογεύματος.
Εικόνα τέταρτη: Χτυπάει η πόρτα...Ποιος είναι;;; Μα η γειτόνισσα που θέλει λίγη ζάχαρη που της τελείωσε.
Εικόνα πέμπτη: Είσαι άρρωστη και δεν έχεις κάποιον να σου φτιάξει μια σουπίτσα....μην ανησυχείς, υπάρχει η γειτόνισσα!
Πολλές εικόνες μιας παλιάς γειτονιάς μένουν στη μνήμη μας ή διαβάζουμε από όσους ζουν ή έζησαν παρόμοιες καθημερινές σκηνές. 
Μια προσπάθεια να γίνει ένας δρόμος ξανά γειτονιά έγινε στη Θεσσαλονίκη πριν λίγες μέρες. Ένα δείπνο, με φαγητά που η κάθε οικογένεια έφτιαξε, πραγματοποιήθηκε στο δρόμο αφού στήθηκαν τραπέζια, καρέκλες και τα σπιτικά φαγητά απλώθηκαν για τους γείτονες. Εθελοντές βοήθησαν να γίνει πράξη αυτή η ιδέα και να ενωθούν οι κάτοικοι που μένουν σε διαφορετικές πολυκατοικίες.
Έφαγαν, γλέντησαν και υποσχέθηκαν ότι μια φορά το χρόνο θα επαναλαμβάνουν αυτό το ''Δείπνο της Άνοιξης''!
Μπορεί η γειτονιά των πόλεων να γίνει όπως παλιά;
Η παλιά γειτονιά ζει ακόμη στην επαρχία, σε συνοικίες, σε περιοχές, που δεν έχουν τη δόμηση των πόλεων.
Όμως οι πόλεις είναι γεμάτες από κόσμο που στοιβάχτηκε στα τσιμεντένια κλουβιά, και ενώ θα περίμενε κανείς να είναι πιο ενωμένοι από τους γείτονες της παλιάς γειτονιάς, εν τούτοις απομονώθηκαν όλοι, ο καθένας στο δικό του χώρο με λίγες εξαιρέσεις που οι ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας γνωρίζονται και κάνουν παρέα.
Ίσως οι συνθήκες της ζωής δεν αφήνουν ελεύθερο χρόνο...........
Ίσως η έλλειψη ελεύθερου χώρου να ενοχλεί κατά βάθος όλους τους κατοίκους των πολυκατοικιών που είναι συνεχώς θυμωμένοι με .............το γείτονα.
Ίσως η διαφορετική κουλτούρα των πολλών ενοίκων να ενοχλεί..
Ίσως γίναμε λιγότερο ανθρώπινοι αφού το άγχος μας κυρίευσε.
Ίσως η τηλεόραση αποξενώνει τον άνθρωπο και ειδικά τον άνθρωπο της πόλης.
Ίσως η εμπιστοσύνη έχει εκλείψει αφού είναι αντιστρόφως ανάλογη της αύξησης της παρανομίας και της εγκληματικότητας
Ό,τι και να είναι, είναι θέμα ανθρώπου. Θέμα χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασίας.
Ακόμη και σήμερα, ξέρω περίπτωση ανθρώπων που άλλαξαν κατοικία γιατί είχαν κακούς γείτονες..............
Και ενώ στον γείτονα απευθυνόμαστε όταν έχουμε ανάγκη, εν τούτοις τον ''κλείνουμε'' έξω από το χώρο μας. Και η οριοθέτηση αυτού του χώρου γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο στενή!.
Οι σχέσεις με δυο τρεις γείτονές  σου στην ίδια πολυκατοικία είναι εφικτή και υπάρχει..........αλλά το να γνωρίσεις όλες τις οικογένειες που μένουν στις πολυκατοικίες στο δρόμο σου, το να γίνουν οι δεσμοί στενοί είναι κομματάκι δύσκολο.

Κοίτα τι θέλω να πω...........άλλο είναι να ξέρεις την κα Χαρίκλεια που μένει δίπλα με την κόρη της που................είναι αρραβωνιασμένη 10 χρόνια και.......ή την κα Ευτέρπη που μένει παραδίπλα με τον άντρα της και τα δυο παιδιά τους, ή να ξέρεις την οικογένεια απέναντι που πρόσφατα χάσανε τον πατέρα, ή το κ. Χαράλαμπο που έμεινε μόνος απ' όταν τον εγκατέλειψε η γυναίκα του, ή την κα Θάλεια στο γωνιακό που μένει με τους δυο της γιους και άλλο να γνωρίζεις τις 16-18 οικογένειες που μένουν στην απέναντι πολυκατοικία, στην παραδίπλα και τις διπλανές της δική σου συν τους ενοίκους των 15 διαμερισμάτων της δικής σου πολυκατοικίας.............Είναι εφικτό;;; 
Αν και  ξέρεις τι γίνεται στο δρόμο σου, ποιοι πάνω- κάτω κατοικούν κοντά σου, εν τούτοις οι δεσμοί δεν φαίνεται να γίνονται στενοί όπως τις παλιές καλές μέρες στις γειτονιές.
Και τα παιδιά αδυνατούν να παίξουν στο δρόμο που είναι γεμάτος αυτοκίνητα, τα πεζοδρόμια δεν είναι δυνατόν να γεμίσουν κόσμο εκτός αυτών της καφετέριας. 
Άλλοι το προτιμούν............
Άλλοι προσπαθούν να το αλλάξουν..........
Αν κατορθώσουμε να γίνουμε ανθρώπινοι και πιο ανοικτοί .........αν μάθουμε να ''ακούμε'' αλλά και να μιλάμε στους γείτονες, κάτι μπορεί να γίνει. Αλλιώς, θα μας μένουν οι αναμνήσεις ή οι διηγήσεις, με ωραιοποιημένες εικόνες μιας γειτονιάς ανθρώπινης!
Και εν τω μεταξύ, όταν κλείνει η εξώπορτα κάθε πολυκατοικίας, οι εντός και επί τα αυτά μένουν απομονωμένοι ή, οι λίγοι, προτιμούν την παρέα των από πάνω τους ή από κάτω τους!


28 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφη ανάρτηση !!!!! Τα είπες όλα , Άννα , - συμφωνώ απόλυτα μαζί σου !!!!
    Καλή Κυριακή !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νίκη μου σ'ευχαριστώ πολύ! Καλή εβδομάδα να έχεις και μια όμορφη νύχτα

      Διαγραφή
  2. καλημέρα γλυκιά άννα με αυτή την πανέμορφη ανάρτηση την οποια θα ξαναδιαβάσω
    καλή κυριακή και καλά να περάσεις εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ μου Νικόλα εύχομαι καλή εβδομάδα και πέρνα να διαβάσεις όποτε θες!
      Καλή σου βραδιά

      Διαγραφή
  3. Αννούλα καλημέρα! Η πόλη -και ειδικά η πρωτεύουσα- αποξενώνει τον άνθρωπο θέλοντας και μη. Σε ένα σπίτι που έμενα με 4 διαμερίσματα, οι...μισοί δεν μιλούσαμε με τους άλλους μισούς, για 1002 λόγους άσχετους και μικροπρεπείς.... Πολύ δύσκολη η συγκατοίκηση, κατ' επέκταση και η -καλή- γειτονία στις μέρες μας.... Καλή Κυριακή πολλά φιλιά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Joan μου αποξενωθήκαμε τελείως. Αυτή είναι η μία αλήθεια. Οι 1002 λόγοι μπορεί να υπήρχαν και στις καλές παλιές γειτονιές, και στις σημερινές πολυκατοικίες. Αυτή είναι η άλλη αλήθεια. Αν ο άνθρωπος είναι μικροπρεπής με μικροπρέπεια θα φέρεται. Είναι ένας λόγος και αυτός της αποξένωσης.
      Καλή σου εβδομάδα και καλό βράδυ

      Διαγραφή
  4. Η απομόνωση των μεγαλουπόλεων έφερε τραγικά απτελέσματα: δεδομένο.
    Αλλά και η ασφυξία της γειτονιάς έφερε παρόμοια αποτελέσματα.
    Η εικόνα που περιγράφεις είναι η μία όψη, η όμορφη κι αυτή στην οποία πρέπει να εστιάσουμε.
    Μια όμορφη Κυριακή εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου έχεις δίκιο. Περιγράφω τη μία όψη της γειτονιάς γιατί αυτή αποζητούν οι λάτρεις της, αυτήν τη σύσφιξη θέλουν να φέρουν, της καλής γειτονίας.
      Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα πολύ ωραία ανάρτηση, αλλά στις μέρες μας δεν μπορεί να ξαναζωντανέψει η γειτονιά. Παλιά έβλεπες την γειτόνισσα στην αυλή της να πίνει καφέ και πήγαινες και εσύ, γιατί ήξερες ότι εκείνη την ώρα δεν ενοχλούσες, τώρα πίσω από την πόρτα του διαμερίσματος δεν ξέρεις τι κάνει ο άλλος. Μπορεί η επίσκεψή σου να είναι σε ακατάλληλη για κείνον ώρα.
    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελένη μου αυτό πιστεύω και εγώ..........μια σύσφιξη σχέσεων, αν θέλουμε, μπορεί να υπάρξει με μερικούς γείτονες επιλογής μας αλλά όχι όπως στην επαρχία ή τον παλιό καλό καιρό. Τώρα εντάξει μπορεί να είναι ακατάλληλη ώρα για κάποιον αλλά δεν μπορεί να γίνεται συνέχεια. Εξάλλου υπάρχουν τηλέφωνα για σχέσεις τέτοιου τύπου.........που περιλαμβάνουν επισκέψεις θέλω να πω.
      Καλή μας εβδομάδα!!!!!!!!! Να σαι καλά

      Διαγραφή
  6. Ωωωω τι μου θυμισες σημερα.. Καταρχην να πω οτι χαζευα την κεντρικη φωτογραφια του blog. Λοιπον, εμεις μενουμε σε μια δεκαοροφη πολυκατοικια εδω και 20 χρονια.. Διπλα μας αλλες 3..2 δεκαοροφες και μια τετραοροφη. Εχω να σου πω οτι εγω μακαρι απο ολους αυτους να ξερω δεκα ατομα..
    ΚΑι τους πιο πολλους της δικιας μας πολυκατοικιας τους εχω γνωρισει μεσα στο ανσανσερ.!!!
    Ο καθενας εχει την ζωη του, την δουλεια του, τα προβληματα του. Μεταξυ μας δεν μας δενει τιποτα. Ακουω συχνα πυκνα καποιους να τσακωνονται μεταξυ τους. Τι εχουν να μοιρασουν δεν ξερω..Παλια ηταν καπως αλλιως τα πραγματα..
    Με θυμαμαι να πηγαινω στην αγγλοκυπρια(μεσηλικη) γειτονισσα μου να πινω καφεδακι και να συζητω μαζι της για ωρες..
    Ερχοταν να ζητησει καφε, ζαχαρη η γαλα απο μας.. Και παντα μου εδινε μια αγκαλια και ενα γλυκο φιλι.. Τωρα πια εχουν ξεχαστει αυτα. Την βλεπω τυπικα που και που και λεμε ενα γεια τι κανεις.. Και μενει ακριβως διπλα απο μας..
    Ενας λογος που αγαπω τα χωρια ειναι αυτος..Ο κοσμος ειναι πιο δεμενος, πιο φιλικος.. Πιο..ανθρωπος..
    Πολλα φιλια και καλη Κυριακη Αννα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαράκι μου καλησπέρα. Ναι αυτό που λες είναι αυτό που περιγράφω σήμερα και εγώ. Είναι δύσκολο να ξαναγίνουμε όπως παλιά και νομίζω ότι είναι και θέμα ανθρώπων. Έχουμε αλλάξει...........νομίζω στην επαρχία ακόμη κρατάνε αυτές οι γειτονικές σχέσεις...
      Καλή εβδομάδα Μαρία μου

      Διαγραφή
  7. Είναι τόσο σημαντικό θέμα κι όμως παραλείπουμε να το θίξουμε... Υπέροχη ανάρτηση Άννα μου!!
    Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που, αν και στη Θεσσαλονίκη, μένω σε μια γειτονιά σαν και αυτή που περιγράφεις στην αρχή!! Είναι πραγματικά μεγάλο δώρο!!
    Καλό απόγευμα να έχεις!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σόφη μου χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα μου. Ναι και εγώ πιστεύω ότι είναι σημαντικό γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούν τις όμορφες γειτονιές και κατ'επέκταση τις ανθρώπινες κοινωνίες. Είσαι τυχερή που ζεις έτσι όπως περιγράφεις........Μπράβο
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  8. Είναι αλήθεια αυτά που γράφεις, οι άνθρωποι όσο πάνε και αποξενώνονται και δεν ξέρω αν μπορούν να γίνουν τα πράγματα όπως παλιά. Γι' αυτό αισθάνομαι τυχερή που μεγάλωσα και ζω σε μια γειτονιά, γειτονιά που σχεδόν όλα τα σπίτια είναι μονοκατοικίες και έτσι μεγάλωσαν και τα παιδιά μου. Χαίρομαι γιατί ακόμα ίσος σου φανεί παράξενο ανταλλάσσουμε πιάτα με γλυκά μεταξύ μας και ξέρω ότι αν βάλω μια φωνή θα έχω κάποιον δίπλα μου. Γι' αυτό ξαναλέω ότι είμαι τυχερή που ζω σε τέτοια γειτονιά και όχι σε γειτονιά με πολυκατοικίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου καλησπέρα. Και εγώ δε νομίζω ότι μπορούν ξανά να γίνουν οι γειτονιές όπως παλιά. Ώστε σε γειτονιά ζεις.............τι τυχερή που είσαι!!!!!!!!!!!! Και χαίρομαι αφάνταστα που το ξέρεις, το ζεις, το νιώθεις. Γιατί ακούω πολλούς να παραπονιούνται για τους γείτονές τους. Είναι βέβαια θέμα ανθρώπου, θέμα ιδιοσυγκρασίας και παιδείας. Τι να πω;;;;;;
      Να σαι καλά και καλή εβδομάδα να έχεις

      Διαγραφή
  9. Πολύ όμορφη η πρωτοβουλία που ανέφερες Άννα μου!
    Μεγάλωσα στην επαρχία σε γειτονιά κι εξακολουθώ να έχω γειτονιά. Τα ανίψια μου είναι αδερφικοί φίλοι με τα γειτονόπουλα όπως κάποτε ήμασταν κι εμείς με τις μαμάδες τους! Δεν είναι υπέροχο;
    Κρίμα που οι πολυκατοικίες στοίβασαν πολύ κόσμο αλλά δεν τους έφεραν κοντά!

    Να αναφέρω εδώ ότι ως φοιτήτρια έμεινα σε πολυκατοικία φυσικά. Επεδίωξα και γνώρισα τους διπλανούς μου, τους κάλεσα σπίτι μου, επισκεπτόμουν την σπιτονοικοκυρά μου που έμενε από πάνω! Δεν θα μπορούσα αλλιώς :))) Έτσι έμαθα εγώ!
    Φιλιά και καλή εβδομάδα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστέα μου και εγώ την πρόταση τη βρήκα όμορφη και ενδιαφέρουσα. Ξέρω ότι ζεις σε γειτονιά, είσαι από τους τυχερούς. Μόνο που στις μεγάλες πόλεις δεν μπορεί να γίνει ξανά αυτή η όμορφη σχέση με τους γείτονές μας. Ήμουν σίγουρη ότι θα επισκεπτόσουν τους διπλανούς σου στην πολυκατοικία.........φαίνεται ότι είσαι έτσι. Αλλά αυτό είναι εφικτό και σήμερα. Με δυο τρεις μπορείς να κάνεις παρέα, στην ίδια πολυκατοικία. Μια γειτονιά πολυκατοικίες όμως δεν γίνεται να γίνουν όπως παλιά, ή όπως είναι στην επαρχία.....έτσι πιστεύω.
      Καλή σου νύχτα

      Διαγραφή
  10. Στα σπίτια των παλιών γειτονιών δεν υπήρχε τηλεόραση,ούτε υπολογιστής κι έτσι οι άνθρωποι έβγαιναν έξω και γνώριζαν ο ένας τον άλλο.Δυστυχώς αυτό δεν υπάρχει τώρα.Να σου πω βέβαια την αλήθεια,εγώ σε χωριό μεγάλωσα και βγαίναμε στα πεζοδρόμια τα καλοκαίρια,παίζαμε ως αργά στην πλατεία,αλλά το κουτσομπολιό ήταν απίστευτο.Πάντα οι άλλοι ήξεραν κάτι για 'σενα πριν το μάθεις εσύ!Γι' το λόγο αυτό,αυτό που κυρίως θα θυμάμαι θα είναι τα ατέλειωτα παιχνίδια με την παρέα.
    Στη Θεσσαλονίκη πιστεύω,πως είναι καλύτερα τα πράγματα απ' ό,τι στην Αθήνα.Στη γειτονιά μου κάθε βράδυ,τώρα που καλοκαιριάζει μαζεύεται κόσμος πολύς,μιλάνε πίνουν τη μπύρα τους,τα παιδάκια παίζουν.Ωραίες εικόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την Ανθή μας. Μόλις επέστρεψα από το σπιτικό σου. Ναι πιστεύω ότι η Θεσσαλονίκη είναι καλύτερη από την ΑΘήνα σε πάρα πολλούς τομείς για να μην σου πω σε όλους. Μ'αρέσει η πόλη σου και χαίρομαι που στη γειτονιά σου ζείτε ανθρώπινα.
      Όσο για το κουτσομπολιό να σου πω πληροφοριακά, ότι μένω σε διαμέρισμα στην Αθήνα και στη γωνία του δρόμου μας υπήρχε ένα κατάστημα ψιλικά που η ιδιοκτήτρια ήταν πλήρως ενημερωμένη για όλους μας! Οι πληροφορίες έτρεχαν πριν από μας για μας!!
      Καλή σου νύχτα

      Διαγραφή
  11. Καλημέρα Μαρία Έλενα. Σ'ευχαριστώ
    Καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. " Αν κατορθώσουμε να γίνουμε ανθρώπινοι και πιο ανοικτοί .........αν μάθουμε να ''ακούμε'' αλλά και να μιλάμε στους γείτονες, κάτι μπορεί να γίνει. Αλλιώς, θα μας μένουν οι αναμνήσεις ή οι διηγήσεις, με ωραιοποιημένες εικόνες μιας γειτονιάς ανθρώπινης!
    Και εν τω μεταξύ, όταν κλείνει η εξώπορτα κάθε πολυκατοικίας, οι εντός και επί τα αυτά μένουν απομονωμένοι ή, οι λίγοι, προτιμούν την παρέα των από πάνω τους ή από κάτω τους! "

    Αννουλα μου αγαπημενη καληνμερα., Αντεγραψα τα τελευταια λογια της αναρτησης γιατι ειναι [πολυ σημαντικα για μενα! Συμφωνω σε ολα μαζι σοΥ!

    Να εισαι καλα φιλη μου! Καλη εβδομαδα να εχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλησπέρα Κικίτσα μου. Είναι όντως σημαντικά και για μένα γι αυτό και μπήκαν στο τέλος.
      Να σαι καλά ψυχή μου
      Καλή σου εβδομάδα

      Διαγραφή
  13. Τι υπέροχη ανάρτηση πραγματικά συγκινήθηκα, πέρασαν τόσα σαν φλασιά απ'το μυαλό μου... Καλή εβδομάδα να'χουμε, πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρί μου χαίρομαι που σου άρεσε το θέμα. Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια
      Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή
  14. Το πρώτο το έχουμε ακόμα στη δική μου πολυκατοικία. Παλιά όταν είχα το εργαστήρι μαγαζί κάτω της μαζευόντουσαν όλοι εκεί, ζωγράφιζα να φανταστείς με ένα σωρό κόσμο γύρω μου.Αυτό μου έλειψε..Παίρναν το κέντημα τους, έφερνα το ..κάτι τις τους η κάθε μία , πίναμε καφέ, τρώγαμε , μιλούσαμε και..ζωγράφιζα.Τώρα με συναντούν στο δρόμο με αγκαλιάζουν και μου λένε πόσο τους έλειψε το μάζωμα αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ti όμορφες εικόνες αυτές Αχτίδα μου..............δεν υπάρχει καλύτερο από το να είναι οι γείτονες αγαπημένοι............Φαντάζομαι την εικόνα ............εσένα να ζωγραφίζεις στο εργαστήρι σου και οι γειτόνισσες γύρω σου να πλέκουν , να συζητάτε, να πίνετε καφέ!!!!!!!!!!
      Μπράβο , υπέροχα
      Καλό σου βράδυ και πάντα έτσι!

      Διαγραφή