Ο Αύγουστος πάει προς τη δύση του πια...........Το καλοκαιράκι τυπικά τελειώνει και μαζί και οι διακοπές μας.
Όσοι βρέθηκαν στα πατρώα εδάφη, εκεί που οι παππούδες μας έφτιαξαν τη δική τους γωνιά τα πολύ περασμένα χρόνια, πάνω στα βουνά ή δίπλα στη θάλασσα, θα είδαν τα χωριά μας να σφύζουν από ζωή.
Το χειμώνα η ερημιά βασιλεύει...........το καλοκαίρι οι φωνές γεμίζουν τον αέρα. Φωνές παιδιών, γέλια και παιχνίδια, πλατείες γεμάτες κόσμο και συλλόγους, να ενεργοποιούνται με τα τοπικά τους πανηγύρια, το χορό και το τραγούδι...Και φυσικά τοπικοί μεζέδες, πραγματικές λιχουδιές για τον ουρανίσκο καλοφαγάδων.
Παραδοσιακοί χοροί αλλά και σύγχρονοι με τη συνοδεία οργανοπαικτών, ακούγονταν, σχεδόν κάθε μέρα, σε κάθε χωριό που περνούσα.
Το ωραίο είναι να βλέπεις νέους να σέρνουν το χορό με λεβεντιά και χάρη, χορεύοντας χορούς που μόνο στον τόπο μας χορεύονται.
Και οι σύλλογοι να παρουσιάζουν ομάδες χορευτικές, με τις τοπικές φορεσιές του καιρού εκείνου, που μας εντυπωσίασαν με τις κινήσεις τους.
Ακόμη και οι τουρίστες που βρέθηκαν σε τοπικούς χορούς, σέρνουν τα βήματά τους άτσαλα, κάνοντας προσπάθεια να μιμηθούν τα βήματα και το ρυθμό του βιολιού.
Σε ένα τέτοιο πανηγύρι ο πρόεδρος μιας χορευτικής ομάδας μίλησε για την προσπάθεια που κάνει η ομάδα, για την διατήρηση μιας παράδοσης που δε θα σβήσει σε πείσμα των καιρών και την ανάγκη οι νέοι να μυηθούν στην παράδοσή μας μια και οι καιροί είναι τόσο πονηροί!
Εντύπωση μου έκαναν τα μικρά παιδάκια που χόρευαν σαν αληθινοί χορευτές, επάξια με τους συντελεστές των χορευτικών ομάδων που είδαμε.
Ένα κοριτσάκι μάλιστα δεν δίστασε και μπήκε στο χορό πίσω από τους χορευτές, ακολουθώντας τα βήματα και το ρυθμό με χάρη και ακρίβεια. Μάλιστα ο πρώτος χορευτής την πήρε ως ντάμα του και καταχειροκροτήθηκαν και οι δυο. Τόσο πολύ καμάρωσα αυτό το πλασματάκι που χόρευε τους παραδοσιακούς μας χορούς, που ξέχασα να το φωτογραφίσω και να σας το δείξω εδώ.
Του χρόνου πάλι το καλοκαίρι θα έρθει και τα χωριά μας με την παράδοσή τους που διαφυλάττεται από πάρα πολλούς, θα ασπριστούν, θα καθαριστούν και θα αντηχήσουν ζωή!!!!!!!!!!!!!
Τι όμορφα που τα περιγράφεις Άννα μου! Μακάρι να διατηρηθεί αυτή η σπίθα αγάπης των νέων για την ιδιαίτερη, πατρογονική μας πατρίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αλήθεια πως όχι μόνο ομορφαίνουν με τα νιάτα και τη ζωντάνια τους τον τόπο, αλλά μεταδίδουν ελπίδα, χαρά κι αισιοδοξία στον κόσμο γύρω τους!
Να είσαι καλά και να περνάς καλύτερα! Φιλιά :)♥
Kατερίνα μου καλησπέρα. Διατηρώ την αισιοδοξία μου μια και κάθε χρόνο βλέπω τους νέους στα χωριά να μεταδίδουν αυτήν την ελπίδα σε όλους μας, όπως εύστοχα το σημειώνεις.
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ να σαι καλά και καλό χειμώνα!!!!!!!!!