Μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα παιδιά

Κάναμε και τα γενέθλια της μικρής μας εδώ στο εξοχικό. Υπέροχη μέρα, υπέροχα πέρασαν όλα τα παιδάκια αλλά και οι γονείς, όπως φάνηκε.
Μια αυλή γεμάτη μπαλόνια, κορδέλες, σημαιούλες, γιρλάντες, ανεμόμυλους και φυσικά..... παιχνίδια. Τσουλήθρα και κούνια απαραίτητα παιχνίδια για τα παιδιά, αλλά και πλαστικές πισίνες γεμάτες νερό που τα πιτσιρίκια τίμησαν με το παραπάνω. Καρεκλίτσες και τραπεζάκια για τα μικρά πλασματάκια, ποδηλατάκια και αλογάκια συμπλήρωναν τον δικό μας παιδότοπο.
Παιδικά τραγούδια ακούγονταν σε όλην την αυλή, και αφού ήπιαμε τη μπύρα μας και φάγαμε το μεζέ μας, σβήσαμε τα κεράκια και κόψαμε την τούρτα της μικρής μας ''γοργόνας''.
Οι φίλοι ήρθαν το πρωί και έφυγαν το βραδάκι παρ όλη τη ζέστη αν και οι ανεμιστήρες στη βεράντα δούλευαν πυρετωδώς.
Η επόμενη ημέρα  ήταν για το ξεστόλισμα..........για το συμμάζεμα........με το ραχάτι μας βέβαια, αφού δεν μας πίεζε ο χρόνος. Μετά τον κάματο του ''βάλε το κάθε τι  στη θέση του'', καθίσαμε γύρω από το τραπέζι της βεράντας πίνοντας αναψυκτικά και λέγοντας διάφορα από το παιδικό μας πάρτι.
Όλες οι ηλικίες παρούσες. Μεγάλο σόι βλέπεις και έμειναν να βοηθήσουν.
Η συζήτηση κατέληξε να είναι ενδιαφέρουσα.
Ξεκίνησε από τους νέους της παρέας και αυτό είναι ελπιδοφόρο.
Η αφορμή για την ενδιαφέρουσα συζήτηση δόθηκε από ένα δώρο της μικρής μας που έγινε δυο ετών. Το δώρο ήταν μια κουκλίτσα στρουμπουλή που μιλούσε και τραγουδούσε και που έπινε το κακάο της αν της έβαζες το ποτηράκι της με το καλαμάκι στο στόμα. Άκουγες μάλιστα και τον ήχο της κατάποσις, αλλά και τη διαμαρτυρία της κούκλας όταν τραβούσες το κακάο:''πεινάω, πεινάω'' έλεγε και αν ήταν χορτάτη εκθείαζε το ρόφημα που μόλις --υποτίθεται--είχε πιει.
-Πόσο ετών να είναι η κουκλίτσα; ρώτησε ο πρώτος νέος της παρέας.
-Θα 'ναι δυο -τριών ετών, συμφωνήσαμε όλοι.

-Και γιατί κακάο; ήλθε η επόμενη ερώτησή του. Σ' αυτήν την ηλικία τα νήπια πίνουν γάλα. Και όλοι ξέρουμε πόσο το γάλα είναι απαραίτητο και ωφέλιμο για τα παιδιά αλλά και για το μέλλον τους, ειδικά για τα κορίτσια, είπε.
-Μα και το κακάο είναι ωφέλιμο ρόφημα είπε κάποιος άλλος
-Όμως το κακάο εμποδίζει τον οργανισμό να απορροφήσει το ασβέστιο. Γιατί ένα παιχνίδι εκθειάζει τόσο το κακάο; Διαφήμιση κάνει; Προτείνει στα παιδιά να μην πίνουν το γάλα τους; Μιμηθείτε την κούκλα σας, τους λέει; ήρθαν οι απανωτές ερωτήσεις του.
Όλοι συμφωνήσαμε ότι τα παιχνίδια θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεγμένα αφού απευθύνονται σε παιδάκια που απλά μιμούνται...
-Μα επίτηδες γίνονται παιχνίδια που αλλοιώνουν τις διδαχές των γονιών στα παιδιά, είπε μια άλλη νέα, κοπέλα αυτήν τη φορά.
Ελπιδοφόρο να ακούς νέους που ξέρεις ότι θα φτιάξουν οικογένεια να έχουν τέτοιες αντιλήψεις. Να ξέρεις ότι δεν παρασύρονται από το σύστημα που θέλει άβουλους καταναλωτές και υπάκουους μιμητές των προτύπων που επιβάλλουν.
Η συζήτηση άναψε. Μιλήσαμε για ένα σωρό παιχνίδια που είναι όντως ακατάλληλα να βρίσκονται στα χέρια μικρών παιδιών.....
-Και οι γονείς; Γιατί τα αγοράζουν και δεν ανθίστανται με το να τα αφήσουν στο ράφι όσο και αν διαμαρτύρονται τα παιδιά;; ρώτησε κάποιος άλλος.
Ίσως οι γονείς να μην κοιτούν τις λεπτομέρειες αυτές, είπαμε, ίσως να βιάζονται να ικανοποιήσουν τα παιδιά τους για να μη γκρινιάζουν ή ίσως ίσως να μη βλέπουν αυτά που ειπώθηκαν νωρίτερα....
Πάντως μια καλή αντίσταση των γονιών είναι η περιφρόνηση του παιχνιδιού που προσβάλλει και τη νοημοσύνη των γονιών- παιδιών, αλλά και που τους αλλοιώνει τις σωστές κατευθύνσεις που οι γονείς δίνουν στα παιδιά τους.
-Και εσείς όμως, μας είπε ένας άλλος, βάλατε παιδικά τραγούδια που δεν είναι παιδικά..
-Μα τι λες; ήλθε η διαμαρτυρία μας. Είναι καθαρά παιδικά και μάλιστα πολλά εξ αυτών είναι και παλιά. 
-Τα άκουγα και εγώ μικρή, είπα
-Και το ''ήταν ένα μικρό καράβι'' είναι σωστό να το λέμε στα παιδιά; 
-Γιατί; Τι λέει;
-Μα δεν έχετε προσέξει τους στίχους; Λέει κάπου'' .............σωθήκαν ο...ο..όλες οι τροφές οε οε οε οε.Και τότε ρίξανε το κλήρο και τότε ρίξανε το κλήρο να δούνε ποιος ποιος ποιος θα φαγωθεί......'' δηλ; θα τρώγανε ή τα αγόρια ή τα κορίτσια που φαίνεται ότι ήταν στο καράβι; είπε.
-Α...ναι εμείς το έχουμε αλλάξει του είπα. Λέμε σ' αυτό το σημείο που όντως είναι απαράδεκτος στίχος '' και τότε ρίξανε το κλήρο να δούνε ποιος ποιος ποιος θα βρει φαΐ οε οε οε οε''...Και τα παιδάκια που με ρωτούν ''πού θα το βρουν;'' τους απαντώ ότι θα βρουν ψάρια ψαρεύοντας..
-Ωραία είπε ο προλαλήσας. Και ο Μπάρμπα-Μπρίλιος;; Που τον έφαγε η γαλοπούλα του;; Δηλ τα ζώα μας αν τα ταΐζουμε πολύ θα μας φάνε είναι η διδαχή που δίνουμε στα παιδιά;;;
Ναι είχε δίκιο. Και δεν το είχα προσέξει
-Αμ εγώ!!! Είπε ο άλλος νέος της παρέας. Που μικρός δεν μ' άρεσε που με έλεγαν Θανάση γιατί το τραγούδι που μου τραγουδούσαν ''1-2-3 πήγα στην κυρία, μου 'δωσε ένα μήλο , μήλο δαγκωμένο. Το δωσα στην κόρη, έκανε ένα αγόρι 
το 'βγαλε Θανάση ,σκούπα και φαράσι''. Δηλ ο Θανάσης είναι σκουπίδι και γι αυτό το φαράσι και η σκούπα είναι απαραίτητα; Τι άλλο να θέλει να πει; Ή ήταν ανοησία του στιχουργού που δεν έβρισκε ομοιοκαταληξία και έβαλε ό,τι του ήρθε;
Περιττό να πω ότι η συζήτηση κράτησε πολύ ώρα, και το καταλάβαμε όταν άρχισε το στομάχι να διαμαρτύρεται αφού είχε έλθει μεσημέρι πια και είχαμε ήδη χάσει το θαλασσινό μας μπάνιο.
Πραγματικά άρχισα να κοσκινίζω τα τραγούδια που λέμε στα παιδιά μας...τι τους λέμε.........τι τους μαθαίνουμε. 
Είναι ίσως υπερβολή γιατί γενιές μεγάλωσαν με πολλά από αυτά τα τραγούδια και δεν επηρεάστηκαν...ή μήπως δεν μπορούμε να το ξέρουμε αυτό;
Η ουσία είναι μία: Ό,τι αφορά τα παιδιά θα έπρεπε να διπλοκοσκινίζεται γιατί μπορεί να επέμβει στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους.
Έτσι δεν είναι;
----------------------------------
http://www.paidika-tragoudia.gr/ εδώ θα βρείτε όλους τους στίχους των παιδικών τραγουδιών που αναφέρθηκαν αλλά και άλλων που λέμε στα παιδιά