Οι νέοι φεύγουν................

"Ζωή - Ελιά", 2012 /(c)GTKessopoulos

Μια παρέα με νέα παιδιά, όλα τους με περγαμηνές σπουδών και ειδικοτήτων, πίνουν το καφεδάκι τους μετά από αρκετό καιρό!
Μετά τις πρώτες αγκαλιές και φιλιά, μετά τα γνωστά '' μια χαρά είσαι'', ''χαθήκαμε βρε παιδί μου'', ''τώρα πού δουλεύεις;;'', άρχισαν να παίρνουν απουσίες.
-Ο Βαγγέλης δεν είναι σήμερα μαζί μας γιατί βρίσκεται στο Λονδίνο. Εκεί βρήκε δουλειά.
-Και η Κατερίνα είναι Ντουμπάι. Μένει μόνιμα πλέον, γιατί εκεί  τελικά δουλεύει.
-Και εσύ Γιώργο; Είσαι ακόμη στην ίδια δουλειά;
-Φεύγω και εγώ σε ένα μήνα. Απολύθηκα ξέρεις, και περιμένω μια απάντηση από εταιρεία  που ενδιαφέρθηκε για το βιογραφικό μου, στη  Γερμανία. Αλλιώς θα πάω στις ΗΠΑ.
-Και εγώ ήρθα να σας αποχαιρετίσω. Φεύγω για Βρυξέλλες. Με προσέλαβε γνωστή εταιρεία και την κάνω με μικρά πηδηματάκια.
-Εσύ Μαρία;; Πώς πας στη δουλειά σου;
-Μου μείωσαν το μισθό μια και ο κατώτατος έπεσε αλλά ακόμη δουλεύω...Έχω όμως μια καλή πρόταση από Λονδίνο και το σκέφτομαι. 

-Μα τι κάνετε βρε παιδιά; Όλοι φεύγετε; Πάψατε να το παλεύετε; Δηλαδή εδώ ποιος θα μείνει; 
-Ξύπνα κούκλα μου... η Ελλάδα πέθανε!  Πού θα βρούμε δουλειά; Και όποιος βρει, πώς θα δεχθεί να δουλεύει για 700 και 600 ευρώ; 

Αυτή είναι μια συζήτηση νέων ανθρώπων, φίλων της κόρης μου, που δείχνει καθαρά το πρόβλημα των νέων, ενός επιστημονικού δυναμικού που θα προσφέρει και ήδη προσφέρει στο εξωτερικό τις γνώσεις του.
Πολλοί φεύγουν.. πολλοί θα φύγουν. Και μια χώρα που στερείται το καλύτερο δυναμικό της, στερείται αυτόματα και τη δυνατότητα να αναπτυχθεί.
Θα μου πει κάποιος ότι δεν υπάρχει σχέδιο ανάκαμψης σ' αυτήν τη χώρα.
Ότι δεν υπάρχει κανείς που να προτείνει το πώς θα πάρουν μπρος οι μηχανές της οικονομίας.  Και είναι αλήθεια! 
Πρόσφατα ο υφυπουργός οικονομίας καλούσε τους ξένους επιχειρηματίες να επενδύσουν επιτέλους στη χώρα μας, μια και έγιναν τα εργασιακά αρκετά δελεαστικά για επενδύσεις!! Μια και οι εργαζόμενοι είναι έτοιμοι ή σχεδόν έτοιμοι να δουλέψουν  άνευ όρων, ήθελε να πει! 
Αλλά ποιος θα έρθει να επενδύσει εδώ όταν και η γραφειοκρατία καλά κρατεί  και η φορολογία είναι αποτρεπτική για τους επενδυτές ενώ  η κοινωνία βράζει; Γιατί βράζει, μην έχετε αμφιβολίες! 
Είναι σαν ένα ηφαίστειο που δείχνει σημεία ζωής και δραστηριότητας, αλλά που κανένας ειδικός δεν ξέρει πότε θα εκραγεί. 
Γιατί η έλλειψη δουλειάς, άρα και αξιοπρεπούς διαβίωσης γεννά την απελπισία, το θυμό, την εκδίκηση.
Οι νέοι φεύγουν... .και ας μη φαίνεται το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Η ανεργία μεγαλώνει και δεν διαφαίνεται τρόπος να μειωθεί. 
Το μόνο που είναι ορατό πλέον είναι τα χαράτσια και η φοροεπιδρομή σ' αυτούς  που έχουν ακόμη τη δουλειά τους... .αλλά τα έσοδα αυτά  δεν είναι αρκετά για το κράτος!!!!!
Και οι αυτοκτονίες αυξάνονται . 
Και πολλά μα πάρα πολλά παιδιά πηγαίνουν νηστικά στο σχολειό τους....
Και οι προσπάθειες να στηθεί ένα σύστημα αλληλεγγύης είναι εντυπωσιακές, που σημαίνει ότι οι ανάγκες τις κοινωνίες είναι πλέον μεγάλες και μη διαχειρίσιμες.
Και οι νέοι που μπορούν να προσφέρουν, ξενιτεύονται.....
Τι άλλο μένει να γίνει για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για σχέδιο ανάκαμψης της οικονομίας; 
Ή μήπως δεν είναι αυτό το ζητούμενο;