Φόροι:ένα αγκάθι για το κράτος με αρχαίες ρίζες

Τα εκκαθαριστικά της εφορίας ήδη μας έφεραν ψυχρολουσία φέτος, ενώ ο υδράργυρος πιάνει υψηλές θερμοκρασίες, γι αυτό, ευχαριστούμε την εφορία που μας .............δροσίζει!!!!!!!!!!
Αλήθεια, πότε άρεσε στον πολίτη να πληρώνει φόρους;;; Δεν ξέρω ούτε μια περίοδο της χώρας μας που χαιρόμασταν να συμβάλλουμε στα έσοδα του κράτους....
Ίσως γιατί βλέπουμε ότι  οι φόροι μας δεν πάνε εκεί που πρέπει, ίσως γιατί τα έσοδα από τους φόρους, δεν διαμοιράζονται μέσω παροχών δίκαια στους πολίτες, ίσως γιατί ο άνθρωπος αρέσκεται να πληρώνεται αλλά όχι να πληρώνει το κράτος του!!

Από την αρχαιότητα όμως η φορολόγηση ήταν το κλειδί του κάθε ανεπτυγμένου κράτους.Στην αρχαία Αθήνα υπήρχαν φόροι όλων των ειδών!!!!!!!!!!!!!
Υπήρχαν τότε οι πρόσοδοι που χωρίζονταν σε τακτικές και έκτακτες και κατά δεύτερο λόγο σε άμεσες και έμμεσες!
Ο Παρθενώνας που κοσμεί την ιστορία μας και στέκεται ορθός τόσους αιώνες για να μας θυμίζει το ένδοξο παρελθόν μας, είναι τρανό παράδειγμα φορολόγησης για την κατασκευή του.Πόσες φορές δεν θα διαμαρτυρήθηκαν οι πρόγονοί μας γι αυτήν τη φορολογία............χωρίς να σκεφθούν τι παρακαταθήκη αφήνουν στις επόμενες γενιές και τι σύμβολο θα γινόταν ο ναός τους που πλήρωσαν τόσο ακριβά!!!!!!!!!!!!!!
Στην Αρχαία Αθήνα λοιπόν, υπήρχαν οι καταβολές, δηλ. φόροι από τα μισθώματα και τα τέλη της πολιτείας που αποτελούσαν, σαν να λέμε σήμερα, τον προϋπολογισμό της πόλης-κράτους.
Υπήρχαν και τα προσκαταβλήματα, που ήταν από τα δικαστικά τέλη και τα πρόστιμα. Τα τέλη τώρα, ήταν πολλών ειδών!

Ήταν η δεκάτη, δηλ. το 10% της σοδειάς από την εκμίσθωση των δημόσιων γαιών, ήταν το ελλιμένιον που αφορούσε το φόρο που πλήρωναν τα πλοία που έφταναν στα λιμάνια της Αττικής, ήταν το επώνιον, το ΦΠΑ της Αρχαίας Αθήνας, που ήταν φόρος επί της τιμής αγοράς ενός προϊόντος και το πλήρωναν οι αγοραστές, ήταν το μετοίκιον ή ξενοικόν, που πλήρωνε κάθε οικογένεια μετοίκων για να ανανεώσει την άδεια παραμονής στην Αθήνα, ήταν το πορνικόν που το πλήρωναν όσοι διατηρούσαν οίκους ανοχής, ήταν και η πεντηκοστή, ένας φόρος του 2% που έμπαινε στην αξία των εισαγομένων ή εξαγομένων προϊόντων.
Υπήρχαν όμως και φόροι που πλήρωναν οι σύμμαχοι, πόλεις-κράτη, στην Αθήνα για πολεμικές δαπάνες. Αν μια πόλη σύμμαχος δεν πλήρωνε, τότε αναλάμβαναν οι εκλογείς, που με τη συνοδεία στρατού έπαιρναν τους φόρους που η Αθήνα επέβαλλε!
Εκείνος που εισέπραττε τους φόρους από τους πολίτες στην αρχαία Αθήνα ήταν ιδιώτης που πλήρωνε στο δημόσιο για να πάρει την άδεια είσπραξης.
Όπως βλέπουμε οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν ''μάστορες'' στη δημιουργία φόρων και στην είσπραξή τους..............

Αλλά και στην Βυζαντινή εποχή οι φόροι αποτελούσαν το πρώτιστο έσοδο του κράτους, με ένα πολύπλοκο φορολογικό σύστημα αλλά και πληθώρα φόρων, με βασικό αυτόν της φορολόγησης της καλλιεργήσιμης γης. Φόροι όμως υπήρχαν και της ιδιοκτησίας, ή φόρος για την αξία των καλλιεργήσιμων εκτάσεων -αν ήταν πεδινές ή ορεινές-,αλλά και φόρος κληρονομιάς. Υπήρχε το εννόμιον δηλ φόρος για όσους βοσκούς χρησιμοποιούσαν δημόσια βοσκοτόπια, το μελισσονόμιον που ήταν φόρος για τα μελίσσια, η χοιροδεκατία που αφορούσε όσους είχαν χοιροστάσια και ο καπνικός φόρος, που αφορούσε όσους είχαν τζάκι στο σπίτι τους.
Η μη πληρωμή φόρων στερούσε από τον ιδιοκτήτη την γη του, που την έπαιρναν άλλοι ιδιοκτήτες με υποχρέωση να πληρώσουν τα καθυστερούμενα ή την έπαιρναν εργάτες της γης που είχαν την ίδια υποχρέωση.
Φυσικά ήταν εποχές που ο πόλεμος ήταν κυρίαρχος και στην ατζέντα κάθε χώρας που ήθελε να λέγεται ανεπτυγμένη, γι αυτό και οι φόροι για τις πολεμικές δαπάνες έκαναν τους πολίτες να στενάζουν περισσότερο!

Στα νεότερα χρόνια οι φόροι συστηματοποιήθηκαν σε κανόνες ενός φορολογικού συστήματος από τον Α. Σμιθ.
Πάντως, η φορολογία είναι στο πρόγραμμα κάθε κόμματος που διεκδικεί την εξουσία, με τις υποσχέσεις να ανταγωνίζονται η μία την άλλη.

Η φοροδιαφυγή όμως είναι μοντέρνα και προσφιλής συνήθεια πολλών συμπατριωτών μας, και η μη πάταξή της οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην απροθυμία αυτών που ασκούν ελέγχους και δίνουν εντολές!