Όταν ο άνθρωπος ακόμη και στο σκοτάδι καταφέρνει να βλέπει φως!!!!!!

Aν και ζούμε σε περιβάλλον οικονομικής ύφεσης , πάρα πολλοί συμπολίτες μας δεν πτοούνται.Έτσι, προσπαθούν να ξεκινήσουν κάτι νέο, ελπιδοφόρο, μακριά από όσα ξέρουν ή έχουν ειδικευτεί.

Ο λόγος στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών, που προσφέρει σεμινάρια βραχείας διαρκείας αλλά και επαγγελματική εκπαίδευση σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με τη γη και όχι μόνο.

Η επιμόρφωση και ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται, γίνεται στο κτήμα Συγγρού, που είναι κληροδότημα της Ιφ.Συγγρού, κόρη του Ιωάννη και της Αγλαΐας Μαυροκορδάτου και σύζυγος του Ανδρέα Συγγρού.

Το 1921, με βάση τα οριζόμενα στη διαθήκη της Ιφιγένειας Συγγρού, το ομώνυμο Κτήμα κληροδοτήθηκε στην τότε Ελληνική Γεωργική Εταιρεία, προκειμένου να ιδρυθεί σχολή κηπουρικής, πτηνοτροφίας, μελισσοκομίας, σηροτροφίας, και κτηνοτροφίας με αποστολή την εκπαίδευση «καλών γεωργών και κηπουρών».
Πάντα το ΙΓΕ, είχε μια ορισμένη προσέλευση  πολιτών, κυρίως αγροτών ή παιδιά αγροτών που ήθελαν να μάθουν, να εκπαιδευτούν στα της γης, αλλά και όσων ήθελαν να ασχοληθούν με τη γη από χόμπι.
Φέτος, τα σεμινάρια για ερασιτέχνες και επίδοξους αγρότες καθώς και για κηπουρούς, κάνουν θραύση.
Η προσέλευση φέτος πέρασε κάθε προηγούμενο. Επικράτησε συνωστισμός και επειδή οι αιτήσεις εγγραφής γίνονται δεκτές με σειρά προτεραιότητας και μόνο, υπήρχαν άνθρωποι που περίμεναν από τις 3 το πρωί μέχρι να ανοίξει η γραμματεία! 
Πανσπερμία ανθρώπων διαφορετικής τάξης αλλά και ηλικίας, παρακολουθεί τα μαθήματα. Άνεργοι και συνταξιούχοι οι περισσότεροι.
Πάντα απογευματινά τα μαθήματα, για να προλαβαίνουν οι εργαζόμενοι, περιλαμβάνουν μαθήματα μελισσοκομίας, αμπελουργίας, οινολογίας, ανθοκομίας, αυτόματα συστήματα άρδευσης, αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, βιολογικές καλλιέργειες, βιολογική κτηνοτροφία, δενδροκομία και πολλά ακόμη που σχετίζονται με τη γη. Υπάρχουν και ειδικά σεμινάρια μεσογειακής διατροφής, μελισσοθεραπείας, τυποποίηση φυτικών και ζωικών προϊόντων.
Από τα αποτελέσματα της έρευνας που διαβάζουμε στο ''Κ'' της Καθημερινής βλέπουμε ότι πολλοί σκέφτονται να ασχοληθούν  επαγγελματικά με τη γεωργία αν και δεν έχουν καμιά επαφή με τη καλλιέργεια. Μόνη ελπίδα τα κτήματα της οικογένειας που μένουν εγκαταλελειμμένα κάπου στην επαρχία.
''Παλαιότερα οι μαθητές ήταν χομπίστες '' είπε ο καθηγητής Π.Σκοτειδάκης. ''πλέον οι περισσότεροι ψάχνουν να βρουν διέξοδο''!

Τα μαθήματα γίνονται και σε τάξη με μάθημα χειροπιαστό, όπως η εκτροφή σαλιγκαριών, ή μπόλιασμα ελιάς  από πανεπιστημιακούς καθηγητές, γεωπόνους.Η πρακτική εξάσκηση γίνεται στο κτήμα, ανάμεσα στα δέντρα και τους κήπους. Έτσι, το μάθημα γίνεται διαδραστικό, ομαδικό και συνεργασιακό με πολύ ενδιαφέρον.
Τόσα στρέμματα γης μένουν ανεκμετάλλευτα στη χώρα μας....
Να μια ευκαιρία και για τους πολίτες που το θέλουν αλλά και για τη χώρα να γίνει--ίσως--αυτάρκης στα γεωργικά προϊόντα.
Λέτε αυτή η οικονομική βάρβαρη συγκυρία να κινήσει τελματωμένα ύδατα;