Δήλος, το νησί των θεών!

http://zervonikolakis.lastros.net/delos-savra.html

Μια επίσκεψη στη Δήλο, το ιερό νησί των θεών, αφήνει τον επισκέπτη με τις καλύτερες εντυπώσεις!
Η Δήλος, το μικρό πλεούμενο νησί της μυθολογίας μας, δέχτηκε τη Λητώ, που την καταδίωκε η Ήρα γιατί είχε μείνει έγκυος από τον Δία...Έτσι, ο Ποσειδώνας για να την βοηθήσει, μετά από παράκληση του άτακτου Δία, ακινητοποίησε το νησί και πρόσφερε καταφύγιο στη Λητώ...Εκεί λοιπόν γεννήθηκαν οι δύο δίδυμοι θεοί η Άρτεμις και ο Απόλλωνας.
Εξ αιτίας αυτού, το νησί θεωρήθηκε ιερός τόπος μέχρι και σήμερα. Οι μόνοι κάτοικοί του σήμερα, είναι το προσωπικό του μουσείου και του αρχαιολογικού χώρου.
Μετά τη δύση του ήλιου ουδείς επισκέπτεται το νησί, αυτό το τεράστιο μουσείο με την μεγάλη ιστορία.
Ο περιηγητής Στράβων που γεννήθηκε λίγα χρόνια μετά τη δεύτερη καταστροφή της Δήλου περιγράφει με λίγα λόγια το μικρό νησί: ''Η πόλη της Δήλου είναι σε πεδιάδα και εκεί είναι τα ιερά του Απόλλωνα και της Λητώς. Πάνω από την πόλη ο Κύνθος, ένα γυμνό και βραχώδες βουνό. Ο Ινωπός ποταμός, που δεν είναι μεγάλος, διατρέχει το μικρό νησί''..
Μικρό νησί η Δήλος, μόλις 6,85 τετρ. χιλιόμετρα, με τεράστια ιστορία, και με ανασκαμμένα μνημεία μέχρι σήμερα, μόνο στο κέντρο του νησιού καταλαμβάνοντας λίγο περισσότερο το 1/7 του χώρου.
Ιούλιο -Αύγουστο με τα μελτέμια, τα κύματα φτάνουν και τα 9 μποφόρ και το ταξίδι ακόμη και με τα εξελιγμένα μέσα σήμερα, γίνεται δύσκολο.Πόσο μάλλον τότε.....την εποχή του Κικέρωνα που περιγράφει το ταξίδι του στη Δήλο,  Γράφει λοιπόν στον Αττικό τον Ιούλιο του 51 πχ.,''Τα θαλασσινά ταξίδια δεν είναι αστεία υπόθεση, ιδιαίτερα τον μήνα Ιούλιο. Φτάσαμε στη Δήλο έξη μέρες αφότου ξεκινήσαμε από την Αθήνα. Στις 6 Ιουλίου ξεκινήσαμε από τον Πειραιά και φτάσαμε στο Σούνιο με δύσκολους ανέμους που μας κράτησαν εκεί μέχρι την άλλη μέρα, αλλά στις 8 Ιουλίου το ταξίδι μέχρι την Κέα ήταν ευχάριστο. Από εκεί φτάσαμε στη Γυάρο με δυνατό άνεμο, παρόλο που δεν ήταν αντίθετος  στην πορεία μας, στη συνέχεια στη Σύρο και από εκεί στη Δήλο, καλύπτοντας την απόσταση πιο γρήγορα απ' ότι θα ευχόμαστε.Τα ανοικτά ροδίτικα καράβια, όπως γνωρίζεις  κι εσύ, είναι τα χειρότερα στον κόσμο όταν έχει τρικυμία. Μετά από όλα αυτά δεν πρόκειται να βιαστώ καθόλου, και δεν θα το κουνήσω από τη Δήλο αν δεν δω καθαρές τις βουνοκορφές της Τήνου.'' 

http://zervonikolakis.lastros.net/delos-savra.html

Ακόμη και σήμερα οι ναυτικοί και οι ψαράδες του Αιγαίου εξετάζουν προσεκτικά την βουνοκορφή του Τσικνιά.... αν διαγράφεται καθαρά στον ορίζοντα, τότε είναι ''καλοσημαδιά'', αν καλύπτεται από σύννεφα τότε δεν ξανοίγονται στη θάλασσα.
Βραχώδες νησί η Δήλος γι αυτό και πηγαία νερά δεν υπάρχουν. Δημιουργείται όμως στο στεγανό γρανιτικό υπόβαθρο, ένας περιορισμένος  αλλά σημαντικός για το νησί φρεατικός ορίζοντας σε μικρό σχετικά βάθος.
Το πόσιμο νερό αντλείται από την αρχαιότητα έως σήμερα από τα ίδια πηγάδια που βρίσκονται στο αίθριο των αρχαίων σπιτιών, όπως το πηγάδι της Κλεοπάτρας, το πηγάδι του Μαλτέζου κά.
Όλα τα σπίτια είχαν κάτω από το αίθριο,  την κεντρική υπαίθρια αυλή, μια μεγάλη τετράγωνη δεξαμενή στην οποία συγκεντρώνονταν το βρόχινο νερό από τη στέγη.
Η οροφή της δεξαμενής στηρίζεται σε τόξα από πωρόλιθο και καλύπτεται  με ψηφιδωτό δαπέδου που είναι χαμηλότερο από το δάπεδο του περιστώου δηλ του στεγασμένου χώρου γύρω από το αίθριο. Πιθανόν ο χώρος αυτός γέμιζε τους καλοκαιρινούς μήνες με νερό, που αφενός αναδείκνυε τα ψηφιδωτά και αφετέρου με την εξάτμιση δημιουργούσε μια αίσθηση δροσιάς γύρω.
Εκτός από τα ιδιωτικά πηγάδια υπήρχαν και δημόσια και κρήνες.
Πάντως έχει υπολογισθεί με υπερβολική αισιοδοξία  ίσως, ότι την εποχή που έβρεχε τα πηγάδια συγκέντρωναν ποσότητα 280.000 κυβικών μέτρων νερού!!!!!!!!!!!!
Τα νερά της βροχής σχημάτιζαν το Ινωπό ποταμό που αναφέρει ο Στράβων, που κατέβαινε από τους βορειοανατολικούς πρόποδες του Κύθνου, συγκεντρωνόταν σε μια τεχνητή δεξαμενή, την Ινώπου Κρήνην, κι από εκεί με εκτεταμένα αρδευτικά έργα διοχετευόταν στην πόλη και στο λιμάνι!
Στο νότιο τμήμα της Δήλου, ή στη γειτονική Ρήνεια και στη Μύκονο υπήρχαν αγροκτήματα που πολλά ανήκαν στο ιερό και προμήθευαν στους κατοίκους φρέσκα λαχανικά και φρούτα αλλά και κρέας  και μέλι...
Στη Δήλο πάντως μέχρι το 2ον αι. θα πρέπει να υπήρχαν αγροκτήματα τα οποία εκτοπίστηκαν σιγά σιγά από ιδιωτικά κτήρια.
Αυτό που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει στο νησί από την αρχαιότητα έως σήμερα είναι η αυτοφυής βλάστηση. 
Έτσι εκτός από αρχαιολογικός χώρος η Δήλος είναι ένα τεράστιο φυσικό φυτολογικό Μουσείο με μεγάλη ποικιλία φυτών. Μέχρι τώρα έχουν καταγραφεί 537 είδη, πολλά με φαρμακευτικές ιδιότητες που χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα έως σήμερα για θεραπευτικούς σκοπούς...
Η ιατρική στην πολυάνθρωπη και πλούσια πόλη της Δήλου ήταν ανεπτυγμένη κατά την αρχαιότητα. Έχουν βρεθεί εργαλεία ιατρικά, αγγεία που περιείχαν φάρμακα από φυτά, θερμοφόρες, αγαλμάτια του Ασκληπιού και αναθήματα για ίαση πασχόντων μελών.

Ασκληπιείο υπήρχε στα νότια του νησιού αλλά περισσότερα θεραπευτικά κέντρα θα πρέπει να υπήρχαν στην κοντινή Ρήνεια που εκεί μεταφέρονταν οι επίτοκες και οι βαριά ασθενείς, μια και στη Δήλο απαγορευόταν να πεθάνει κάποιος ή να γεννηθεί!!!!!!!!
Ο Δήλιος ιατρός Αντιφάνης ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την θεωρία ότι όλες οι ασθένειες προέρχονται από το είδος της διατροφής!!!!!
              Ο τόπος μας είναι κλειστός, όλο βουνά που έχουν σκεπή 
              το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα. Δεν έχουμε ποτάμια
              δεν έχουμε πηγάδια δεν έχουμε πηγές μονάχα λίγες στέρνες
              άδειες κι αυτές, που ηχούν και που τις προσκυνούμε......
                                                          Γ.Σεφέρης