Η Ελευσίνα και τα ''Αισχύλεια''!

Τώρα το καλοκαίρι και κάθε καλοκαίρι οι πόλεις,  διοργανώνουν φεστιβάλ ή ''εόρτια'', εκδηλώσεις δηλ.,που ψυχαγωγούν τους τουρίστες τους , ντόπιους και ξένους, αλλά και βοηθούν την οικονομική τόνωση των πόλεων!
Ένα τέτοιο φεστιβάλ διοργανώνει από το 1975 και η Ελευσίνα.
Τα ''Αισχύλεια'' είναι η κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση της περιοχής που γίνεται τέλη Αυγούστου μέχρι το τέλος περίπου του Σεπτεμβρίου.
Στην Ελευσίνα λοιπόν  έχει οργανωθεί και φέτος η γιορτή, με πολλούς καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε θεατρικές παραστάσεις, σε συναυλίες, όπως η ''Ειρήνη '' του Αριστοφάνη με τον Πέτρο Φιλιππίδη , τη Δήμητρα Γαλάνη, το Γιάννη Χαρούλη, θα δούμε τους Ιχνευτές του Σοφοκλή ,τον Οθέλο του Σαίξπηρ του Κιμούλη-Μαρκουλάκη, τον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη και πληθώρα άλλων εκδηλώσεων!

Ελευσίνα η πόλη των αντιφάσεων...........μια σύγχρονη πόλη που χτίστηκε πάνω στην ξεχασμένη αίγλη της παλιάς, μια πόλη που λέγοντας το όνομά της σήμερα, εννοείς βιομηχανική περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Μια πόλη που οι κάτοικοί της ακόμη πεθαίνουν από πνευμονοκονίαση και ας έχει μειωθεί η παραγωγή......Εκεί που βλέπεις ακόμη χαμηλά σπίτια με αυλές, πλατείες που παίζουν τα παιδιά αλλά και ογκώδεις βιομηχανίες !
Αν και οι κάτοικοι της περιοχής καλοδέχτηκαν τις βιομηχανίες γιατί έδιναν δουλειές, με την πάροδο των χρόνων και μετά από ασθένειες και θανάτους που οφείλονταν στα απόβλητα των βιομηχανιών, αγωνίστηκαν για καθαρότερο περιβάλλον.
Θυμούνται κάποιοι κάτοικοι ότι επί χούντας επισκέφθηκαν τον Παττακό ως μέλη της Επιτροπής Ρύπανσης Υδάτων γιατί πίστεψαν ότι ο  ταξίαρχος θα είχε μια παραπάνω ευαισθησία!!!!!!!!!!! Τους ρώτησε τότε ''πόσοι είσαστε εσείς ,εκεί στην Ελευσίνα;;'' Η απάντηση τότε ήταν ''25.000 κάτοικοι''!! ''Ε., λοιπόν, η Ελλάδα έχει 25.000 κατοίκους λιγότερους '' ήταν η απάντηση του πατριδολάτρη στους κατοίκους που ζούσαν κάτω από τον κόκκινο ουρανό της Χαλυβουργικής και ανέπνεαν τα τσιμέντα του Τιτάνα και τα χημικά των παραλιακών βιομηχανιών!!!
Η Ιερά Οδός οδηγούσε κάποτε, στην ιερή πόλη της Ελευσίνας, ανάμεσα στις 5 ιερές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.
Επί των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου και της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έγινε το παγκόσμιο  θρησκευτικό κέντρο της εποχής.
Η Ελευσίνα εκείνη την περίοδο, ήταν ό,τι είναι η Ιερουσαλήμ για τους χριστιανούς ή η Μέκκα για τους μουσουλμάνους.
Οι επίγονοι του Μ.Αλέξανδρου αλλά και οι Ρωμαίοι, ενσωμάτωσαν στο imperium τους τη θρησκεία των Ελευσινίων  και έτσι εξελίχθηκε σε παγκόσμια θρησκεία. Πλήθος πιστών από όλον τον τότε κόσμο συνέρρεαν  εκεί, για να συμμετέχουν στα Ελευσίνια μυστήρια.
Η μύηση των πιστών υποσχόταν μετά θάνατο ζωή αλλά δεν ξέρει κανείς πώς γινόταν  και τι συνέβαινε στα τελεστήρια που οι πιστοί μυούνταν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κανένας δεν μιλούσε ποτέ για τον τρόπο μύησης  από το φόβο απώλειας της μετά θάνατον ζωής αλλά και από το φόβο της  θανατικής ποινής!!
Τα Ελευσίνια τελούνταν φθινόπωρο κάθε 4 χρόνια προς τιμήν της Δήμητρας που έφτασε στην περιοχή για να βρει την κόρη της Περσεφόνη που είχε απαγάγει ο Πλούτωνας, ο θεός του κάτω κόσμου!
Έτσι πήρε το όνομά της η Ελευσίνα... από την έλευση, την άφιξη της θεάς Δήμητρας στην περιοχή.

ο χόρος που θα φιλοξενήσει τις εκδηλώσεις  

Τα ''Αισχύλεια'', η κορυφαία αυτή πολιτιστική εκδήλωση της πόλης γίνεται την ίδια εποχή, το Σεπτέμβριο, που τελούνταν τα Ελευσίνια μυστήρια.
Πάντως το 395 μχ., η Ελευσίνα άρχισε να σβήνει μετά την επιδρομή  του Αλάριχου και των Γότθων του, που ως  νεο-προσηλυτισμένοι χριστιανοί άρα και φανατικοί, κατέστρεψαν τα πάντα , έκαψαν και έσφαξαν και τον τελευταίο ιεροφάντη.
Από τον 15ο-16ο αι., άρχισε η πόλη να ξανακατοικείται από τους Κουντουριώτες δηλ τους Αρβανίτες από το χωριό Κούντουρα, 15 χλμ από την Ελευσίνα
Μετά ήλθαν και άλλες φυλές, και έτσι το Θριάσιο μοιράστηκε σε ανατολικό και δυτικό σε δύο φυλές, την Ιπποθοωντίδα και Οινηίδα φυλή.
Το όνομά της --Ελευσίνα-- διατηρήθηκε, αν και στα αρβανίτικα λεγόταν Λεψίνα.

Σήμερα, η πόλη της Ελευσίνας έχει περισσότερους μισθωτούς και επιστήμονες και λιγότερους εργάτες,  αλλά και αυτοαπασχολούμενους, και οι κάτοικοι αυτοί είναι πρόσφυγες της Μ.Ασίας, παλιννοστούντες Πόντιοι, αλλά και σύγχρονοι οικονομικοί μετανάστες.




Πηγές: εδώ και από το ''Ε'' 1051