Πάσχα.................το νησί!!!

Πλησιάζουν οι μέρες του Πάσχα, αλλά σήμερα θέλω να μιλήσουμε για το νησί του Πάσχα που ανακαλύφθηκε από τον Ολλανδό ναύαρχο Γιάκομπ Ρόγκεβεϊν την ημέρα του Πάσχα του 1722, απ' όπου και η ονομασία του νησιού.
Το 1770, ανακαλύφθηκε εκ νέου από μια αποστολή του αντιβασιλέα του Περού.
Το 1888 προσαρτήθηκε στη Χιλή και οι κάτοικοι απέκτησαν δικαιώματα Χιλιανού πολίτη το 1965.

Το νησί του Πάσχα είναι απομονωμένο στον Ειρηνικό Ωκεανό, που αποτελεί το ανατολικότερο σημείο της Πολυνησίας.
Είναι ηφαιστειογενές, με μέγιστο υψόμετρο 538.
Διαθέτει ανεπτυγμένη κτηνοτροφία και μεγάλη τουριστική κίνηση...
Το νησί αποικίστηκε από Πολυνησίους γύρω στον 5ο μχ. αι. Στις παραδόσεις τους οι κάτοικοι διαιρούν τον πληθυσμό σε απογόνους δύο διαφορετικών εθνικών ομάδων, τους ''Ανθρώπους με μακριά αφτιά'' και τους ''Ανθρώπους με κοντά αφτιά''.

Είναι γνωστά τα γιγάντια λίθινα αγάλματά του, τα moai, από τα οποία υπάρχουν περισσότερα από 600 και γνωστά είναι επίσης τα ερείπια 300 περίπου τεράστιων λίθινων εξέδρων με ανοικτές αυλές στις πλευρές τους.

 

Οι προτομές αυτές, έχουν ύψος από 3,2- 6,5 μέτρα!!  Σύμφωνα με τις παραδόσεις που υποστηρίζονται και από τις αρχαιολογικές έρευνες, τα αγάλματα αναπαριστούν σημαντικές προσωπικότητες που θεοποιήθηκαν μετά το θάνατό τους. Κατασκευάστηκαν από τον ειδικό κιτρινόγκριζο τόφφο που συναντάται στον κρατήρα του Ράνο Ραράκου.

Αλλά και μυστικά που σχετίζονται με  τη μακροζωία κρύβει το νησί του Πάσχα!!!

Η ραπαμυκίνη είναι προϊόν ενός βακτηρίου (Streptomyces hygroscopicus) που ανακαλύφθηκε στην αρχή της δεκαετίας του 1970, σε ένα δείγμα εδάφους από το απομονωμένο και μυστηριώδες Νησί του Πάσχα.

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αντιμυκητιακός παράγοντας, σύντομα όμως διαπιστώθηκε πως είχε ισχυρές ανοσοκατασταλτικές ιδιότητες και έγινε έτσι ένα πολύτιμο εργαλείο εναντίον της απόρριψης των μοσχευμάτων. 
Αυτό το ανοσοκατασταλτικό   φάρμακο που  χρησιμοποιείται σήμερα στις μεταμοσχεύσεις, φαίνεται ότι παρατείνει τη ζωή μεσήλικων ποντικών έως και 38%.
Tι πρωτοαντίκρυσαν όμως οι πρώτοι Ευρωπαίοι;;
Όταν τον 18ο αιώνα έφτασαν εκεί οι πρώτοι Ευρωπαίοι, αντίκρισαν ένα αραιοκατοικημένο νησί, αποψιλωμένο, ερημικό και με κατοίκους κανίβαλους. 
Δεν βρέθηκαν ζώα (μόνο έντομα) και κανένα μεγάλο φυτό. Ούτε θάμνος. 
Οι εξερευνητές παραξενεύτηκαν και από τα εκατοντάδες τεράστια αγάλματα που βρέθηκαν στημένα ή ημιτελή σε όλο το νησί. 
Το 1770 , τα αγάλματα ήταν όλα όρθια. Ως το 1864 είχαν γκρεμιστεί από τους ίδιους τους κατοίκους του νησιού. Οι επιστήμονες όμως έλυσαν κάθε μυστήριο που συνδεόταν μέχρι και με εξωγήινες παρεμβάσεις.
Αποδείχθηκε ότι το νησί ήταν κατάφυτο και εύφορο. Η καταστροφή της φύσης άρχισε ήδη από το 800 μ.Χ., ενώ κατά το 1400 μ.Χ. τα φυτά εξαφανίστηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά. 

Όταν πρωτοαντίκρυσαν το νησί οι Ευρωπαίοι, βρήκαν μόνο ένα θάμνο. Οι κάτοικοι αποψίλωσαν όλη τη χλωρίδα για τις βιοτικές τους ανάγκες. Οι αρουραίοι που έφτασαν μαζί με τους Πολυνήσιους, αποτελείωσαν το έργο των ανθρώπων, τρώγοντας ακόμα και τους εναπομείναντες σπόρους.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με τυπικό παράδειγμα οικολογικής αυτοκαταστροφής! Καταστράφηκε ολόκληρη η χλωρίδα αλλά και η πανίδα. 
Κάθε είδος πουλιού εξαφανίστηκε. Εξαφανίστηκαν ακόμη και τα οστρακόδερμα και άλλοι οργανισμοί από τα παράλια. 
Από τα αρχαιολογικά ευρήματα εκλείπουν και τα ίχνη διατροφής με μεγάλα ψάρια, γύρω στα 1.500, αφού δεν υπήρχαν πια δέντρα για την κατασκευή μεγάλων κανό, ώστε να ψαρεύουν στα ανοιχτά. 
Αφού κατέστρεψαν τα πάντα, οι άνθρωποι εντατικοποίησαν την εκτροφή των πουλερικών που είχαν φέρει μαζί τους. Όμως αυτό δεν έφτανε για τις ανάγκες τους. Στράφηκαν λοιπόν στον κανιβαλισμό!!!
Τα κόκαλα ανθρώπων, όπως δείχνουν οι ανασκαφές, αρχίσουν να πληθαίνουν από την περίοδο αυτή στους σωρούς με τα αποφάγια.
Είναι λοιπόν φανερό, εκτός των άλλων, πώς  το Νησί του Πάσχα παρέχει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα ένα πολύτιμο μάθημα για το πόσο «εύκολα» μπορεί να επέλθει η καταστροφή ενός πολιτισμού και σε γενικότερο πλαίσιο ακόμη και ολόκληρης της ανθρωπότητας!!!
Σήμερα επισκέπτονται το νησί όχι μόνο για τις φυσικές ομορφιές του και τα παράξενα τεράστια αγάλματά του, αλλά και για τα ''άλυτα μυστήρια'' του νησιού, όπως  για παράδειγμα, τις επιγραφές του Rongo Rongo που κανείς γλωσσολόγος δεν έχει μεταφράσει και ταυτόχρονα κανείς δεν έχει αποδείξει απολύτως την ορθότητα της θεωρίας για το ποιοι έστησαν τα περίφημα πέτρινα αγάλματα «moai».
Ακόμη, το «φολκλορικό» στοιχείο του νησιού είναι έντονο, όπως η μουσική και ο χορός αλλά και τα τελετουργικά τατού. Είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός τατού που ζωγραφίζουν οι ιθαγενείς ώστε για κάθε μέρος του σώματος  υπάρχει και διαφορετική ονομασία: matapea (γύρω από τα μάτια) panaha’a (μάγουλα) rare (στα χέρια) retu (στο πρόσωπο)...
Αυτό το απομονωμένο νησί, που τόσο έχει ''προκαλέσει'' την ανθρώπινη φαντασία για τα ''μυστήριά του'', είναι ένας  θαυμάσιος προορισμός που περισσότερο από όλα προσφέρει και ηθικό δίδαγμα: το πόσο εύκολα ο άνθρωπος με τα ίδια του τα χέρια μπορεί να κάνει ''θαύματα'' αλλά και να καταστρέψει τον ίδιο τον πολιτισμό του και το περιβάλλον  που κατοικεί!!!


πηγή
πηγή
Britannica