Αλληλουχία των πάντων στη φύση!!

To 1992 oι ηγέτες 150 χωρών υπέγραψαν στο Ριο ντε Τζανέιρο, στη ''Διάσκεψη της Γης'', μια υπόσχεση όπου δεσμεύτηκαν να προστατέψουν τη ''βιοποικιλότητα'', δηλαδή όλο το φάσμα των ζώων και των φυτών πάνω στη γη.
Τα βήματα που έγιναν από τότε είναι αρκετά, αλλά η καταστροφή συνεχίζεται.
Κι όμως.......κάθε ζωντανό πλάσμα εξαρτάται από τις φυσικές διαδικασίες που συμβάλλουν στην υγεία του πλανήτη αλλά και στην υγεία κάθε μορφής ζωής!
Η συνεχής χρήση χημικών ουσιών στην αγροτική παραγωγή, για την καταστροφή παρασίτων, καταστρέφει και πολλούς ζωντανούς χρήσιμους οργανισμούς. Τα αποτελέσματα είναι  τα επικίνδυνα για τη συγκομιδή παράσιτα που μεταλλάσσονται  και τα προϊόντα να φτάνουν στο πιάτο μας γεμάτα χημικές ουσίες.

Παράδειγμα αυτής της αλόγιστης χρήσης εντομοκτόνων ήταν αυτό που συνέβη στην Ινδονησία με την παραγωγή ρυζιού.
Πριν 20 χρόνια, οι καλλιεργητές για να σκοτώσουν παράσιτα που απειλούσαν την παραγωγή, χρησιμοποιούσαν περισσότερα χημικά εντομοκτόνα, όλο και πιο ισχυρά. Το αποτέλεσμα ήταν να κερδίζουν εντυπωσιακά κέρδη μόνο οι χημικές βιομηχανίες, μιας και τα παράσιτα γίνονταν όλο και πιο ανθεκτικά.
Οι φυσικοί εχθροί των παρασίτων--όπως η φύση τους είχε ορίσει--σκοτώνονταν και αυτοί με αποτέλεσμα έναν φαύλο κύκλο στον οποίον έδωσε λύση η τότε κυβέρνηση της Ινδονησίας.
Βοήθησαν τους ριζοκαλλιεργητές να  φροντίζουν τα χωράφια τους με τρόπο φυσικό!!!!!!
 Οι αράχνες, οι μέλισσες, τα εντομοφάγα πουλιά αυξήθηκαν και τα έντομα γίνονταν σπανιότερα. Χρησιμοποιώντας το φυσικό τρόπο η Ινδονησία αύξησε την παραγωγή ρυζιού κατά 4 περίπου εκατ. τόνους το χρόνο!!!!


Τα πάντα στη φύση είναι αλυσίδα! Τίποτε δεν είναι περιττό.
Όλα τα ζώα και τα φυτά δεν ζουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο!
Και όλα συνδράμουν στην περίφημη ισορροπία της φύσης. Καταστρέφοντας τον ένα κρίκο της αλυσίδας, παύει να ισχύει η ισορροπία αυτή με απρόβλεπτες συνέπειες.

Τρανό παράδειγμα μια περιοχή της Αφρικής που πριν λίγα χρόνια οι κάτοικοί της έβλεπαν τα ζώα τους -αγελάδες  και σκύλους- να μειώνονται δραστικά από τις λεοπαρδάλεις.
Παραπονέθηκαν λοιπόν πολλές φορές στην κυβέρνησή τους και αυτή αποφάσισε..............να σκοτώσει λεοπαρδάλεις για να ικανοποιήσει τους κτηνοτρόφους της. Σκοτώνοντας όμως τόσες πολλές λεοπαρδάλεις, εξάλειψαν τον μοναδικό εχθρό του βαβουίνου που ο πληθυσμός τους αυξήθηκε εντυπωσιακά. Το αποτέλεσμα ήταν, αφού δεν τους έφτανε η φυσική τροφή, στράφηκαν στα κοπάδια των αγροτών.
Εάν οι κτηνοτρόφοι προφύλασσαν  τα κοπάδια τους από τις λεοπαρδάλεις, αυτές θα κρατούσαν σε ισορροπία τον πληθυσμό των βαβουίνων και το πρόβλημα δεν θα είχε τις διαστάσεις που πήρε ............


Μια άλλη περίπτωση αυτής της αλληλεξάρτησης, είναι και η περίπτωση των ετοιμοθάνατων δέντρων στο νησί Μαυρίκιο του Ινδικού Ωκεανού.

Το εξαφανισμένο πουλί ντόντο!

Το 1973, ένας επιστήμονας εντόπισε αυτά τα δέντρα που ήταν 300 ετών και παρήγαγαν καρύδια! Η αναπαραγωγή όμως σταμάτησε και τα δέντρα πέθαιναν!!!!!!
Οι έρευνες του επιστήμονα ξετύλιξαν όλο την ιστορία των δέντρων!
Οι κάτοικοι του νησιού πριν πολλά χρόνια είχαν σκοτώσει το τελευταίο ντόντο, ένα πουλί σε μέγεθος γαλοπούλας και συγγενή των περιστεριών. Τα καρύδια λοιπόν των δέντρων δεν μπορούσαν να βλαστήσουν εκτός εάν τρώγονταν από ένα ντόντο και περνούσαν στα σπλάχνα του. Μέσα στον πρόλοβο του ντόντο, μέσα δηλαδή σε ένα  θύλακα στα σπλάχνα του πουλιού, γινόταν η σύνθλιψη των καρυδιών ώστε το φυντάνι να ανοίγει και να αναπτύσσεται. 
Η λύση δόθηκε από την ιδέα του επιστήμονα να χρησιμοποιήσει γαλοπούλες που διαθέτουν παρόμοιο πρόλοβο. Τις τάισε λοιπόν με καρύδια, και οι σπόροι στις κουτσουλιές τους μπορούσαν να βλαστήσουν και να αναπτυχθούν νέα φυτά!

Θαυμαστή η φύση!!!!!!!!!!!
Μας διδάσκει, μας '΄φωνάζει'' ότι ''κανένας δεν είναι τόσο μεγάλος ώστε να βλέπει τους άλλους μικρούς''!!!!!!!!!!!
Οι άνθρωποι, όλοι εμείς, αποτελούμε μέρος της ισορροπίας της φύσης............Ας διδαχθούμε από αυτήν.......... ήδη έπρεπε να είμαστε σοφοί παρατηρώντας την !!!!!!!!

Οι πληροφορίες είναι από τον τόμο ''Οικολογία'' του Michael Scott