ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ......



               ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Ονειρεύτηκα την απεραντοσύνη σου θάλασσα.....
τότε που έπαιζες κρυφτό με την ηλιαχτίδα,
όταν ο Αίολος σκορπούσε ανατριχίλες στο κορμί σου.
Ονειρεύτηκα θερινές διακοπές,
όταν άγουρο πλάσμα, έχτιζα παλάτια στην άμμο,
στον ίσκιο απ' τα αρμυρίκια!
Το κύμα σου, σιγομουρμούριζε απαλά
''Ποτέ μη χτίζεις παλάτια στην άμμο''.
Κι έτρεχε να γκρεμίσει αθώα όνειρα
πριν ξαναγυρίσει στην αγκαλιά σου!

Γέλια και φωνές έφταναν στ' αυτιά .....
την αλμύρα της θάλασσας γευόμουν.....
την ξεγνοιασιά του χτες ένιωθα στη ψυχή,
ο καλοκαιρινός ήλιος με ζέσταινε!
Αναστέναξα!!!!!!!                                                        



Ονειρεύτηκα θερινές διακοπές
δίπλα σε ανταριασμένη θάλασσα.
Το βλέμμα κενό, πλανιόταν στον αφρό της!
Η αλμύρα των ματιών μου πάλευε να σμίξει με την αλμύρα της........
Πόνος γέμιζε την καρδιά που χτυπούσε ξέπνοα για τα λόγια που άκουσε,
για το φίλο που έφυγε, για όνειρα που γκρεμίστηκαν.
Το θυμωμένο κύμα βροντοφώναζε
''Γύρνα σελίδα της ζωής στο βιβλίο,
άσε το χρόνο να γιατρέψει πληγές και προχώρα!!!

Μοναχικές εικόνες γέμισαν το νου                             

η ανάσα έβγαινε κοφτά 
σμίγοντας με τις θύμισες
που ο χρόνος έθαψε βαθιά!
Στριφογύρισα......



Ονειρεύτηκα δυο ζευγάρια μάτια
πλημμυρισμένα υποσχέσεις
να λάμπουν στην απεραντοσύνη του γαλάζιου της θάλασσας
Και είδα τα χέρια μας σφιχτοδεμένα
να παίζουν ξανά με το κύμα
που ακούραστα σιγομουρμούριζε
''Συνέχισε να χτίζεις τα όνειρά σου
με θεμέλιο την αγάπη"


Τ' όνομά σου ψέλλισαν τα κοιμισμένα χείλη
Η ευτυχία ξύπνησε την καρδιά...
Άνοιξα τα μάτια και είδα εσένα πλάι μου...
Χαμογέλασα!


Εσύ δεν είσαι όνειρο χτισμένο στην άμμο....
Εσύ είσαι η αλήθεια μου χτισμένη στην αγάπη!





Αυτή ήταν η δική μου συμμετοχή στο 4ο Συμπόσιο Ποίησης.
Σας ευχαριστώ όλους που την διαβάσατε και εσάς που την ψηφίσατε και την  παινέσατε.
Ευχαριστώ και την ψυχή του Συμποσίου την Αριστέα για την γιορτή που ετοιμάζει κάθε φορά, τη γιορτή ποίησης για να μεθάμε όπως λέει με ποιήματα, να περνάμε καλά, να βγάζουμε της ψυχής τα λόγια τα κρυμμένα!!
Συνολικά  '' Το όνειρο'' πήρε 13 βαθμούς. Ισοψήφησε με το ''Θερινό 'Αγγελο'' της Γλαύκης στην 8η θέση.
Περιμένω  την άποψή σας χωρίς ευγένειες και επιείκεια ...........,εντάξει; 




Απουσίες.............δικαιολογημένες!



Απουσίες ...απουσίες...απουσίες.
Ξέρω, το μυαλό σου πάει σε κοπάνα, όπως τότε στα σχολικά μας χρόνια.
Όμως μπορώ να φέρω δικαιολογητικό από τον κηδεμόνα μου......μη νομίζεις.
Δικαιολογημένες οι απουσίες μου,αλλά παραμένουν απουσίες, ενώ ο χρόνος τρέχει...τρέχει, αλήθεια, για πού παρακαλώ;
'Ισως τρέχει για να με ικανοποιήσει...πόσες φορές δεν είπα ''άντε να φύγει ο χειμώνας, άντε να έλθει το καλοκαίρι, πω πω πότε θα έρθει το Σαββατοκύριακο, πότε επιτέλους θα πάω διακοπές; '' Να τρέξει του ζητώ... τρέχει λοιπόν και δεν με ικανοποιεί ξανά.
Ανικανοποίητος ο άνθρωπος θα μου πεις. Φυλλομετρά τις ημέρες και σημειώνει τις αργίες, τις μέρες διακοπών, τις ημέρες πληρωμής του μισθού, να,κοντεύουν οι μέρες της άδειας....και μετά τι;;; Μετά μετρά τις ώρες που έγιναν μέρες που πέρασαν , που έγιναν χρόνια και φορτώθηκαν στην πλάτη του. Σκύβοντας από το βάρος τόσων ωρών περασμένων, ημερών και χρόνων αναρωτιέσαι και συ πώς πέρασε ο καιρός τόσο γρήγορα;
Ε μα.................γιατί δεν μας ικανοποιεί πλέον τίποτε;;
Γιατί δεν απολαμβάνουμε τις μέρες που περνούν, ζώντας την κάθε ώρα με λαχτάρα;
Ίσως θα πεις, γιατί τα θέλω μας είναι τόσα και τέτοια που δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε την ανατολή,τη δύση, έναν περίπατο, μια όμορφη συζήτηση.
Κάπου χαθήκαμε στην ανάγνωση της ζωής.........Δεν ξέρω.
Μόνο κάτι δύσκολες στιγμές που συμβαίνουν και παρακολουθείς τον πόνο, την αγωνία του άλλου, που συμπάσχεις μαζί του,μόνο τότε θυμάσαι -ίσως-ότι δεν πρέπει ο άνθρωπος να είναι ανικανοποίητος.. Αλλά οι άσχημες αυτές ώρες και οι μέρες περνούν και έχεις τόσο αδύναμη μνήμη!!!!!!!!! Όλα ξεχνιούνται και ξανά φυλλομετράς τις ημέρες στο ημερολόγιο.
Ξανά στα δικά μας λοιπόν σε αναμονή του καύσωνα και πάλι θα παραπονεθώ γιατί δεν την μπορώ τη ζέστη..........αλλά και το χειμώνα είχα βαρεθεί και ήθελα να φύγει, θυμάσαι;;;;;;;;
Όμως εκτελώντας χρέη νοσοκόμας αναρωτήθηκα που λες, γιατί ζητώ τόσο πολύ να περάσει ο χρόνος..........Και δεν είμαι η μόνη.
Ναι ναι νοσοκόμα όχι σε σοβαρά πράγματα ........μην πάει ο νους σου. Απλά είχαμε και το ατύχημά μας.
Κάταγμα ρινικού οστού έλεγε η ακτινογραφία. Και πολύ το αίμα που χύθηκε στο πεζοδρόμιο μια και η σχάρα της ΕΥΔΑΠ εξείχε τόσο ώστε να αγκαλιάσει το παπούτσι και να αναγκαστεί ο καημένος ο πατέρας μου να μετρήσει τις ενώσεις από τις πλάκες του πεζοδρομίου!
Το τηλέφωνο μας αναστάτωσε.............μας ειδοποίησαν σε ποια οδό και σε ποιο αριθμό να πάμε '' γιατί ο κύριος έχει χτυπήσει και καλέσαμε το 166''!
Σου έχω πει ότι το 166 δεν έρχεται όταν πρόκειται για ηλικιωμένο;
Καλά μην εκνευρίζεσαι. Το έχω παρατηρήσει. Σε ρωτάνε στοιχεία, ηλικία και   σε ενημερώνουν ότι έρχεται.
Όσο σκουπίζεις το αίμα... όσο παγώνει το τραύμα και αρχίζει ο πόνος, όσο παρηγορείς και μετράς τα λεπτά που περνούν τόσο το 166 αργεί.
Και τα λεπτά έγιναν τέταρτο, μισάωρο και στα 3 τέταρτα που πέρασαν, αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί .
Φυσικά πήραμε και ξαναπήραμε τηλέφωνο. Όχι μόνον εμείς, αλλά και οι ευγενέστατες υπάλληλοι του καταστήματος που βοήθησαν τον πατέρα μου όταν έπεσε μπροστά στο μαγαζί τους.
Τέλος πάντων πήγαμε στο εφημερεύον νοσοκομείο.
Και εκεί άρχισα να μετρώ το χρόνο αναμονής. Γιατί είναι μεγάλος βρε παιδί μου. Και οι γιατροί να μιλούν για ακτινογραφία που ''θα κάνετε αφού πληρώσετε σ' αυτό το ταμείο''. Μη νομίζεις πολλά... 2,55 ευρώ ήταν η συμμετοχή αλλά ξέρεις πόση ώρα περίμενα στην ουρά; Από τις 11 έως τις 12 και μισή ήμουν στην ουρά για 2,55 ευρώ. Και ο γιατρός να περιμένει αυτήν την απόδειξη- φτου έχουμε ξεφτιλιστεί- για να τον στείλει για ακτινογραφία.
Ευτυχώς του δώσανε πρώτες βοήθειες στα χέρια που τα καταμάτωσε- εκδορές ήταν αλλά το δέρμα είχε εξαφανιστεί και ο καημένος πονούσε- και σε αναμονή της απόδειξης στήθηκε με τη μύτη ματωμένη και τις γάζες να τις κρατά για να μη στάζει το αίμα, στον προθάλαμο της ακτινογραφίας περιμένοντας εμένα να τελειώσω από το ταμείο. Και αφού τελείωσα και έτρεχα σαν παλαβή για να γίνει αυτή η έρημη ακτινογραφία, ξαναστήθηκα στην ουρά γιατί νέο χαρτί -εντολή γιατρού για αιματολογικές εξετάσεις. Του πήραν αίμα.......τον είδε ΩΡΙΛΑ και του έκανε ό,τι του έκανε μέσα σε πόνους και εγώ στο ταμείο για άλλα τόσα περίπου για τις αιματολογικές.
Και τι δεν είδα όση ώρα περίμενα στην αναμονή........πόσο πόνο από ανθρώπους που ήλθαν με φορεία στα επείγοντα. Και τι δεν άκουσα, και τι δεν σκέφτηκα.
Τελικά πήγαμε κατά τις 9 το πρωί στο νοσοκομείο και φύγαμε στις 3 το μεσημέρι.
Ακόμη δεν έγινε τελείως καλά, αλλά εντάξει, το ξεπεράσαμε και αυτό μπορώ να πω σήμερα!
Αλλά το ανικανοποίητο του ηλικιωμένου για ό,τι του προσφέρεις δεν έχει όρια!!!!!!!!!!
Νομίζω ότι το έχω πάρει απόφαση.
Τέρμα η γκρίνια και το παράπονο για το Σ/Κο που αργεί!
Από εδώ και πέρα καλώς να έρθει ο καύσωνας, καλώς να έλθει το καλοκαίρι και μέρα με τη μέρα θα φτάσουμε και στις διακοπές!
Και... μ' ακούς χρόνε; Δεν θέλω να τρέχεις.
Σιγά σιγά να πηγαίνεις να απολαύσουμε τη διαδρομή!


Ένας ήρωας από τα παλιά που σκόρπισε γέλιο!




Σε λίγο τελειώνει και αυτή η ημέρα.........αλλά σαν σήμερα 9 Ιουνίου γεννήθηκε ο Ντόναλντ και δεν μπορούσα να μη γράψω κάτι...............
Που λες.............τι;; Τι θα πει ''ποιος Ντόναλντ;;'' Η πάπια φυσικά, ο Ντόναλντ Ντακ της Walt Disney.......
Ε ...........ναι αυτός, α γεια σου!!!!!!!! 
Ποιος δεν διάβασε τα κόμικς με τα κατορθώματά του;;;
Όχι εσύ;;;
Εγώ πάντως  δηλώνω ότι ήμουν φανατική του Μίκυ Μάους και παρακολουθούσα ανελλιπώς τα κατορθώματά τους.
Θυμάμαι τώρα και γελάω πώς διάβαζα το Μίκυ Μάους ................ναι ναι θα σου πω...Που λες, το έβαζα ανάμεσα στις σελίδες του σχολικού μου βιβλίου, γιατί ήταν απαγορευμένο διάβασμα  στο σπίτι!
Μεγάλωσαν γενιές με τα κόμικς αυτά και θα είμαι ειλικρινής και θα υποστηρίξω ότι μ' αρέσουν ακόμη καλύτερα από τα καινούργια που τα βρίσκω άκομψα, άσχημα και τρομαχτικά πολλές φορές.
Δεν θα σε ζαλίσω με το ιστορικό της δημιουργίας του Ντόναλντ...Δες εδώ αν θες να μάθεις λεπτομέρειες που δεν ξέρεις.
Θα σταθώ μόνο στο γεγονός ότι από όλους τους ήρωες της Λιμνούπολης ο Ντόναλντ έγινε γρήγορα ο πιο διάσημος......
Και πού οφείλεται αυτή η δόξα του;;;
Γιατί όχι ο Μίκυ που τον συμπαθούσα είναι η αλήθεια, γιατί -έστω- ο αρχιτσιγκούναρος Σκρουτζ που ήταν πλούσιος ή τα ανίψια Χίουι-Λίουι- Ντίουι που ήταν πανέξυπνα;;;
Λένε αυτοί που ξέρουν ότι ο Ντόναλντ αγαπήθηκε γιατί είχε κάτι από τον καθένα μας. 
Το παπί αυτό λοιπόν που ήταν τεμπέλης αλλά έβρισκε δουλειά όταν το απαιτούσε η ανάγκη, που ήταν άτυχος αφού με ότι και να καταπιανόταν κάτι στραβό θα τύχαινε, που ήταν πονηρός αφού ακόμη και τα ανιψάκια του προσπαθούσε να τα ξεγελάσει κάθε φορά, που  ήταν λάτρης των δικαιολογιών και των ψεμμάτων αφού ακόμη και την αγαπημένη του την γέμιζε λογιών λογιών ψέμματα, που έκανε τον παντογνώστη αν και τίποτε δεν κατάφερνε να κάνει, που ήταν καυχησιάρης ενώ δεν άξιζε και πολλά, που αγαπούσε μεν τη δράση αλλά έβαζε σε μπελάδες τους δικούς του, που θύμωνε εύκολα αν και έδειχνε ότι δεν ήταν έτοιμος για τις συνέπειες......είχε τα χαρακτηριστικά των ανθρώπινων χαρακτήρων γι αυτό και αγαπήθηκε πολύ.
Έτσι λένε............
 Ε...είχε και ευγένεια εδώ που τα λέμε, και σε πολλές περιπτώσεις ήταν και ψυχούλα σκέτη. Α...μην το υποτιμήσουμε , ποτέ δεν το έβαζε κάτω παρ όλες τις ατυχίες του.

Αλλά δεν μπορώ να μη θυμηθώ πόσο με εκνεύριζε που εκμεταλλευόταν τα ανίψια του ................
Τέλος πάντων, αγαπήθηκε και διασκέδασε όλους εμάς που βρήκαμε στοιχεία του χαρακτήρα μας ή στοιχεία του (χαρακτήρα) του γείτονα, όπως λένε οι γνώστες.
Επειδή όμως όταν κοιτάζουμε στον καθρέφτη μας βλέπουμε ό,τι μας συμφέρει, και δεν ξέρω κανένα που θα πει ναι είμαι τεμπέλης ή ανεπρόκοπος, ή είμαι πονηρόφατσα, ή ακόμη είμαι ψεύτης....γι αυτό δεν πιστεύω ότι η διάσημη πάπια του Ντίσνεϊ με το ναυτικό σακάκι και καπέλο αγαπήθηκε γιατί είδαμε τους εαυτούς μας. 
Εγώ πιστεύω ότι ο λόγος ήταν επειδή  σκόρπισε γέλιο με τις γκάφες του και τις αποτυχημένες ΠΑΝΤΑ προσπάθειές του.
Λένε ---όπως θα δεις στο λινκ που σου έδωσα πιο πάνω--ότι πέθανε στη δεκαετία του 1980 και με το θάνατο του θείου του του τσιγκούνη κληρονόμησε μόνο την επιχείρηση με τις γκαζόζες!!!!!!!!!χαχαχαχα
Α...........και κάποια στιγμή παντρεύτηκε και τη Νταίζη.
Έτσι στα λέω για να κοιμηθείς ήσυχα. 
Γιατί Ντόναλντ είναι αυτός, μπορεί να  ανήκεις στους πολλούς του θαυμαστές  και  θέλω να τον δεις  στον ύπνο σου.........για να γελάσεις μέχρι δακρύων!
9 Ιουνίου λοιπόν, ο  Ντόναλντ γιορτάζει 80 γενέθλια του! 
Το ήξερες; 

Μια εικόνα =1000 λέξεις...........σε μένα είναι λιγότερες!



Μια εικόνα είναι 1000 λέξεις-λένε-...Και γιατί 1000;;; Ίσως γιατί βαρέθηκαν να τις μετρήσουν επειδή βλέποντας μια εικόνα με νόημα μπορείς να γράφεις, να γράφεις ασταμάτητα... 
Κοίτα αυτήν την φωτογραφία!!!!!!! Δεν χρειάζονται λόγια. 
Ποιος δεν κατανοεί το νόημά της; 
Αλλά το δίλημμα μεγάλο.......
Μη βιαστείς να απαντήσεις. Ξανασκέψου το.
Ξέρω, θα πεις όχι  υποχωρήσεις σε αρχές και ιδανικά!
Ξέρω, θα πεις ότι  η αξιοπρέπεια δεν έχει ταμπελίτσα με τιμή. 
Ξέρω,  θα πεις ότι η ελευθερία του ατόμου είναι ανεκτίμητη. 
Αλλά κοίτα ..........τα ξυπόλητα πόδια ματώνουν. 
Ο πόνος πρέπει να είναι αφόρητος. 
Κοίτα το παπούτσι.........σου υπόσχεται άνεση............θεραπεία των πληγών και οι αλυσίδες είναι  της μόδας!  Και κυρίως, το ζευγάρι τα χέρια που σου προσφέρουν τη ''λύση'' φοράνε μανικετόκουμπα!! Πόσο θα ήθελες να είχες και εσύ, θυμάσαι;;;;;;
Λοιπόν ποια είναι η δική σου γνώμη;
Θα πεις... ''πρέπει να πει όχι'' στο ζευγάρι τα παπούτσια............. ή θα πεις ότι  πρέπει να επιβιώσει;;;;;
Πώς εξηγείς ότι σχεδόν όλοι μας έχουμε δεχθεί αυτό το ζευγάρι τα παπούτσια;;;;;;;;

Το καλοκαίρι μπήκε...............ας το απολαύσουμε!



Kαλό μήνα εύχομαι σε όλους! 
Αρχή καλοκαιριού έχουμε,αν και ο καιρός έχει άλλες διαθέσεις !
Ίσως ταιριάζει με τη δική μου διάθεση...........αλλά το καλοκαίρι μπήκε και ας το απολαύσουμε όπως ξέρουμε!
Ο Μάης έφυγε και στο καλό να πάει μια και μου έφερε ένα σωρό αναποδιές που στο τέλος κάθε μιας αναφωνούσα ''τέλος καλό όλα καλά''!!
Αλλά στο ενδιάμεσο............οι παλμοί της καρδιάς έκαναν τις τρέλες τους, το στομάχι δενόταν κόμπος και στο τέλος η ανάσα έβγαινε βαθιά μέχρι την επόμενη ταραχή....
Εκτός από την προγραμματισμένη επέμβαση στο μάτι του πατέρα μου και τις καθημερινές επισκέψεις, που τον συνόδευα, στον οφθαλμίατρο, είχαμε και τρεχάματα με τη μικρή μας που χτύπησε στο κεφάλι και έκανε τρία ράμματα. Αλλά πιο πολύ μας φόβισαν οι οδηγίες του χειρουργού '' σκουντάτε το τη νύχτα για να ελέγξετε τον ύπνο του, παρακολουθείτε το 48 ώρες αν έχει υπνηλίες, αν ζαλίζεται  αν.....αν...'' και όλα τα συναφή, ξέρεις τώρα, κεφάλι είναι αυτό, χτύπημα βαθύ έκανε ,πώς να μην ανησυχείς;;
Μετά το ''τέλος καλό όλα καλά'' να και το τηλέφωνο να τρέξουμε στη μαμά μου που έπεσε σκοντάφτοντας μέσα στο σπίτι. Μεγάλη γυναίκα είναι το μυαλό πάει όπου θέλει. Και αφού δεν βρέθηκε κάτι άσχημο από το πέσιμο, έμεινε ο πόνος που ακόμη την ταλαιπωρεί και μέσα σε όλα αυτά να έχεις και τον πατέρα μου να παραπονιέται για το τι  παιδί είμαι και αφήνω τη μάνα μου να πονάει!  Τώρα τι να του πω;  Του είπα μόνο ότι το μαγικό μου ραβδάκι το κατάσχεσε ο Στουρνάρας και ξέμεινα από δυνάμεις! 
Και μέσα σε όλα αυτά τα μικροατυχήματα που ο φόβος για τα αγαπημένα σου πρόσωπα τα μεγεθύνει, να και το τηλεφώνημα από τη γειτόνισσα ότι μας άνοιξαν το εξοχικό μας.........κλέφτες.......κλέφτες........κλέφτες!
πηγή

Τρέχαμε και εκεί, εκτός Αθηνών, να δούμε τι πήραν, να καταθέσουμε στην αστυνομία που απλά κατέγραψε το περιστατικό, να φτιάξουμε ό,τι κατέστρεψαν, να βάλουμε για πλύσιμο τα ρούχα που πέταξαν στο πάτωμα.....και τα αστραπόβροντα στο ενδιάμεσο να μη μας αφήνουν να ηρεμήσουμε..........Ένα διαζύγιο στο στενό μου περιβάλλον, ήταν κεραυνός εν αιθρία......και υπάρχει μικρό παιδί που έκανε παιδότοπο το γραφείο του παιδοψυχολόγου!!!!!!!!!!!!
Θα μου πεις υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα............ναι ναι ξέρω.
Αλλά μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι το δικό σου πρόβλημα τελικά κατατάσσεται στα μικρό.....προβλήματα, έχεις πάθει ένα βραχυκύκλωμα...δεν γίνεται αλλιώς.
Εν τω μεταξύ, είχαμε και τις εκλογές............φυσικά το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο για μένα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν με απογοήτευσε. Ως φαίνεται, μια ελπίδα θα υπέβοσκε μέσα στην βεβαιότητά μου!
Αλλά και πάλι σκέφτομαι ότι υπήρχε λόγος που υπήρχαν τόσοι πολλοί υποψήφιοι............για σκέψου το.
Σεντόνια ολόκληρα ήταν τα ψηφοδέλτια...........δίπλωνες και ξαναδίπλωνες για να μπουν στο φάκελο. Για υπολόγισε........καμιά 20αριά γνωστούς-φίλους-συγγενείς δεν θα' χει κάθε υποψήφιος;; Πολλαπλασίασε το με τον αριθμό των υποψηφίων και θα δεις ότι έτσι βγαίνει το ποσοστό των κομμάτων.....Εμείς οι άλλοι..................ε ας πούμε ότι κάναμε το καθήκον μας και ασκήσαμε το ιερό μας δικαίωμα του ψηφίζειν.
Ας μη ξεχνάμε όμως ότι :
''Η ζωή είναι δώρο!
Πες ''Ευχαριστώ'' και απόλαυσε την κάθε σου στιγμή!''
Αυτό μου έστειλε μια φίλη και τη διαβεβαίωσα ότι απόλαυσα τόσο πολύ κάθε στιγμή του Μαΐου που νοιώθω τύψεις με τόση απόλαυση γι αυτό τον αποχαιρέτησα εγκάρδια!!!!!!
Καλό καλοκαίρι ας έχουμε..........και τα άλλα τα βρίσκουμε στην πορεία!