Αρχαίο πνεύμα αθάνατο.............στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή...


 .......................................
       Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
      στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή
      και με τ' αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε κι άξιο το κορμί.
..................................

 Παραμονή των Ολυμπιακών αγώνων του 2012 και μάλλον δεν θα πρέπει να μιλάμε πια, για ''άξιο κορμί'' και για ''ευγενείς αγώνες'',  όταν η ορμή δίνεται από τα φάρμακα που παίρνουν οι αθλητές και αθλήτριες στους αγώνες.
Ήδη, δικός μας αθλητής βρέθηκε θετικός και δεν συμμετέχει πλέον!!!!!!
Αγώνες που έχασαν την αίγλη τους, που εμπορευματοποιήθηκαν, που έγιναν πεδίο συναγωνισμού των φαρμακευτικών εταιρειών για ποιο φάρμακο δεν θα είναι ανιχνεύσιμο.
Φάρμακα που παίρνουν αθλητές μόνον και μόνον για να διακριθούν με κίνδυνο  την υγεία τους, και με ρίσκο να ντροπιαστούν διπλά όταν βρεθούν θετικοί!!!!
Πόσοι και πόσοι δεν έλαμψαν με τις επιδόσεις τους σε όλες τις ολυμπιακές διοργανώσεις!!!!!!!!!!!!!!!!!Πόσοι όμως δεν έχασαν τους τίτλους τους εξαιτίας ντοπαρίσματος στη διάρκεια των αγώνων..............
Μήπως δεν είναι νωπή η μνήμη για τους δικούς  μας αθλητές  το 2004 και το 2008 που βρέθηκαν ντοπαρισμένοι;;;;;;;;
Να πω ότι είναι ντροπή και κατάντια και υποκρισία και απαράδεκτη τακτική αυτή του ντοπαρίσματος, θα είναι περιττό.
Νεαρό παιδί που ο αθλητισμός είναι αγαπημένη ασχολία του, χωρίς να είναι ολυμπιακών προδιαγραφών, μας είπε ότι δεν υπάρχει κανένας αθλητής που να μην παίρνει φάρμακα για καλύτερη επίδοση!!!!!Και δεν μιλάμε για διεθνείς συμμετοχές!
Το φαινόμενο έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις και είναι θέμα των κρατών να πάρουν μέτρα. Πάντως, το να βλέπεις να σπάνε οι αθλητές ρεκόρ στους αγώνες, να παρακολουθείς επιδόσεις τρομερές που κανονικά θα έπρεπε να προκαλούν θαυμασμό και δέος, και να σκέφτεσαι τι φάρμακο άραγε θα παίρνει αυτός ο αθλητής και αν μπορέσουν να το βρουν, δείχνει πού έχει καταντήσει η Ολυμπιάδα.......
Άνθρωποι.............παντού και πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν οι ευγενείς, πολιτισμένοι, αγνοί αλλά και ανέντιμοι, φιλοχρήματοι, εκβιαστές,απατεώνες σε όλους του καιρούς και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη!
Έτσι είμαστε............πώς να το κρύψουμε άλλωστε;
Οι αγώνες θα έμεναν καθαροί από εκβιαστές, φιλοχρήματους, ανθρώπους που νοιάζονται για το κέρδος και την προβολή τους; Όχι βέβαια!!!!!!!!!
Δεν έμειναν καθαροί ούτε οι αρχαίοι Ολυμπιακοί αγώνες!!!!!!!
Και εκεί βέβαια δεν έχουμε μαρτυρίες για ντοπάρισμα αλλά σύμφωνα με τον Αριστοτέλη οι αθλητές τότε υποβάλλονταν σε ειδική δίαιτα για αύξηση της μυικής μάζας και έφταναν στο σημείο να μοιάζουν με ζώα .....τόσο παραμορφώνονταν τα πρόσωπά τους!!!!!!!!!!!!!
Υπήρχαν και τότε οι χρηματισμοί, οι απάτες αθλητών, τα συμφέροντα τα πολιτικά που εκμεταλλεύονταν τη νίκη των αθλητών τους, πολεμικές συγκρούσεις για τον έλεγχο των αγώνων, η εξαγορά αθλητών από άλλες πόλεις που τους παρουσίαζαν σαν δικούς τους, η παραχώρηση από αθλητές της νίκης τους σε πόλεις ξένες προς την καταγωγή τους με σκοπό το κέρδος, δωροδοκίες ελλανοδικών, νίκες χωρίς συμμετοχή, αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε πόλεις, εξαιτίας των αφιερωμάτων που οι χιλιάδες πλούσιοι θεατές άφηναν στη πόλη που διοργάνωνε τους αγώνες, δωροδοκία αντιπάλων αθλητών με σκοπό να ελεγχθεί το αποτέλεσμα του αγώνα κλπ, κλπ, κλπ, είναι καταγεγραμμένα από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς!
Φυσικά, στην αρχαία εποχή υπήρχε αυτό το παρασκήνιο που αμαύρωνε τους αγώνες και ήταν μερικά περιστατικά και όχι η συνολική εικόνα των αγώνων!
Σήμερα, οι αθλητές πασχίζουν να νικήσουν όχι για το κλαδί της ιερής ελιάς που κοβόταν την τελευταία ημέρα και στεφάνωνε τους νικητές, αλλά για το κέρδος που θα φέρει η νίκη, για τα χρήματα, τη δόξα, για την προβολή μάνατζερ και γυμναστών, για το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών.
Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν αγώνες προς τιμή του Δία, και οι νέοι όλων των πόλεων αγωνίζονταν έχοντας αναπτύξει νου και σώμα για ευγενή άμιλλα,
 με μόνο κέρδος την αιώνια δόξα και το κλαδί ελιάς ....Φυσικά τα τείχη της πόλης του νικητή-αθλητή γκρεμίζονταν συμβολικά και οι πολεμικές συγκρούσεις σταματούσαν για όσο διάστημα διαρκούσαν οι αγώνες!
Αυτό ήταν το μήνυμα των αγώνων:  η ειρήνη και η ευγενής άμιλλα και η δόξα των αθλητών και των πόλεών τους.
Σήμερα...............τα κέρδη των ολυμπιονικών είναι μεγάλα.Η δόξα φέρνει και το ρευστό, και η χώρα προέλευσης του αθλητή  αποκτά μερίδιο στη δόξα ....Φαντασία δεν χρειάζεται για την περίπτωση ντοπαρισμένου αθλητή και τις επιπτώσεις που φέρνει στον ίδιο αλλά και στη χώρα του!!!!!!!!!!!!!!!!!
                                Αρχαίο πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
                          του μεγάλου, του ωραίου και του αληθινού
                          κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
                          τη δόξα της δικής σου γης και του ουρανο
ύ.


    ......................................



Ο πρώτος άθλος του Ηρακλή και η σημασία του!


Τα Νέμεα ήταν αθλητικοί αγώνες προς τιμήν του Δία και καθιερώθηκαν το 573πχ.  Το αρχαίο στάδιο της αρχαίας Νεμέας αναδείχθηκε από την επιμονή του Αμερικανού καθηγητή του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ Steven G. Miller  το 1974 και ολοκληρώθηκε το 1991.Στη συνέχεια οργανώθηκε η αναβίωση των αγώνων. Ήδη οι φετινοί αγώνες έγιναν τον προηγούμενο μήνα.
Ο πρώτος όμως που καθιέρωσε τους αρχαίους αγώνες ήταν ο Ηρακλής προς τιμή του Δία-Σωτήρα, μετά τον άθλο του, που ήταν η εξολόθρευση  του λιονταριού  της Νεμέας.
Ήταν ο πρώτος άθλος, και όπως τον διαβάζουμε μοιάζει με παραμύθι ..............
Μια φορά λοιπόν, στη Νεμέα και τον καιρό του Ηρακλή, υπήρχε ένα θηρίο, ένα λιοντάρι, ο φόβος και ο τρόμος των κατοίκων, γιατί δεν κατασπάραζε μόνο τα ζωντανά τους, αλλά και τους ανθρώπους.
Φυσικά, ήταν αδύνατο να το σκοτώσει κάποιος, μια και το δέρμα του ήταν αδιαπέραστο, και κανένα βέλος ή σπαθί δεν το διαπερνούσε.
Ζούσε στην περιοχή, σε μια σπηλιά με δυο εισόδους, και κανείς δεν μπορούσε να το πλησιάσει.
Υπήρχε όμως ο Ηρακλής, με τη μεγάλη δύναμη....Πήρε την εντολή να το σκοτώσει. Αμέσως ξεκίνησε για τη Νεμέα έχοντας μαζί του το τόξο του, τα βέλη του και το σπαθί του. Στο δρόμο του, συνάντησε μια αγριελιά που ο χοντρός κορμός της του έκανε τόση εντύπωση, ώστε έκοψε ένα χοντρό κλαδί και έφτιαξε από εκεί το ρόπαλό του. 
Με όλα αυτά τα όπλα του έφτασε στο λημέρι του λιονταριού.
Ήταν μεσημέρι και ο ήλιος έλαμπε ψηλά στον ουρανό. Όταν έφτασε στο βουνό Τρητό, έκανε την εμφάνισή του και το λιοντάρι! Το λιοντάρι, άγριο θηρίο, ανίκητο, στάθηκε απέναντι από τον Ηρακλή,  πολύ δυνατό ημίθεο και αναμετρήθηκαν με τα βλέμματα.
Τότε ο ήρωάς μας, οπλίζει το τόξο του και ρίχνει το βέλος του που ενώ πέτυχε το θηρίο, το βέλος  εκτινάχθηκε μακριά.......Και η δεύτερη βολή του ήταν εύστοχη αλλά δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Πραγματικά το δέρμα του ζώου ήταν αδιαπέραστο!!!!!!!!!!!
Το λιοντάρι, αν και δεν τραυματίστηκε, θύμωσε και επιτέθηκε στον Ηρακλή. Άρχισε η μάχη με τον Ηρακλή να προσπαθεί να χώσει στην καρδιά του θηρίου το σπαθί του...... αλλά, το δέρμα δεν υποχωρούσε............Ήρθε και η σειρά του ροπάλου. Χτυπούσε με μανία το λιοντάρι με το ρόπαλο της αγριελιάς αλλά δεν μπόρεσε όχι μόνο να το σκοτώσει, ούτε να το τραυματίσει έστω.
Όμως το λιοντάρι μας τράπηκε σε φυγή και πήγε στη σπηλιά που ζούσε, ενώ ο Ηρακλής το καταδίωκε.
Έτσι, μπροστά το λιοντάρι, πίσω ο Ηρακλής , έφτασαν στη σπηλιά και ο ήρωάς μας, προσπαθούσε να το στριμώξει μέσα στη φωλιά του. Μα αυτό κατόρθωνε και έβγαινε από τη σπηλιά από μια δεύτερη έξοδο ενώ ξαναέμπαινε από την πρώτη είσοδο! Το κυνηγητό συνεχίστηκε ως ότου ο Ηρακλής είδε τη δεύτερη είσοδο και την έφραξε στη στιγμή με πέτρες...Έτσι το λιοντάρι μας δεν μπορούσε πλέον να βγει........Ήρθε τότε η στιγμή της αναμέτρησης. Λιοντάρι και Ηρακλής πάλευαν για να νικήσουν ο ένας τον άλλον. Ο βρυχηθμός του λιονταριού έσειε το βουνό ενώ ο Ηρακλής πάλευε με γυμνά χέρια προσπαθώντας να πιάσει με μια λαβή το λαιμό του ζώου και να το πνίξει. Με τα πολλά, το κατόρθωσε και έσφιγγε το λαιμό του ζώου, τον έσφιγγε, ενώ το λιοντάρι τιναζόταν στην προσπάθειά του να ξεφύγει,έως ότου παραδόθηκε στον πιο δυνατό, αφήνοντας ένα ρυάκι αίμα να βγαίνει από το στόμα του μαζί με αφρούς!

Με αυτό το δέρμα με την κεφαλή του λιονταριού, καθώς και με το ρόπαλο της αγριελιάς, έμεινε να εικονίζεται ο Ηρακλής.
Λέγεται, ότι το δέρμα ήταν τόσο σκληρό που ο ήρωάς μας δεν μπόρεσε να το γδάρει από το σώμα του νεκρού ζώου με κανένα μέταλλο. Έτσι σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει τα νύχια του ζώου  και τα κατάφερε.

Ένα παραμύθι... που κατατάσσεται στη μυθολογία μας... Είναι όμως παραμύθι;
Οι υποστηρικτές της μυθιστορίας, που υποστηρίζουν ότι όλα στη μυθολογία είναι αληθινά, πιστεύουν ότι η αφήγηση κρύβει νοήματα άλλα. Το λιοντάρι είναι ο φόβος που κυριαρχεί στις ψυχές των ανθρώπων, γι αυτό και ανίκητος......Ο Ηρακλής κατόρθωσε να νικήσει με τη λογική και τη δύναμη όπως ο άνθρωπος μπορεί μόνο με το νου και τη θέληση να διώξει το φόβο από την ψυχή του, που καταστρέφει κάθε ελπίδα του ανθρώπου και σβήνει κάθε όνειρο για το αύριο.

Ο φόβος, έτσι και αλλιώς,προέρχεται από αυτό που φοβίζει τον άνθρωπο και μπορεί να πάρει διαστάσεις υπερφυσικές, να γίνει ανίκητος. Αν μάλιστα είναι φόβος που κυριαρχεί σε πολλούς συγχρόνως, τότε τρέφεται και με τη δικαιολογία του πλησίον, που φοβάται επίσης και που αδυνατεί επίσης να τον νικήσει.
Όμως, η δύναμη της θέλησης, η επιθυμία να ελευθερωθεί η ψυχή από ό,τι τη σκοτώνει, η γνώση ότι ο άνθρωπος μπορεί να νικήσει κάθε φόβο, είναι το νόημα της ιστορίας του Ηρακλή και του λιονταριού της Νεμέας.
Ακόμη όμως, και για τους θιασώτες της μυθολογίας, ακόμη και αν ο άθλος αυτός του Ηρακλή είναι ένα παραμύθι με ρίζες αληθινές αλλά με διαστάσεις υπερφυσικές και μη πραγματικές, πάλι με φόβο έχει να κάνει, με το φόβο της μάζας που την καθηλώνει άπραγη και άβουλη να παλέψει, να νικήσει και να προγραμματίσει το αύριο.

Ό,τι και αν σημαίνει, όπως και αν τον ερμηνεύει ο καθένας τον άθλο αυτόν, καθώς και τους επόμενους του Ηρακλή, σίγουρα τους διηγείται στα παιδιά του και αρέσκεται να τους διαβάζει ξανά και ξανά!





Γυναίκα.....................μια ζωή αγώνας!!!!!


Ήταν καλοκαίρι σαν και τώρα. Οι διακοπές μας έφεραν στον τόπο καταγωγής μας, σε ένα ορεινό χωριό, που το καταπράσινο βουνό του σε καλημερίζει το πρωί, ενώ η δροσιά που σου στέλνει σε βοηθά να αποχαιρετίσεις ήρεμα τη μέρα.
Θυμάμαι σε επισκέψεις μας, τις συζητήσεις των γεροντότερων για το παρελθόν. Αναμνήσεις για χρόνια που πέρασαν μέσα από γεγονότα σημαντικά και δύσκολα για τους ανθρώπους.
Θυμάμαι όμως και τις διηγήσεις των γυναικών, γιαγιάδων τότε της παρέας.
Πόσο δύσκολα ήταν γι αυτές εκείνα τα χρόνια! 
Πόσα και πόσα είχαν να διηγηθούν για τους  αγώνες για την καθημερινότητα, για το μεγάλωμα των παιδιών, για να βοηθηθεί ο σύζυγος στις δουλειές του, για να βοηθηθούν οι  γονείς τους, γέροι τότε, για τις καθημερινές δουλειές χωρίς τις ανέσεις της δικής μας εποχής, για τις αγωνίες τους τις δύσκολες εποχές της ζωής τους, για τις μέρες ανασφάλειας και φόβου που έζησαν... για ... για ...  
Και η αναγνώριση στη γυναίκα και στην προσφορά της ήταν μηδαμινή. Όχι μόνον δεν τους αναγνωρίζονταν καμιά προσφορά, αφού θεωρείτο υποχρέωσή τους ,ό,τι και αν έκαναν, αλλά και δεν τους δινόταν και ο απαραίτητος σεβασμός που αξίζει σε κάθε άνθρωπο
!
Σήμερα, η γυναίκα αναγνωρίζεται  και δικαιωματικά της επιτρέπεται να ζει ισότιμα με τους άντρες στην κοινωνία μας.
Σήμερα, οι νόμοι την κατοχυρώνουν για να αποφασίζει μόνη της για τη ζωή της και την πορεία της.
Σήμερα μπορεί να εργαστεί, θεωρητικά όπου θέλει, όπως και ο άντρας.
Όμως, υπάρχουν χώρες που η γυναίκα είναι στο περιθώριο ακόμη.
Που θεωρείται πολίτης β' κατηγορίας. Που η ύπαρξή της οφείλεται στον άντρα και σ' αυτόν στηρίζεται. Που δεν έχει λόγο και γνώμη ούτε για τα παιδιά που γεννά. Που δεν της ανήκει κανένα περιουσιακό στοιχείο ούτε να το διαχειριστεί της επιτρέπεται. Που δεν μπορεί να εργαστεί, να σπουδάσει, να διαμαρτυρηθεί, να μετέχει στα κοινά, να προσπαθήσει να πραγματοποιήσει τα όνειρά της!!!
Κι όμως, αγωνίζεται για τα δικαιώματά της, για την πολιτική κατάσταση στη χώρα της, για την ειρήνη, για ισότητα, για να δεχθούν στην ουσία οι άντρες που κυβερνούν ότι είναι μια ίση οντότητα με αυτούς, ότι   έχει νου και θέληση και αγωνιστικότητα και ικανότητες που επιτέλους πρέπει να της αναγνωριστούν.
Αγωνίζεται η γυναίκα... οι γυναίκες παντού στη γη αλλά όχι όλες. Όχι οι πολλές. Μόνον όσες είναι διατεθειμένες να ρισκάρουν ακόμη και τη ζωή τους!

Τόσο δύσκολα τα πράγματα για τη γυναίκα....Πάντα ήταν! Και πάντα θα είναι! 
Πρόσφατα μια κοινότητα στην Ινδία αποφάσισε οι γυναίκες να μην πηγαίνουν στην αγορά και να μην παντρεύονται από έρωτα για να μείνουν  ηθικές και ενάρετες! 
Ακόμη και οι ''πολιτισμένες'' χώρες, η Δύση που τόσο δείχνει να εκτιμά την ισότητα, την δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, ακόμα και στα  πολιτισμένα κράτη, υπάρχουν γυναίκες που δεινοπαθούν.
Δεινοπαθούν από συζύγους- πατεράδες, από αφεντικά, από προαγωγούς, από ανώμαλους στερημένους σεξουαλικά άντρες. Ακόμη και στα δυτικά κράτη η γυναίκα γίνεται εμπόρευμα, αγοράζεται και πωλείται,  εκδίδεται, κακοποιείται. Φυσικά δεν είναι η μόνη. Αλλά κυρίως γυναίκες είναι τα θύματα του κάθε ανώμαλου, ανέντιμου, άρρωστου απατεώνα,  του κάθε απάνθρωπου και σκληρού άντρα της κοινωνίας! 

Προχθές είδα ένα αφιέρωμα στην τηλεόραση για τις γυναίκες της Αφρικής! Για τους αγώνες τους ενάντια στο φασιστικό καθεστώς της χώρας τους αλλά και την συμπαράστασή τους σε άλλες χώρες. Αγωνίζονται για να μετέχουν στις ειρηνευτικές συζητήσεις των χωρών τους. Δέχθηκαν με πανηγυρικό τρόπο το 2000 την απόφαση του ΟΗΕ να συμμετέχει ενεργά η γυναίκα στις ειρηνευτικές διαδικασίες! 
Υποστήριζαν ότι δεν μπορεί οι κύριοι που μετέχουν σε πόλεμο, να αποφασίζουν και για την ειρήνη. Κι αυτό γιατί πιστεύουν ότι χωρίς τη γυναίκα δεν γίνεται παύση του πολέμου αφού υπάρχουν πολλά συμφέροντα και γιατί ομαλή μετάβαση από τον πόλεμο στην ειρήνη και στην ανοικοδόμηση της χώρας δεν νοείται χωρίς τη γυναίκα.
Είναι φοβερό να αγωνίζεται μια γυναίκα για να της αναγνωριστεί το δικαίωμα να πει τη γνώμη της, να μιλήσει, να πράξει αυτόβουλα χωρίς τη σκιά του αρσενικού επάνω της!
Είναι φοβερή ακόμη η θέση της γυναίκας σε κάθε κράτος. Γιατί η συνεισφορά της είναι πολυσήμαντη, γιατί είναι πολυδιάστατη και γιατί ακόμη και οι νόμοι καταπατούνται προκειμένου να εκμεταλλευτούν ιδίως τη γυναίκα! 
Σήμερα μάλιστα με την οικονομική κρίση να έχει στρογγυλοκαθήσει άνετα σε πάρα πολλά κράτη, η γυναίκα εργαζόμενη καταπιέζεται, καταδυναστεύεται λόγω ανάγκης για δουλειά!
Γυναίκα... μια ζωή αγώνας, είτε ομαδικός, είτε ατομικός, κάθε γυναίκα δίνει τον καθημερινό της αγώνα για να καταξιωθεί ως άτομο!
Θυμάμαι τις γιαγιάδες που έλεγαν ότι δεύτερη γνώμη δεν πρέπει να δίνει η γυναίκα αν δεν ερωτηθεί από τον άντρα! 
Θυμάμαι συζητήσεις ομηρικές για το αν πρέπει να συνετισθεί μια γυναίκα με το ξύλο! Έτσι είχαν γαλουχηθεί τότε. 
Όμως, παντού και πάντα πιστεύω ότι η γυναίκα δεν καταπιέζεται γιατί θεωρείται κατώτερη ... απλά γιατί θεωρείται αδύναμη μυικά μπροστά στον άντρα και έτσι  ''οφείλει'' να υπακούει. Βλέπετε, ο κομπλεξικός, όποιος και αν είναι, στα ασθενέστερα μέλη μιας κοινωνίας έτσι φέρεται: απαξιωτικά, κυριαρχικά, απολυταρχικά.
Αχ καημένες γιαγιάδες τι περάσατε τα παλιά χρόνια! 
Αχ καημένες γυναίκες του κόσμου τι περνάτε ακόμη και σήμερα! 



Άγρια λιτότητα στην Ευρώπη με το απάνθρωπο πρόσωπο!!!!!!!


Είμαστε στη χειρότερη θέση που βρέθηκε ποτέ η χώρα σε όλη την πορεία της, όπως έχει καταγράψει η  Ιστορία, είπαν στην τηλεόραση.
Και δεν είμαστε οι μόνοι!!!!!!!!!!!!
O επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα της ΕΕ, επισκέφθηκε την Πορτογαλία και από την έκθεσή του μαθαίνουμε τις ''ανησυχίες'' του για τις συνθήκες διαβίωσης των πολιτών, μέσα σε άγρια λιτότητα και ύφεση.
Λέει λοιπόν η έκθεση, ότι η λιτότητα έχει αυξήσει δραματικά την πραγματική ανεργία στη χώρα.
Ανεργία και περικοπές μισθών, αυξάνουν την οικογενειακή φτώχεια και φυσικά σε άνοδο είναι και η παιδική φτώχεια που αναγκάζει τα παιδιά να εγκαταλείπουν το σχολείο τους. Αποτέλεσμα; Παιδική παράνομη εργασία, εκμετάλλευση και εγκληματικότητα!!!!!!
Η οικογενειακή φτώχεια οδηγεί σε αύξηση των εξώσεων και των κατασχέσεων, με αποτέλεσμα να βγαίνουν από τα σπίτια τους άνθρωποι που αδυνατούν να καταβάλλουν τη δόση του δανείου τους ή το νοίκι τους!!!!!!!!!!
Επίσης αναφέρει η έκθεση ότι η λιτότητα που επιβλήθηκε και στις κοινωνικές παροχές, στις περικοπές της περίθαλψης, στην αύξηση των τιμών των ΜΜΜ, των τιμών στη θέρμανση, έχει σαν αποτέλεσμα να επιδεινώνονται οι συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων που μάλιστα παρατηρείται αύξηση της βίας εναντίον τους. Το 40% των ηλικιωμένων έχει υποστεί κακοποίηση μέσα στην οικογένεια!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξάλλου, φτώχεια και βία περπατούν χέρι-χέρι, δεν το ξέρουμε;
Επίσης, κακή διατροφή και υποσιτισμός είναι καταγεγραμμένες παρενέργειες της φτώχειας στην Πορτογαλία.
Μια παρόμοια έκθεση για τη χώρα μας ίσως έλεγε πάνω κάτω τα ίδια!
Ώστε, θα πείτε, υπάρχει  επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ΕΕ, για να.............. συντάσσει εκθέσεις και να δικαιολογούνται οι παχυλές αμοιβές των επιτρόπων;;;;;;;;; Γιατί ποια άλλη ωφέλεια προσφέρει η έκθεση αυτή, όταν οι ''σοφοί'' οικονομολόγοι με τις αποφάσεις τους καταπατούν αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα;;;;;;;;
Ξέρουμε ότι ο αγώνας τους είναι να σωθούν οι τράπεζες και να βρουν φθηνά εργατικά χέρια οι επιχειρηματίες τους που θέλουν να επενδύσουν!!!!!!
Όμως, όπου το κέρδος μπαίνει πάνω από τον άνθρωπο, τότε η εκμετάλλευση χτυπά την πόρτα....................
Ο Νιλς Μούζνιεκς ο επίτροπος της ΕΕ, κατέγραψε ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου στην Πορτογαλία. Την ίδια ραγδαία επιδείνωση παρουσιάζει και η χώρα μας και φυσικά ακολουθούν και η Ισπανία και η Ιταλία που δεν θα είναι και οι μόνες!!!!!!!!!!
Η Ευρώπη των κοινωνικών παροχών, της δημοκρατίας και της ισότητας, του πολιτισμού και της ανάπτυξης, η Ευρώπη με το ανθρώπινο πρόσωπο, έγινε μια ταμειακή μηχανή που μετράει την είσπραξη στο τέλος της ημέρας.
Η Ευρώπη με την χιλιόχρονη ιστορία, βρίσκεται στη χειρότερη φάση της και μπορεί να είναι ''περήφανη'' γιατί μαστίζει η φτώχεια τα κράτη- μέλη της και τα μέτρα που παίρνει τα  οδηγούν σε μεγαλύτερη φτώχεια με όλες τις συνέπειες ανοικτές!!!!!!!!!!!
Η Ευρώπη των ανθρώπων, έγινε η Ευρώπη των αγορών!!!!!!!!!!!
Πλέον, ανήκουμε σε μια απάνθρωπη Ευρώπη. Οι μάσκες έπεσαν!!!!!!!




Παιχνίδι στη γειτονιά σημαίνει ομαδικό παιχνίδι!


Είναι καλοκαίρι. Τα σχολεία έχουν κλείσει, και τα παιδιά παίζουν με τη ψυχή τους. Στις γειτονιές που θυμίζουν ακόμη τα παιδικά μου χρόνια, μαμάδες κάθονται στις πόρτες τους η μια κοντά στην άλλη και συζητούν, ενώ επιβλέπουν τα βλαστάρια τους που μουσκεύονται στον ιδρώτα παίζοντας!!!!!
Τι και αν κάνει ζέστη..........τι και αν δεν μπορούν πολλά μα πάρα πολλά παιδιά να πάνε εξοχή..............Αυτά γελούν και παίζουν μέχρι εξαντλήσεως.
Σε μια τέτοια γειτονιά βρέθηκα τις προάλλες και παρακολουθούσα τη ζωή σε όλο της το καθημερινό μεγαλείο.......
Υπήρχαν μόνο κάποιοι μπαμπάδες, που κάθονταν παράμερα από τις μαμάδες και  παρακολουθούσαν δυο γειτόνους τους που έπαιζαν τάβλι..
Ποδήλατα, πηγαινοέρχονταν με τους μικρούς ιδιοκτήτες τους να σπινάρουν παρ όλες τις φωνές των μαμάδων τους. Κάποια μεγαλύτερα αδέλφια κάθονταν στις αυλές μπροστά από έναν υπολογιστή.
Μπάλα έπαιζαν μερικά αγόρια και ήταν το μοναδικό ομαδικό παιχνίδι που είδα όση ώρα ήμουν στη γειτονιά αυτή.
Ομαδικά παιχνίδια..............τείνουν να γίνουν μόνο εκπαιδευτικό μάθημα στα σχολεία. Κι όμως, πόσο πολύ βοηθούν να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί!!!!!
Μέσα από την συμμετοχή του στην ομάδα, εκτός της διασκέδασης, μαθαίνει να σέβεται κανόνες, να προσπαθεί, να συναγωνίζεται με σεβασμό τους συμπαίχτες του, να ακονίζει το νου, να κοινωνικοποιείται,  μαθαίνει να ηγείται αλλά και να ακολουθεί.
Στα δικά μου παιδικά χρόνια, δεν θυμάμαι ούτε ένα παιχνίδι που παίζαμε και δεν ήταν ομαδικό!
Τώρα..............αυτά τα παιχνίδια είναι καταγεγραμμένα για να διατηρηθούν για τις μελλοντικές γενιές, ως παράδοση μιας εποχής.
Κρυφτό, κουτσό,  μπερλίνα,  δεν περνάς κυρά Μαρία,  περνά περνά η μέλισσα, χαλασμένο τηλέφωνο, βασιλιά βασιλιά τι δουλειά, ένα λεπτό κρεμμύδι,  η μικρή Ελένη, μπιζ, πού ντο πού ντο δεν θα το βρεις, στρατιωτάκια ακούνητα και αγέλαστα, είναι μερικά που θυμάμαι. Ακόμη και σχοινάκι παίζαμε πολλά παιδιά μαζί!!!!!!!!!
''Απίθανα περνάγατε'' μου λένε οι κόρες μου, όσες φορές τα διηγούμαι!!!!! 
Ακόμη και στη θάλασσα, όταν βρίσκαμε παρέες, ομαδικά παιχνίδια παίζαμε....
Το βόλεϊ και το κορόιδο με τη μπάλα έκανε θραύση στις παραλίες!
Σήμερα, βλέπεις ακόμη και αδελφάκια να μην παίζουν μαζί! Και λυπάμαι πολύ!

Θυμάμαι εκείνους τους πύργους που φτιάχναμε στην άμμο, και γέμιζε η παραλία από μπομπιροαρχιτέκτονες-γλύπτες και παιδικές φωνές και γέλια και τσακωμούς .....................Τώρα;;; Σήμερα;;; Ποιο παιδί κάθεται στην άμμο όταν του λένε απαγορεύεται γιατί μπορεί να έχει μικρόβια; Ποιο παιδί κάθεται ώρες κάτω από τον ήλιο όταν του λένε ότι απαγορεύεται γιατί είναι επικίνδυνος ο πολύς ήλιος;; 
Πολύ διαφορετικές εποχές οι σημερινές............Πάντα υπάρχουν αλλαγές σε κάθε εποχή, όμως η σύγκριση είναι υπέρ του τότε και όχι του σήμερα.Και μάλιστα όταν η σύγκριση γίνεται από νέα παιδιά σήμερα που θα θελαν να ζούσαν τις αναμνήσεις των γονιών τους, είναι περισσότερο λυπηρό.
Γειτονιές υπάρχουν ακόμη.............
Παιδιά, ευτυχώς υπάρχουν που παίζουν και γελούν! 
Ας τα μυήσουμε εμείς οι γονείς τους στην ομαδικότητα. 
Μια παρότρυνση χρειάζονται και λίγη εμπιστοσύνη στο γείτονα, έστω και με τη δική μας επαγρύπνηση. Είναι κρίμα να μεγαλώνουμε παιδιά που θα εξελιχθούν σε μοναχικούς ενήλικες!!!!!!!!!!