ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ!! - Συμμετοχή -αφιέρωμα!

 
πηγή

Ήταν από τα μικράτα του αριστερός
Είναι ακόμη αριστερός και ας μην το ξέρει...
Για τους αγώνες του ήταν υπερήφανος. Πίστευε στην δίκαιη κατανομή των αγαθών του κράτους. Πίστευε ότι αν δεν αγωνιστούν όλοι οι πολίτες μαζί σαν μια γροθιά, τίποτε δεν θα αλλάξει. Και οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να φεύγουν για ένα μεροκάματο στο εξωτερικό, όπως έκανε και εκείνος.
Και πού δεν δούλεψε... χειρωνακτικές εργασίες σκληρές...οικοδομές αλλά στις βαριές εργασίες της. Έσκαβε στους δρόμους όπου υπήρχε μεροκάματο. Καλλιεργούσε τα χωράφια.
Πήγε και μετανάστης για 10 χρόνια αφήνοντας νιόπαντρη γυναίκα πίσω μ'ενα μωρό στην κοιλιά.  Δούλευε καθημερινά ξεφορτώνοντας τα φορτηγά με τα σακιά γεμάτα προϊόντα.
''Στην πλάτη τα έπαιρνα'' διηγόταν. ''Σκυφτός τα πήγαινα στην αποθήκη''. Το βράδυ γυρνούσα στην τρύπα μου- έτσι έλεγε το δωμάτιο που μοιραζόταν με άλλον έναν- και έπεφτα στο κρεβάτι με πόνους. Άντεξα...10 χρόνια για να μαζέψω λεφτά...Άντεξα γιατί ....'' και σταμάταγε τη συζήτηση σκύβοντας το κεφάλι.
Η κόρη του διηγόταν συχνά την ιστορία του. Εκείνος δεν ήταν ποτέ παρών γιατί της το απαγόρευε. 
πηγή
Αγωνιστής ήταν, με τους αντάρτες στα βουνά στον αγώνα μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι γιατί πίστευε ότι έπρεπε να διχαστούν οι Έλληνες,  αλλά γιατί πίστευε  στις ιδέες της επανάστασης. ''Επαναστάτες  πρέπει να γίνουμε όλοι '' έλεγε τότε, παλικάρι δυνατό, που δεν λογάριαζε κινδύνους και θάνατο.
Και μετά, όταν οι αντάρτες του βουνού εγκαταστάθηκαν στο χωριό, αλλά κρυμμένοι ισχυροποιούσαν τη θέση τους, εκείνος είχε αναλάβει να είναι ο συνδετικός κρίκος με τον έξω κόσμο. Να τους  πηγαίνει μηνύματα, να τους ενημερώνει για τις κινήσεις του στρατού, της αστυνομίας, αλλά και  να τους πηγαίνει τρόφιμα. Ψωμί πρώτα από όλα. Έβαζε τη μάνα του και ζύμωνε, καρβέλια να δεις...και τα ζωνόταν, όπως έλεγε, να τα πάει στα παλικάρια που αγωνίζονταν να αλλάξουν τη χώρα. Και κατσίκια που έκλεβε πολλές φορές από τις στάνες και τυρί που έφτιαχνε ο πατέρας του, ό,τι μπορούσε...ό,τι έβρισκε το μετέφερε με κόπους, αλλά χωρίς φόβο μην τον καρφώσει κάποιος.
Ήλθε η εποχή που τελικά συνελήφθη...και πήγε εξορία στη Γυάρο. Το πώς πέρασε εκεί ήταν να τρελαίνεσαι, έλεγε. Σαν αλλοπαρμένος γύρισε, γιατί γύρισε μετά καιρό και κλαίγοντας έλεγε ότι δεν άντεξε. Ενώ έπρεπε.Κι από τότε προσπαθούσε όλα να τα αντέχει...για να εξιλεωθεί ίσως...
πηγή

''Με ανάγκασαν και υπέγραψα αλλά δεν έπρεπε, τους πρόδωσα. Τόσους που έχασαν τη ζωή τους τους έφτυσα με την υπογραφή μετάνοιας.'' Λούφαξε στην καθημερινότητά του. Και το 'φερε βαρέως το ατόπημά του, έσκυψε το κεφάλι και ρίχτηκε στη δουλειά. Τον παρακολουθούσαν για καιρό ενώ, περιθωριοποιήθηκε από τους παλιούς συντρόφους του. Ήταν ένας συναγωνιστής τους  που τους πρόδωσε, έτσι πίστευαν.
Μα ποτέ δεν άλλαξε πεποιθήσεις. Έφυγε για την Αθήνα να χαθεί μέσα στο πλήθος. Άλλαξε τη ζωή του όχι όμως τα πιστεύω του.Μεγάλωσε 4 παιδιά μαζί με τη γυναίκα του και τους στάλαξε όλα τα πιστεύω της δίκαιης αριστερής κοινωνίας που οραματιζόταν
Γύρισε ξανά μετά από πολλά χρόνια στο χωριό του. Εκεί που όλοι τον ήξεραν και τον δικαιολογούσαν για τότε...
Σήμερα είναι 92 ετών. Κατάκοιτος. Με καθολική άνοια. Πριν  λίγα χρόνια, όταν η άνοια ήταν στις αρχές της, αλλά εκείνος ήταν ενεργός και γερός, συνέβη κάτι που σόκαρε όσους τον ήξεραν: Ένα πρωινό τον χάσανε από το σπίτι .Δεν τον έβρισκαν πουθενά!

Κάποιοι συγχωριανοί τον είδαν και ειδοποίησαν την κόρη του. Ανέβαινε της είπαν, τα μονοπάτια του βουνού. Φορτωμένος φραντζόλες ψωμί. Ένας  βοσκός τον αναγνώρισε και τον ρώτησε ''Πού πας Δημητρό;'' '' Εσύ είσαι μωρέ Μπάμπουρα; Πού θες να πάω; Στα παιδιά πάω ψωμί και άργησα''!!!

Ήταν το δικό μου αφιέρωμα σε έναν άγνωστο αγωνιστή που πιστεύω οτι τον σημάδεψε ο εξαναγκασμός υπογραφής μετάνοιας. Και μ'αυτό το αφιέρωμα συμμετέχω  στο δρώμενο της Αλεξάνδρας μας 
"Τέλεψε το έργο μας!" - πνοή στ' όνειρο

30 σχόλια:

  1. Μου άρεσε η προσέγγισή σου Αννούλα μου, ο φόρος τιμής που απέδωσες με τον δικό σου τρόπο σε κάθε αγωνιστή θα έλεγα, που εξαναγκάστηκε να υπογράψει. Με προβλημάτισες έντονα και μου άρεσε αυτό.

    Να έχεις μία όμορφη μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω Κική μου εκτός της τιμής που τους αρμόζει και εννοώ όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για μια ιδέα, τους αξίζει να προβληματιζόμαστε που και που
      Καλή σου μέρα μάτια μου

      Διαγραφή
  2. Δεν βρίσκω τι να πω, ένα κείμενο που με συγκλόνισε η ευαισθησία, η αλήθεια και ο τρόπος ροής του..Άννα μου θαυμάσια συμμετοχή , μπράβο και πάλι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Αχτίδα μου. Είναι όντως συγκινητική και αληθινή ιστορία Να σαι καλά

      Διαγραφή
  3. Άννα μου, έκανες την αρχή με μια πολύ δυνατή ιστορία. Ξαφνικά, δεν έχω λόγια. Μόνο τιμή αξίζει σε τέτοιους ανθρώπους. Και πιστεύω ότι με την ανάρτησή σου τον τιμάμε κι αυτόν κι όλους σαν κι αυτόν και δεν τους αφήνουμε να χαθούν στη λήθη.
    Πόσοι Άνθρωποι, που υπέγραψαν, κυνηγήθηκαν από εχθρούς και συναγωνιστές... Και δεν τους άξιζε. Κρίνουμε όσους λύγισαν μπροστά στην κτηνωδία; Και μάλιστα το ίδιο αυστηρά με εκείνους που την υπηρέτησαν;
    Και το τέλος σου συγκλονιστικό!!!
    Αχ, Άννα μου! ♥ Να είσαι καλά! Σε ευχαριστώ πολύ για αυτή τη μνήμη που μοιράστηκες. Σημαδεύει καρδιές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ για την ευκαιρία που μας δίνεις με το δρώμενό σου. Απαιτητικό και σίγουρα πρέπει να είναι αντάξιο της προσφοράς τόσων αγωνιστών.Είχα έναν ενδοιασμό για την ανάρτηση αυτή--το ξερεις--αλλά χαίρομαι που όλοι την είδατε όπως εγώ. Και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  4. Άννα....!!!!!!!!!!!
    με συγκλόνισες.....! είμαι ειλικρινής, δεν το περίμενα.....! την θεματολογία αυτή ακριβώς όπως παρακολούθησα τη γραφή σου, δεν την περίμενα. Και για μένα είναι μια ευλογημένη έκπληξη.....! Μπράβο βρε κοπέλα μου. Ειλικρινά μπράβο γιατί ανέδειξες έναν "ανώνυμο" αγωνιστή. Έναν αγωνιστή που δεν έδρεψε δάφνες δόξας αλλά έδωσε και τη ζωή του για την υπόθεση ενός καλύτερου κόσμου.
    Υποκλίνομαι πραγματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί Γιάννη μου τέτοια έκπληξη; Η θεματολογία είναι μέσα στις απαιτήσεις του δρώμενου της Αλεξάνδρας μας που μας τσιγκλάει κατά καιρούς μην επαναπαυόμαστε.
      Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ναι αξίζει τιμή σε τέτοιους αγωνιστές γιατί αρκετά πέρασαν στο περιθώριο
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  5. Μπράβο ρε Άννα! Ο άδικος στιγματισμός όσων δεν άντεξαν τις κτηνωδίες και υπόγραψαν, ήταν διπλός θάνατος. Απ' τη μια, η δημόσια διαπόμπευση στον κοινωνικό του περίγυρο κι απ' την άλλη, η ρετσινιά του "προδότη" απ' τους συντρόφους του. Κι ας είχε δώσει το αίμα του για τον αγώνα.
    Γεμάτο νοήματα και συγκινητικές εικόνες το κείμενό σου.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και για την ιδέα της Αλεξάνδρας επίσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ Μαρία μου έτσι το είδα απ' όταν έμαθα την ιστορία του: ως άδικο στιγματισμό. Αλλά οι καιροί ήταν δύσκολοι.
      Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και ναι αξίζουν τα συγχαρητήρια στην Αλεξάνδρα μας που έχει υπέροχες ιδέες
      Καλό Σ/Κο να περάσεις

      Διαγραφή
  6. Τι ιστορία Άννα μου!
    Μπράβο που την μοιράστηκες μαζί μας.
    Αυτοί οι άνθρωποι στιγματίστηκαν ,ενώ οι πραγματικοί προδότες κάθε εποχής, δρεπουν δάφνες.
    Να είσαι καλά.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Ρένα μου είναι μια πραγματική ιστορία που λίγο πολύ την έχουν βιώσει όσοι υπέγραψαν τότε...
      Έτσι είναι όπως τα λες
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  7. Δεν ξέρω Άννα μου αν ειναι πραγματικη ιστορία ή απλά μία υποτιθέμενη ιστορία. Εγώ προσωπικά είχα δικό μου άνθρωπο που είχε ζήσει τέτοια γεγονότα και εκείνος δεν ήθελε να μιλάει για αυτά. Ήταν μία γενιά που πίστεψε ότι μπορούσε να καταφέρει κάτι αλλά για εμένα κάποιοι την πρόδωσαν όπως γίνετε άλλωστε τις περισσότερες φορές. Ακόμα θυμάμαι την πίκρα του όταν κάποιες σπάνιες φορές αναφερόταν στα χρόνια εκείνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αληθινη ιστορία ενός δικού μας ανθρώπου είναι Κατερίνα μου. Και ξέρω ότι πολλοί βασανίστηκαν και αισθάνθηκαν προδομένοι τότε. Δύσκολα χρόνια και η κατάσταση δεν ευνοούσε. Αφιέρωμα είναι σε γνωστούς ή άγνωστους επαναστάτες της ζωής όπως ζητά στο δρώμενό της η Αλεξάνδρα.

      Διαγραφή
  8. Πέρασα από την Αλεξάνδρα και είδα για την συμμετοχή σου Άννα. Και τι συμμετοχή, τόσο αληθινή, τόσο δυνατή.
    Πέρασαν δύσκολα πράγματα τότε οι άνθρωποι, καλό είναι που με αφορμή αυτό το δρώμενο, διηγούμαστε, μαθαίνουμε, θυμόμαστε.
    Να είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο απόγευμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε Μαρίνα μου γιατί έναν ενδοιασμό τον είχα επειδή υπέγραψε αν θεωρείται επαναστάτης προς μίμηση...αλλά νομίζω ότι και αυτοί που αναγκάστηκαν να υπογράψουν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων πέρασαν πάρα πολλά και μετά την υπογραφή.
      Σ'ευχαριστώ που πέρασες καλό βράδυ

      Διαγραφή
  9. Εξαιρετική η επιλογή σου 'Αννα!
    Πρώτα γιατί δεν γνώριζα αυτόν τον πραγματικό ήρωα και δεύτερο γιατί με την εξαιρετική σου γραφή, μας μετέδωσες ένα γεγονός που προβληματίζει βαθιά...
    Πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ θερμά Άιναφετς. Πολλοί πέρασαν δυσκολα στην εξορία και όσοι λύγισαν δεν νομίζω ότι καλοπέρασαν έξω στον κόσμο
      Σ'ευχαριστώ που πέρασες
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  10. Εγραψες πολύ ωραία για τον ήρωα που εμείς οι πολλοί δεν γνωρίζουμε Αννα μου !!1 Τιμή στους ήρωες κάθε αγώνα έστω και αν καποια στιγμή ΄΄δεν άντεξε΄΄. Ομως με την ιδέα του πορεύτηκε στη ζωή του !! Να είσαι καλά κορίτσι μου





    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου δεν είναι γνωστοί αυτοί οι επαναστάτες ειδικά όσοι υπέγραψαν γιατί λύγισαν χάθηκαν στο περιθώριο αλλά δεινοπάθησαν όπως αυτός ο κύριος που γνωρίζω προσωπικά
      Σ'ευχαριστώ πολύ μάτια μου

      Διαγραφή
  11. Με λυγίζει που είναι αληθινή ιστορία Αννα μου.. Με λυγίζει ο πόνος αυτών των ανθρώπων που αγωνίστηκαν κι ένα περισσότερο που όταν καταβάλει αυτή η άνοια, εκείνες οι στιγμές έκλαμψης πονάνε περισσότερο...
    Τρυφερή, ανθρώπινη και τόσο συγκινητική η γραφή σου..
    Αξίζει ένα τεράστιο μπράβο η ιδέα της Αλεξάνδρας αλλά κι η συμμετοχή σου είναι ... σπαραχτική.
    Να σαι καλά κοπέλα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Μαριλένα μου. Αληθινή πέρα ως πέρα είναι η ιστορία μου, μια και είναι αφιέρωμα σε αληθινούς γνωστούς ή ασημους επαναστάτες.
      Είναι όντως φοβερό τι πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι. Και ως τρίτη και εμένα με συγκλονίζει όταν ακούω ιστορίες ζωής τέτοιου βεληνεκούς.
      Η Αλεξάνδρα έχει πραγματικά φοβερές ιδέες
      Να σαι και εσύ καλά
      Καλό Σ/Κο

      Διαγραφή
  12. Εγώ θα σταθώ στο τι πέρασε αυτός ο αγωνιστης που "δεν αντεξε" και που σίγουρα κανεις δεν μπόρεσε ποτε να έρθει στην δικη του θέση. και να τον καταλαβει..πως υπαρχουν άνθρωποι που δεν "αντεχουν" .. !!Πόσο γρήγορα ξεχνουν τον πρώην συναγωνιστή τους και ξεχνουν την προσφορα του στον αγωνα...!!!
    Η συγκλονιστική περιγραφή΄σου στο τελος ..δείχνει Αννιώ μου ότι μεσα στην καρδια του ποτε δεν έπαψε να αγωνιζεται..!!
    Πραγματικα μια συγκλονιστική ιστορία..!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ρούλα μου. Ναι δεν άντεξε όντως όπως πολλοί άνθρωποι γιατί τα βασανιστήρια ήταν αβάσταχτα αλλά το πλήρωσε στη μετέπειτα ζωή του.
      Στην άνοια ξαναέρχονται στην επιφάνεια αυτά που ενδιαφέρουν τον ηλικιωμένο περισσότερο
      Και εγώ συγκλονιστική τη βρήκα την ιστορία του
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  13. Αδούλωτη έμεινε η ψυχή των αγωνιστών
    εκεί δεν μπόρεσαν να χτυπήσουν οι "αναμορφωτές"
    του έθνους
    Μπράβο Αννούλα μου συγκινητική η ματιά σου κι
    ιδιαίτερα στο τέλος τα έδωσες όλα!!!

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σοφό αυτό Ελένη μου. Η ψυχή τους έμεινε αγνή αγωνιστική. Αν και όχι σε όλους γιατί ξέρω και αντίθετες περιπτώσεις...
      Σε φιλώ και εγώ χαρά μου

      Διαγραφή
  14. Τώρα περνάω Άννα μου και βούρκωσα. Τι ιστορία! Μία από τις αμέτρητες που αν δεν έχεις συγγενή να στα διηγηθεί δύσκολα τις μαθαίνεις. Κι ας είναι η ιστορία του τόπου μας!
    Υπέροχη η συμμετοχή σου!
    Πολλά φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι όντως από τις δύσκολες ιστορίες που τις μαθαίνεις μόνο από διηγήσεις. Και είναι τόσοι πολλοί....
      Σ'ευχαριστώ μάτια μου
      Φιλιά και από μένα

      Διαγραφή
  15. Πόσο με συγκίνησες Αννούλα μου!!! Αληθινός φόρος τιμής με τόση ευαισθησία δοσμένος που συγκλονίζει!
    Να είσαι καλά να θυμάσαι και να εμπνέεσαι από τους καθημερινούς μας ήρωες που γίνονται φάροι ζωής!...
    Σε φιλώ γλυκά, φίλη
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο καθυστέρησα να δω το σχόλιό σου Μαρίνα μου!!! Ζητώ συγνώμη γι αυτό. Ναι πιστεύω και εγώ ότι του αξίζει φόρος τιμής κι ας λύγισε...
      Να σαι καλά και σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή