#Παίζοντας με τις λέξεις 11ο# - Το αναπάντεχο


Ξημέρωμα!  Κόντευαν να φτάσουν στο λιμάνι...Άφησε τη καμπίνα της και βγήκε στο κατάστρωμα. Ήξερε ότι ο ήλιος που ανέτειλε εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να γεννιόταν απ' τη θάλασσα και έλεγαν, ότι αν πρόσεχες, θα άκουγες μουσική, τη μουσική του κύματος που ευχόταν καλό κατευόδιο στον ηλιάτορα!  
Ήταν κοντά στις μηχανές και  ο θόρυβος   την εμπόδιζε να αφουγκραστεί την καλημέρα του κύματος. Ήθελε να φύγει,  μα τότε τον είδε. Ήταν εκεί στο στροφείο με το συρματόσχοινο. Ήταν σίγουρη ότι ήταν εκείνος.Ο ίδιος που ήταν και χθες το βράδυ στο μπαρ του πλοίου και έκανε πώς δεν τη γνώριζε. Του μίλησε. Τον προσφώνησε με το όνομά του,εκείνος όμως είπε ''Κάνετε λάθος . Δεν είμαι εγώ ο Αθανάσιος Κυριαζής''. Και έφυγε. 
Δεν μπορεί να έκανε λάθος. Τόση ομοιότητα; Έχουν περάσει χρόνια βέβαια, οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά θα έπαιρνε όρκο ότι ήταν αυτός, ο άντρας της αδελφής της που έφυγε πριν 10 χρόνια αφήνοντας ένα μόνο σημείωμα να μπερδεύει πιο πολύ τα πράγματα ''Κουράστηκα, φεύγω. Μη με αναζητήσεις''.  Έμειναν να τον κλαίνε σύζυγος και παιδιά χωρίς να ξέρουν το ''γιατί''.
Ακουμπισμένη στα ρέλια* του καταστρώματος, θυμόταν  μια όμορφη οικογένεια που διαλύθηκε, θυμόταν την αδελφή της να γίνεται ο βράχος των παιδιών της, να τα προστατεύει από τα άγρια κύματα που τα χτύπησαν αλύπητα μετά το φευγιό του αγαπημένου τους πατέρα.
Μα είναι δυνατόν να μην είναι εκείνος; Πώς να μάθει;
Εν τω μεταξύ ο Κυριαζής ετοίμαζε το στροφείο και κοιτούσε τη κουνιάδα του που τον αναγνώρισε.  ''Την τύχη μου μέσα'' έφτυσε μέσα από τα δόντια του. Δεν ήθελε εξηγήσεις, και για να τις αποφύγει δεν ήθελε συναντήσεις. Τι να της πει; Ότι έπρεπε να φύγει μακριά, να αποχωριστεί τη γυναίκα που αγαπούσε και τα παιδιά του που η θύμησή τους του ξέσκιζε τα σωθικά;
Τι να κάνει; Πώς να κρυφτεί; Σε λίγο θα δένανε στο λιμάνι, έπρεπε να είναι παρών.
Και η Γιάννα τον κοιτούσε περίεργα. Αλλά ανάσανε με ανακούφιση όταν την είδε να γυρνά την πλάτη και να φεύγει. Λες να πείστηκε;  
Δεν ήξερε όμως ότι η Γιάννα πήγε κατευθείαν στον καπετάνιο. Αν και αρνήθηκε στην αρχή να της μιλήσει, εκείνη επέμεινε και του είπε όλη την αλήθεια. Ήθελε να μάθει το ονοματεπώνυμο του ναυτικού του.  
Και τον έπεισε. Και της είπε...
Αυτός ήταν !  Τόσο  φούντωσε  ο θυμός της, καθώς το αίμα ακολούθησε ορμητικά το δρόμο του για τα μηνίγγια της, που η αχλή του πρωινού διαλύθηκε με μιας και ο ήλιος της θάμπωσε τα μάτια. 
Ζει και δουλεύει. Γιατί; 
Δεν κατέβηκε φυσικά στο λιμάνι, αλλά πήγε κατευθείαν στην καμπίνα του που είχε μάθει ποια ήταν. Χτυπούσε ώρα και δεν της άνοιγε. Μα ο επιμένων νικά!
Μίλησαν αρκετά...έπεσαν  πολλές βαριές κουβέντες στην ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα.
Όταν ήλθε η ώρα να φύγει, η Γιάννα περπατούσε με σκυφτό κεφάλι. Τι θα έλεγε στην αδελφή της; Να το αποσιωπούσε καλύτερα;
Τι να της πει; Ότι ο άντρας της βίασε μέσα στο μεθύσι του ένα ανήλικο κορίτσι, την κόρη φίλου του ;

ρέλια=τα κάγκελα του σκάφους  

Κι επειδή το θέμα μου προβληματίζει και εμένα που το έγραψα, προβληματίσου κι εσύ. Λοιπόν, τι θα έκανες σε μια τέτοια περίπτωση; Αν δηλ ήσουν στη θέση της Γιάννας; Θα αποσιωπούσες ό,τι έμαθες ή θα ήσουν υπέρ της αλήθειας ανεξαρτήτως επιπτώσεων;



Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο ''Παίζοντας με τις λέξεις '' της Μαρίας μας. Νικητές είναι δυο φίλοι αξιόλογοι με θαυμάσιες συμμετοχές.
Ο Γιάννης μας με το "Η ΕΝ ΠΟΛΛΑΙΣ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ"  και η Μαρία μας  με  το "Οι αναμνήσεις μιας σερβάντας",που ισοψήφησαν στην κορυφή! Το έχουν ''ξαναπάθει'' τους άρεσε και είπαν να αναρριχηθούν ξανά μαζί στην πρώτη θέση. Όταν δημοσιεύσουν στα μπλογκ τους μπορείτε να απολαύσετε τα διηγήματά τους. Εν τω μεταξύ υπάρχουν στη Μαρία την οικοδέσποινά μας, που ευχαριστώ θερμά για τη ζεστή και γλυκιά φιλοξενία της.
Το δικό μου διήγημα ήλθε πρώτο απ' το τέλος. Κι αυτό είναι μια όμορφη εμπειρία!  
Σας ευχαριστώ όλους γι αυτό το συναπάντημα που έκανε τη συμμετοχή μου αξέχαστη


32 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι η αδερφή της τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρει για να πάψει να κλαίει αν μη τι άλλο για έναν άνθρωπο που δεν αξίζει! Για να τον αφήσει πίσω της, αν βέβαια δεν το είχε ήδη κάνει!
    Και μπορεί το μεθύσι να δίνει την εντύπωση πως δεν είχε συναίσθηση του τι έκανε τη στιγμή που το έκανε, αλλά μάλλον ο τύπος για να φτάσει ως το βιασμό ανήλικου ήταν χαλασμένος και δεν τον χάλασε μόνο το αλκοόλ!
    Στα παιδιά δεν ξέρω, ίσως εκεί να χρειαζόμουν την άποψη ενός ειδικού!
    Συγχαρητήρια πολλά για τη συμμετοχή σου και σε ευχαριστώ πολύ για όλα Άννα μου!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ίσως η αδελφή πρέπει να μάθει, απ' την άλλη είδες τι θα μάθει; Μεγάλο σοκ για δεύτερη φορά θα περάσει και τα παιδιά; Πώς θα αντιδράσουν αν το μάθουν ή πώς θα το κρατήσει η μάνα κρυφό αν δεν πρέπει να μαθευτεί; Δύσκολο δίλημμα για μένα πάντως. Πιστεύω ότι μετά τόσα χρόνια που το νερό θα έχει κυλήσει στο αυλάκι γιατί να αναστατωθούν ξανά;
      Απ' την άλλη αν ήταν χαλασμένος όπως λες θα έφευγε; Θα άφηνε ο πατέρας την οικογένειά του που δεί΄χνει να αγαπούσε για να φύγει;;;;
      Μαρία μου σ'ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία άλλη μια φορά
      Φιλιά πολλά πολλά

      Διαγραφή
    2. Αν αγαπούσε την οικογένειά του δε θα έκανε όχι μεθυσμένος, αλλά ούτε πεθαμένος μια τέτοια πράξη...βιασμό ανηλίκου, οποιονδήποτε βιασμό, μόνο "χαλασμένος" άνθρωπος διαπράττει!...Αν η γυναίκα του δεν προχώρησε στη ζωή της και μένει κολλημένη στην ανάμνησή του πρέπει να ξεκολλήσει για να προχωρήσει.
      Τα παιδιά που σίγουρα μεγάλωσαν μετά από δέκα χρόνια, αλλά εικάζω πως ίσως βρίσκονται κάπου στην εφηβεία, με την βοήθεια ενός ειδικού θα μπορούσαν να διαχειριστούν καλύτερα την αλήθεια από την άγνοια!
      Κι όπως πολύ σωστά αναφέρεται παρακάτω η αλήθεια πάντα έρχεται στην επιφάνεια...αν λοιπόν δεν το πει και μαθευτεί αργότερα το μόνο που θα έχει καταφέρει είναι να έχει στενοχωρήσει την αδερφή της διπλά που μαζί με έναν χαλασμένο άντρα έχασε και μια αδερφή, αφού πια δεν πρόκειται να την ξαναεμπιστευτεί..άσε που πρέπει και να τιμωρηθεί κιόλας η αποτρόπαια πράξη του.
      Δεν το έγραψα στο πρώτο σχόλιο γιατί το θεωρώ δεδομένο πως πρέπει να τιμωρηθεί...άλλωστε η αλήθεια μόνο προς αυτό το δρόμο θα έβγαζε!
      Της τιμωρίας από νόμους κι ανθρώπους!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
    3. Πολύ σωστές σκέψεις Μαρία μου Ναι έτσι είναι όπως τα λες εγώ απλά εστίασα στο δίλημμα της αδελφής...ανθρώπινο είναι και υπαρκτό.
      Σ'ευχαριστώ και για τη δευτερολογία σου. Να σαι καλά

      Διαγραφή
  2. Τα θερμά μου συγχαρητήρια Αννουλακι μου
    Δύσκολο το θέμα σου κι η άποψη μου ειναι να χυθεί
    άπλετο φως και να καταρριφθουν οι όποιες αιτιάσεις

    Σε φιλω πολυ πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άπλετο φως...δηλ Ελένη μου η αλήθεια για την αλήθεια χωρίς να ελεχθεί τι θα προκαλέσει αυτή η αλήθεια;
      Δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ. Ίσως δεν θα μιλούσα στην αδελφη μου καθόλου
      Σ'ευχαριστώ πολύ
      Φιλιά πολλά πολλά

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα σου Άννα μου. Βάζοντας και τον εαυτό μου μέσα, θεωρώ ότι αυτό το διήγημα, ας χρησιμοποιήσω τον όρο "υποτιμήθηκε". Με ποια έννοια το λέω τώρα αυτό. Όχι τόσο βαθμολογική γιατί είπαμε, συμβολικά είναι όλα περίπου αυτά, αλλά δεν νιώσαμε, δεν αντιληφθήκαμε το θέμα που ανοίγει.
    Ξέρεις, αυτού του είδους τα θέματα, έχουν μια περισσότερο "δημοσιογραφική" προσέγγιση σε τεράστια προβλήματα της ζωής παρά σε συναισθηματική.
    Έτσι, άνθρωποι που διαβάζουμε ένα διήγημα αναζητάμε περισσότερο το συναίσθημα παρά την εμπειρία ή το στυγνό ρεαλισμό που αναδεικνύει.
    Δύσκολο θέμα προσέγγισες.
    Δεν έχει πλέον σημασία να μάθει η αδελφή της Γιάννας και αυτόν τον εφιάλτη. Από την άλλη, αυτή του η κτηνωδία του "άντρα" αυτού μένει ατιμώρητη. Και αυτό είναι το ηθικό πλήγμα αυτής της ιστορίας. Μια τέτοια ενέργεια φυλακίζει αρνητική αύρα και την κουβαλά.
    Άννα μου, να είσαι καλά. Και για τα ευγενικά σου λόγια αλλά και την διαχρονική σου εδώ παρουσία που τιμάει κάθε είδους λογοτεχνικό και όχι μόνο δρώμενο εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην προσπαθείς Γιάννη μου να εξηγήσεις τη βαθμολογία. Δεν γίνεται. Ο καθένας βαθμολογεί όπως διαβάζει και ό,τι του αρέσει. Έτσι είναι και έτσι πρέπει. Δεν υπάρχει θέμα υποτίμησης γιατί 5 ψηφίζεις κάθε φορά άρα τα υπόλοιπα τα υποτιμάς;
      Όχι δεν νομίζω, έτσι;
      Όσο για το θέμα μου...νομίζω ότι εγείρει ποικίλα συναισθήματα.
      Το θέμα της τιμωρίας εκτός του ότι η κτηνωδία αυτή μένει ατιμώρητη τι άλλο προσφέρει; Για σκέψου, θα μαθευτεί...θα νοιώσουν ψυχολογικά ράκη τα παιδιά του που ήδη έχουν μεγαλώσει και ίσως να έχουν ξεπεράσει το φευγιό του πατέρα τους. Γιατί σίγουρα αφήνει ψυχολογικά θέματα πίσω του. Αλλά ένας βιασμος; Ανηλίκου κιόλας; Και ας είναι κοπέλα πχ 17 ετών. Ανήλικη είναι. Βιασμός Γιάννη, τι θα κουβαλάνε αυτά τα παιδιά; Σε τι φταίξανε και ποιος θα ωφεληθεί αν επέλθει η Νέμεσις; Κοίτα...δύσκολο να καταλήξεις αλλά εγώ πιστεύω ότι η αλήθεια δεν ωφελεί πάντα...δεν ξέρω αν θα το έλεγα εγώ. Μάλλον θα τα αποσιωπούσα
      Σ'ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. Είσαι πάντα ευγενική ψυχή.

      Διαγραφή
    2. Μα συμφώνησα Άννα μου. Ναι, τι να μάθει τώρα η κοπέλα....! και τι θα γίνει αν θα το μάθει ε ; θα μου πεις, κρατάς έτσι στο σκοτάδι έναν άνθρωπο για κάτι σημαντικό ; μάλλον τον κρατάς ναι. Από την άλλη σούρχεται στο μυαλό η δικαιοσύνη. Αυτό το τομάρι λογοδότησε πουθενά για το βιασμό ; όχι. Κρύφτηκε στην αφάνεια.
      Πολύ δύσκολο θέμα, πραγματικά πολύ δύσκολο Άννα μου.
      Καλό σου βράδυ.

      Διαγραφή
    3. Ναι δεν λογοδότησε αλλά και όλοι οι άλλοι τι φταίνε; Δεν ξέρω δύσκολο δίλημμα, έτσι;
      Καλά να περάσεις απόψε

      Διαγραφή
  4. Δύσκολα μας έβαλες Άννα μου. Ένα αδυσώπητο δίλημμα κι ένα ελεεινό "έγκλημα" που έμεινε ατιμώρητο. Απαντώντας στην ερώτησή σου, νομίζω πως θα έλεγα την αλήθεια. Με όποιο κόστος...
    Την καλησπέρα μου και τα συγχαρητήριά μου για το τολμηρό σου εγχείρημα να καταπιαστείς μ' ένα σκληρό θέμα που δυστυχώς επαναλαμβάνεται διαχρονικά. Ο Γιάννης πιο πάνω, με κάλυψε απόλυτα στην ανάλυσή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμ στα δύσκολα σας θέλω Μαράκι μου χχααχαα Κοίτα ένα εγκλημα ελεεινό που έμεινε ατιμώρητο είναι σίγουρα. Αλλά εξαιτίας της τιμωρίας του όπως έγραψα και στο Γιάννη, μπορεί να τιμωρηθούν και αθώα πλάσματα που δεν φταίξανε σε τίποτε. Ξέρεις τι ψυχολογικά προβλήματα θα αντιμετωπίσουν τα παιδιά ενός βιαστή; Σίγουρα θα πρέπει και πόλη να αλλάξουν, ίσως επίθετο, θα χρειαστούν ψυχολόγο. Ναι ξέρω και η ανήλικη βιασμένη το ίδιο θα έχει περάσει και δεν έφταιγε...αλλά πολλοί αθώοι εδώ και ένας ο ένοχος. Η αλήθεια για την αλήθεια πόσο ωφελεί;

      Διαγραφή
  5. Ήταν από τις ιστορίες που πόνεσε Αννούλα μου. Πολύ "βαρύ" το θέμα.
    Προσωπικά θα επέλεγα να μην πω κάτι στην αδερφή μου. Είμαι από τους ανθρώπους που επιλέγω να αποσιωπήσω ό,τι γνωρίζω ότι θα τους πεθάνει συναισθηματικά. Ίσως είναι λάθος η στάση αυτή, αλλά άντε να αλλάξω στα γεράματα.
    Χάρηκα που υπήρχε ανάμεσα στις 18 συμμετοχές μας η ιστορία σου. Είχαμε ποικιλία σε αυτόν τον γύρο και ήταν όλες διαλεχτές!
    Μπράβο σου για το τόλμημα και σε ευχαριστούμε!
    Πολλά φιλιά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Άριστέα μου. Κι εγώ θα επέλεγα πιστεύω, να το αποσιωπήσω. Πολλά χρόνια πέρασαν και νομίζω το να διαλυθούν συναισθηματικά ξανά ειδικά τα παιδιά είναι ολέθριο
      Κι εγώ χαίρομαι μάτια μου που συνυπάρξαμε
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  6. Ο λόγος είναι σπόρος έλεγε η γιαγιά μου Άννα μου και ξέρω από προσωπική πείρα ότι αν ειπωθεί κάτι έστω και εμπιστευτικά θα βρει τον τρόπο σε χρόνο που κανένας δεν ξέρει να βγει στο φως. Οποτε η της το πει ή δεν της το πει θα έρθει κάποια στιγμή που θα το μάθει, να μη σου πω ότι μπορεί να το μάθουν πρώτα τα παιδιά. Καλή και όμορφη εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφή η γιαγιά σου Κατερίνα μου. Ναι πιστεύω τίποτε δεν μένει κρυφό και θα είναι και άσχημο να μαθευτεί ότι το ήξερε η μια αδελφή και δεν το είπε...απ'την άλλη, είναι τα παιδιά μετά τόσα χρόνια.......δεν ξέρω τι να πω.
      Καλή εβδομάδα και σε σένα

      Διαγραφή
  7. Δεν ξέρω με σιγουριά τι θα έκανα... δύσκολα μας έβαλες. Το θέμα είναι οπωσδήποτε ηθικό, αλλά έχει πολλές διαστάσεις. Από τη μία πέρασαν χρόνια για να ταράξω μια οικογένεια ξανά, και μάλιστα με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη ένας βιαστής κυκλοφορεί ατιμώρητος... και ένα θύμα περιμένει δικαίωση. Όσο το σκέφτομαι, κλίνω προς το δεύτερο, θα ήθελα την τιμωρία... Δε θα ήθελα να έχω το βάρος μια ζωή ότι ήξερα και δεν έκανα τίποτα.
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου Άννα μου. Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Έλλη μου έχει πολλές διαστάσεις. Ελεύθερος βιαστής απ' τη μια, απ' την άλλη τόσοι αθώοι που θα τιμωρηθούν στην τελική αν μαθευτεί...δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το πω εγώ...
      Σ'ευχαριστώ Έλλη μου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  8. Άννα μου πολύ δύσκολο το δίλημμα της αδελφής. Αν ήμουν στην θέση της θα επέλεγα την σιωπή. Δεν θα άξιζε να πονέσει η οικογένεια και πάλι από το ίδιο άτομο. Πως θα ένιωθαν τα παιδιά του αν μάθαιναν ότι ο πατέρας τους βίασε μία κοπέλα, όχι θα προτιμούσα την σιωπή.Η ατιμωρησία του άλλωστε οφείλεται στο ότι το ανήλικο κορίτσι προφανώς δεν τόλμησε να ομολογήσει σε κανένα το έγκλημα του βιασμού της.
    Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου στο παιχνίδι!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ έτσι πιστεύω Ελένη μου. Δύσκολο δίλημμα και ένα μυστικό με μεγάλες επιπτώσεις παντού.
      Σ'ευχαριστώ πολύ
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα Άννα μου να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα σου εύχομαι! Η ιστορία σου μου άρεσε και την ψήφισα. Μου άρεσε το θέμα, με προβλημάτισε, με δίχασε, ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, στο καλό και στο κακό, και με γέμισε συναισθήματα. Μου άρεσε πολύ και ο επίλογος του με άφησε σε δίλημμα για το τι θα επέλεγα εγώ στη θέση της. Ήταν ένα θέμα πολύ ωραίο και βαθύ. Μπράβο σου πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαίρη μου. Ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που σου προκάλεσε τόσα συναισθήματα. Και δίλημμα και προβληματισμό, αυτός ο σκοπός μου...χαχααα
      Ναι είναι ένα δίλημμα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί
      Καλή σου εβδομάδα
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  10. Καλημέρα φίλη μου με την όμορφη συμμετοχή.Πιστεύω ότι η ..αλήθεια κάποια στιγμή βγαίνει πάντα στην επιφάνεια. Σκληρή ή όχι πρέπει να λέγεται όταν έχει προκαλέσει κάτι κακό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ Αχτίδα μου γλυκιά. Ναι η αλήθεια βγαίνει αλλά στο διήγημα για 10 χρόνια δεν είχε βγει....οπότε; Η αλήθεια πρέπει να λέγεται όταν έχει προκαλέσει κάτι κακό λες, και αν ειπωθεί και προκαλέσει περισσότερο;;; Θέλω να πω το δίλημμα είναι μεγάλο και μεσολαβεί και συναισθηματικός παράγοντας. Η Γιάννα έχει να διαχειριστεί τα συναισθήματά της που αφορούν επίσης αθώα πλάσματα όπως τα ανίψια της και την αδελφή της....Δύσκολο για μένα να ειπωθεί....
      Καλή σου εβδομάδα



      Διαγραφή
  11. Πολύ χάρηκα που ήταν δική σου αυτή η ιστορία και τώρα που τη διαβάζω εδώ, δεν μένω έκπληκτη. Για τα δύσκολα είσαι!
    Εγώ θα ήθελα να το ξέρω. Να ξέρω με ποιον άνθρωπο πέτασα ένα κομμάτι της ζωής μου, να ξςρω γιατί έφυγε, να μην ανησυχώ κιόλας....
    Θα το έλεγα; ανάλογα με το χαρακτήρα του άλλου...
    Πάντως, δεν μπορώ να δω σε αυτόν τον άντρα κάτι θετικό. Το ότι έφυγε, δεν μου λέει τίποτα.
    Μπράβο!!!!
    Καλή εβδομάδα! ❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχααχα για τα δύσκολα ε; Θα το έχω στα υπόψιν!! Σ'ευχαριστώ Αλεξάνδρα μου. Όσο για την άποψή σου φυσικά δεν υπάρχει να δεις κάτι θετικό σ'αυτόν. Το δίλημμα δεν είναι αυτός είναι τα παιδιά. Εκεί φρενάρω στο να ομολογήσω την αλήθεια αν ήμουν στη θέση της Γιάννας.
      Ναι σαι καλά ψυχή μου
      Καλή εβδομάδα και σε σένα

      Διαγραφή
  12. Στην θεωρία είναι όλα πιο εύκολα Άννα, και άνετα μπορεί ο καθένας να ισχυριστεί ότι θα μιλούσε. Η ζωή όμως και η κοινωνία, μάς έχουν αποδείξει ότι ο άνθρωπος στα δύσκολα σωπαίνει. Δεν συμμερίζομαι καθόλου αυτήν την άποψη, ωστόσο δεν μπορώ να φανταστώ πως θα αντιδρούσα, κι εδώ που τα λέμε, δεν θα ήθελα να μάθω κιόλας... Καλό βράδυ! ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πετρούλα μου δίκο έχεις και μάλιστα μεγάλο. Πώς να ξέρει ο καθένας εκ των προτέρων; Και εδώ που τα λέμε ποιος θα 'θελε να μάθει;
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  13. Πώς να αποφασίσεις να πεις κατι τοσο δύσκολο;
    Από την άλλη θα θελα να τιμωρηθεί ο ένοχος.
    Αλλά και η κοπέλα θα βρεθεί σε άσχημη θέση να πρέπει να αποδείξει ότι δεν προκάλεσε !!!!
    Συνήθως έτσι δεν γίνεται, ξαναβιαζεται η γυναίκα από το δικαστήριο.
    Δεν θα ήθελα να βρεθώ σε τέτοιο δίλημμα Άννα μου.
    Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου.
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου είναι όντως πολύ δύσκολο και κανείς νομίζω δεν θέλει τέτοια διλημματα.
      Όντως η βιασμένη γυναίκα ξαναζεί όλα όσα έζησε και μάλιστα ευτελίζεται στο δικαστήριο Τι να πεις....πανδύσκολες καταστάσεις
      Σ'ευχαριστώ θερμά
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  14. Με τι θεμα καταπιάστηκες Αννιώ μου!!!!
    Πόσο δύσκολη αποφαση να παρει η αδερφή της !!!
    Οποια και να ειναι αυτή η αποφαση... η να μιλησει μετα απο τοσα χρονια η όχι .. εχω την εντυπωση οτι θα ειναι εκεινη που θα κουβαλα το φρικτο μυστικο μέσα της..!!!
    θα ναι σαν να περπατα στην κόψη ενος ξυραφιου ..!!
    Ειμαι υπερ της αλήθειας..που ούτως η αλλως θα βγει καποια στιγμή στην επιφανεια... το λεω εκ πειρας σε αλλη περιπτωση πολύ ανωδυνη.. !!...τιποτε δεν μενει κρυφό.... αλλα......μεγαλο διλημα.. βρε αγαπη μου... !!!
    Το τι θα εκανα εγώ μετα απο τοσα χρονια; ; δεν ξερω...ισως να εμενα στην σιωπη για να μην χαλασω τις ζωές οσων δεν φταινε.!! ομως θα ηταν ενας σταυρος που θα τον κουβαλουσα μονη φιλεναδα....!!
    Η ιστορια σου Αννιω μου απο τις πιο δυσκολες καταστασεις που ο καθε ανθρωπος την αντιμετωπιζει με τον δικο του τροπο ..που οποιος και να ειναι αυτός θα ειναι επώδυνος..!!
    Να είσαι καλα ψυχή μου.. φιλω σε...!!





    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ με την άποψή σου Ρούλα μου. Ναι δύσκολο το θέμα αφορμή πήρα από ένα βιβλίο που διάβαζα για ένα δίλημμα φοβερό. Και σκαρφίστηκα αυτήν την ιστορία...Η ζωή ''παίζει '' κάποια παιχνίδια μακάβρια και ο σταυρός που κουβαλά ο καθένας καμιά φορά είναι ασήκωτος.
      Σ'ευχαριστώ από καρδιάς
      Σε φιλώ

      Διαγραφή