Μια βόλτα... τι το 'θελα;

Ο ήλιος όλο και περισσότερο μας επισκέπτεται πια. Μπορεί να βρέχει κάποιες μέρες,μπορεί το κρύο να μας ''τσούζει'' λίγο,  αλλά όταν η ημέρα είναι καλή, ακόμη και αν ο ήλιος παίζει κρυφτό, ακόμη και τότε μια βόλτα αξίζει τον κόπο.



Έτσι σκέφτηκα  ότι είναι καιρός να βγει μια βόλτα και ο μπαμπάς, που ο βαρύς και ασήκωτος χειμώνας, όχι μόνο λόγω κρύου, τον κράτησε ανάμεσα σε 4 τοίχους που ευτυχώς διατηρούσαμε ζεστούς.

Μια βόλτα στην πόλη μας του πρότεινα, να πιούμε το καφεδάκι μας, για να ξεκουραστεί από το περπάτημα,  ε...τα χρόνια του μετράνε  στη μέση και στα πόδια και όχι μόνο και το βρήκε θαυμάσια ιδέα.
Πάμε λοιπόν.
Για όλα είπαμε.
Όλα τα είδαμε και τα κρίναμε.
Μετά τον καφέ μας, περάσαμε και από την πλατεία μας.
Εκεί, σαν πυροσβέστης  να σβήνω ''πυργαγιές'' που οι άσχημες εικόνες του χαλούσαν τη διάθεση. Ξέρεις, ένας άστεγος, ένα παιδί που ζητά ελεημοσύνη, κάποιος μεθυσμένος, ένας ναρκομανής που ζητά χρήματα για τη δόση του, είναι λόγοι για να γκρινιάξει αρκετά για το κράτος που είναι απόν.

Διασχίζαμε,  που λες, την πλατεία, ο ήλιος μας συντρόφευε και απέναντι στο παγκάκι ένας κύριος στην ηλικία του δικού μου πατέρα καθόταν μόνος και μιλούσε. Μόνος...

Θα περνούσαμε από εκεί. Ας προσπαθήσω να αλλάξω κατεύθυνση σκέφτηκα, αλλά ο μπαμπάς λες και είδε κάποιον γνωστό του πήγε κατευθείαν κοντά στον κύριο.
Πιάσανε κουβέντα. 
Τι να σου πω; Θα ξέρεις πώς οι ηλικιωμένοι πιάνουν συζήτηση εύκολα,δεν μπορεί.
Μίλησαν αρκετά και εγώ παρούσα να διακόπτω, να προσπαθώ να παρηγορήσω, όπου έκρινα σκόπιμο.
Γιατί ναι, ο κύριος μια χαρά ήταν κι ας μιλούσε μόνος. Τα 'λεγε να εκτονωθεί.Σε έναν φανταστικό μάλλον υπουργό ή ακόμη καλύτερα στον πρωθυπουργό έλεγε τα παράπονά του. Και είπε πολλά
Για την κυρά του που ''έφυγε''.
Ομοιοπαθής ο μπαμπάς έκατσε δίπλα του. Πω πω σκέφτηκα, άντε τώρα να τον τραβήξω να φύγουμε.
Ο κύριος μας μίλησε για όλα...



 Για το γιο του που έχασε τη δουλειά του μια και το αφεντικό κήρυξε στα ξαφνικά πτώχευση, χωρίς να το αντιληφθεί κανένας υπάλληλος και δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ αποζημίωση. 
Για τα εγγόνια του, με καμάρι τα παίνευε και σίγουρα  θα γελούσαν και τα μουστάκια του αν είχε.
Για την κατάντια του ηλικιωμένου που μειώνεται η σύνταξη.
Για τα προϊόντα που  εξακολουθούν να είναι τόσο ακριβά
Για την ανάκαμψη που δεν θα προλάβει να δει-αν έλθει ποτέ-  γιατί ο φίλος του ο χάρος κάπου στη γωνία θα 'ναι.
Για το φόβο να ζεις μόνος...
Για το φόβο που τα εγκλήματα σκορπίζουν και  ακούει τόσα στην τηλεόραση
Για το φόβο του αβέβαιου ''αύριο'' της  οικογένεια του γιου του, αν δεν βρει γρήγορα δουλειά. Και είναι 50 χρονών ...
Για το φόβο του μέλλοντος των εγγονών του!

Πολύς φόβος στην καρδιά μεγάλων ανθρώπων μόνο κακό φέρνει. Εδώ που τα λέμε ο φόβος σε κανέναν δεν κάνει καλό.
Τόσα είπαν, που λες και ο δικός μου πατέρας, κούναγε το κεφάλι καταφατικά τόση ώρα Γιατί στο ίδιο μήκος κινείται και εκείνος.
Τι παρηγοριά να δώσεις;
Όσα είπα πέσανε σε κλειστά ώτα...
Γυρίσαμε στο σπίτι κατηφείς. Αμίλητοι. Με τη ρυτίδα της έγνοιας στο μέτωπο να καμαρώνει.
Και η ιδέα μου για μια όμορφη βόλτα, μάλλον στέφθηκε από αποτυχία.
Γιατί όλη η μέρα πέρασε με άσχημες σκέψεις στο μυαλό ενός 90άχρονου που καθόλου δεν βοηθά ούτε τον εαυτό του, ούτε τους άλλους.
Μα να μην υπάρχει από πουθενά ένα φως ελπιδοφόρο, μου έλεγε κάθε τόσο....
Αν ξαναπροτείνω βόλτα στην πόλη, είπα στην αδελφή μου, σταμάτησέ με αμέσως!

28 σχόλια:

  1. Άννα μου δεν ήταν αποτυχία, αυτή είναι η πραγματικότητα και μόνο αν την κοιτάμε κατάματα θα την αντιμετωπίσουμε..
    Κυκλοφορώ πολύ με μέσα συγκοινωνίας και όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει άπειρες τέτοιες συζητήσεις με αγνώστους και κυρίως ηλικιωμένους. Τους βαραίνει περισσότερο όλο αυτό που βιώνουμε γιατί κατά βάθος ξέρουν ότι ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης τους αναλογεί. Το κράτος δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, είναι και οι πολίτες του που συντηρούν γενιές επί γενιές τις ίδιες νοοτροπίες.

    Καλή συνέχεια και καλή δύναμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου η πραγματικότητα έχει κάνει τους ηλικιωμένους να τα έχουν χάσει. Ξερω από τον πατέρα μου.
      Πάντως δεν νομίζω ότι κατά βάθος ξέρουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Το κράτος είμαστε όλοι εμείς αλλά ακούω και τον καθένα να τα ''ψάλλει'' στους υπαλλήλους ως υπεύθυνους των χίλιων κακών της μοίρας μας και δεν ξέρω τι έχουν συνειδητοποιήσει. Και μάλιστα αυτοί που έχουν γνωρίσει τόσα άσχημα στο παρελθόν θα 'πρεπε να έχουν αποκτήσει σοφία αλλά,....Εντύπωση μου κάνει...
      Καλά να μου είσαι!

      Διαγραφή
  2. Αυτή η ρυτίδα της έγνοιας όλο και βαθαίνει...
    Στενεύουν τα όρια αντοχής Άννα μου!!!!

    Σε φιλώ πολύ πολύ ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στενέψανε Ελένη μου Και για τους μεγάλους ανθρώπους που στενεύουν και τα χρονικά όρια είναι χειρότερο νομίζω
      Φιλιά πολλά μάτια μου

      Διαγραφή
  3. Καλέ..μια χαρά πέρασες..γιατί μου γκρινιάζεις; έτσι είναι οι μεγάλοι άνθρωποι, μιλούνε εύκολα..σε ποια μιλάς!!Πιάνω κουβέντα πανεύκολα όπου και να βρεθώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα νομίζεις Αχτίδα μου ότι γκρινιάζω γιατί έπιασε κουβέντα με έναν αγνωστο; Καλά έκανε και εσύ καλά κάνεις Μακάρι να μπορούσα και εγώ
      Αλλά όλη μέρα τον ''ετσουζαν'' αυτά που είπε. Τον πειράζει η καθημερινότητα πολύ και σε ερώτησή μου ξέρεις τι μου είπε; Δεν είμαι πια νέος να αντιδράσω. Εσείς τι κάνετε;

      Διαγραφή
  4. Οι μεγάλοι άνθρωποι Αννα μου που έχουν δει πολλά τα μάτια τους πληγώνονται πολύ περισσότερο γιατί δεν υπάρχει πουθενά η ελπίδα παρά μόνο σκοτάδι και μοναξιά !!Και όσο προσπαθείς να κάνεις μια χαρούμενη βόλτα η συζήτηση, βαθιά μέσα τους ξέρουν την αλήθεια !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Νικόλ μου αυτό αντιλήφθηκα. Καθε μέρα αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ τους στενοχωρεί η καθημερινότητά μας. Και φανταζόμουν ότι ήταν γερό σκαρί αφού είχε ζήσει τόσα!!!!
      Να σαι καλά

      Διαγραφή
  5. Αχ βρε Άννα μου, καταλαβαίνω πώς ένιωσες... είχες όλη την καλή πρόθεση και δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα σχεδίαζες. Έτυχε, μωρέ. Δε θα γίνεται έτσι πάντα, μη στερείστε τις βόλτες σας μαζί.
    Ο μπαμπάς σου ξέρει την πραγματικότητα, είμαι σίγουρη ότι ενημερώνεται (ειδήσεις, εφημερίδες, τηλεόραση). Και τα σκέφτεται όλα αυτά όπως όλοι μας, δε νομίζω ότι τα σκέφτηκε τώρα που βγήκε από το σπίτι. Απλώς είχε την ευκαιρία να μιλήσει γι΄αυτά με κάποιον που να είναι στο ίδιο μήκος κύματος, όπως είπες κι εσύ, και στην ίδια ηλικία ίσως.
    Μη στενοχωριέσαι. Στέλνω πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Έλλη μου ξέρω ότι τα ξέρει τα προβλήματα ο πατέρας μου αλλά ξέρεις πόσο τον έχουν ''ρίξει''; Βλέπει εφιάλτες, πετάγεται σαν μικρό παιδί με την απορία ''τι θα γίνει'';
      Σκεφτόταν όλη μέρα τη συζήτηση με τον κύριο, τι τραβάει ο κόσμος, αναρωτιόταν πότε θα πεθάνει να μη βλέπει...φοβερό σου λέω φοβερό
      Σ'ευχαριστώ για την κατανόηση
      Ξέρω οι ηλικιωμένοι είναι δύσκολοι
      Αλλά και το '' όσο ζήσω χωρίς ελπίδα'' τους πονάει και φαίνεται
      Φιλιά πολλά μάτια μου

      Διαγραφή
  6. Άννα μου δεν ήταν αποτυχία με την επιφανειακή έννοια που αποδίδουμε η βόλτα.
    Και σε παρακαλώ να το ξανακάνετε...! και εκείνος και εσείς το έχετε ανάγκη.
    Σημασία έχει να μην κρυβόμαστε από την όποια πραγματικότητα. Να την αντιμετωπίζουμε κατάφατσα, να ανοίγουμε δίαυλο κουβέντας και αλληλεγγύης με τους ανθρώπους που υποφέρουν όπως και εμείς, να πλέκεται έτσι ένα υφάδι ανθρωπιάς.
    Μια φορά μια συγγενής μου στην ηλικία μου, μου είπε ότι αποφεύγει να δει ταινίες κοινωνικού προβληματισμού γιατί .....είναι πικρόχολες και θα στενοχωρηθεί.
    Καταλαβαίνεις ότι πρόκειται περί Στρουθοκαμηλισμού....!
    Το τι αντιμετωπίζουμε είναι γνωστό. Παρ' όλα αυτά η ζωή δεν γνωρίζει από αδιέξοδα. Όπως η ροή ενός ποταμού δεν μπορεί να σταματήσει έτσι και εξέλιξη δεν φρενάρει. Και όλο αυτό το βίωμα που ζούμε κάτι θα κυοφορήσει. Απομένει σε εμάς να παρέμβουμε στην ποιότητα αυτού που θα γεννηθεί Άννα μου.
    Να ξαναπάτε βόλτα, πάρε και τη Μάγια...!
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου για μας είναι στρουθοκαμηλισμός να μην βλέπεις την πραγματικότητα και να μη βάζεις στις σωστές τους διαστάσεις τα κοινωνικά προβλήματα Αλλά ο πατέρας μου είναι υπερήλικας. Δεν είμαι νέος να μπορώ να αγωνιστώ μου είπε. Δεν έχω δυνάμεις και ελπίδα δεν έχω
      Κατάκαρδα τα παίρνει είτε ακούει τις ειδήσεις είτε διά στόματος συνομηλίκων του Και αρχίζουν στενοχώριες με τις επιπτώσεις στην υγεία του βλέπει εφιάλτες κλπ κλπ μη σε κουράζω. Μεγάλος είναι θα μου πεις, όσο αντέξει αλλά βιώνουμε δίπλα του τόση κατήφεια παρά το χάπι κατάθλιψης που παίρνει που η προσπάθειά μας εστιάζεται σε στιγμές ξεγνοιασιάς.
      Η Μάγια από αύριο μπορεί να βγει βόλτα αλλά μακριά από άλλα σκυλιά είπε ο κτηνίατρος γιατί τον άλλο μήνα θα κάνεις το αντιλυσσικό εμβόλιο
      Καταλαβαίνεις τώρα το σκέφτομαι να τη βγάλω...
      Σ'ευχαριστώ πολύ
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  7. Είμαι πολύ θυμωμένη ειδικά γι αυτούς τους απόμαχους της ζωής που γνώρισαν κατοχή, πείνα, αγώνες και θυσίες να στήσουν τη ζωή τους έντιμα και με αξιοπρέπεια. Τα ίδια ακριβώς ακούω απ' τη μητέρα μου. Έχουν κοινή γλώσσα οι ηλικιωμένοι γιατί είναι κοινός ο πόνος τους. Κι η ανασφάλειά τους κορυφώνεται, βλέποντας τη ζωή τους να τερματίζεται στην ανέχεια και την απελπισία. Όλοι αυτοί που τους καταδίκασαν σ' έναν αργό θάνατο, ας το βιώσουν κι οι ίδιοι. Αυτή είναι η ευχή μου. Το αξίζουν όλοι τους!
    Θα έλεγα να το ξανατολμήσεις πάντως, γιατί ο εγκλεισμός στο σπίτι με την τηλεόραση να ουρλιάζει ολημερίς, τους βουλιάζει περισσότερο στην κατάθλιψη.
    Τα φιλιά μου Αννούλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Μαρία μου πόσο τους λυπάμαι αυτούς τους ανθρώπους και μέσα και ο μπαμπάς μου εννοείται! Δεν μπορούν να το διαχειριστούν αν και πίστευα ότι έχουν περάσει τόσα αρνητικά στην ζωή τους ως πολίτες της χώρας και θα ξέρουν, αλλά ξέμαθαν από τη μια και απο την άλλη μεγάλωσαν πολύ και οι αντοχές δεν είναι αρκετές.
      Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ γιατί έχει και την απώλεια να αντιμετωπίσει της μητέρας μου. Άλλαξε και σπίτι, μειώθηκαν τα έσοδά του, ταλαιπωρείται με γραφειοκρατίες να κλείσει το θέμα με τα διαδικαστικά του θανάτου της μητέρας μου και άστα....μεσολαβούν και οι μαρτυρίες άλλων ανθρώπων και το ''σακκούλι γεμίζει''.
      Το χειρότερο όλων πιστεύω Μαρία μου είναι ότι ο ψυχικός μας κόσμος έχει πάθει γερό κλονισμό με όλα τούτα. Αυτό είναι δύσκολα διαχειρίσιμο.
      Να σαι καλά κορίτσι μου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  8. Καλημέρα αγαπημένη μου Άννα!

    Ξέρεις, διαβάζοντας τον τίτλο άρχισα να απορώ διαβάζοντας την ανάρτησή σου. Ακολούθησα μαζί σας την διαδρομή και τον καφέ σας και εξακολουθούσα να απορώ για τον τίτλο μέχρι που έφτασα στη μέση, στον κύριο και κατάλαβα.... Αισθανθηκα τον φόβο και την απογοήτευση όμως παρ' όλα αυτά θέλησα να μείνω στην βόλτα και στον καφέ μπαμπά και κόρης.

    Μη μένεις στα άσχημα καρδιά μου, κράτα τα θετικά και επανέλαβέ τα.
    Οι ζωή είναι στιγμές και οι στιγμές που πρωτοδιάβασα χαράχθηκαν μέσα μου και με έκαναν να θέλω να της ζήσω και εγώ.

    Θέλω να είσαι καλά και χαρούμενη.
    Ξέρω πως περνάς δύσκολο, όμως η ζωή είναι στιγμές.... κράτα τες σφιχτά στην καρδιά σου και μην αφήνεις κάθε δυσάρεστο να τις χαλάσει.

    Φιλιά πολλά και την αγάπη μου όλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καρδούλα μου ναι στιγμές είναι η ζωή και αν είναι χαρούμενες είμαστε τυχεροί. Αλλά και για τον υπερήλικα μπαμπά μου αυτές οι στιγμές έγιναν αιτία να του χαλάσει το κέφι και να στενοχωρηθεί όλη μέρα
      Τέλος πάντων μια καινούργια μέρα ξημέρωσε, έτσι λέω και όλα καλά
      Φιλάκια πολλά πολλά

      Διαγραφή
  9. Βγήκε λίγο στενάχωρη η βόλτα σας, αλλά ας το δούμε απο τη θετική πλευρά..μιλήσατε με έναν άνθρωπο που είχε ανάγκη να μοιραστεί πράγματα και για εκείνον ενδεχομένως ήταν λυτρωτικό..δυστυχώς στις μέρες μας πολλά συμβαίνουν γύρω μας..ας κοιτάμε την αισιόδοξη πλευρά της ζωής και να χαιρόμαστε που είμαστε καλά..φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα τι ψυχούλα που ει΄σαι!!!! Αυτό δεν το σ κέφτηκα. Το ότι δηλ κάποιος συνάνθρωπός μας μπορεί να είχε ανάγκη να μοιραστεί τις στενοχώριες σου και να του έκανε καλό....
      Σ'ευχαριστρώ Εύη μου. Σ'ευχαριστώ

      Διαγραφή
  10. 'Αννα μου, λυπάμαι που στενοχωρέθηκε τόσο πολύ ο πατέρας σου αλλά φαντάζομαι πως η θλίψη για τον χαμό της μητέρας σου, η ηλικία, οι ασθένειες, τον έχουν καταβάλει και η κατάθλιψη τον κάνει να τα βλέπει όλα μαύρα, άκουσε και τον άλλον και χειροτέρευσε.
    Πιστεύω πως παίζει μεγάλο ρόλο και ο χαρακτήρας του ανθρώπου.
    Ο εξηντάρης απαισιόδοξος άντρας μου γκρινιάζει από το πρωί εώς το βράδυ για την κατάσταση, τους άχρηστους πολιτικούς και αγωνιά για το δύσκολο μέλλον των παιδιών μας, ενώ ο σχεδόν ενενηντάρης θείος μου θέλει να ανανεώσει την άδεια οδήγησής του, δεν κάθεται λεπτό χωρίς να ασχολείται μέσα στο σπίτι (έμεινε χήρος πριν 5 χρόνια και ζεί μόνος του χωρίς καμμία βοήθεια)και τα βλέπει όλα ρόδινα!
    Εύχομαι τα καλύτερα για τον μπαμπά σου...να προσέχετε μόνο την κατάθλιψη και να το βγάζετε για βόλτα όσο μπορείτε πιό συχνά.
    Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριάννα μου έχεις απόλυτο δίκιο Ο πατέρας μου δεν είναι αισιόδοξος τύπος Αν και είναι καλά και την κατάθλιψη την αντιμετωπίζουμε με ένα χάπι που παίρνει εν τούτοις τον πιάνει συχνά πυκνά η γρκίνια και η απαισιοδοξία
      Σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου και το νοιάξιμο που έδειξες
      Φιλιά πολλά
      Να περάσεις όμορφα το Σ/Κο σου

      Διαγραφή
  11. Να ξαναβγείτε βόλτα Άννα μου...αυτό που θα πω είναι κοινότοπο ίσως, αλλά πόσο έχουμε όλοι ανάγκη από κάποιον που να περνά τα ίδια με μας, ή να σκέφτεται όπως εμείς. Ακόμα και το μοίρασμα αυτών των σκέψεων είναι πολλές φορές ανακουφιστικό κι ας μοιάζει θλιβερό!

    Φιλιά πολλά και καλές βόλτες!

    Α, η Μαρία η Κανελλάκη παραπάνω με κάλυψε απόλυτα με το σχόλιό της, το οποίο προσυπογράφω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα ξαναβγούμε Μαρία μου απλά δεν θα τον πηγαίνω εδώ κοντά που η γειτονιά παίζει το ρόλο της στο να πιάνεις γνωριμίες και να συζητάς. Βέβαια αυτό που μου γράφεις για το μοίρασμα των σκέψεων το σκέφτηκα και εγώ Να δει πως ο κόσμος περνάει άσχημα αλλά αυτό τον έκανε χειρότερα
      Σ'ευχαριστώ για το σχόλιό σου
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή
  12. Πώς να μη στεναχωρεθεί ο ένθρωπος, μου λες;
    Από το πρωί ίσα με το βράδυ μας βομβαρδίζουν με απαισιόδοξα μηνύματα!
    Κι όταν είσαι σε τόσο προχωρημένη ηλικία, πώς να αντιδράσεις;
    Μη σταματάτε όμως τις βόλτες, ο καλός καιρός νομίζω θα του κάνει καλό!!
    Να είστε καλά!!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να πεις Ρένα μου ότι δεν του λέμε να μην ακούει ειδήσεις αλλά πού...θέλει να ενημερώνεται συνεχώς.
      Ναι θα πηγαίνουμε βόλτες και ο Θεός βοηθός
      Φιλιά πολλα

      Διαγραφή
  13. Αχ, σε καταλαβαίνω, σε νιώθω. Άδικη πληρωμή για τους ηλικιωμένους... Να θες να τους τα προσφέρεις όλα, να τους ξεκουράσεις και να μην μπορείς...
    Άδικος κόσμος...
    Εύχομαι ένα όμορφο νέο να ςρθει γρήγορα και να τον γλυκάνει λίγο.
    Καλημέρα. ❤🌼❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Αλεξάνδρα μου ακριβώς έτσι. Σ'ευχαριστώ για την κατανόηση και την ευχή σου
      Καλή Κυριακή να περάσεις

      Διαγραφή
  14. Ναι ήρθα καπως αργοπόρημενη ως πολύ θα έλεγα..Αννιω μου .. και η ιστορία με τον πατερα σου.. με συγκινησε .. γιατί καπου εκει γυρω στο θεμα καταθλιψης βρισκομαστε όλοι μας.. θελει μεγαλο κουραγιο να αντιμετοπισεις κατι τέτοιο καλή μου φιλη...με όλο αυτο που γινεται τωρα... νιωθουμε ότι δεν έχουμε καταφέρει τιποτα τόσα χρονια.. και νιωθουμε να θυμωνουμε με όλους αυτους που μας στερουν τα στιχιώδη μια αξιοπρεπη ζωή ..για εμας και προπαντως για τα παιδια μας..!! για αυτό δουλευαν τοσα χρονια ..και όλο αυτό δεν το αντεχουν...και ειναι δυσκολο να το αποδεχουν πρει να έχεις πολύ κουραγιο για να το αποδεχτείς... καθημερινη κουβεντα και εδώ....
    Καμια φορα παιρνεις κουραγιο οταν ακους ιστορίες χειροτερες απο την δικη σου... οταν σκεφτείς να βοηθησεις τον συνάνθρωπό σου.. τοτε το δικο σου θεμα έρχετε δευτερο..!! ελπίζω να σου έδωσα να καταλαβες το σκεπτικό μου Αννιω μου..!! και να ξερεις δεν προκειτε να αλλάξει τωρα ο πατερας σου. ..απλως στασου διπλα του μονο.. εχουν ανασφαλεια και αγωνια...για οτι συβαινει γυρω τους.. !!! καλη μεγαλοβδομαδα Αννιω μου να περασεις ενα ευλογημενο και χαρουμενο Πασχα.. καλη Ανασταση με αγαπη παντου..!!! φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω απόλυτα τι θες να πεις. Και έτσι κάνω. Βέβαια κάποιες φορές κατορθώνουμε να τον έχουμε κεφάτο και αισιόδοξο κάποιες άλλες πέφτει η διάθεση, κλαίει γαιτί του λείπει η μαμά μου, ξέρεις τώρα...
      Τι να κάνουμε; Τελικά έχω μάθει με την κατάθλιψη του πατέρα μου ότι τα 2/3 υποφέρουν από κατάθλιψη με βεβαίωση γιατρού
      Σ'ευχαριστώ καλή μου για τα παρήγορα λόγια σου
      Καλό Πάσχα
      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή