Μια μικρή ματιά από έξω προς τα μέσα!



Προτερήματα και ελαττώματα έχουμε όλοι μας.Έτσι είναι ο άνθρωπος.
Όμως, το να κατηγοριοποιήσουμε τα ελαττώματα ή τα προτερήματα εξαρτάται από την εποχή που ζει ο άνθρωπος και από τις αντιλήψεις που επικρατούν.
Υπάρχουν ελαττώματα που -πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι - ανήκουν σε ανθρώπους που δεν θα θέλαμε ούτε μια καλημέρα να ανταλλάξουμε
Όπως η ανεντιμότητα, η αχαριστία, η αλαζονεία, η φιλαργυρία, η απάτη, η ζηλοφθονία, ................

Διάβασα κάπου ότι είναι τελείως υποκειμενικό να κρίνουμε τον συνάνθρωπό μας και να αποφανθούμε για τυχόν ελαττώματά του ή προτερήματα.
Και είναι υποκειμενικό, γιατί --εκτός από τις κραυγαλέες περιπτώσεις που το κάθε χαρακτηριστικό του ανθρώπινου χαρακτήρα, είναι σε υπερθετικό βαθμό-αυτό που χαρακτηρίζω εγώ ως ελάττωμα, είναι για τον άλλον προτέρημα.

Είναι όμως αυτό σωστό;

Το πείσμα είναι ελάττωμα;;; Ναι θα πουν οι περισσότεροι...........μη βιαστείς να ταυτιστείς μαζί τους. Αν το πείσμα το δεις από τη σκοπιά της προσπάθειας, της επιμονής, της εμμονής στο στόχο, τότε θα πεις ότι είναι προτέρημα. Τελικά πού το κατατάσσουμε;;;;;

Ο εγωισμός είναι ελάττωμα;; Ναι είναι η απάντηση και εδώ. Όμως ο εγωισμός είναι η προσπάθεια του ατόμου να προάγει τον εαυτό του, να ακολουθήσει το συμφέρον του, είναι μια μεγάλη αγάπη για τον εαυτό του!! Φυσικά χρειάζεται μεζούρα για να μετρήσουμε αυτήν την αγάπη προς τον εαυτόν...Όταν ξεφεύγει του μέτρου, όταν για χάρη του εαυτού καταπατείται κάθε έννοια ηθικής τότε φτάνουμε στον υπέρμετρο εγωισμό, στην αλαζονεία και την φιλαυτία. Αυτά είναι ελαττώματα γιατί είπαμε είναι κραυγαλέες περιπτώσεις σε υπερθετικό βαθμό.

Τελικά, ο εγωισμός ο μη κραυγαλέος, είναι ελάττωμα; Και αν ναι, γιατί τότε  πολλοί άνθρωποι, θεωρούν την ανυπαρξία εγωισμού ως ελάττωμα;

Είπαμε πιο πάνω''............. να μην καταπατείται κάθε έννοια ηθικής''. Είμαστε λοιπόν ηθικοί;  Και τι είναι η ηθική; Να έχουμε αξίες στη ζωή μας... που είναι ... ποιες;  Αυτές που μας δίδαξαν οι γονείς μας, το σχολείο μας, ή αυτές που κυριαρχούν την κάθε εποχή στην κοινωνία;;

Την εποχή της γιαγιάς μου οι προγαμιαίες σχέσεις ήταν ανηθικότητα. Το να αντιμιλούσες σε μεγαλύτερο ήταν ελάττωμα. Το να κοιτούσες στα μάτια τον πατέρα όταν σου έκανε παρατήρηση για λάθος σου, ήταν θράσος, άρα ελάττωμα.Το να έβρισκες χρήματα στο δρόμο και να μην τα παρέδιδες στην αστυνομία ήταν ανεντιμότητα άρα ανηθικότητα.

Σήμερα, άλλαξαν οι συνθήκες, η κοινωνία έγινε ανεκτική και ευέλικτη, και οι αξίες ακολούθησαν αυτήν την ευελιξία.
Άρα και το ''ηθικοί'' είναι συζητήσιμο........
Είπαμε για θράσος... είναι το θράσος ελάττωμα;  Ήταν κάποτε, τα χρόνια της γιαγιάς,  μήπως σήμερα δεν θεωρείται από πολλούς ο θρασύς ως ο θαρραλέος;
Η φιλοδοξία τώρα, είναι ελάττωμα;  Για πολλούς όχι,είναι συνώνυμο της επαγγελματικής καταξίωσης και οικονομικής ευχέρειας. Για άλλους, ο φιλόδοξος δεν έχει αρχές αφού αυτές θα του εμποδίσουν το δρόμο της εξέλιξής του. Χωρίς τη φιλοδοξία όμως θα υπήρχε ανάπτυξη στην κάθε κοινωνία; Θα υπήρχε δημιουργικότητα και εξέλιξη;

Έχουμε και άλλα ελαττώματα... πολλά. Ή για άλλους προτερήματα ανάλογα από την οπτική γωνία που τα βλέπει ο καθένας.

Η απληστία είναι ελάττωμα και μάλιστα κραυγαλέο. Λέμε άπληστο κάποιον που δεν ικανοποιείται με τίποτε... που θέλει όλο και περισσότερα. Όταν πρόκειται για χρήματα αμέσως κατηγορούμε τον άπληστο ως πλεονέκτη και φυσικά τον κατατάσσουμε στους ελαττωματικούς ανθρώπους. Όταν όμως είναι κάποιος άπληστος για μάθηση είναι τότε ελάττωμα;

Η περιέργεια είναι ελάττωμα... όταν πρόκειται για μια αδιάκριτη ματιά στη ζωή σου. Όταν όμως αναφερόμαστε σε περιέργεια για τη ζωή, για τη φύση, για τη γνώση, τότε είναι ελάττωμα;

Συζητούσα με φίλη μου τις προάλλες και μου έλεγε γελώντας για τις γκάφες της εξαιτίας του αυθορμητισμού της. Καλό για μένα, πολύ καλό να γελάς με σένα  και πρέπει να είσαι αυθόρμητη της είπα. Αλλά ζύγιαζε λίγο τις καταστάσεις, περιόρισε τον αυθορμητισμό σου... Μα ο αυθορμητισμός είναι το ατού μου, μου απάντησε έντονα.

Είναι άραγε ο αυθορμητισμός ελάττωμα ή προτέρημα;; 
Και αν εδώ λαμβάνεται υπόψη η κάθε περίπτωση γιατί να μην ληφθούν υπόψη οι κάθε περιπτώσεις για όλα τα ελαττώματα;
Άρα αν συμφωνήσουμε στο πιο πάνω ερώτημα, τότε δεν μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε τα περισσότερα ελαττώματα. Σωστά;;;;;

Φυσικά όλα χρειάζονται μέτρο.
Αν λοιπόν ισχύει σε κάθε άτομο το ''παν μέτρον άριστον '' τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πολλά ελαττώματά, ανάλογα με τις περιπτώσεις που αυτά δηλώνουν παρόντα, μπορούν να θεωρηθούν προτερήματα....έτσι;

Το να είναι κάποιος υπομονετικός είναι προτέρημα.........Είναι όμως έτσι για όλες τις περιπτώσεις;  Η μεγάλη υπομονή, λέμε, δηλώνει και αναβλητικότητα. Δηλώνει χαρακτήρα μη δυναμικό που δεν '' πιάνει τη ζωή από τα μαλλιά''.......Είναι έτσι;

Η υποχωρητικότητα είναι θετικό για έναν χαρακτήρα;; Έτσι όμως καταπιέζεται,αλλά έχει τους γύρω του ικανοποιημένους. Αν πάψει να υποχωρεί τότε θα καταπιέσει άλλους.............και θα υπάρξουν πιθανόν, συγκρούσεις. Τι πρέπει λοιπόν να ακολουθήσει κάποιος;

Παν μέτρον άριστον θα πουν πολλοί.

Μα τότε και τα προτερήματα όταν υπερβαίνουν του μέτρου γίνονται ελαττώματα.

Ακόμη ένα παράδειγμα, το τελευταίο.

Η υποκρισία είναι ελάττωμα;  Είναι θα μου πεις..........Το να μην είναι ειλικρινής ο φίλος σου, ο συνομιλητής σου είναι ό,τι χειρότερο. Αλλά μήπως και η υπερβολική ευγένεια δεν είναι ένα είδος υποκρισίας;

Και η ειλικρίνεια;  Είναι προτέρημα, έτσι; 
Εκτός από αλήθειες όπως ''ο ήλιος δύει στη δύση'' ή '' η γη είναι στρογγυλή'' ή '' τα λιπαρά φαγητά κάνουν κακό στον οργανισμό'' ή '' Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με οικονομικές δυσκολίες''.........οι υπόλοιπες αλήθειες είναι οι δικές μου, οι δικές σου ή οι δικές του, που μπορεί να μην είναι και δικές μου. Ποιος δέχεται την αλήθεια μου αν δεν είναι και αλήθεια του;
Τελικά τον άνθρωπο τον χαρακτηρίζουν ελαττώματα αλλά και προτερήματα που ανάλογα των περιπτώσεων μπορούν να αλλάξουν θέση.. Το ''όλα με μέτρο'' κάνει τη διαφορά.

Συμφωνείτε; 



Ο χρόνος μας τελειώνει.........και η βρώμα τελειωμό δεν έχει!!!!!!



Κυριακή πρωί.................δεν θέλω να σου χαλάσω τη διάθεση....αλλά πρέπει να τα πω!
Να πω για τη δυσωδία.........που με έχει κατακλύσει που και εσύ θα νιώθεις........... Όπου και να σταθείς, η αποφορά της ρεμούλας, της παρανομίας, της ''αρπαχτής'' εκατομμυρίων ευρώ από τα ταμεία του κράτους πλημμυρίζει τον τόπο.
Δεν μας αρκούν ως φαίνεται οι κακές πολιτικές κινήσεις από πολιτικούς, ανεπαρκείς για τη θέση που εκλέχθηκαν......... Δεν μας αρκούν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί  που χρησιμοποίησαν τη θέση τους για πλουτισμό, έχουμε και τους κάθε λογής πολίτες φίλους πολιτικών αλλά και απλών πολιτών, που βρήκαν τρόπο να πλουτίσουν παρανόμως.
Ακούς ΜΚΟ και .............δεν μπορεί.............θα σου σηκώνεται η τρίχα, όπως και εμένα. Ανάμεσα στις τόσες ΜΚΟ με τους απίστευτους στόχους και σκοπούς δημιουργίας τους, υπάρχουν σίγουρα και οι χρήσιμες, οι έντιμες, αυτές που επιτελούν έργο. Αλλά όλες τις παίρνει η μπόχα της διαπλοκής.
Και να ήταν μόνο ΜΚΟ οι ατασθαλίες...............
Επιτέλους η δικαιοσύνη ερευνά. Θα έπρεπε να ερευνά από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του κάθε οργανισμού και της κάθε μη κερδοσκοπικής οργάνωσης. Θα έπρεπε να μην είναι συνδεδεμένη καμιά ΜΚΟ με τα ταμεία του κράτους, με επιδοτήσεις και τα σχετικά. Κυρίως όμως θα έπρεπε να γίνεται έλεγχος πεπραγμένων εξαρχής.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ!!!! Και οι έρευνες, όσο πιο βαθιά προχωρούν, κινούν τελματώδη νερά και η βρώμα γεμίζει τη χώρα!!!!
Έπρεπε να φτάσουμε στην πτώχευση για να αρχίσει η τήρηση των νόμων;;;
Πώς μπορεί μια χώρα να αναπτυχθεί σωστά όταν η πλειονότης αυτών που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά στη διαχείριση της αλλά και όσων παίρνουν αποφάσεις αντί του λαού, ως εκπρόσωποί του, ενδιαφέρθηκαν για προσωπικό όφελος;
Γκρινιάζω......ξέρω, δεν σ'αρέσει η γκρίνια. Αλλά δεν φταίει ο καιρός. Δεν είναι η μουντάδα του αποχαιρετισμού του χειμώνα. Είναι όλα αυτά που δεν λένε να αλλάξουν. Είναι οι νοοτροπίες χρόνων που δεν βλέπω τρόπο να σπάσουν. Είναι η σαπίλα που προχωρά τόσο βαθιά, όσο βαθιά μπορεί να μπει το χέρι του νόμου................Και δεν είναι γκρίνια.......είναι απελπισία για το κατάντημά μας.
Και αναρωτιέμαι.........όλοι αυτοί οι βουλευτές, όλων των κομμάτων ανεξαιρέτως και δη της αντιπολίτευσης, δεν έβλεπαν τόσα χρόνια, δεν υποψιάστηκαν τόσες δεκαετίες αυτή τη λεηλασία του κρατικού ταμείου και των Ευρωπαϊκών επιδοτήσεων;
Δεν υπάρχει τομέας που να έχει μείνει αλώβητος από τους τυχοδιώκτες της πατρίδας μας.
Και μετά λες, μας φταίνε οι ξένοι που αποφασίζουν για μας και το μέλλον μας.
Νομίζω ότι είναι καιρός πια να αντιληφθούμε ότι το μέλλον μας το έχουν προδιαγράψει οι τυχάρπαστοι που βρέθηκαν σε θέσεις κλειδιά, ανίκανοι να διαχειριστούν σοβαρά θέματα, οι λογής λογής αριβίστες και ο κάθε διαπλεκόμενος στις ρεμούλες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας...........Και είναι όλοι συμπατριώτες μας!
Απελπισία με πιάνει γιατί ναι μεν θα τιμωρηθούν -που ποσώς με ενδιαφέρει αν η τιμωρία είναι απλά φυλάκιση, μ' ενδιαφέρει την περιουσία τους να κατασχέσουν μέχρι και του τελευταίου κεραμιδιού που κληρονόμησαν από τη γιαγιά της θείας τους!- ναι μεν θα μάθουμε και τα ονόματά τους για μελλοντική χρήση, αλλά απελπίζομαι όταν σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξουν τέτοιες νοσηρές νοοτροπίες! 
Και δεν είναι απλά θέμα εντιμότητας. Εξάλλου αυτή χτίζεται. 
Είναι θέμα αντίληψης του πόσο αγαπάμε την πατρίδα μας, πόσο εύκολα μπορούμε να απενοχοποιήσουμε τις όποιες ατασθαλίες μας με δικαιολογίες που μόνο παιδί μπορεί να τις δεχθεί ως ορθές.
Αυτές οι νοοτροπίες που δηλώνουν τον κακό πολίτη, τον κακό πολιτικό, τον κακό λειτουργό, τον κακό επαγγελματία,πώς θα διαγραφούν; Από το φόβο -ίσως- των αυστηρών ποινών........ίσως..........
Εν τω μεταξύ, χτίζονται νέες νοοτροπίες, όπως αυτή που απέκτησα τελευταίως και δεν εμπιστεύομαι κανένα, ούτε τον αντικαρκινικό έρανο που τόσα ακούσαμε και γι αυτόν.
Και δυστυχώς, ο χρόνος μας τελειώνει! 


Είναι σχέδια..........θα πραγματοποιηθούν άραγε;;;;;;;;;

Διάβασα αυτήν την είδηση εδώ και .....................δεν τόλμησα να το πιστέψω.....Ακόμη δεν τολμώ!!!!!!!!!!
Μια έκθεση ξεκινά σήμερα για να κάνει γνωστό στους Αθηναίους και όχι μόνο, το πώς θα γίνει η Αθήνα σε δυο χρόνια!!!!!!!!!!!!!!
Έτσι...........θα δείχνει το 2016.........
και έτσι.........
Θα επισκεφθώ την έκθεση οπωσδήποτε!!!!!!! Μείωση κυκλοφορίας των αυτοκινήτων -αμήν και πότε-, πράσινο, πράσινο, πράσινο, πεζοδρόμια μεγάλα, ποδηλατόδρομοι, πρόβλεψη για τη συλλογή ομβρίων υδάτων, παγκάκια, τραπεζοκαθίσματα, νερά, δροσιά.......ας μη συνεχίσω γιατί και μόνο που τα διαβάζω μεθώ!!!!!!!

Από ότι κατάλαβα, αυτή θα είναι η πλατεία Ομονοίας!!!!!!!!! Δεν είναι ονειρεμένη;;;;
Λέτε να πραγματοποιηθεί; Έστω και ένα μέρος του;;;;
Δεν τολμώ...........μόνο εύχομαι...
Και δεν ρωτώ τι θα γίνει με τους χρήστες και εμπόρους ναρκωτικών, με τους πλανόδιους, με την παρανομία που σε κάνει να φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στο κέντρο...δεν ρωτώ.
Τέτοιο έργο, λένε, όμοιό του δεν έχει δει η Ευρώπη...........Και τολμώ να ρωτήσω....''θα το δει η Ελλάδα;;;;;''
Πόσες κακοτεχνίες δεν είδαμε;; Πόσα χρήματα δεν ξοδεύτηκαν γι αυτές;;; Ακόμη στον ηλεκτρικό σταθμό μπαίνουν σημάνσεις ''προσοχή γλυστράει'' γιατί στάζει το νερό από πάνω από την πλατεία όταν βρέχει!!!!!!!!
Διαβάστε το άρθρο, αξίζει τον κόπο. Ακόμη και όσοι τυχεροί δεν ζείτε στην Αθήνα, πάλι σας ενδιαφέρει μια και η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα της χώρας, άρα και ο καθρέφτης της!!!!!!!!!!!
Υπάρχει και βίντεο που αναλύει το τι θα γίνει...........
Δείτε το και πέστε μου να τολμήσω να πιστέψω;;;;;;



Μια φιλία που κρατάει για πάντα!!!!!!!!!

Ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου!
Όλες οι ράτσες μαζί και κάθε μια ξεχωριστά μας δίνουν το πιο ευαίσθητο και πιο ξεχωριστό ζώο στον πλανήτη.
Λένε ότι πριν από 15.000 χρόνια, κανείς δεν ξέρει πού, άρχισε η ωραιότερη ιστορία φιλίας . Ένα σαρκοφάγο ζώο, άγριο, όπως ήταν όλα τότε..............γίνεται πιστός φίλος του πρώτου ανθρώπου. Σύμφωνα με ερευνητές ο τότε σκύλος δεν ήταν αυτός που ξέρουμε σήμερα. Πιθανόν, λένε, να ήταν ένας λύκος ή ένα τσακάλι ή  μια ράτσα άγριου σκύλου που εξαφανίστηκε. Και φυσικά η φαντασία πλάθει το πώς ξεκίνησε αυτή η όμορφη φιλία........
Το πρώτο είδος σκύλου που έζησε σε Ευρώπη και Αμερική, πριν 30.000.000 χρόνια, ήταν ο κυνοδείκτης, μια ράτσα που έχει εξαφανιστεί.
Φυσικά όλοι οι σκύλοι δεν έχουν την ίδια εξυπνάδα και τον ίδιο χαρακτήρα......
Έχουν κοινά χαρακτηριστικά.
Ένα από όλα είναι ότι έχει λιγότερο ανεπτυγμένη αίσθηση προσανατολισμού από τη γάτα. Γι αυτό βάζει σημάδια- λένε οι ειδικοί- από τους τόπους που πέρασε ουρώντας παντού: στα δέντρα ή στους τοίχους ή στις ρόδες των αυτοκινήτων.
Όμως..............γι αυτή την αίσθηση προσανατολισμού θα σου πω σήμερα.Θα σου διηγηθώ   μια αληθινή ιστορία που συνέβη σε γνωστή μου οικογένεια.

Η γνωστή μου οικογένεια λοιπόν, είχε ένα σκυλάκι, ράτσας γκριφόν, στο σπίτι τους. Φίλος, μέλος της οικογένειας αλλά.............τους κούρασε πολύ.
Ζούσαν σε επαρχιακή πόλη, μακριά από την Αθήνα  την οποίαν επισκέπτονταν κατά καιρούς γιατί είχαν συγγενείς.
Αποφάσισαν  να τον δωρίσουν σε έναν άλλο φίλο που έμενε εκτός                               Αθηνών, στο εξοχικό του αλλά όχι πολύ μακριά από την Αθήνα.
  Πήρε λοιπόν ο γνωστός μου το σκύλο του με το αυτοκίνητό του  και  πήγε πρώτα Αθήνα να δει επ' ευκαιρία τον αδελφό του, στο μαγαζί  του.
                           Σ' αυτό το μαγαζί  πήγαινε ο κύριος με το σκυλάκι του συχνά.
                      Λοιπόν, μετά την επίσκεψη στην Αθήνα, ξεκίνησαν για το εξοχικό του  φίλου.
 Σε όλη τη διαδρομή το σκυλάκι ήταν μέσα στο αυτοκίνητο με το πρόσωπο ακουμπισμένο στο παρμπρίζ βλέποντας προφανώς έξω.
Όταν έφτασαν, το σκυλάκι βγήκε στον κήπο...........και όταν ήλθε η ώρα να φύγει το αφεντικό του δεν το κατάλαβε όπως ήταν απασχολημένο με το παιχνίδι.

Δεν ξέρω πότε αλλά ο φίλος με το εξοχικό, νέος ιδιοκτήτης του σκύλου, τηλεφωνεί στον γνωστό μου και του λέει ότι ......................ο σκύλος εξαφανίστηκε.
Δεν ήξερε πώς και τι.... έψαξε παντού αλλά δεν τον βρήκε.
Πέρασαν τρεις μέρες  και νέο τηλεφώνημα στο γνωστό μου από Αθήνα αυτήν τη φορά. Ήταν ο αδελφός του και του τηλεφωνούσε από το μαγαζί του........
''Έξω από το μαγαζί μου υπάρχει ένα σκυλάκι που μοιάζει με το δικό σου. Κάθεται στη βροχή, ακίνητο, δεν γαβγίζει και κοιτάζει μέσα στο κατάστημα''!
Άρον άρον ο παλιός ιδιοκτήτης του σκύλου φτάνει στην Αθήνα και βλέπει ................το μικρό του φίλο να κάθεται στο πεζοδρόμιο!
Ήταν ο σκύλος του.....
Μόλις τον είδε το σκυλάκι, του έκανε παράπονα με τους κλαψιάρικους ήχους που θα έχεις ακούσει σίγουρα, και μετά χαρές και πηδήματα στο αφεντικό του που δεν περιγράφονται.
Έκτοτε ο σκύλος έμεινε στην οικογένεια μέχρι το τέλος του!
Πώς βρήκε το δρόμο;;;;;;
Πώς γύρισε;;;;;
Πώς προσανατολίστηκε;;;;;;
Ποτέ δεν θα μάθουμε!
Το βέβαιο είναι ότι η αγάπη που δένει το σκύλο με το αφεντικό του, καλύπτει τη λιγότερο ανεπτυγμένη από τη γάτα αίσθηση προσανατολισμού!
Και κάθε μέρα ζώντας με ένα σκύλο μαθαίνουμε και νέες δυνατότητες που μπορεί να έχει..........
Σίγουρα όμως μαθαίνουμε πόση αγάπη μπορεί να νιώσει ο σκύλος, πόσο πιστός είναι και πόση αγάπη πρέπει να του δοθεί!
Δεν είναι θαυμάσιο ζώο;

                         



Ας μιλήσουμε γι αγάπη!!!!!



Σήμερα ας μιλήσουμε γι αγάπη!
Ας μιλήσουμε όπως ορίζει η καρδιά του καθένα μας.......
Δεν γιορτάζουμε γιατί το λέει κάποιος ξενόφερτος Βαλεντίνος............ούτε γιατί το επέβαλαν οι έμποροι για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους..............ούτε αρνούμαστε να γιορτάσουμε γιατί υπάρχουν φωνές εναντίον........
Γιορτάζουμε την αγάπη όλο το χρόνο.........
Γιορτάζουμε τον έρωτα όλο το χρόνο.........
Αλίμονο σ' αυτόν που δεν αγαπά...............
Αλίμονο σ' αυτόν που δεν αγαπιέται.....

 Ευκαιρία είναι σήμερα να μιλήσουμε γι αυτό το υπέρτατο συναίσθημα                             που μας ολοκληρώνει και που όμως έχει τόσο ταλαιπωρηθεί στις                                                                ανθρώπινες καρδιές!
                 Αγαπάμε τελικά ή δεν αγαπάμε; 


Ξέρουμε τι θα πει αγάπη.
Μας το έμαθαν από τα μικράτα μας  αλλά η αγάπη δεν διδάσκετε, 
     την αγάπη τη νιώθεις.



Δεν θα σας πω απόψεις ειδικών ή ποιητών και συγγραφέων που ύμνησαν την αγάπη.

Για μένα αγάπη είναι να νιώθεις υπέροχα γιατί γελάνε δυο μάτια που λατρεύεις.
Για μένα αγάπη είναι να απογειώνεσαι γιατί δίνεις, δίνεις κομμάτι της καρδιάς σου κάθε στιγμή και απόλυτη ευτυχία είναι να σου δωρίζεται ένα μικρό κομμάτι καρδιάς μόνο από αγάπη!!!!!!!!!!!!
Κι όμως.............γιατί δεν μπορούμε να καυχηθούμε ότι κατορθώνουμε, τις περισσότερες ημέρες του χρόνου,  να γελάσουν τα μάτια που αγαπάμε;;;;;;;;
Επειδή υπεισέρχονται τόσα πολλά .........το ξέρεις.
Εγωισμός..............
Ματαιοδοξία............
Ατομισμός.............
Φιλοδοξία...............

Και όπως όλα τα μεγάλα συναισθήματα και οι υπέροχες αξίες που θα 'πρεπε να χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο χρειάζονται πνευματική και ψυχική ανάταση για να επιτευχθούν,
έτσι και η αγάπη χρειάζεται άνθρωπο χωρίς μικρότητες και αδυναμίες.....
Άνθρωπος της προσφοράς είναι ο άνθρωπος που ξέρει να αγαπά........
που ξέρει πώς να κάνει τα αγαπημένα πρόσωπα να είναι ευτυχισμένα
που ξέρει πώς να απαλύνει τον πόνο αλλά και να ελαφρύνει το βάρος της ζωής.

                           


Αλλά άνθρωποι είμαστε με όλες τις αδυναμίες μας παρούσες!
Με τις μικροπρέπειές μας αντάμα!!!!!!!!!
Εξ αιτίας μας η αγάπη πολλές φορές ματώνει..........
Εξ αιτίας μας η αγάπη πονάει και οι μικρότητές μας της αφαιρούν το κόκκινο χρώμα της.
Εξ αιτίας μας ο κόσμος μας χαρακτηρίζεται από σκληρότητα.
Και η σκληρότητα, η απονιά, η αδιαφορία είναι μαχαίρια στην καρδιά της αγάπης!

Άνθρωποι είμαστε..............πώς να απαρνηθείς τους ανθρώπους;
Άνθρωποι που παλεύουμε γι αυτήν την αγάπη
που προσπαθούμε--πιστεύω--να την κρατήσουμε ζωντανή
Όσο και αν πονάει
όσο και αν οι ανθρώπινες αδυναμίες μας τη σκοτώνουν
δεν παύουμε να υμνούμε και να επιζητούμε την αγάπη.



                       


Ακόμη και αν η αγάπη η αληθινή μένει ζωντανή στις καρδιές μας, όχι όλο το χρόνο αλλά μόνο μερικές στιγμές του, αξίζει να αγαπάς.....
Αξίζει να αγαπιέσαι!!!!!!!!!
Μόνον τότε νιώθεις ευλογημένος.
Μόνο τότε νιώθεις ολοκληρωμένος
Μόνο τότε νιώθεις αυτό το ''καθ'εικόνα και ομοίωση''.........

Και άνθρωπος αληθινός είναι αυτός που παλεύει για να κρατήσει και να μεγαλώσει την αγάπη μέσα του και γύρω του!!!!!!!!!!!!! 
                                  Ξέρουμε πώς................


                 



Τεστ αντοχής για τα σπίτια ο σεισμός!

krasodad.blogspot.com 

Koυνάει η γη!  Η σεισμική δραστηριότητα της Δ. Ελλάδας ανησυχεί.
Όντας κάτοικος μιας σεισμογενούς χώρας, θα έλεγες ότι θα είχα συνηθίσει στην ιδέα του σεισμού. Αλλά όσο εμπεδωμένο και αν είναι το πώς και το γιατί ενός σεισμού, όσες γνώσεις και αν έχω αποκτήσει από τις γνωστές αναλύσεις των σεισμολόγων που κατά καιρούς γίνονται οι πιο συχνοί ομιλητές στις οθόνες μας και τα πιο οικεία πρόσωπα της δημόσιας ζωής, άλλο τόσο μεγαλώνει η ανησυχία μου όταν η γη μας θυμίζει ότι δεν πατάμε καθόλου γερά επάνω της!
Η αδυναμία να αντιμετωπίσω αυτό το φοβερό φυσικό φαινόμενο, εντείνει την ανησυχία μου και κατανοώ όλους όσους τρομοκρατούνται και μόνο σε μια δυσοίωνη πρόβλεψη.
Η Κεφαλλονιά μετράει τις πληγές της μετά τους δυο έντονους σεισμούς, που επειδή ήταν και επιφανειακοί προκάλεσαν μεγάλες ζημιές.
Το ενδιαφέρον μου για τους σεισμούς, η κεφαλλονίτικη καταγωγή μου, το σπίτι μου που είναι στο νησί και εκεί περνώ τις καλοκαιρινές διακοπές, αλλά πάνω από όλα οι δικοί μου άνθρωποι, φίλοι και συγγενείς που ζουν αυτό το δράμα, με κάνει να παρακολουθώ στενά την εξέλιξη της σεισμικής δραστηριότητας. Και όχι μόνον από την τηλεόραση.
Ζημιά... υλικές καταστροφές προκάλεσε ο σεισμός. Ευτυχώς οι άνθρωποι είναι καλά.
Και αφού είναι καλά, ας μιλήσουμε λίγο για τις υλικές καταστροφές.
Πολλές κακοτεχνίες είδαν οι μηχανικοί που έλεγξαν τα πληγέντα σπίτια. Κακοτεχνίες σε ένα νησί που είναι το πιο ιδιόρρυθμο στο θέμα της σεισμογένεσης,  που έχει ιστορικό μεγάλων σεισμών, που ήδη το 1953 ισοπεδώθηκε από τρεις καταστροφικούς σεισμούς- ένας Κυριακή με 6,1ρίχτερ, ο άλλος την Τρίτη με 6,8 και το τελευταίο χτύπημα την Τετάρτη με 7,2- και που ανοικοδομήθηκε με αντισεισμικές κατοικίες
Γιατί κακοτεχνίες; Θέμα μηχανικών που έβαλαν λιγότερα σίδερα ή μπετό για να κερδίσουν χρήματα; Ναι, η μία αιτία. Και γιατί θα πρέπει η ευθύνη του μηχανικού να λήγει μετά τον ένα χρόνο από την ανέγερση της οικοδομής, όπως άκουσα στις ειδήσεις;  Γιατί να μην είναι υπεύθυνος εσαεί;; Αφού υπεύθυνος είναι στην πραγματικότητα! Και τελικά ο σεισμός είναι το strength test μιας οικοδομής... ο καλύτερος εκτιμητής της αντοχής της. 


Δεν υποστηρίζω ότι σε κάθε σεισμό η γερή οικοδομή αντέχει... εξαρτάται αυτό από πολλούς παράγοντες.. Από το εστιακό βάθος του σεισμού, εξαρτάται από το επίκεντρο, από την απόσταση, και φυσικά φυσικά από το μέγεθος. Για τον σεισμό που χτύπησε την Κεφαλλονιά, μπορούμε να πούμε ότι δεν ήταν τέτοιου μεγέθους που οι οικοδομές αντοχής θα έπεφταν. Άρα, αν δεν υπήρχαν κακοτεχνίες ούτε τόση καταστροφή θα βλέπαμε ούτε χρήματα θα ξοδεύαμε και ως άτομα και ως κράτος, για την ανακατασκευή. Ας τα πληρώσει ο μηχανικός που είναι υπεύθυνος.
Μια άλλη αιτία κακοτεχνίας είναι οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες που με το ''δε βαριέσαι'', ή ''δεν έχω χρήματα'', ρισκάρουν τη ζωή τους και τη ζωή των προσφιλών τους προσώπων. Αλλά και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες δεν μπορεί να έχτισαν μόνοι τους ολόκληρα σπίτια, κάπου αποτάνθηκαν. Σε κάποιον ειδικό θα απευθύνθηκαν για να χτίσουν κακήν- κακώς τα σπίτια τους! Και εκείνος γιατί δέχτηκε; Είναι σαν να πάω σε ένα γιατρό και να δώσω εντολή στον χειρουργό '' άσε τις απολυμάνσεις και κάνε την επέμβαση γρήγορα .''
Σε έναν τόπο με ιστορικό σεισμών υψηλό, είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν μη αντισεισμικές κατοικίες.Είναι απλό!
Άκουσα μάλιστα και περίπτωση οικίας 1ου ορόφου, που ο ιδιοκτήτης της, ενοχλημένος από τις κολώνες που ήταν μέσα στο σπίτι, τις έκοψε για να τις κάνει... τραπεζάκια!  Μάλιστα! Αν είναι αληθινή η είδηση, γιατί θα πρέπει το κράτος να πληρώσει επιδόματα και βοηθήματα για αυτόν;
Γιατί τελικά θα πληρώσει το κράτος κακοτεχνίες; Αν τις πληρώσει τελικά.
Πώς θα συνετιστούν οι επιρρεπείς στο εύκολο κέρδος και την έλλειψη υπευθυνότητας;
Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των πράξεών μας. Ξέρω πόσο οδυνηρό είναι να μην έχεις σπίτι να μείνεις.........Μα αν αυτό είναι αποτέλεσμα των δικών σου επιλογών και πράξεων, τότε γιατί αποζητάς ευθύνες από την πολιτεία; Μήπως γιατί έχει νομοθετήσει έτσι ώστε να μη βρίσκουμε το δίκιο μας;  Μήπως γιατί με την φιλοσοφία του ''νίπτω τας χείρας μου'' που διέπουν τους νόμους είναι συνυπεύθυνοι και οι νομοθέτες μας, για τις κακοτεχνίες;
Όπως και να χει θα πρέπει επιτέλους να μάθουμε να επιλέγουμε με γνώμονα όχι την τσέπη μας αλλά το καλό των ανθρώπων!!!!!!
Και η επιλογή μας θα πρέπει να είναι η ορθή σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
Επιτέλους, η ζωή δεν χαρίστηκε σε κανέναν. Λέμε ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε θύματα. Αν θρηνούσαμε;  Θα λέγαμε ''έφταιγε ο σεισμός; '' Μέχρι εκεί φτάνει η ωριμότητά μας ως πολίτες μιας σεισμογενούς χώρας;

Κάποιες κατασκευές δεν είχαν καν κολώνες... το πιστεύεις; Δεν θα αναφερθώ στο αν η κρατική μηχανή είναι αποτελεσματική σε τέτοιες κρίσεις, ούτε αν τελικά θα δώσει όσα υπόσχεται. Με ενδιαφέρει επιτέλους εμείς οι άνθρωποι να είμαστε υπεύθυνοι. Μόνον έτσι και το κράτος θα γίνει υπεύθυνο. Γιατί το κράτος είμαστε εμείς τελικά!
Αλλιώς είμαστε τελικά άξιοι της μοίρας μας.




''Ζητείται ρομπότ για ...............''



-Έναν καφέ παρακαλώ!
Αμέσως ο σερβιτόρος-μηχανή, τσούλησε γρήγορα στο μαγαζί να δώσει την παραγγελία. Τον παρακολουθούσα για ώρα. Ένα ρομπότ, αληθινή επιτυχία της επιστήμης, ένα ανθρωποειδές με νοημοσύνη, εξυπηρετούσε συνεχώς και ακούραστα τους ουκ ολίγους πελάτες. Ο δίσκος με τα ροφήματα, ισορροπούσε επιδέξια στα μεταλλικά χέρια του και η φωνή που ακουγόταν, αν και ανοιγόκλειναν τα πλαστικοποιημένα χείλη, ήταν μηχανική και τυπική.
Υπήρχαν ένα σωρό ρομπότ που σερβίριζαν στο κατάστημα............
Θυμάμαι όταν ανακοινώθηκε ότι η επιστήμη κατόρθωσε να κατασκευάσει μηχανές σαν ανθρώπους που θα λειτουργούσαν αντ' αυτού όπου ήταν δυνατόν, έγινε το ''έλα να δεις''!
Μεγάλη η αντίδραση του κόσμου..............διαμαρτυρίες, πορείες, φασαρίες, καταστροφές και φωτιές ήταν μέρος της καθημερινότητας. 'Ομως...........αυτά τελικά έγιναν μαύρα γράμματα στην ανθρώπινη ιστορία για να τα διαβάζουν οι μεταγενέστεροι.
Σήμερα με εξυπηρετούσε το ρομπότ.............ενώ στην πλατεία περιπολούσαν ρομπότ αστυνομικοί, άκρως αποτελεσματικοί όπως είχε αποδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις.
Όταν ήλθε η ώρα να πληρώσω για να φύγω, το ρομπότ ήλθε, έβαλα τα χρήματα στην σχισμή που μου υπέδειξε, πήρα τα ρέστα μου και την απόδειξη από τις ανάλογες εσοχές και έφυγα.
Έπρεπε να περάσω απέναντι για να πάρω ένα δώρο για  τα γενέθλια της μικρής μου βαφτισιμιάς. Το κατάστημα μεγάλο, το γνώριζα χρόνια και η ποικιλία των παιχνιδιών του ήταν ασύγκριτη. Πήρα με τη σειρά τους διαδρόμους με τα ράφια...................βρήκα αυτό που ήθελα και πήγα στο ταμείο. Και εκεί, η μηχανή μόλις με ''είδε'' μπροστά της με κατεύθυνε για το πού θα βάλω τα χρήματα και από πού θα πάρω τα ρέστα και την απόδειξη. Ο σεκιούριτι ήταν στην πόρτα....Ακόμη σεκιούριτι λέμε και τη μηχανή που αντικατέστησε τους ανθρώπους. Μόνο μια υπάλληλος που έκανε το αμπαλάζ δούλευε εκεί.
Φεύγοντας χαιρέτησα την κοπέλα, που σκυθρωπά ανταπέδωσε.
Πήρα το δρόμο για το μετρό...............Δεν θα είχε πολύ κόσμο, το ήξερα. Μηχανές-ρομπότ και στα ταμεία, μηχανές-ρομπότ και στην περιφρούρηση, μηχανές- ρομπότ και στο γκισέ για πληροφορίες.
Ο σταθμός έρημος................τα βαγόνια με λίγο κόσμο όντως, και καθισμένη στα αναπαυτικά καθίσματα έφτασα στον προορισμό μου.
Το σούπερ μάρκετ και αυτό είχε μηχανοποιηθεί.......Υπήρχαν βέβαια περισσότεροι εργαζόμενοι εκεί.............αλλά οι επιστήμονες πασχίζουν να κατασκευάσουν ανάλογες μηχανές που θα κάνουν αυτές όλο και περισσότερες εργασίες
Και στις τράπεζες ρομποτοειδή σε εξυπηρετούν...........Βλέπεις τόσα πολλά στην καθημερινότητά σου που όταν αντικρίζεις ανθρώπινο πρόσωπο γελάς από χαρά λες και είδες κάποιον φίλο.
Ήδη, το 70% της εργασίας γίνεται από ρομπότ. Ακόμη και νταντά ρομπότ υπάρχει που προσέχει τα μικρά και τα διασκεδάζει...........................



http://perierga.gr/
                         

Θεέ και κύριε.............μα πού ''ταξιδεύω;;''
Γύρισα το κεφάλι δεξιά και αριστερά...................ανακάθισα στην καρέκλα μου..............πόσο μακριά με πήγε η φαντασία μου;;;;;;;Κάπως έτσι φαντάστηκα μια συνηθισμένη ημέρα, σε 30 χρόνια από σήμερα.........
Κι όμως... το σκέφτομαι πολύ από τότε που το διάβασα :''To 70% της εργασίας θα έχει αυτοματοποιηθεί σε 30 χρόνια από σήμερα, προειδοποιούν επιστήμονες του Κέιμπτριτζ επισημαίνοντας ότι, η τεχνολογία έχει εισβάλλει σε τέτοιο βαθμό στον εργασιακό τομέα αλλά και στην ζωή μας, που στο εγγύς μέλλον θα μας βάλει στο...περιθώριο''. 
Και φυσικά τα χειρωνακτικά επαγγέλματα θα είναι τα πρώτα που θα δουν ρομπότ να τα εκτελούν!!!!
Και οι άνθρωποι;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Πού θα δουλεύουν;;;;;;;;;; Πώς θα ζουν;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Βέβαια τα ρομπότ θέλουν απλά συντήρηση και κεφάλαιο για την απόκτησή τους. Μα η απόσβεση από μισθούς και ασφάλιση θα γίνει γρήγορα.
Επίσης δουλεύουν αναντίρρητα και δεν απεργούν.................Μιλούν όπως έχουν προγραμματιστεί να ομιλούν, δεν αρρωσταίνουν, δεν θέλουν ένσημα και σύνταξη. Αν χαλάσουν;;;;;;;;;;;;;;;;;;;Τα επισκευάζεις και αν δεν παίρνουν επιδιόρθωση, τα πετάς στον Καιάδα των ρομπότ, ανακυκλώνοντάς τα. Φυσικά δεν πεινούν, ούτε διψούν οπότε και το επισιτιστικό ζήτημα θα βρει τη .................λύση του. Αλλά πάνω από όλα, δεν έχουν προσωπική άποψη!!!!!!!!!!!!!!Δεν σκέφτονται!!!!!!!!!!!!!Λίγο το έχεις;;;
Παύει όμως η κουβεντούλα με τον κ Στέλιο όταν πας να αγοράσεις τσιγάρα...............''τι κάνει η γυναίκα σου;;; Πώς πάει ο φοιτητής σας;; Κοντεύει να τελειώσει;;'' είναι συζητήσεις που θα καταγράφονται στα χρονικά μιας περασμένης εποχής.
Και μην νομίζετε ότι απλά είναι είδηση που ............................''σιγά μη γίνει''!
Στην Κίνα , το «Robot Restaurant» σερβίρει ήδη τους πελάτες του με την βοήθεια των ηλεκτρονικών σερβιτόρων. Τα ρομπότ αυτά μπορούν εκτός από το να σερβίρουν το φαγητό, να πλένουν τα πιάτα αλλά και να διασκεδάζουν τους πελάτες.
Και μιλάμε ότι η Κίνα έχει τόοοοοοοσο πολύ πληθυσμό με πολλούς χαμηλόμισθους και ανέργους, που είναι ειρωνικό να μειώνονται οι θέσεις εργασίας!!!!!!!!!!!!!!!!

Και επειδή-όπως λένε οι επιστήμονες-αυτά τα ρομπότ θα κοστίζουν λίγο, θα διαβάζουμε σε αγγελίες εύρεσης εργασίας μόνο το ''ζητείται ρομπότ για.............''!
Κοίτα να δεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.timeslive.co.za/