Χιόνι: το μικροσκοπικό θαύμα της φύσης


Πέντε εβδομάδες έμειναν για τα Χριστούγεννα. Ναι ...ναι έχω αρχίσει να μετρώ αντίστροφα. 
Δεν ξέρω πώς θα είμαστε τις γιορτές, αλλά ήδη ονειρεύομαι τα ιδανικά Χριστούγεννα για μένα. Μη φανταστείτε τίποτε εξωτικά ταξίδια ή Ροβανιέμι...Το 'χω ακόμη αυτό το όνειρο αλλά έχουν προσαρμοστεί και τα όνειρά μου στην κρίση!
Λοιπόν, οι τέλειες γιορτές για μένα...
Κρύο έξω,  ζέστη μέσα, σε ένα υπέρ στολισμένο σπίτι, με τους αγαπημένους μου  να χαμογελούν, να τραγουδάμε ως συνήθως έστω και φάλτσα δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα παιδιά να ανοίγουν τα δώρα τους και να αντηχεί στο σπίτι εκείνο το κακαριστό γελάκι τους . Την ώρα του φαγητού- αδιάφορο τι θα τρώμε- να αρχίσει να χιονίζει έξω!
Εντάξει, ακριβό πετρέλαιο, απαγορεύει το χιόνι, το ξέρω. Όνειρο είπαμε είναι!!
Χιόνι λοιπόν που το υπεραγαπώ!


Βέβαια θα ήθελα να είμαι  στο βουνό ψηλά εκεί, σε ένα πέτρινο σπίτι με τζάκι και με το χιόνι να φτάνει ίσαμε το παράθυρο!   Το έχω ζήσει μόνο μια φορά και εξακολουθώ να το ονειρεύομαι!

Κι όμως, αυτό το χιόνι που το χαζεύω στις χειμωνιάτικες φωτογραφίες, είναι απλά ένας πυρήνας σκόνης που διαπερνά τα σύννεφα απορροφώντας νερό και σιγά σιγά αυτοί οι κρύσταλλοι μετεξελίσσονται σε αστέρια χιονιού. Αυτό το έργο τέχνης της φύσης που μας εντυπωσιάζει ακόμη και εμάς τους μεγάλους και που οι επιστήμονες ακόμη δεν έχουν μάθει όλα τα μυστικά του, μας συναρπάζει κάνοντάς μας ποιητές, φωτογράφους, ζωγράφους, παιδιά, αλλά και ρομαντικούς ακόμη και τους πεζούς εξ ημών!!!!!!!Πρώτος που μελέτησε τις χιονονιφάδες, που εντυπωσιάστηκε από τα σχήματά τους και τις αποκαλούσε ''μικροσκοπικά θαύματα ομορφιάς'', ήταν ο Αμερικανός Wilson A. Bentley. Από μικρός, ενώ οι συνομίληκοί του έπαιζαν, εκείνος φωτογράφιζε και μελετούσε τις σταγόνες της βροχής αλλά και τους παγοκρυστάλλους, αφιερώνοντας όλον τον ελευθερο χρόνο του. Αυτό το πάθος του, διατηρήθηκε σε όλη τη ζωή του, αφήνοντας μοναδικές φωτογραφίες των διαφορετικών παγοκρυστάλλων που δεν είχαν μελετηθεί μέχρι την εποχή του.
Στα 17 του πήρε από τους γονείς του το δώρο που τους ζήτησε, μια φωτογραφική μηχανή με μικροσκόπιο. Έτσι το 1885, ήταν ο πρώτος που φωτογράφισε τις χιονονιφάδες. Περνώντας τα χρόνια, μάζευε χιονονιφάδες και τις τοποθετούσε σε ειδικο κουτί σκεπασμένο με βελούδο για να μη λιώνουν και να τις μελετά απερίσπαστος.(πηγή: Επενδυτής 18/11/'12)

Γνωστός ως «The Man Snowflake», ο Bentley τράβηξε πάνω από 5000 φωτογραφίες με νιφάδες χιονιού και απέκτησε διεθνή αναγνώριση κατά τον 19ο αιώνα για την πρωτοποριακή εργασία του στους τομείς της φωτομικρογραφίας, γιατί -όπως είπαμε πιο πάνω- τελειοποίησε τη διαδικασία της φωτογράφησης των νιφάδων χιονιού πριν λιώσουν ή εξαχνωθούν.
Αυτό το εφήμερο έργο τέχνης της φύσης, μάγεψε τόσους πολλούς από το παρελθόν  και εξακολουθεί να μαγεύει και σήμερα................Κάποιος επιστήμονας του Μεσαίωνα είχε αναρωτηθεί, μαγεμένος από την ομορφιά αυτών των μικροσκοπικών κρυστάλλων, μήπως έχουν ψυχή!!!!!!!!
Κι όμως, σήμερα ξέρουμε, μια και οι επιστήμονες το βρήκαν, ότι οι χιονονιφάδες κρύβουν μέσα τους ένα ζωντανό μυστικό! Τι είναι αυτό;;;;;;;;;;Μικρόβια!!!
Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα αιωρούμενα σωματίδια πάνω στα οποία συμπυκνώνεται η υγρασία για να σχηματιστεί η βροχή και το χιόνι είναι τις περισσότερες φορές βακτήρια.
Όμως, δεν είναι όλα τα χιόνια ίδια.............Οι σκιέρ το ξέρουν, μας το λένε για να το μαθαίνουμε και εμείς. 
Είναι το «Pow Pow» ή απλά pow (από σκόνη) δηλ., το φρέσκο ​​χιόνι σε σκόνη, η οποία είναι στην πραγματικότητα ένα μαλακό, «αφράτου» τύπου χιόνι.
Είναι το «Champagne snow» που έχει εξαιρετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε υγρασία με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να κάνετε ούτε μια χιονόμπαλα με αυτό. 
Ενώ το «champagne powder» είναι τέλειο για σκι επειδή είναι λείο και στεγνό, και υπάρχει και το «mashed potatoes» είναι ένα παλιό, πυκνό και βαρύ χιόνι στο οποίο είναι δύσκολο να κάνεις σκι.
Το χιόνι είναι άχρωμο. Χρωματίζεται όμως πέφτοντας από το φως του ήλιου, από διάφορα άλγη που φωτοσυνθέτουν και αναπτύσσονται στο χιόνι και τον πάγο δίνοντας χρώματα όπως κίτρινο, πράσινο, κόκκινο, πορτοκαλί,καφέ. Όμως και διάφοροι ρύποι της ατμόσφαιρας χρωματίζουν το χιόνι, πορτοκαλί ή ροζ που έχει  καταγραφεί στη Ρωσία στη χιονόπτωση του 2007 (Σιβηρία) και 2010 στο Κρασνοντάρ.
Πέρα από τις επιστημονικές παρατηρήσεις και τις καταγραφές που είναι πολλές, μικροί και μεγάλοι παίζουν στο χιόνι!
Κλασικός ο χιονοπόλεμος και ο χιονάνθρωπος που δεν λείπει από κανένα αξιοπρεπές χιονοσκεπασμένο σπίτι! Και σε μας από την Αθήνα, όταν χιονίσει κάπου σε μια κορφούλα, έστω και πασπάλα σαν άχνη ζάχαρη να είναι, θα δεις μια χιονανθρωπινοκεφαλή στο καπό πολλών αυτοκινήτων!!
Τα καλύτερα παιχνίδια για όλη την οικογένεια είναι αυτά στα χιόνια!  Και το σημαντικό είναι ότι όλη η οικογένεια συμμετέχει!
Όμως εντυπωσιακά είναι και τα γλυπτά ταλαντούχων δημιουργών που λυπάσαι γιατί δεν θα μείνουν για πολύ καιρό...

Για μένα το χιόνι είναι ένα θαύμα του Θεού, σαν να μας στέλνει την ευλογία του!!!Και φυσικά , το προτιμώ λευκό, χωρίς ρύπους και σκόνη που χρωματίζουν!
Πέντε εβδομάδες λοιπόν για τα Χριστούγεννα  που μπορεί να είναι και τα ονειρεμένα μου!




2 σχόλια:

  1. Άννα, έχεις ψυχή και καρδιά μικρού παιδιού! Αλλά θα μου πεις ποιος δεν έχει κάθε φορά που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα;

    Το χιόνι πράγματι είναι ευλογία και δώρο της φύσης. Λόγω επαγγέλματος έχω βρεθεί στο δάσος με χιόνι αρκετές φορές και οφείλω να ομολογήσω πως είναι μαγεία, σκέτη μαγεία (αν εξαιρέσεις βέβαια το κρύο και τον κίνδυνο...). Θυμάμαι, ήταν Δεκέμβριος του 2000, δούλευα στο Δασαρχείο Καρπενησίου και είχαμε πάει να προσημάνουμε έλατα, από αυτά που κόβονται για να γίνουν χριστουγεννιάτικα δέντρα. Έριχνε χιόνι πυκνό και ήμασταν στο βουνό όλη μέρα. Μπορεί να μουσκέψαμε μέχρι το κόκκαλο, αλλά στην επιστροφή φάγαμε στο μαγαζί του χωριού μια ζεστή σούπα και ήπιαμε κι ένα μπουκάλι τσίπουρο! Ήταν υπέροχα παρά την ταλαιπωρία...

    Να είσαι καλά για την τόσο τρυφερή σου ανάρτηση.
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mε το χιόνι γίνομαι παιδί όσο ετών θέλεις!!!!!!!!!!!χαχαχαχαχα Ωραία η εμπειρία σου και ας έκανε κρύο............είμαι σίγουρη ότι το τσίπουρο θα ήταν το ωραιότερο που έχεις πιει, η δε σούπα η νοστιμότερη!!!!!!!!!!
      Θυμάμαι και εγώ κάποια Χριστούγεννα στο χωριό που ξημέρωσε και ανοίγοντας τα παράθυρα τα είδα όλα κάτασπρα...με παχύ χιόνι!!!!!!!!!! Δεν μπορώ να στο περιγράψω, αλλά έμεινα άφωνη να κοιτώ με δέος γύρω μου!
      Δεν ήταν η πόλη που βλέπεις τα πολυώροφα κτίρια όσο χιόνι και να ρίξει...Ήταν φύση.............σπίτια με κεραμίδια χαμηλά, σκεπασμένα με χιόνι, καθώς και όλο το βουνό με τη βλάστηση. Ο δρόμος, τα πάντα ήταν κάτασπρα! ΑΠΙΘΑΝΟ θέαμα! ΑΞΕΧΑΣΤΗ αίσθηση!!!!!!!Και ας φορούσαμε από 3 ζευγάρια κάλτσες!!!!!!!!!!!!!χαχαχαχα
      Σ'ευχαριστώ Κώστα και καλό σου απόγευμα

      Διαγραφή